Ekşi Duyuru

dün otobüste gördüm. çocuğun teki tüm kızların profillerine girip tek tek paylaşımlarını beğeniyordu. ilginç geldi.
bide başka bir arkadaş da, trendyol'da yüzlerce ürünü favorilemiş fiyatı düşünce bildirim geliyor alıyorum dedi. bu da ilginç geldi.

siz nasıl kullanıyorsunuz?

hayatım boyunca hep bir şehirde yaşadım. şimdi Ankara'ya taşınıyorum ve her şey sıfırdan olacak. yalnız kalabilen bir insan değilim. çok da güzel bir çevreyi bırakıyorum arkamda. sinemaya, tiyatroya, gezmeye, yemeye hep birileriyle giderdim. var mı bunu tecrübe edenler?

Bir gaza gelip tazminatın bir kısmıyla kpss kursuna kaydoldum. Yaş 29. Daha önce de hazırlanmış, kurum mülakatlarında elenmiştim. Bu yaşta sınav için kursa gitmek fazlasıyla canımı sıkıyor. Ancak 10 aylık bir süreci evde geçirmek de istedim. Gider biraz medeniyetle temas kurarım en kötü.

Derslerle ilgili çok bir sıkıntım yok. Tek sıkıntı süreç. Aynı konuları, özellikle gk gy gibi neredeyse bir ömürdür maruz kaldığınız şeylerle tekrar tekrar uğraşmak... Düşününce bile canım sıkılıyor. Bununla nasıl başa çıkabilirim?

Her gün 4-6 saat arası kurs var. Yanında günlük yds çalışması var. Elimde kalan paranın hızla erime olasılığına karşılık yaptığım ek işlere ayırmam gereken zaman var. Bunları planlama, dengeleme konusunda nasıl bir yol izlemeliyim?

Simdiki ya da gecmisteki sevgiliniz olabilir. Onu sizin icin özel yapan en önemli özelligi neydi? Cinsiyet belirterek cevaplarsaniz daha bir şükela olur.

Salı günü ameliyat oldum. Ameliyat yeri kasık bölgem olduğu için sürekli yatıyorum. Oturamıyorum. Bacaklarımı çok da hareket ettiremiyorum. Eklemlerim falan ağrıyor tüm gün bacaklarım kırık yatmaktan. Yan dönebiliyorum ama çok rahatsız hissettiğim için geri sırt üstü yatıyorum.
Yani çooook sıkıldım.

Bana yattığın yerden sıkılmamam için yapılacak etkinlikler için öneriler lazım.
Oyalanacak internet sitesi olur
Telefonda oynanacak oyun olur
Dizi olur( bir çoğunu izlemişimdit)
Benzer rahatsızlık çekmiş kişilerden genel öneriler olur.

Yani her şey olur. Şimdiden teşekkürler.

Bu bazen iğneleyici bazense gerçekten diğer insanlardan farklı olduğunu düşünüp şaşkınlıkla sorulan bir soru olduğunu göz önünde bulundurun.

Yani buna sosyallik denmez de yine de bağlantılı olabilir diye sosyallik dedim.

Ekşi'de ünlü biriyle ilişki yaşamış sözlük yazarları başlığını okuyordum. Ünlü gören birçok kişi fotoğraf çekilmek istiyor. Ben düşünüyorum da gerçekten takip ettiğim ünlü kişileri görsem yanlarına gidip de fotoğraf çekilebilir miyiz diyemem. Bunu demeye çekinirim. Çünkü hem o kişi rahatsız olabilir hem de reddederse kötü hissederim. Belki o anın heyecanıyla fotoğraf çekilmek de isteyebilirim ama kendimi biraz tanıyorsam bir kere karşılaştıktan sonra rahatsız olmasın diye bir daha bakmam. Siz bu konuda nasılsınız?

Bir de şöyle bir durum var. Bu yıl üniversite sınavına girmiştim kendimi denemek için. Kampüsün girişinde belediye ücretsiz kek, meyve suyu, su dağıtıyordu ama gidip almaya çekindim.

Siz de böyle şeylerde çekingen misiniz?

Ayakkabı, gömlek türü şeyleri ben tutmuyorum şahsen, apartman görevlisine falan veriyorum. Zira bunları gördükçe her seferinde onu anımsamak, sevmediğim bir duygu. Tam anlamıyla unutabilmeyi, akıldan çıkarabilmeyi engelleyici türde bir duygu.

Siz ne yapıyorsunuz?

Flörtü davet etmelik date önerilerinizi alabilir miyim?

Örneğin:

- Eymirde bisiklet sürmek

- Bilmem nerede şarap tadımı

- Bilmem neredeki lunapark vb.

Bu tarz önerilerinizi bekliyorum, bildiğiniz güzel mekanlar falan olabilir.

ben oldum olası kimsenin gözüne bir saniyeden fazla bakamıyorum konuşurken. gözlerine bakınca dikkatim dağılıyor ama herkes işin normali bu diyor? ben öyle yüzlerine genel olarak bakıyorum:d ille de göz olsun diye bir çabam yok. siz bakıyor musunuz öyle aralıksız?

40 yaşındaki evli çocuklu erkek müdürün 23 yaşındaki bekar kadına dışarı çıkma teklifinde bulunması, bunu da diğer personele söyleme duyarsa onlarda gelir demesi, kadının da bundan art niyet algılamaması gayet de beraber dışarı çıkmaları mümkün müdür?

Evimize çok yakın bir kahvecide bir kedi doğum yapmış ve mekanı işleten 2 kardeş bakıyor haftalardır kedilere. Yavrulardan biri hastalanınca beledye veterinerine götürmüşler ve orda çok ilgilenilmemiş anladığım kadarıyla. Ben de özel veterinere götürdüm kediyi. Her sabah götürüp veterinere bırakıyorum ve öğleden sonra gidip alıp yine bahsettiğim mekana bırakıyorum. Bir süre daha devam edecek bu durum. O arada başka bir veterinere gitmem gerekecek falan derken beni biraz uğraştırıyor tabii ama şu an önceliğim kedinin iyileşmesi ve isteyerek yaptığım için sıkıntı yok benim açımdan.

Bugün kediyi bırakırken mekanı işleten kardeşlerden biri kediyle ilgilendiğim için hediye aldığını söyleyip verdi bir anda. Hiç beklemediğim bir şeydi ve zaten her türlü hasta bir hayvan görsem tedavisiyle ilgileneceğimi, hediyeye hiç gerek olmadığını falan söyledim ama aldım bir şekilde. Yani o an “kabul edemem” diyemedim. Eve gelince baktım ki bileklik almış. Altın ya da gümüş takı kullanmadığım için anlamadım tam olarak ne olduğunu ama değerli bir şey sanırım. Bu sefer de pişman oldum aldığıma ama hayır diyemedim o an :(

Siz olsanız alır mıydınız? Yani hediyeye “alamam” denir mi bilmiyorum ama hiç tanımadığım biri sonuçta. Şimdi huzursuz hissediyorum bu yüzden. Ne yapmalıydım sizce? :/

yani benim fotoğraflarımı kimse beğenemesin istiyorum.
edit: beğenen kişilerin görülmesini engellemek ya da
üstüne tıklayınca hepsini fotoğrafa bakan insanlara listeliyor.

merhabalar

iş-ev arasında sıkısıp kalan ve bekar vs ilişkisi olmayan insanlar, neler yapıyorsunuz, akşamlarınız ve hafta sonlarınız nasıl geciyor?

ben çok sıkılıyorum da. sizleri merak ettim.

iyi akşamlar

Bir uyumluluk hissi yaşıyor musunuz? sosyal olarak birinin uyumlu olduğu düşüncesini sizde oluşturan temel şeyler nedir?

Göz kontağı kurarak konuşması, dikkatini vermesi, konuyu takip etmesi, dostane jestlerinize karşılık verebilmesi vb.

ben bu teselli konuşmalarını anlayamıyorum yapamıyorum

mesela bir yakını hasta
düz mantık olarak doktor değilim yapabileceğim hiç bi şey yok

geçmiş olsun, Allah şifa versin, zor bir durum, doktor araştırayım mı, yorulursan ben de geleyim vs.

ya da yarın çok zor bir sınavım var
ders konularını bile bilmiyorum

ne bekliyor insanlar zor durumlarını paylaşınca
nasıl bir muhabbet dönmesi gerekiyor

Merhabalar. 3 yıllık bir ilişkim var. Sevgili olduğumuzdan beri farklı şehirlerdeyiz. Uzak mesafe denemez aslında. 1,5 saatten az bir sürede buluşabiliyoruz. Ama şimdi iş durumu nedeniyle bu süre 2, 2,5 saate çıkabilir. Aslında yine uzak mesafe sayılmaz ama hemen gidilebilecek bir mesafe de değil.

Size sormak istediklerim şunlar.

1. Sizin uzak mesafe ilişkiniz en çok ne kadar mesafeydi ve ne sıklıkta ne kadar ay/yıl boyunca sürdürdünüz?

2. Aynı şehirde yaşayan sevgililer haftada kaç gün, ne kadar sürede görüşüyorlar?

3. Farklı şehirlerde yaşayan ama buluşma süresi 3 saati geçmeyen sevgililer haftada kaç gün görüşüyorlar? Yol ücretleri sizi zorluyor mu?

4. İş için ya da sevgilinizle buluşmak için en fazla gittiğiniz mesafe ne kadar? Kaç araç değiştiriyorsunuz? Ben son işimde 2 saat gidiş, 2 saat geliş şeklinde 4 saatimi yolda harcıyordum. Üniversitede de buna benzer şekildeydi. Sizin yol maceralarınız ne durumda?

Bunları aslında biraz motivasyon olabilir diye soruyorum. Motivasyona ihtiyacım yok ama yine de 2, 3 saatin çok olmadığını duymak iyi hissettirebilir. Teşekkür ederim cevaplar için. Son olarak bu durum taşınana kadar ya da evlenene kadar böyle devam edecek. Belirsiz bir durum değil.

Çok kısa süreli bir şey yaşamıştık geçmişte. Anlaşamadığımız için değil ama o dönemki bazı şartlardan dolayı çok erken bitmek durumunda kalmıştı. 7 yıldır da hiç iletişimimiz olmamıştı kendisiyle.

Geçen gün tesadüfen Instagram'da bir şekilde profili karşıma çıktı. 7 yıl sonra onu yeniden ilk kez görmüş oldum. Fotoğraflarına baktıkça o an içimde acayip bir sıcaklık hissettim, yeniden bir iletişim kurabilmeyi çok istedim. Fotoğraflarının açıklamalarındaki bazı detaylardan bu dönem sevgilisi olmadığı da anlaşılabiliyor.

Yazsam ya sallamaz/yazarsa da soğuk bir dille yazar ya da sıcak bir dönüş yapar, neticede kaybedecek bir şeyim yok. Ama nasıl bir bahane ile ona yazsam diye düşünüyorum, aklıma bir şey gelmiyor. 7 yılın ardından çıkıp "Naber, ne var ne yok" da denmez yani :)

Nasıl bir giriş yapabilirim, önerisi olanlar var mı acaba?

İlişkisinde çok tartışma yaşayıp sonra düzen tutturabilen var mı? Yoksa bitirmek mı gerekiyor?

Ekşi Duyuru yokken procrastinate edemedim, hep çalışmak zorunda kaldım. Çok sıkıcıydı. Resmen elimdeki çeviriyi bitirdim bir haftada.

Welcome back Duyuru, umarım bu bahaneyle misler gibi güncellenirsin.

Birkaç yıldır hiç tanımadığım insanların sosyal medya hesaplarına düzenli olarak bakıyorum. Bunlar öyle popüler olmayan ama hayatları eğlenceli gözüken insanlar oluyor genelde. Bir iki hafta bakmadığımda aklıma geliyorlar, aklıma geldiklerinde de 5-10 dakika bakıp çıkıyorum ama çok garip geliyor bu durum. Bir süre sonra o kişiyi unutsam bile yerlerine yeni yeni tanımadığım kişiler geçiyor. Benzer durumda olan var mı? Anormal mi sizce bu durum?

Merhaba,

İki farklı ofiste çalışıyoruz. Bundan 3 ay önce hepimiz yüksek lisans başvurusu yapıyorduk ve benzer yerlere başvuru yapıyorduk. Benim odamda sadece ben, diğer odada 3 kişi başvuru yapıyordu.

3 ay önce arkadaşlar yardımlaşalım, sınavları birbirimize haber verelim vs diyerek bi whatsapp grubu kurdum bunlarla, yükseklerin başvurularını ve takiplerini ben yazıyorum. Arkadaşlar yarın bu sınav var unutmayın, arkadaşlar şu gün şu başvuru son unutmayalım vb. O kadar fazla başvuru var ki, yardımlaşalım unutmayalım tarihleri diye.

Bu süreçte arkadaşlardan ikisi bi bilim sınavını beraber yapıp, kopya çekiyorlar odaca ve ben diğer odada kalıyorum. Bu arkadaşlar sınavdan geçiyorlar ama ben kopya çekmediğim için yeterli puan alamıyorum ve mülakata giremiyorum. Başka bi zaman da, bunlar bana sınav olduğunu haber vermiyorlar, ben de yıllık izinden geri dönmüşüm o gün, tesadüfen sınavı öğrenip son dakika sınava giriyorum vs.

Başvuru işleri vs bitince de bi tanesi bir şey demeden whatsapp grubundan çıkmış gitmiş.

Ben de baktım bi ben çabalıyorum, keriz gibi hissettim kendimi. Puanlarımız yakın, onlar benim rakibim olmalarına rağmen hiçbir şeyi gizlemedim sürekli verici davrandım.

Son bir başvuru kalmıştı, aylar öncesinden bana üni başvuru almayacak dedi arasından bi tanesi, ben de hem sözlü hem yazılı olarak bu üniversiteyi aradığımı, başvuru alacağını ve tarihlerini söyledim. Şimdi onlar bu başvuruyu unuttular gibi gözüküyor, ben de açıkçası bi daha kimse iyi olsun diye peşlerinde koşmamaya karar verdiğim için söylemeyeceğim demiştim, ama vicdan yaptım. Kasıtlı olarak söylemiyor gibi oluyorum. Halbuki bilim sınavına gözleri önünde çalışıyorum, sorsalar söylerim yani sınava çalışıyorum diye ama durup dururken peşlerinden koşmuyorum hadi başvuru yapın diye.

Hem kendim o kadar çabaladım ki onlar iyi olsun diye, verdiğim çabamdan dolayı öfkemden, hem de onların benim rakibim olmasından dolayı (ben değil de onlar kabul alabilir, sınırlı kontenjan) söylemediğim için başvuruların açıldığını, kendimi suçlu hissediyorum. Bu arada arkadaş dediğim, bunlar 4 aydır birlikte çalıştığım, burda tanıştığım insanlar. Sizce ne yapmalıyım?

Hani bazen hayatımızda yeni birileriyle tanışamadığımız, uygun birilerini denk getiremediğimiz dönemler olur.

O tür dönemlerde, iletişimi kesmiş olduğunuz eski takıldıklarınıza/kız arkadaşlarınıza whatsapp'tan yazar mısınız veya direkt arar mısınız?

"O kadar zamanın ardından hayırdır, nereden çıktın şimdi?" diye terslenir miyim diye ben bundan hep bir çekinirim. Olumsuz geri dönüş alacağıma hiç yazmayayım daha iyi diye düşünüp baştan gurur yaparım, yazamam.

Siz ne yapıyorsunuz?

Laptopta, drive’da vs saklıyor musunuz eski fotoğraflarınızı? Binlerce fotoğrafı videoyu silmeye kıyamayan sayılı manyaklardan biri miyim diye düşünüyorum bazen. Açıp bakmıyorum da çoğuna tekrar. Duruyorlar öyle. Gerekli gereksiz hepsi var.

Dışarı çıkınca veya sosyal medyada birçok güzel kız görüyorum fakat sevgili olamıyorum. Son 5 senedir bu döngüden çok az çıktığım oldu onlar da uzun süreli ilişkiler olmadı çünkü benimle ilişki kuranlar yoklukta gideri olanlardı ben de devam ettirmek için istekli olmadım haliyle. Yüzyüze muhabbet kurduklarım da bana taciz ediyormuşum gibi davrandı sapık gibi hissettirdiler. Bu durumda ben napacağım bilemiyorum. Maddi durumum iyi evlenmek de istiyorum fakat yasadiklarim bunlar. Örneğin işyerinde gördüğüm farklı ofisteki kızlarla nasıl sevgili olabilirim?

sb…

29yaşında erkeğim, kendimi bazen evliliğe uygun görmüyorum, ama yalnızlık da eğer buna mahkumsan çok zor bir şey gibi geliyor.

Sizce evlenmemek uzun dönemde mental anlamda sağlıklı bir şey mi? Buna karar versem pişman mı olurum?

Babam 2-2.5 sene önce kalp krizi gecirdi. Sonra annemle beraber sigarayi bıraktılar.
Şimdi tatile geliyorum pandemide tekrar basladiklarini soylediler o kadar zaman bıraktıktan sonra.
Öyle günde 2-3 tane de değil, babam bir paket iciyormus.

Gerizekali misiniz demek istedim, çünkü birakmalari icin cok ugrastim ve aklı başında bir insanin zarari her yere yazılan bir şeye tekrar baslamasini çözemiyorum.
Simdi bir yanim ne haliniz varsa görün demek istiyor, 56 yaşında insanlar. Bu saatten sonra sunu içmenin zarari artık direkt görülecek.
Haftasonu yanlarindayim nasil konuşayim bilemedim.
Baya üzduler beni, hayal kırıklığına uğradım.

Yanlarinda da değilim, ileride içmiyoruz diyip içseler de bilemem.

Buraya yazmamin sebebi ne onu da bilmiyorum.
Kanser bekliyolar herhalde bırakmak için, başka açıklaması olamaz. Ucuz da değil, emekli insanlar. Ne para olarak ne sağlık olarak hiçbir mantığı yok.

Var mı böyle uğraşan içinizde? Başarıya ulaşan var mi? Biz de ulaştık diyorduk ama gördük geri döndük işte.

Yaşım 29.

Hem minyon oluşum hem de baby face oluşum sebebiyle iş hayatında hep geri planda kalıyorum. Özellikle karar süreçlerinde hep es geçiliyorum. Bu gibi durumlarda hep yöneticim muhatap alınıyor, sözüm para etmiyor. Oysa işi en iyi bilen kişi benim. Burada benim işleri elime yüzüme bulaştırmam da söz konusu değil, yöneticim bildiğin gelip "sen o toplantıda o işi bana bırak" veya "şöyle konuş, böyle bir mail at, şunları şunları yaz" şeklinde en başından konuşuyor, aklınca yönlendirme yapıyor. Hep bir güvensizlik var.

Mesela ortak iş yaptığımız, farklı bir ekibin lideri gelip benimle bir projenin akıbeti hakkında konuşmuyor, gidip yöneticime soruyor. Oysa işin tamamını yapan kişi benim. Bir de herkesle iyi geçinmeye çalışıyorum, sanırım bu beni iyice sönük birisi yapıyor. Başkalarının talepleri hemen kabul görürken benimki hep dirençle karşılaşıyor ve insanlar ya enayi yerine koymaya çalışıyor ya da istediğim şeyi yapmamak için direniyor.

Bu durum terfi almamın da önüne geçiyor, çünkü baksan tipime, yeni mezun dersin. Bu yüzden işimde çok iyi olmama rağmen hiç erken terfi almadım. Bunu da çok iyi biliyor herkes, yani işimde 1 numara olduğumu çok iyi biliyorlar ancak terfi verilmiyor.

Öte yandan bazı insanlar var, aynı ölçüde emek verdiğimiz projelerde onlar daha ön planda oluyor.

Ben bu sorunu nasıl aşarım?

Beyaz tenli ve kara kaşlı, kara gözlüyüm. Kaş rengimden dolayı garip durduğu için saçımı açık renklere pek boyayamıyorum. Üç yıldır saçlarım kendi rengi olan koyu kahve ve uçları da kızıl. Şuna benziyor biraz, encrypted-tbn0.gstatic.com

Tamamen simsiyah yapsam nasıl durur sizce? Beni sert göstereceğini söyleyenler oldu ama ben biraz tombul yanaklı, yuvarlak ve çocuksu bir yüze sahibim. Ne kadar sertleştirebilir ki siyah saç benim bu yüzümü? Hem belki biraz da olgun gösterir, bu şekilde hala 17 sananlar oluyor beni.

Neyse, çok uzattım. Siz kadınlarda tamamen siyah saçı nasıl buluyorsunuz?

Flörtü davet etmelik date önerilerinizi alabilir miyim?

Örneğin:

- Eymirde bisiklet sürmek

- Bilmem nerede şarap tadımı

- Bilmem neredeki lunapark vb.

Bu tarz önerilerinizi bekliyorum, bildiğiniz güzel mekanlar falan olabilir.

iklim krizi, mülteci sorunu gibi gibi büyük ölçekli toplumsal konulardan ziyade

x yakınımın şöyle bir hastalığı var.
şu kadar kredi ödemem var.
şu dersi geçemezsem mezun olamayacağım.
iş bulamıyorum.

gibi spesifik kişisel konuları kastetmek istedim.

Duyurunun gönül dostları ve ilişki guruları,

Bir süredir işyerinden (akademik ortam) bir hanımefendiden hoşlanıyorum. Ben asistanken kendisi öğrenciydi. Şimdi ben öğretim üyesi oldum, o da asistanlık yapıyor. Kendisi resmi anlamda hiç öğrencim olmadı (ve ileride de olmayacak/mümkün değil) ama bana sürekli "hocam" diye hitap ediyor.

Kendisi bana nezaketli ve ilgili ama genel olarak yapısı öyle olduğu için de öyle davranıyor olabilir. Anlayacağınız, sinyalleri doğru okuyamıyorum. Ayrıca, bir ilişkisinin olması ya da başka bir beyefendiden hoşlanıyor olma ihtimali de var. İstihbaratım da zayıf anlayacağınız. Akranı ve yakın olduğu asistanlara "X'in sevgilisi ya da hoşlandığı birisi var mı?" diye de soramıyorum haliyle.

Ben bu hanımefendiyi mesai saatleri dışında bir yere davet edip (kahve, yemek, vb.) durumu net bir şekilde ifade etmeyi düşünüyorum. Eğer başka birisi varsa bile, nezaketen davetimi kabul etme durumu da var. Ve ayrıca, işler de iyi gitmezse, biz mevcut projeler sebebiyle en az bir sene daha yüz yüze bakıyor, en kötü haftada bir görüşüyor olacağız. Gemide'deki diyalog gibi, "İşin her tarafı boktan!" aslında ama olan oldu bir kere.

Nihayetinde, soruya gelecek olursak: Bu bilgiler ışığında nasıl bir konuşma yapmalı? "Hoşlanıyorum" mu demeliyim, yoksa "Seni daha yakından tanımak istiyorum" tadında mı konuşmalıyım? Muhtemelen çoğunuz bu işe girme diyeceksiniz ama dediğim gibi artık çok geç.

Tinder gibi değil de normal sosyalleşmek için tanışma amaçlı hangi uygulamalar var?

nişanlımın annesi ve babası covid oldu. bu işlerden hiç anlamayan ben ne yapmalıyım. çiçek falan mı göndereyim yoksa abartmaya gerek yok diyerekten bir arayayım mı. yoksa küçük bir hediye mi göndereyim

1 haftadır konuşmuyoruz. ağır laflar edildi ama ben pişmanım. nasıl özür dilemeliyim bilemiyorum? sizin böyle bir tecrübeniz oldu mu olduysa nasıl aştınız? yeniden barışma umudu olabilir mi? boşluk hissi sardı. komik birşey görüyorum ona yazmak istiyorum ama terslemesinden çekiniyorum çünkü ben konuşmayalım dedim ilk.daha fazla zaman geçmeden bir aksiyon almam gerek. beni biraz gazlar mısınız ?

Burada hep mağdurlar, sorunu olanlar konu açar

Bu kez de gerçek kötüleri dinleyelim
Neden aldattınız, nasıl yakalandınız

Eğer her şey yolunda giderse 4 hafta sonra Almanya'ya taşınıyorum. Bu yılım tamamen bu hazırlık süreciyle geçti. Dil kursu, b1 sertifika sınavı, vize görüşmesi vs derken epey stresli bir yıl geçirdim.

Vize almam durumunda dört haftaya yurttan ayrılıyorum ama motivasyonum o kadar düşük ve o kadar yorgun hissediyorum ki... Hiçbir şey yapasım gelmiyor, agresifleştim. Koltuktan kalkmak istemiyorum. Sık sık gözlerim doluyor.

Korku mudur nedir bu duygu bilmiyorum. Halbuki ne çok çaba sarfettim, ne de çok istedim. Halen de istiyorum ama işte bu yorgunluk hali...

Orada motive ve disiplinli biçimde çalışmam gerekecek. Bu yorgunlukla yapabilecek miyim bilmiyorum.

Bu duyguyu nasıl yenebilirim?
Normal mi böyle hissetmek ya da siz de böyle şeyler hissetmiş miydiniz?

filmler, diziler sürekli reddedilip peşinde koşan erkekler ile dolu olunca ben mi yanlış yapıyorum doğru noktası tam neresi bu işin merak ettim..

birisiyle iş ilişkisi sayılabilecek bir nedenle tanıştım. ilgimi çekti. iletişimimiz çok iyiydi. bi dışarıda kahve sözünü kaptım. orada sohbet ederken bakış açısını çok beğendim. ikimizin de gülmekten elmacık kemikleri ağrıyarak günü bitirdik.

(dışarıda)ikinci buluşmaya geçen süreçte batırdım. uzun süredir yaşadığım gündelik ilişkilerin alışkanlığı, yöntem iz bilmez tavrıma bir de heyecan eklenince biraz fazla ve açıktan yürüdüm kendisine. suratına yüzükler fırlatasım geldi anlattıkça, ağzımdan kelebekler çıktı, ellerimi çenemin altına koyup dinledim..

tabi o kadar yürüyünce son derece normal olarak kadın benzer bir seviyede olmadığından kendisini çekti bi anda. hatta whatsapp'tan son yazdığıma dönmedi. ben de yazmadım bir daha.

dışarıda karşılaştığımızda ise çok sıcak arkadaş canlısı hala.

şimdi yazıp rahatsız etmeyi istemiyorum. yazmazsam da kolay pes etmiş olurum.

tam ne zaman anlıyorsunuz olmayacağını? ne zaman iletişimi kesiyorsunuz? hiç zorluyor musunuz? ben zorlamıyorum rahatsızlık vermek istemediğimden.

Merhaba, eğer aranızda bu tarz app'leri (tinder, ockupid, bumble) kullanan kadın yazarlar varsa, kullanmaktaki amaçlarını yazabilirler mi? Hani evlenecek insan mı, ilişki mi, hookup mı? Tek bir amaç da olmayabilir tabi, karşınıza çıkan insanlara göre şekillenebilir ama uygulamayı indirirken beklentinizi soruyorum. Eğer buradan yazmak istemezseniz, özel mesajla da atabilirsiniz.

Anket gibi bir amaçla soruyorum bunu, yüzdeye vurabilmek için.

Gizli anket için: www.strawpoll.me

Bir süredir flört ettiğim biri vardı. Aramız çok iyi, enerjimiz ve iletişimimiz üst düzeydi. Kendisiyle birden fazla kez dışarıda çeşitli görüşmeler gerçekleştirmiştik, hepsi de çok keyifli geçmişti.

Geçen hafta başında, ayın 28'i cumartesi günü için, kendisine evimde akşam yemeği davetinde bulunmuştum. Memnuniyetle karşıladı, hatta haftaiçi iletişiminde ara sıra cumartesinin üzerine mevzular da döndürdük.

Nihayetinde o haftaiçini yine gayet keyifli bir iletişimle geçirdik ve cuma gününe geldik. Ama birden ne olduysa, cuma gecenin bir vakti whatsapp'tan "Evde değil de yine dışarıda buluşsak olur mu?" ile geldi bana. Ben bu duruma bayağı bozuldum açıkçası. Hem böyle bir şey son anda söylenmez diye düşünüyorum hem de ben o 5 günü, cumartesimizin heyecanını, hevesini içimde her an yaşayarak geçirmiştim. Beraber ev ortamında "ilk kez" baş başa kalacaktık, anlarsınız...

Bu ani ve anlam veremediğim karar değişikliği, ciddi anlamda modumu düşürdü ve o geceki sohbetimiz, görüşmeyi komple iptal ettirecek tarzda bir noktaya evrildi. Nitekim cumartesi görüşmedik.

Siz bu tarz bir durumda karşı tarafın karar değişikliği ile geldiğini görseniz, nasıl bir tavır takınırdınız? Bozulur musunuz, yoksa "Tamam, öyle yapalım o zaman" mı dersiniz?

Ve tabi buradaki en hassas nokta; böyle bir talebin görüşme öncesindeki "son gecede" dile getirilmiş olması.

(Not: Kendisi 32 yaşında bir kadın.)

Ama hep aklımda.

Orta yakınlıkta bir arkadaşımın düğünü öncesi, bir ihtimal katılamama gerekçemizi (şehirdışına iş dolayısıyla çıkacağımızı) kendisine düğün öncesinden belirttik. Katılmadık. Şimdi balayındalar. Bir hayırlı olsun mesajı atmak istiyorum. Tekrar mazeret durumunun gerçekleştiğini belirtmeye gerek olur mu? Nasıl bir mesaj atmalı.

Teşekkürler.

Şöyle bir düşündüm de hiç aksesuar kullanmıyorum. Sadece eskiden üniversite yıllarında kulağımı deldirip küpe takmıştım o kadar. Şimdi orta yaş bunalımıyla aksesuarlanıyım dedim :) Küpe olur bandana olur dövme olur kıllı bağıra altın kolye bile olur :)

Erkekler neden halhala bu kadar ilgili?

Bilegimde görüp de o halhal mi? diye sormayan erkek yok neredeyse. Yani ayak bileğinde sarılı zincir daha ne olabilir ki?
Bu ilginin sebebi nedir? Sadece estetik görünmesi mi? Çağrıştırdığı başka ne anlami var? Herhangi bir saatten ne farkı var?

Teşekkürler.

selamlar. çok kısa bir sorum olacak. arkadaşımın elektronik sigarasının (iqos) şarjı bitmişti ve benim evimdeydik. type c şarj aleti var mı dedi. var hatta istersen daha hızlı şarj eden de var ona takayım dedim. olur kanka dedi. tüm diyalog bu kadar bu arada. ben de bilgisayarımın type c şarjına taktım. alet hem şarj olmamış hem de bozulmuş. arkadaşım diyor ki sen bozduğun için yenisini almalısın. arkadaşım haklı mı?

6. Geleneksel Ekşi Duyuru Doğum Günü Kutlama Törenine hepiniz hoşgeldiniz.
Diğer senelerde olduğu gibi, bana hediye vermek isteyen sevgili arkadaşlarım aşağıdaki linklerden bağış yapabilirler veya sadece buradan iyi dileklerini iletebilirler. Teşekkürler. Sevgiler.

LÖSEV: www.losev.org.tr
TEMA: www.tema.org.tr
TEGV: tegv.org

yaşayabilir miydiniz? diploması olmaması sizin için ne kadar önemlidir?

Size nasıl hissettirdi ve ne öğretti?