Ekşi Duyuru

Evli çiftler, kira, fatura, mutfak masrafı gibi ödemelerinizi nasıl paylaşıyorsunuz? Bir de çocuk olunca daha büyük bir eve geçtiniz mi?

Hangi durumda hesabı erkeğin ödemesi gerekir? Hangi durumda alman hesabı yapılması daha doğru olur.

1) kız ve erkek ilk buluşmaya (date) çıkıyor. İleride sevgili olma potansiyelleri var.
2) kız ve erkek zaten sevgili.
3) kız ve erkek arasında duygusal bir bağ yok. Sadece arkadaşlar.

Bu durumda ne yapıyorsunuz ?

mesela şimdi instagrama resim eklicem, karar veremiyorum.her seferinde işkence benim için. böyle bir websitesi app var mı? uluslarası da olabilir. resimleri koyuyorsun oylama yapılıyor mesela, ya da bu guzel bu kötü vs.vs. ne dersiniz yoksa da iyi fikir değil mi?

ilk ilişkinizden sonra ne kadar yalnız kaldınız? desek daha doğru olur.

yani 20 yaşında ilk ilişkisini yaşamış biri 25 yaşında 2. ciddi ilişkisini yaşıyorsa o kişi 20 yıl değil 5 yıl yalnız kalmıştır.

Hep böyle derler ama hayat beni hiçbir yere götürmüyor.

Sizi götürüyor mu?

ilginç bir soru olacak ama soruyorum.

diyelim ki iş bağlamanızı gerektiren bir işiniz var. sağda solda patronlarla ne kadar muhattap olursanız, o kadar çok para kazanma imkanınız var. istanbul anadolu yakasında merkezi bir semttesiniz ve evlisiniz. bu tarz bir senaryoda, karı koca ya da tek olarak sosyalleşmek ve çevre edinmek için nerelerde takılır, neler yapardınız? evli olarak ya da kadın - erkek tek olarak da öneride bulunabilirsiniz.

her türlü tavsiye uygundur, yani büyük kulüp de diyebilirsiniz, akp gençlik kolları da. ama başka önerilere de ihtiyacımız var.

Yabancılarda böyle bir gelenek var mı ?Benim katıldığım nikahlarda hep kadın bastı.Erkeğin bastığını hiç gördünüz mü ?

güzel insan bu huyundan nasıl kırmadan vazgeçirilir? nasıl söylenir?

Hediye, çiçek alma dışında ne yapılabilir?Var mı güzel tavsiyeleriniz?

Nezaketen devam ettirdiğim bi konuşmanın içindeyim ama kabak tadı vermeye başladı. Yıllar önce aynı okuldan merhabamız varsa vardır ben onu da hatırlamıyorum ortak arkadaşlar filan var merhabasına cevap verdim. Şimdi ben normalde kendim için olsa derim ki ya konuşmak istemeyen insan direkt söylemeli böyle geç cevap vermeler görüldü atmalar saçma falan derdim. Ama her zaman öyle yapılmıyormuş ben direkt konuşmak istemiyorum diyemedim simdi yani. Rahatsız eden bi konusma yok günlük sohbet ama hiç sarmadı. Birkaç kere cevapsız biraktim hevesli olan birinin cevap verebilecegi şeylere. Görüldü yedik dedi konuşma bitti diye düşünmüştüm falan dedim. Konuyu asla uzatmiyorum. Açık açık konuşmak istemiyorum demek de kaba geldi sarkıntılık falan yapmıyor.

Sizce napayım kibarca konuşmayı bitirmek için?
Siz nasıl olsun istersiniz dürüstce söylenmesini mi kibarca ilgisizlikle belli edilmesini mi?

Diğer insanlarda kendinizden buluyor musunuz? Herkeste? Tesekkurler.

Kötü bir aileden kastım gerçekten imkanı olupta çocuklarına bir gram hayrı dokunmamış, onlar için asla emek vermemiş, çocuklarını hep aşağı çeken, psikolojik/sözlü/fiziksel şiddet uygulayan anneler-babalar.

Böyle ailelerde yetişip, ailesinden kopup, kendisine güzel bir hayat kuranlar var mı gerçekten? Yoksa aile evindeki kaos bu insanların peşini bırakmıyor mu?

Tekrar olamayacağımızı biliyorsun deyip normal arkadaş gibi konuşmaya devam eden kızın içinden geçen nedir ?

Kendisi iki aydır işsiz. Herşeyi tersten anlıyor. Kavgaya, tartışmaya çok meyilli. Herşeye alınıp, kırılabiliyor. İşten çıkarıldığından bu yana ilaç tedavisi de görüyor. Acaba psikoterapi mi alması gerekir? Kendine yardım açısından yapabileceğimiz bir kitap, spor vb. ne yardımcı olabilir?

Teşekkürler.

Yaklaşık 1 ay sonra Astana (Nur-sultan) Kazakistan'da bir işe başlayacağım. Şimdiden oradan birileri ile tanışmak ve kazakçayı öğrenmek istiyorum. Sizce hangi uygulama-website kazakistan için daha uygundur? Önerileriniz?

Yas: 31
Yasanilan Ulke: Ingiltere
Meslek: E-commerce (esim de kendim de kendi isimizi yapiyoruz. O vfx artist)
Kac yildir evliyiz: 4 yil
Kac yildir beraberiz: 12 yil

Kendim hakkinda on bilgileri verdikten sonra simdi sizlere danismak isterim. Siz kendinizi ne zaman cocuk sahibi olmaya hazir hissettiniz ya da hazir hissetmek diye bir sey var mi gercekten? Ben onumde hala anne olmak icin 1.5-2 yilimin oldugunu dusunuyorum. Korona sonrasi uzak diyarlari gezmek, dolasmak biraz ozgur hissetmek istiyorum. Ama ote yanim gercekten de anne olmak istiyor. Sadece gercekten kendimi ne zaman hazir hissedecegim emin olamiyorum. Acab diyorum oyle bir zaman yok mu? Hem korkuyorum hem sefkat doluyum hehe Siz nasil cocuk sahibi olmaya karar verdiniz?

fal bakmak hakkında ne düşünürsünüz? fala inanır mısınız? sever misiniz? eğlenceli bulur musunuz?

OkCupid'de şu an halen öyle mi bilmiyorum ama biri hesabını sildiğinde sohbetiniz arşiv kısmına düşüyordu ve bunu anlayabiliyordunuz. Eşleşme kaldırıldığında ise arşivlik bir durum olmuyordu.

Ama Tinder için karşı taraf hesabını mı sildi, yoksa eşleşmeyi mi kaldırdı ayrımını yapabileceğimiz bir yöntem yok sanırım, yanılıyor muyum?

birinden hoşlanıyordum. hatta onun da benden hoşlandığını düşünüyordum.

şimdi düşünüyorum ben mi her şeyi yanlış yorumlamışım diye. çünkü evli olduğunu öğrendim.

bundan sonra ondan hoşlanmaya devam etmeyeceğim ya da bunu belli edecek şekilde davranmayacağım ama kendimi o kadar rezil biri gibi hissediyorum ki bana bir şeyler söyler misiniz lütfen ?

Haziran ayından beri karnımdani bebeğimin sağlık sorunu ile ilgileniyoruz. Bu süreç içinde maddi manevi bittik diyebilirim. Bir arkadaş var ( çok samimi değiliz ama severiz birbirimizi) aslında eşlerimiz iyi arkadaş. Arada bir soruyor bebeğin durumunu. Doktordan kötü haberler aldığım bir gün yine sordu. Ben de konuşmak istemediğimi, anlatmaktan yorulduğumu ve bu konuyu artık düşünmemeye çalıştığımı söyledim. Sorduğu için teşekkür ettim. Nolur kusura bakma da dedim..
o da sadece hoşçakal yazdı..

Bu arkadaş şimdi benimle konuşmuyor. Çok saçma değil mi? Benim göremediğim bir hatam mı var?

Gönül meselesi değil. Usta çırak ilişkisindeki usta gibi düşünün.

Aırı derecede kıymet verdiğiniz, hayatınıza nokta atışı dokunuşlar yaparak hayatınızı yaşamabilir hale getirmiş biri var. Fakat özellikle son zamanlarda mesajlarınıza ve aramalarınıza cevap vermiyor. Genel olarak telefon kullanöayı hiç sevmeyen biri. Buna rağmen sizi aksatmıyordu. Sizin bir öneminiz vardı çünkü.

Yanyana gelindiğinde hiçbir sorun yok bu arada. Sadece telefon meselesinde herkese davrandığı gibi davranmaya başlıyor size. Sorun olacak bir olay da olmadı.

Ne düşünürdünüz?

Çok yalnızım arkadaşlar. Birileriyle tanışayım, güzel zaman geçireyim istiyorum.

Instagram'dan kilitli profilleri ekliyorum. Çoğunluğu red bile etmiyor, bekletiyor. Takip isteğimi kabul edenler de geri takip etmiyor ve bir mesaj atarsam da cevap vermiyorlar. Deneyimi olan arkadaşlar ne yapmamı önerir?

Merhaba Duyuru'nun Instagram Uzmanları,

2-3 ay önce bir Instagram hesabı açan Instagram cahili biri olarak sormam gereken bir soru var. Hiçbir ortak arkadaşımın olmadığı ama arkadaşlarının hesaplarını ara sıra stalkladığım (onlarla da takipleşmiyorum ve ortak arkadaşım yok) birini arıyordum Instagram'da. Hesabı korumalı olmayan çalışma arkadaşlarının hesaplarını falan alt üst ettim ama bulamadım bu arkadaşı. Ancak aynı isimde başka bir arkadaşıma bakmak için arama kısmına ismi yazdığımda bu aradığım arkadaşın hesabı pat diye en üstte karşıma çıktı. Resmen gökte ararken yerde buldum. Sizce nasıl olabilir bu?

Çalışma arkadaşlarından birinin yanlışlıkla hikayesine bakmıştım o söylemiş olabilir de bu aradığım arkadaş da hesabıma baktığı için üstte çıkmış olabilir mi ya da arkadaşlarını stalkladığım için olabilir mi? Kafamda deli sorular. Bu cahili aydınlatırsanız sevinirim. Teşekkür ederim.

Yılların oyuncusu olarak son bir kaç yıldır artık oyun oynarken ya da oynadıktan sonra kendimi kötü hissediyorum. Son bir kaç aydır bu zirve yaptı.

Misal noel tatiline 1 hafta 10 gün aile ziyareti yapınca orada oynarken rahatım, kendime ödül gibi oluyor. O zaman harbiden yarın yokmuş gibi oyun oynayabiliyorum. Sonuçta ne yarın is var ne yapmam gereken birşey. Ne iş ne Fransızca çalışmak hiçbiri umrumda olmuyor.

Ama şu an kafamda işle ilgili birkaç şey var, onun dışında sene sonunda Fransız vatandaşlığı icin dil sınavına girme planim var haliyle biraz fransizca bakmam lazim. Bir de kitap okumayi azaltmistim çok.

Bunlari düşününce sanki zaman, hayat akarken ben saatlerce bir oyun oynayıp çok da birşey ogrenmiyor/hayatima değer katamiyorum gibi geliyor. (Öyle online, fps falan da oynamıyorum. Factorio, divinity 2, fallout new vegas falan)

Zaten sirf haftasonlari oynuyorum ve onla da haftasonumu öldürüyorum gibi geliyor. Esim de oynadığı icin aile içinde bir sorunu yok (o hatta oyun podcastleri falan dinliyor)
Bu hafta sonu hiç oyun oynamadım ve iyiyim. Chris hadfield'in romanini okuyorum ve ne gece geç yattim ne sabah geç kalktim. Saat daha 3, bolca zaman var.

Doğru yolda mıyız? Napsak harbiden şu işi ayda yılda bir gibi mi düşünsek? Olması gereken bu mu? (Herkes aynı olamaz tabiki, işi oyun olan ya da sabit bir hayatı olup düşünmesi gereken şeyler olmayan kişiler çok da güzel oynayabilir)

Galiba hayattaki stres ve kafamda olan düşünceler arttikca oyuna harcadığım her dakika gözüme batıyor.

Ev işi konusunda hiç yardım etmeyen , aynı evde yaşayan,çalışmayan zengince bi abim var.bu arada şu an ben de para kazanamıyorum. Abinin zenginliği babaya ait işyerini, bazı arsalarını satmasından gelen bi para. Tamamını oğullarına verdi ve bana hiçbişi ayırmadılar. ( bilgi olarak yazıyorum)
Abim hiçbi şekilde yardım etmez evdeki işe. Ağır işleri bile ben kız kardeş olarak ben yaparım.arabasını yıkatırım.sanayiye bırakırım. Market pazar işi bendedir. O poşet taşımaz. Ağır kaldırmaz, yardım etmez vs

Bugün şöyle bi olay oldu: arabasının aküsü bitmiş usta gelecek kapıya. Bana sen in şarj etsin usta dedi
Ben de evin erkeği sensin araba da senin. İn bahçeye adam seni görsün ben ne anlarım aküden dedim.
Kızdı bağırdı bundan sonra bana abi deme dedi küfretti.

Akşam da marketten meyve suyu istemiş ama bunları dokunup içeri almıyor ( korona nedeni ile psikolojik rahatsızlıkları daha da arttı. 8 yıldır evden pek fazla çıkmıyordu. Koronada da sürekli el yıkama vs var ama bu durumu bence biraz da kullanıyor. Çünkü istediğinde tatile vs gidiyor ).

Ben eve dönünce bana meyve suyunu içeri al, cam şişelere doldur dedi. Ben de ben evde yokken geçen hafta marketten istediğin karpuz kapıda 4 gün bekledi. Onu bile içeri almadın. Evde sebze un ekmek bitti anneme hiç yardım etmedin. Ben eve dönene dek evde ne varsa onla idare ettiniz, ben gelene dek yumurta bile almadınız.ben olduğum yerden kalkıp size sebze getirdim.
Kendi işini artık yapmaya alış dedim. Ve yapmayacağımı söyledim.
Cevap olarak : bunlar sana yol su elektrik olarak geri dönecek dedi.( burada sizce tehdit var mı, sorum burada )
Çünkü bu abi daha önce beni evden kovmuştu (evin tapusunu bana abinin adına yaotı ve abi bi ara evden git burası benim demişti. Ve 2 yıl kadar ayrı yaşamıştım) ve istediklerini yapmadığımda para vs vermiyorlar. Bütün mal mülk nakde çevrilmiş abilerime verilmiş durumda. İyi geçinirsem arada bir harçlık veriyorlar. Abinin bu sözünde sizCe ekonomik bi tehdit var mı ?

Ben de ona cevap olarak beni sindirip her istediğini yaptıracağını sanıyorsan buna artık boyun eğmeyeceğim. Ben nasıl evde her işi yapıyorsam sen de biraz yardım edeceksin .beni sindireceğini sanma dedim.

Daha evvel de çok bağırıp üzerime yürümüştü,en son anneme bardak fırlattığında ben de onun üzerine yürümüştüm o da beni evden kovmuştu.

İstediği herseyi yaptığım sürece sesi çıkmıyor ama yapmazsam hep bi ekonomik ve psikolojik şiddet var.

Az önceki duyuru silindiği için düzenleyip tekrar soruyorum. Umarım bu sefer silinmez.

Merhaba arkadaşlar,

Bu gördüğünüz sap kardeşiniz 30 yaşında ve şu ana kadar hiç mi hiç, bir tane bile sevgilisi olmadı (oha cidden). Bu okuduklarınız karşısında "Evlerden ırak! Amann Ya Rabbi!" dediğinizi duyar gibiyim ama yapacak bir şey yok. Hoşlanan hanımefendiler oldu, ben değerlendirmedim benim hoşlandıklarım ise beni değerlerdirmedi. "Beni beğeneni ben beğenmem, benim beğendiğim ise beni beğenmez!" durumu yani. Aktif olarak sadece üniversite zamanında koşturdum hanımların peşinden ama istediğim bir sonuç alamadım. Ondan sonraysa bir daha uğraşmadım.

Ama 30 yaşının getirdiği "Hayatıma çeki düzen vermeliyim." kafası mı bilmiyorum fakat yalnızlıktan sıkıldım. Lakin gönül işlerinde kısmetim kapalı, tanıştığım 10 hanımdan dokuzunun friendzone una giriyorum, o geri kalan bir tanesi de benim friendzone uma giriyor. Fena değil denebilecek bir tipim var ama kısa boyluyum maalesef. Öne çıkan özelliklerim espritüel ve entelektüel biri olmak. Kendimi "Geldi yine tipini..." karikatüründe gibi hissediyorum. Böyle biri gönül işlerinde nasıl başarılı olabilir? Tinder gibi uygulamalar son çarem gibi görünüyor ama buralara düşmek istemiyorum? Siz ne önerirsiniz? Fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

İstanbulda ne gibi aktiviteler yaptırabiliriz?

Benim aklıma gelenler tiyatro kursu, sokakta esnafla, insanlarla rastgele konu açıp ufak çaplı sohbetler etmesi.

Ek olarak 28 yaşında aktif görüştüğü hiç arkadaşı yok. Biraz kabuğuna çekilmiş durumda. O sebeple çözüm yolu arıyoruz.

Teşekkürler.

İnsanların, uzak ilişkileri, yakın ilişkilerin dinamikleriyle değerlendiğini ve bunun da hatalı bir yaklaşım olduğunu düşünüyorum. Uzak ilişki, normal ilişkiler gibi değerlendirilmemelidir. Normal bir ilişkide reelde görüşmek çok daha sık ve pratik bir şekilde yaşanabildiği için, uzak ilişki yaşayanlar, özellikle bu "reelde görüşme eyleminin" eksikliğinin enerjisini ve beklentisini, bir ilişkideki diğer eylemlere yansıtma hatasına düşüyor gibiler. O eylemlerin bir kapasitesi vs olduğundan, ortaya da ister istemez gerilim çıkabilmektedir. Bu da ilişkinin sarsılmasına neden olacaktır. Sizce de böyle midir bu hata durumu?

("uzak ilişki gereksizdir, yaşanmamalıdır" gibi cevaplar verecekseniz hiç lüzumu yoktur. sorduğum şey öyle bir şey değil. uzak - yakın ilişki yapısını birbirinden ayırt edememe durumuyla ilgili.)

merhabalar. bakışmak, kur yapmak, ilgi göstermek, hoşlanmak vb şeyler hiç bildiğim konular değil. bana ilgi göstereni fark edemem bu yüzden.

öncelikle sağlıkçıyım, radyoloji teknikeriyim. yoğun bakımdaki hastaların röntgenlerini çekmek için gittim. komşu yoğun bakımdan 24-25 yaşlarında hanım bir yardımcı personel geldi onlara ne zaman geleceğimi sordu. ona göre hastaya müdahele ediyorlar. benim işim bittikten sonra kendi işlerini yapıyorlar o yüzden beklemeleri gerekiyor beni. ben de şu dakka sonra sizdeyim dedim. yalnız bana soru sorarken ilk göz göze geldiğimizde gözlerini ayırmadı. cevabı verdiğim halde konuşma bittiği halde baktı. ben de ona bakıyorum ne oluyor diye. neyse bunun olduğu yoğum bakıma geldim. röntgende yardımcı personelin yardım etmesi gerekiyor başka türlü olmaz. bu hanımla beraber bir kişi daha yardım etti bana çekimleri yaptım. bir çekimde bana bakarak bugün çok güzel şeyler oluyor dedi. anlam veremedim, ilk defa karşılaşıyoruz. şaka mı yapıyor diye düşündüm çünkü yardımcı personeller şakacıdırlar tabiri caizse pçtirler. işimi bitirdim gittim. aradan bir kaç saat geçtikten sonra hastanenin bir koridorunda karşılaştık. elimde telefon yürüyorum koridor tam aydınlık değil, kafamı bir kardıldırım yanımdan o geçiyor, gözlerini biraz belertmiş böyle şaşkın gibi ya da panik gibi belirtmiş bir halde. ona bakınca hemen önüne döndü gitti. yav arkadaş ne oldu? kendimi sapık gibi hissettim.

bir diğeri de şu. hastaneden uzakta bir poliklinik var. oraya geçtim, bir kaç gün oldu. bir sağlıkçı var, çok dikkatimi çekti bence güzel bir kız. ilk serviste gördüm. ikinci gün sohbet açtım çay ocağından çay alırken yürüyoruz cevap verdi sonra hızlandı. iyi dedim bu sohbete girmek istemiyor. üçünücü gün çay ocağından çay aldım arka çıkış kapısına gidiyorum. kapıya giderken baktım arkamda o çıkacak. yan yana yürü gibi olduk. o benden önce kapıyı açmak istedi biraz öne geçmişti. bana döndü kilitli burası dedi. yalnız hareketli konuşması biraz yavaştı. bizi gören başka bir personel hemen anahtarla kapıyı açtı. bu kapıdan çıktı sağa yöneldi durdu. ben de soldan devam ettim ilerdeki banklara oturdum. banktaki bir hastayla sobet etmeye başladım. kapı bank aynı hizada on metre ilerde. bu duruyor orda. bir dakika ya durdu ya durmadı banklara doğru geldi ilerdeki banklarda oturan bir personelin yanına gitti oturdu. sigaram bitince içeriye geçtim.

neyse. öğle arasında bakkala gittim geldim. bahçede iki tane kamelya var giriş kapsının biri sağında biri solunda. birinde bu oturuyor tek başına telefonla konuşuyor. diğerinde yaşlı bir erkek personel var. bunun olmadığı kamelyanın önünden geçip içeriye gireceğim. bu yürüdğümü görünce hemen kalktı personelin oludğu kamelyaya yürümeye başladı. ben hızımı değiştirmedim. onun önünden ben geçtim kapıya vardım bu da gitti personelin yanına diğer kamelyaya oturdu. çok sinirlendim. yahu onun otruduğu kamelya ters kapıya doğru yürüdüğüm belli onun yanına gitmeyeceğim ortada. neden ya? neden böyle bir şey yapıyor? çok canım sıkıldı.

özellikle tartışmalarda çok yaşıyorum bunu. örneğin haklı olduğum bir konu var, karşımdaki kişi lafı oradan oraya taşıyarak özür dilemeyi geçtim neredeyse haklı çıkacak bir pozisyona dahi geçebiliyor. ben muhabbet bittikten sonra ancak ayırdına varıyorum durumun. alıklık mı iyi niyet mi nedir çözemedim.

bunun çözümü ne olabilir, yani örneğin o an kendimi tartışmaya kaptırmayıp dışarıdan bir gözle bakıyor gibi mi bakmam lazım duruma, ya da başka bir şey mi?

Cuma günü İzmir'e günübirlik kız arkadaşımın annesi ile tanışmaya gideceğim. Görüşme evde değil dışarıda olacak, daha önce benzer tecrübem olmadığı için kafamda şu sorular var:

1.Bir hediye alınmalı mı? Aklımdan iyi bir pastaneden bir kutu çikolata almak geçiyor, çiçek te alınmalı mı? bu ikisi olursa tanışmadan ziyade kız istemeye mi dönüşür bilemedim. Aile muhafazakar.

2. Araç olmaksızın sevgilim ve annesi ile doğrudan mekanda buluşmak ve sonrasında taksi ile onlara eşlik etmek doğru olur mu? Yoksa araç kiralayıp onları evinden alıp evine mi bırakmalıyım?

3. İzmir'li arkadaşlara gelsin bu soru, Karşıyaka civarında araç park sorunu var mı? Böyle bir sorun yaşamamak için o civarda hangi mekan tercih edilebilir?

Teşekkürler.

Sevdiğiniz, değer verdiğiniz, duygusu yoğun türde bir ilişkiniz bittikten sonra en erken ne zaman başka birine ruhsal ve/veya fiziken hazır olup da ona ilgi duydunuz ve bir şeyler yaşadınız? Sevgililik, tek gecelik, fb hangisi olduğu fark etmez.

Cinsiyet de belirtebilirseniz memnun olurum.

30 yaşında bir kadınla neredeyse 3 aydir konusuyorum. 6-7 kez buluştuk ama covid’den dolayi hep dışarıda takıldık. 2. doz aşısını henüz birkaç gün önce oldu, o yüzden de şu ana kadar yakın fiziksel temastan kaçınıyordu. Haftanın en az 5 günü iletişim halindeyiz, görüşmelerimiz keyifli geçiyor. İlk başlarda benim ittirmemle ilerliyordu, artık o da insiyatif alıp spontan şekilde iletişime geçiyor, son görüşmemizi o organize etti. Yavaş gidiyor ama aslında bundan şikayetim yok. Sanırım benim ilgimin farkında, ama kendisi biraz çekingen. Aramızdaki samimiyeti arttırmak için fırsatlar yaratıyorum ama kendisi bunları pek devam ettirmiyor, yaptığım şakalı komikli iltifatlarıma gülüyor ama genelde çok düz cevaplar veriyor, hiç cilveleşmiyor, daha samimi olmaya çalışmıyor, benimle ilgili ne düşündüğünü ya da hissettiğini belli edecek şeyler söylemiyor, biraz fazla temkinli gibi. Ama iletişimimiz iyi, yani öylesine vakit geçsin diye konuştuğu görüştüğü bir insan değilim sanki. Sanırım bozmadan bu şekilde devam edicem, ya da biraz daha el yükseltip tepkisini görmeye çalışıcam ama bu arada sizin de görüş ve tavsiyelerinizi duymak isterim.

Herkes merhabalar
1.Evlilik yıldönümü için kafamda bir plan var ama istanbulda bunları yapabilceğim mekan bilmiyorum. Hem mekan hemde farklı fikirlere ihtiyacım var. Benim planım şöyle sabah güzel biryerde kahvaltı öğlen masaja akşamda eğlenip birşeyler içebilceğimiz bir mekana gitmek. Sıkıcı romantik akşam yemeklerini sevmiyoruz. İstanbul anadolu yakasında bunları yapabilceğim güzel kahvaltı masaj ve canlı müzikli eğlenceli mekan tavsiyelerinizi bekliyorum.

yakın bir zamanda evleniyoruz. süreç şöyle gelişti. gelinliği, damatlığı ben aldım, düğün yerinin ücretini (yemekli) ben ödedim. bugün müzik işini konuştuk, caz grubu istedi. onu da ödedim. fotoğraf çekimini ben ödedim. nişanlım için unutulmaz ve keyifli bir hatıra olsun diye elimden geleni yapıyorum. kredi kartı borcum bu ay maaşımın 1,5 katı geldi. bütün birikimlerimi bu düğün için sonuna kadar kullandım. ama davetli sayısı anlaştığımız sayının üzerine çıktı. ek ödeme yapacağız. araba kiralama, düğün çiçeği, bahşişler falan gibi masraflar da olunca acaba kredi mi çeksem dedim. sonra sordum, kredi çeksem geri ödemede bana şu kadar destek olur musun diye. sorduğum rakam maaşının 1/10’u bu arada. suratını astı bana. çok bozuldum. bir yanım, bunu sorun ettiğim için beni suçluyor, diğer yanımsa para mevzusunu konuşmak ayıp değil, bunlar hayatın gerçekleri diyor. ne yapacağım bilemiyorum.

not: nişanlım balayı için uçak biletletini aldı ve kalacak yeri ayarladı. hiç masraf yapmamış gibi algılansın istemem. ama benim iki yıllık birikimim tamamen bitti. o ise bir aylık maaşının sadece bir kısmını harcadı.

Renkli gözlülere karşı ayrı bir ilgi var mı?

Kısa boylu erkeklerle ilgilenen uzun kategorisine giren yani 165 üstü kadınlar gerçekten var mı?

Sözlükte bu ikisi ile alakalı bir çok yazı gördüm. Ama sosyal hayatta daha hiç karşılaşmadım. Sözlükte duyar mı kasılıyor acaba?

"Ben bu kadınla/adamla beraber yaşlanmalıyım, hayatımın kalanında onunla olmalıyım" hissinin içinizdeki varlığını nasıl keşfettiniz? O sinyal nasıl kafada çakıyor yani?

Evlilik fikrine çok uzak biri olarak, bu kez sizin için "öncekilerden çok farklı olan" şeyler neydi?

kaç yaş büyük birisi ile ilişki yaşadınız ?

inanıyor musunuz?

Örnekleri "Benim için çok özelsin", "Senin bana hissettirdiklerini daha önce kimse hissettirmemişti" falan gibi çoğaltabiliriz :)

Uzunca bir süredir aynı ortamlarda bulunduğumuz ama benim eski sevgilimle olan çalkantılı ilişkim sebebiyle pek göremediğim bir kız vardı. Pandemi öncesi ayrılma vs derken tekrar sahalara dönme vaktimin geldiğini hissettim. Yalnız şöyle bir sorun var: arkadaş çevremizdeki tipler bu kız ile kardeş gibi. Olayların biraz ilerlediği bir durumda ortamdakilerin bana muz atmasından çekiniyorum. Çünkü her şeyi birbirleri ile konuşuyorlar. Flörtöz ruhlu bir adamım iki kişi arasında kalması gereken incelikte şeyler yazarım. Kızda gönül işlerinde pek bir toy yada sıcak bakmıyor erkek arkadaş müessesine. Geçen bir kez topluca buluştuk. sonra şansıma diğerleri gitti. biz takıldık biraz baş başa. kızdan bir elektrik alamadım. amacım takılmak. böyle bir durumda kızdan vaz mı geçeyim? yoksa devam mı etmeliyim? ne dersiniz?

Birini çok sevmek, ona çok bağlanmak, onu her şeyiyle hayatının odak noktası ve özeli haline getirecek türde bir ilişki yaşamak bir seçenek. Kimseye fazla bağlanmadan, kendini çok kaptırmadan, tamamen güzel zaman geçirmeye odaklı tarzda ilişkiler yaşamak da başka bir seçenek.

Benim için ilk seçeneğin ilişki bittiğinde bıraktığı tahribat yükü, son derece fazla oluyor. İyileşmem ayları buluyor. Çok üzülüyorum, işime gücüme bile tam konsantre olamıyorum. Ben bir erkek olarak birine kendimi çok kaptırıp çok sevmekten korkuyorum artık. Beraber geçirdiğimiz mutlu anlarda bile, o ilişkinin sonunun bana yaşatacaklarını düşünüyorum. Çünkü çok yükselmenin düşüşü de yine duygusal açıdan çok sert oluyor. Geçmişte birden fazla kez başıma gelmişliği var, nasıl sarsıldığımı ve zor toparladığımı da iyi biliyorum.

Siz ne düşünüyorsunuz? Bittiğinde gelecek olan o güçlü acıyı göze alıp da birini sevip bağlanmak her şeye rağmen güzel mi, yoksa "Fazla bağlanmamak lazım bu hayatta" mı?

Kız arkadaşınızla ipleri koparacak düzeyde sert bir tartışma yaşıyorsunuz ve ilişki bitiyor, karşılıklı son ayrılık sözleri söyleniyor. Sonra da bir daha hiçbir şekilde iletişim kurmak istemeyeceğinizin net mesajını vermek için hemen o gün Whatsapp'tan onu engelliyorsunuz.

Aradan 1 ay geçiyor ama kendisi ise sizi ne engellemiş ne de rehberinden silmiş. Çünkü profil fotoğrafı halen görünür halde.

Böyle bir durumda şu 2 ihtimalden hangisini düşünürsünüz;

1. O "Belki bir gün engelimi kaldırır da yazar" umut kapısını tamamen kapatmak istemiyor.

2. Engelleme/silme işleriyle uğraşmıyor.

Üniversiteden aramın çok iyi olduğu bir kız arkadaş vardı. Ben erkeğim bu arada. Benden hoşlanıyordu muhtemelen. Benimle olan dostluğunun hiç bitmesini istemediğini söylüyordu sürekli. Bazen "Bize gel." diyordu. Kendi tek yaşıyordu. Bazen bir yerlerde falan buluşuyorduk, bir şeyler içiyorduk. Her telefon konuşmamız en az 1 saat sürüyordu. Bayağı iyi birisiydi. Çok iyi anlaşıyorduk. Aynı profilde biri olmadığımızı düşündüğüm için sevgili olmak için çaba göstermedim. Ancak çok iyi bir dostluk gösterdim ona karşı. Gerçekten iyi birisiydi. Her neyse ben ondan daha önce mezun oldum. Bir daha da görüşme fırsatımız olmadı mezun olduktan sonra. O başka şehirde yaşıyor çünkü. Ancak mesajlaşıyorduk. Bu olaylar 5-6 yıl önce oluyor bu arada.

Her neyse 2018 yılına geldiğimizde iletişimsiz geçen bir dönemden sonra mesaj attım. O da müsait olmadığını, beni arayacağını söyledi. Sonra aramadı ve bir müddet sonra da numarasını değiştirmiş olacak ki numarası Whatsapp'dan kayboldu. Sonra 1-2 ay önce Instagram hesabı açtım ve onu da takip etmeye başladım, o da beni takip etti.

1 ay kadar önce o kadar zaman konuşmadığımız için Instagram'dan "Napıyorsun?" tadında bir mesaj attım. O da annesinin Covid'e yakalandığını, o yüzden keyifsiz olduğunu, daha sonra yazacağını söyledi. Ben de geçmiş olsun dileklerimi ilettim. Aradan 2-3 hafta geçmiş olmasına rağmen yazmadı. Annesi herhalde iyileşmiştir diyerek tekrar yazıp annesini sordum, iyileştiğini söyledi. Sonra havadan sudan, birbirimizden bahsetmeye başladık. Ama konuşmakta isteksiz gibiydi, benim bir paragrafıma karşılık o 2-3 cümle ile cevap veriyordu. O eski günlerdeki arkadaşlığımızdan eser kalmamış gibiydi. Yani ben yazmasam yazmazdı asla, ondan emin oldum.

Sizce normal mi bu? Tamam yani benden hoşlanıyorsa karşılık vermemem buna sebep olmuş olabilir ve araya giren zaman da etkili olmuş olabilir ama bu seviyede bir soğukluk normal mi? Siz ne düşünüyorsunuz fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

Bu cümleyi bir hanım arkadaşım bana söylüyor. Yakın bir arkadaşlığımız var hem. Ben ona yormak istedim ama emin de olamadım, öyle hop soyleyiverdi telefonda konuşurken.

Kendisinin sevgilisi var.

Ben yakın zamanda ayrıldım sevgilimden.

Başka ayrıntıya gerek yok gibi ama verebilirim

Aslında sorma sebebim de ona göre bir tavır alayım diye. Diyorum ya yakınız ve kendisinin bir sevgilisi de var ve kafası karışık bir dönemde olabilir ilişkisini biliyorum çünkü.

İstemeden de olsa kırıcı olmak istemiyorum.

Soru da tam ne bilmiyorum, yorumları alabilirim

Biriyle eşleştim. Konuşmalarımız güzel, sağlamdı(anlayın-sexting işte) Neyse atlıyorum ve bugüne geliyorum..

Yine konuşurken dedim ki 'Foto at' O da bana 'Önce para gönder' dedi.. Ben buna bir iki şey sıraladım dolandırıcı tarzında. Yok işte ben öyle değilim, bir şeyler sıraladı. Kabul de etmedi dolandırıcı olduğunu. Engelledi beni. 1 saat Sonra engeli açıp direkt fotoyu attı. Yok ben gerçekten öyle bir değilim. Konuşmalarımızdan sonra öylesine istedim onu. Düşündüm ve sana hak verdim falan filan bir şeyler söyledi.

Bana sürekli 'Videolu görüşme yapalım' diyen insan, birden bire 'Bence mesafemizi koruyalım' dedi(videoyu ve fotoları attıktan sonra) 1 dk içinde değişti, yine engelledi.. amacı ne cidden anlamadım. Hayır dolandırıcı diyeceğim ama bayağı bir şeyler attı ben bir şey demeden :d sanki affettirmek istiyormuş gibi. E şimdi de video atınca artık pişman mı oldu ne oldu anlamadım yine saçmalayıp engelledi.

Dengesizin birine mi denk geldim yani ben şimdi? (Bu arada bu kişi Türk değil)

Karşı tarafın okumadığından nasıl emin oluyorsunuz?

Hemen hemen bütün sorular/sorunlar en ince detayına kadar anlatılıyor. Başımdan böyle bir olay geçse lan bu benim olayım derim.

Ne diyorsunuz?

2 ay birlikte olduğum sevgilim artık aynı şeyleri hissetmiyorum diye bıraktı geçenlerde beni. Biliyorum çok uzun zaman değil ama bu kıza karşı hissettiğim şeyleri pek kimseye karşı hissetmemiştim. Hatta ergenlikten sonra böyle hissettiğim kimse olmamıştı.

Bu 2 ayda neler demedi ki bana, sana aşığım dedi, seni düşünmeden edemiyorum dedi, senle aynı eve çıkmak istiyorum, senden çocuklarım olsun istiyorum dedi. Dedi de dedi.

Şimdi ayrıldık ve canım gerçekten yanıyor, onu düşününce gözlerim doluyor falan. Her gece rüyamda görüyorum, sabah bok gibi uyanıyorum o yüzden.

Nası geçecek bu durum?

hukuki anlamda değil

evden ayrılmak, eşyalar, iletişim vs.

sana aldığım ve senin aldığın eşyalar senindir demek yeterli mi

İhanetin koynunda olan herkes için bir şarkı rica edeceğim, önerir misiniz?

Şahsım, havı dökülmüş sevincin - Umay Umay, Birsen Tezer, Çiğdem Erken diyor

Ya siz?