Ekşi Duyuru

34 yaşındayım. 25'ten sonra tek arkadaşım vardı. çocuğu yoktu ama evliydi. "eve gitmem lazım" deyip duruyordu akşam olunca. şimdi 2 çocuğu var ve başka şehirde. ne zaman telefonda konuşsak çocuklar çıldırıyor. "baba babaaaa" diye bırakmıyor. ben bu yaştan sonra çocuklu biriyle eskisi gibi arkadaşlıklar kuramam değil mi? hepsi gençlikte mi kaldı? herkesin çocuğu var.

Ben bitirmek istiyorum. Aramızda 12 saat var uzağız ve 2 yıl boyunca tatillerde görüşebileceğiz. İstemeyen taraf kız, ilk sevgilisiyim ve tecrübesiz. Nasıl ikna etmeliyim? 4 ay boyunca yüz yüze görüşemeyeceğiz ve en kısa sürede unutmasını istiyorum. Birden engellesem mahvolur. Ama anlamıyor, 4 ay sonra düzeltebiliriz, uzaktan da yapabiliriz diyor. Çok seviyor. Ne tavsiye edersiniz?

Ben onunla bir gelecek görmüyorum ve ona göre daha az seviyorum. Birlikteyken çok iyiyiz ama uzak kalınca yapamıyorum. Hiç başıma gelmemişti, görüntülü konuşurken öyle ağlayınca çok kötü oldum. Yaşlar ben 28 o 23.

Merhaba. Erkek arkadaşım akrabalarından ve aile dostlarından ilişkimiz hakkında duyduklarıyla dolduruşa geliyor ve bana yükleniyor. Sen bana değer vermiyorsun. Benle evlenmek istemiyorsun diye. Çok ağır sözleri de oldu. Evlenmek istiyor ama ben ne yapacağımı bilmiyorum. Şu an bu konularda dolan insan, ilerde başka konulara da dolabilir. Siz olsanız ne yaparsınız?
Aile bağları da çok kuvvetli. Onlardan uzaklaşabileceğini sanmıyorum.

Malum engelli/farklı bireylere toplumda bön bön bakma, garipseme gibi bilinçsizce durumlar söz konusu olabiliyor.

Bu konuda engelli kişi kendini kötü hissetmemek için nasıl düşünebilir? Aramızda engelli bir dost varsa nasıl bu durumu tolere ettiler.

Hiç çalışmayacağınızı varsayalım. Bu limit sizin için nedir? 1 milyon dolar bana yeter

Merhaba arkadaşlar,

Tinder bataklığına saplanma arzusuna ben de kapıldım ve buraya düştüm. Ancak hesabı açmamdan bu yana 3 gün geçmiş olmasına rağmen bırakın eşleşme almayı bir Allah'ın kulu hanım kız bile beğenmedi. 0 beğeniyle kaldım öyle. Tamam karizmatik değilim ama öyle aman aman tipsiz olduğum da söylenemez. Koyduğum fotoların da giderli olduğunu düşünüyorum. Bazen Tindercıların yazdıklarını okuyorum, yalan mı doğru mu bilmiyorum, açar açmaz 9 eşleşme falan almış. Ya zaten yoklukta kalıp da "Yhaa çok yalnızım, ölüyorum" diye ağlayanlardan değilim, ölücüleri ile ünlü forum sitesinde çok var bunlardan. Beğenilme arzumun yüksek olması gibi bir zaafım var, doğal olarak beğenilmemek üzüyor daha çok.

Önceden okulda yan yana dizilip ciddi şekilde Tinder'a gömülen arkadaşlar vardı (arkadaşımın arkadaşları daha doğrusu), onları görünce acayip gülesim geliyordu. Şimdi ben de bu meretin başına geçtim ve iki de bir hanım kızları sağa kaydırıp birilerinin de beni sağa kaydırmasını beklemek çok daha komik geliyor.

Her neyse sizce neden beğenilmiyorum? Umutsuz vaka olduğum söylenebilir mi? Deneyimlerinizi ve fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim. Teşekkür ederim.

Fiziksel değil de duygusal, eskisi gibi samimiyet anlamında bir mesafe girdi mi?

Lise ve üniversitedeki arkadaşlıkların samimiyetini, yetişkin hayatında bulmak mümkün müdür?

Değilse sebepleri sizce nedir? (Güvensizlik, toleransın yaş aldıkça azalması, iş, geçim derdi, evlilik vs.)

merhaba. bu size de oluyo mu bilmiyorum, her şey iyi giderken bi anda her şeyi tam zıttı konuma getirmek için çaba sarfediyorum. hep böyle oluyo. kendimi sevmediğimden değersiz bulduğumdan galiba bi şeyler yolunda gidiyosa bozuyorum. batıyo bana. özellikle ikili ilişkilerde sevdiğimin geçmişine saplanıyorum "nasıl yaparsın" diye olay çıkartıyorum. ve tüm büyüsü bozuluyo. geçmişiyle kendimi çok haklı görerek yargılıyorum çok ağır sözlerle. küfür, hakaret. diğer arkadaşlarıma sorduğumda kimse kimseye salaktan öteye gitmemiş. bu gerçekten böyle mi. çok hakaret ediyorum, haklıyda insanlar benim geçmişim üzerine de hakaret edebilirler diye düşünüyorum. etmiyorlar demek ki haklıyım diye bakıyorum. iyi giden bi şeyi bozmak için çaba sarfediyorum. sanki hayatımda herhangi bir güzel şeye layık değilim tam olarak böyle hissediyorum.

Sıradan ilişkilerim/takılmalar için demiyorum tabii ama ne zaman ciddi bir ilişkim sonlansa, kendim gönüllü olarak dahi bitirmiş olsam, aylarca kafamda bu türde bir sabit düşünce yer ediyor ve bu düşünce her Allah'ın günü de kendini bana ısrarla hatırlatıyor: "Şu an küsüz, ileride bir şekilde barışırız."

İlişki bitmiş, aradan 3 ay geçmiş mesela, tek bir iletişimimiz kalmamış. Ama kafamda sürekli böyle bir düşünce hali. İşin komiği, biten hiçbir ciddi ilişkim de sonrasında yeniden başlamamıştır şimdiye dek. Ama şu an yine aynı süreci yaşıyorum. "İleride bir şekilde barışırız" :D

Elimde değil ama bende durum hep böyle oluyor. Bu düşünce saçmalığı bir tek bana mı oluyor ya? Ciddi ilişki ayrılığı sonrası size de çöküyor mu öyle bir kafa?

Özellikle erkeklerin düşüncesini merak ediyorum.
Kadınlar da yazarsa memnun olurum.

Bununla ayni isi yapiyoruz, ayni zamanlarda ise girdik, ikimiz de yeniyiz 2,3 hafta oluyor. Ben hem okudugum okullar hem tecrube acisindan ustunum sektoru biliyorum, o farkli sektorden geliyor. Muhtemelen torpille, saglam referanslarla bir sekilde kapak atmis arkadas sirkete. Belli zaten ekstra samimiyeti falan var kirk yildir oradaymis gibi rahat takiliyor yoneticilerle. Ise gelince aradaki fark daha da ortaya cikti, o sistemi ogrenmeye calisirken ben yenilikler, farkli calisma yontemi, kisa yollar falan one suruyorum yoneticiler takdir ediyor haliyle. Bu da bu sefer benle rekabete girmeye, yarisa girmeye basladi bir nevi. Toksik ortam, gereksiz stres, gerginlik olusturdu isyerinde. Kendini begendirmeye, ustunluk taslamaya, ekstra seyler yapmaya calisiyor, bir nevi yirtiniyor. Bir is soyleniyor sunu yaparsiniz arkadaslar diye bu oncelikli isleri ihmal ediyor hemen yoneticinin dedigi isi yapiyor ben yaptim diye one cikmaya calisiyor falan ogretmene kendini gostermek isteyen ilkokul ogrencisi gibi. Yoneticiler varken bana bilmedigim bir sey ogretiyormus gibi roller yapiyor, o oyle olmaz, onu sakin oyle yapma, o musteri ile en iyi ben anlasirim, sen onu bilmezsin, iyi ki ben irtibat kurmusum onla hemen hallettik falan boyle boyle aptal aptal seylerle sinir ediyor, ustume oynuyor bir nevi. Cok laf az is tayfasindan, yaptigi 1 dakikalik isi susleyip 3 saat anlatan bos tiplerden. Is zaten cok yogun, bir de bunun tribiyle, kiskancligiyla ugrasicaz, her gun suratini gorucem falan. Ben erkek, o kadin hemcins olsak daha kolay cozebilirdik belki de aradaki meseleyi. Entrika bilmeyen, isini yapan, rahat huzurlu ortam isteyen adamim. Nasil mucadele edeyim bununla?

İnternetten tanıştık, buluştuk, öncesinde fotoğraflasmistik zaten. Neyse bir iki saat kadar kahve vs içtik. Sonra ayrıldık. Telefon numaramı istemedi, adı mi da sormadı. Ben de aynı şekilde. Giderken ben elimi uzattım o yanağımdan öptü (ergenler gibiyim vurmayın).

Birkaç saat geçti programdan yazmadi etc.

Hoslanmadi olarak yorumluyorum bunca date tecrubemle. Çünkü kendine güveni vs tam biriydi yani direkt belli ederdi hoslansaydi. Muhtemelen kibarlık olsun diye öptü.

Yaşanır mı?

Arkadaş yönünden yalnızlık uzun vadede değişmiyor. (Sosyal gariplik, uyumsuzluk, sosyal iletişim sorunları var+taşrada bir ilçede yaşanılıyor)
İş kısa vadede zor. Uzun vade için çalışmak gerekiyor.
Aile varlıklı. Para desteği var.
Evlilik var.
Doktora yapılıyor.


Bunalım (bipolar) var, dr. desteği alınıyor. Bunun haricinde nelere tutunmak lazım?

E, 29

Edit: Dostlar her birinize tek tek teşekkür ederim. Bazı duyuruları örnek veya başkası üstünden anlatmam bazen olumsuz yorumlanmamak için. Kimi zaman da tanıdık birine denk gelip ifşa olmayalım diye :D

Bazen de kendime objektif bakabilmeye çalıştığım için. Bu durumda bir başkası olsaydı ben nasıl akıl verirdim, siz nasıl bir verirdiniz diyerek.

İşin esas noktası şu ki herkes farklı. Herkes beklediğimiz gibi iletişim kurmuyor. Herkesin beyni farklı. Ben bu konularda gerçek hayatta "normal" ortamlara yüzde 70 ayak uydurabilen biriyim. Sırıtan, garip ve farklı duran tarafım sizi rahatsız ediyorsa kusura bakmayın.

Bir taraftan farklı davranan insanlar normalseniz sizi rahatsız edebilir. Bunu anlamak da mümkün. Fakat ben her şeye rağmen buranın daha kabul edici, destek verici bir yer olduğuna inanıyorum. Bu nedenle 10 yıldır duyurudayım. Yer yer sizi duyurularımla bunalttıysam kusura bakmayın. Fakat sizin yazdıklarınız benimle benzer durumu yaşayan 'farklı' bir kaç kişiye yarar sağlarsa ne mutlu bana. Tekrar teşekkür eder, iyi geceler dilerim.

Instagram'da tesadüfen birine denk geldim, hoşuma gitti. Biyografisinde yazdıklarından bir bahane yaratarak mesaj attım, mesajıma döndü.

Ardından genel bir sohbete başladık. Biraz goygoy, biraz kişisel hayatlardan bahsetmece... Bir müddet sonra da ben Instagram DM'den düzenli iletişim sürdürmeyi seven biri olmadığım için Whatsapp önerisi yaptım.

Kendisi ise sevgilisinin olduğunu, numarasını paylaşamayacağını ama Instagram'dan takipleşip laflayabileceğimizi söyledi.

Ben mesela bir erkek olarak sevgilim varken tanımadığım birinden gelen mesaja da dönmem, ilerletip sohbet de etmem, "Sevgilim var, numaramı veremem ama buradan takipleşelim" de demem. Bu ablanın amacı nedir acaba?

Olay şöyleki yakınımda açılan bimde bir beyden hoşlanıyorum ama bunu ona söyleyemiyorum fiste isminin ve soyaninin sadece baş harfleri yazıyor hiç bir sozyal medya hesabını bulamadım ne yapabilirim (direk yüzüne gidip söylemem)!!

İnstagramda bir iki defa konusmus oldugum biri var. Ben onu takipteyim o beni takip etmiyor. Ama hikayelerimi goruyor. Profilim acik. Merak ettigim sey beni takip etmiyorsa akisinda cikmiyor olmam lazim. Ama cok zaman geçmeden sanki onun akisinda gozukuyormusum gibi kisa zamanda goruyor. Bana ilgisi yok bu arada ozellikle profilime girip bakiyor gibi bir dusuncem yok sadece merak ediyorum nasil oluyor diye.

sevgili olamayışımıza sebep olan kişi benim bunu kabul ediyorum, hatalarım oldu. ancak 2 hafta sonra arkadaşı olarak tanıttığı kişiyle sevgili olmuş. çocuğu görmedim sadece isim olarak biliyorum.

sık sık olan bir şey mi bu?

Çok uzun yıllardır irtibatımız kesilmişti. Bir şekilde sosyal medyadan yeniden denk geldik. Mesaj attım, döndü. Şu an konuşuyoruz.

Birbirimize yeniden denk geldikten sonra aramız sıcak kalsın istiyorum, bir noktaya kadar da sohbet gayet sıcak gitti ama bu kadar senenin kopukluğundan sonra şu an konuşacak mevzu gelmiyor aklıma.

Eğitim hayatlarımızdan/ne okuduğumuzdan konuştuk, mevcut iş hayatlarımızdan konuştuk, şu an nerede yaşadığımızdan konuştuk. An itibariyle sohbette ufak bir tıkanma durumu söz konusu, aklıma konu gelmiyor.

Allah'ını seven üzerime genel anlamda işe yarar bir konuşma mevzusu atsın :/

Resmi ya da samimi bir ortamda nasıl davranmanız gerektiğini belirleyen unsurlar nelerdir? Bunlar sizde öğrenilmiş şeyler mi? Yoksa sezgisel mi davranırsınız?


Son olarak sosyal olarak garip davranan kişiler, sosyal açıdan sezgisel, bağlama göre davranabilme ve eksik öğrenme olan taraflarını geliştirebilir mi?

Çabanın karşılığını alabiliyor musunuz? Yoksa gerçekten sabreden derviş muradına eriyor mu ?

sb

Ankara’da yaşayıp biseksüel ya da lezbiyen olan kadınlar nasıl flört/sevgili buluyorsunuz? Oldukça dışa-dönük ve flörtöz bir yapıda olmama rağmen, kadınlarla flört ederken iki kere düşünmek zorunda kalıyorum, heteroseksüel bir kadının arkadaşça davranması ile gay bir kadının flört etmesini ayırt edemiyorum, bu işi çok zorlaştırıyor. Tanışma yeri vs. tavsiyelerinize açığım.

Neler yapıyorsunuz bu aralar? Ruh haliniz nasıl?

Kahvem bitmişti, siparişim geldi, karar veremedim ilk hangisini açayım diye size soryım dedim :)

Geçirdiğim rahatsızlık + yaşa bağlı olarak dikkat, algılama becerilerim eskisine göre biraz geriledi. 4-5 yıl öncesini sürekli düşünüp o randumanlı halime tekrar nasıl gelirim diye sürekli araştırıyorum. Fakat konu şu ki o halime yaşlanma + kullandığım ilaçlar nedeniyle muhtemelen hiç bir zaman gelemeyeceğim.

Bu kayıpları kabullenip, gerektiği yerde hedeflerimi küçültüp yola devam edemiyorum. Bu takıntı düzeyi mükemmelliyetçilikten de biraz kaynaklı. Hepsi hayata uyumumu keyif almamı azaltıyor. Bu konu da benzer bir deneyim yaşayan var mı? Kabullenme ile alakalı bu tutumunuzu nasıl değiştirdiniz? Tavsiyenize talibim.

Erkeklerin cevaplarını daha çok merak ediyorum ama herkes yazabilir
Direkt ghosting yapmadan bunu belli etmenin yolu nedir?
Öküzlük yapmayayım diyorum artık ama yolu ne? buluştuk ettik, benim açımdan sadece arkadaş olarak falan o da ara sıra (nadir) görüşebileceğim biri çıktı diyelim. Oysa ben sadece cinsellik odaklı bişey arıyorum ve istek duyabileceğim biri çıkmadı. Dolayısıyla görüşmek konusunda da motivasyonum kalmıyor böyle durumlarda. Arkadaştan bol bişey yok etrafımda zaten.Karşı tarafa da saygısızlık etmeden bunu belli etmenin yolu nedir?

Kadın kişisiyim

ya bir berberim var uzun zamandır gidiyorum. adam iyi. çoğu berberden ayrı bir kategoride zaten kendi kitlesi falan var. iyi yani.

ama dükkana her gittiğimde ayrıldığı karısını, göremediği çocuklarını, nafaka cart curt falan maddi zorluklarını falan anlatmaya başlıyor. cidden abartmadan anlatıyor çünkü 2-3 yıldır anlatıyor düzenli olarak.

ayda bir kere gittiğimi ve ortalama 40dk traş ettiğini düşünürsek ben hiç bir şey dememe rağmen o ayın özetini 40dk'da geçiyor.

şimdi adam çocuğunu görememiş, üzgün, maddi sıkıntıda ara sıra eski karısının ailesi ile kavgalı falan filan bunları anlatırken bende adama 'abi üstleri şöyle yap' diyemiyorum. adam çocuğunu görmemiş bir aydır.

bazen başka konudan sohbet açıyorum 3 cümle sonra yine kendi gündemine bağlıyor.

ne yapmam lazım? nasıl konu değiştireyim. onun kestiği gibi de kesemiyor millet ama 2-3 yıldır aynı düzen gidiyoruz. sıkıldım.

kendi özelimde nikimi hatırlayan, yorum yapmak isteyen varsa neyi iyi biliyorum, bilmiyorum?

şöyle bir gerçek de var, bazı insanlar basit şeyleri konuşmaz
ya da bilinen bir bilgiyi yeni öğrenen onu çok önemli bi şey zannedip heyecanla paylaşmak ister
bazen de konuşmaya ilave edilecek bi şey yoktur, söylenmesi gereken önceden söylenmiştir

teknik bir konuda bilgi seviyesinin farkına varmak daha kolay
ama hayat tecrübesi açısında insan yetersiz mi, belli bir seviyeye gelmiş mi bunun nasıl farkına varabiliriz
geliştirme yöntemleri?

Bugün benim doğum günüm ve akşama kadar yalnızım. Ne yapayım? Spesifik olarak mekan değil de aktivite ismi verebilirsiniz çünkü Türkiye'de değilim.

Teşekkürler.

Merhaba duyurucular.

ilk evlilik yıldönümü için bayan kişisine ne hediye alınır ve uygun fiyatlı mümkünse avrupa yakasında boğaz manzaralı alkolsüz bir mekan önerisi olan var mıdır.? Neler yapılır bu bu yıldönümü gününde ?.İlk olduğu için biraz acemiyim

Acaba hangileri olmazsa olmaz, hangi aşamalar öylesine/kültürel?

1. evlenme teklifi (kimi yüzük lazım diyor, kimi zaten konuşuyorduk gidip birlikte alyans aldık demiş mesela)

2. Söz (lazım mı?)

3. Söz ve nişanın farkı ne? Bana aynı şey gibi geliyor yanlış mı? Aileler tanışıyor resmileşiyor falan. Söz olduysa nişan mı gereksiz? veya tersi. Eskiden bu aşamadan sonra sevgili oluyorlarmış sanırım, biz sevgililikten bu aşamaya geçeceğiz gereksiz mi yani?

4. Nikah (resmi ve olması gereken tek şey bu aslında di mi?)

5. Düğün (nikahla birlikte yapan da var, oynanan kısım. Yapmayan da var ben o kafadayım)

Mesela bunların hepsini yapınca daha mı çok takı topluyorlar amaç o mu?

Explain like I am 5 lütfen :)

- Kirk yillik dostunuz degil belki ama yine de deger verdiginiz birisi size ayip edince o kisiyle yüzlesiyor musunuz, yoksa bosverip iletisiminizi kesmeyi mi tercih ediyorsunuz?

- Eger ikinci secenegi tercih ettiyseniz, bu kisi aradan 1 ay falan zaman gecince sizinle tekrar temasa gecerse nasil davraniyorsunuz?

Aramızda bu durumu deneyimlemiş olan kadınlar varsa, şu an cevabını merak ettiğim iki sorum olacak;

- Boy takıntınız olmadığı için mi bunu sorun etmediniz?

- Esasında boy farkı mevzusunu önemsemenize rağmen, diğer özelliklerinden çok baskın bir şekilde etkilendiğiniz için mi sorun etmediniz?

Merhaba arkadaşlar,

1 yıldan fazla süredir birlikte olduğum sevgilime doğum günü için hediye alacağım. Önceki doğum gününde, 1.yıldönümünde vs. kolyedir, halhaldır bu tarzda takılar aldım. Şimdi 2.doğum gününü kutlayacağım aklımdaysa 2 hediye var.

Biri altın bir küpe. Çok sevdiği ve vefat eden dedesinin aldığı bir kolye vardı. Benzer figürlü bir küpe de alıp takım yapmayı düşünüyordu bir ara. Aklımda kalmıştı o. Alıp, takım yapmasını sağlayabilirim.

Diğeri ise bir mont. Çok beğenip hoşuna giden bir mont vardı. Gelecek ay kart indirimiyle vs. almayı planlıyor.

Sizce ihtiyaç gidermeye mi yönelmeliyim yoksa takıdan, ekstralardan devam mı etmeliyim. Montu alırsam niye aldın gelecek ay X'e alıcaktım sen XX verdin, boşa fazladan para diyebilir. :)

öncesinde diğer duyurudaki şu sorunlar oldu ancak çok bağlantılı değil. okumasanız da olur.

www.eksiduyuru.com

pandemiden dolayı aile evine döndüm. 2. katta oturuyorum ve 3. katta ablam ve kocası oturuyor. 1.5 yıldır buradayım. 1.5 yılda gördüm ki bu adam ablama çok kötü davranıyor. adam cahil biri ancak her şeyin en iyisini bildiğini düşünen, eleştiriye kapalı biri. ablamda ilişkileri kötü aslında ama toksik bir ilişki türü. seviyoruz meviyoruz ayağındalar ama sürekli kavgalılar. ben de rahatsız oluyorum.

bugün uyuyordum deli gibi bağırmaya başladı bu adam. sesinden uyandım. bekledim hala kavga etmeye devam ediyorlar. sonra çıktım birbirimize girdik. yumruklaştık dayak da yedim. daha sonra sakinleşince konuşmaya başladık ancak laftan anlayan biri değil. adam kendi kulaklarımla duyduğum şeyleri, kendi gözlerimle gördüğüm şeyleri inkar ediyor. ablama kötü davranıyor. ablamda biraz ezik ve fedakar olduğu için sineye çekiyor. o da bağırıyor ancak genelde haksız olan o adam oluyor. boşancaz falan diyorlar arada ama adım gibi eminim işler ciddiye binse ablam ağlamaya başlar, özür diler haklı olsa.

örnek mevzular şöyle. ablam pazara gidiyor mesela. 3. kata kadar 15 kilo pazar arabasını taşıyor. bu adam 1 kere bile yardım etmedi. 1.5 yıldır burdayım. 70-80 pazar geçti hep ablam taşıyor. yorulduğunu görünce ben de yardım ediyorum ama bu adam 1 kere bile yardım etmedi. ablam o kadar yardım istemesine rağmen yapmıyor. 1.5 yıldır bunu görüyorum ama laf kalabalığı yapıyor, inkar ediyor. 50 kilo kız pazar arabasını taşıyor kendisi evde oturuyor.

geçen pazar şöyle bir durum oldu. ablam 4 kere seslendi. "bakar mısın bir şey göstericem" dedi. 4 seslenmesine de cevap vermedi ve sonunda deli gibi bağırmaya başladı. 1 saat sonra kendisi seslendi ablama. ilkinde cevap vermedi ancak 2.sinde hemen bağırmaya başladı. diyorum ki şöyle şeyler oldu. o sana 4 sene sesleniyor sonra bağıran sensin, sen 1 kere seslenince cevap vermeyince yine bağıran sensin. laf salatası yapıyor hala ablamı suçluyor.

neyse ablamla da konuşucam. zaten ben max. 1 yıl sonra gidicem başka şehire. ya boşansın, ya terapiye gitsinler yoksa onunla da görüşmücem. yoksa ya bu adamla sonumuz iyi değil. ya ölücem ya öldürücem. benim çevremde böyle insanlar yok. artık ablam dolayısı ile de olsa böyle sıkıntılı tiplerle yakın olmak istemiyorum. bu adam normalde 5 dakika sohbet edeceğim biri değil.

sormak istediğim soru şu. oturduğumuz yer bir aile apartmanı. 1. kat ve 3. kat ablamın üzerine. 2. kat bu adamın üzerine. daha önceki duyuruda bahsettiğim gibi 3. kattaki terası daire yapmak için kredi çekicem diye benden habersiz üzerine almışlar. ablamdan 1. katın tapusunu isticem o adamdan da 2. katın tapusunu. bu çok maliyetli olur mu? vermezlerse ne yapabilirim? "dindar" bir adam zaten. islamdaki erkeğe 2, kıza 1 birim miras düşme konusundan giricem ki hakkımı helal etmediğimi söylediğim için biraz bozuldu. bu konudan dolayı verebilirler. benim de paraya ihtiyacım vardı ancak diyordum ki yarın full time bir işe girerim kirayı vs. ablama bırakırım ben maddi bir şey almam diyordum. ancak bu adamın evine benim hakkım olan para girsin istemiyorum. benim hakkım olan ev üzerinden ipotek yapıp kredi ödesin istemiyorum. bunu nasıl çözebilirim? o adamla tüm ilişiğimi kesicem ablamla da konuşucam onunla da duruma göre bakıcaz. saçma sapan bir tip. ne söylersen söyle üste çıkmaya çalışan bir cahil. kendi çevremi böyle insanlardan arındırdım artık ablam da olsa başkasının yüzünden böyle tiplerle muhattap olmak istemiyorum. normalde selam vereceğim bir tip değil.

artık hayata bakış açım şu. biriyle bir sorun yaşıyorsam 2-3 sefer şans tanıyıp çözmeye çalışıyorum. baktım olmuyor hayatımdan çıkarıyorum. amacım bu adamla her türlü olayımı bitirmek, ablamla da konuştuktan sonra karar vericem.

Kardeşim kız arkadaşına evlilik teklifi edecek. Ama uşak i hiç bilmiyor nerede ne yapılır? Mekan önerisi ve teklifle ilgili güzel önerisi olanlardan yardım bekliyorum ;)

Dun dogum gunumdu. Benim icin zorlu bir yildi. Kanser tedavisi gordum/hala goruyorum youlm daha uzun. Eglenip parti yapabilecek bir durumum yok ama ailemle olmak istedim ve haftasonunu ailemle bahce evimizde gecirmeye karar verdim. Dun babamla sehre indik bana pasta almak icin. 5 pastane gezdim istedigim pastayi bulalim diye. Mum maytap aldik.

Aksam kutlayacagiz zannederken annem yarin 2 akrabasinin gelecegini o zaman kutlamamizin daha iyi olacagini soyledi. Belki abin supriz yapar esiyle gelir dedi. O akrabalarimizi seviyorum zaten dedim tamam.

Dogum gunu cok onemli degil ama sembolik de olsa mum falan uflenir, dilek tutulur sonucta. Dun bir suru arkadasim aradi kapina geldik nerdesin pasta aldik bilmem ne diye. Yokum dedim. Gitmedim kendi evime. Cogu telefona bakmadim.

Bugun oldu akrabalar geldi. Bahcede otururken babamin arkadasi ve arkadasinin esi geldi. Gubre getirmisler. Zorla gelin gelin diye darladilar insanlari iceri aldilar. Kahve kurabiye ikrami falan. Sonra annem cay koyuyor adamlar biz kalkalim dedikce kalkmayin diyorlar. Pasta var guzel diyorlar. Ben de baska odaya gittim. Sonra annem geldi pastani keselim hadi dedi. Dedim anne ne alaka. Tanimadigim insanlarla mum mu ufleyecegim. Mum uflemezsin canim soylemeyiz dogum gunun oldugunu dediler. Dedim siz yiyin madem pastayi ben istemiyorum. Bunlar cikardilar yediler. Bana da 1 dilim getirmisler sagolsunlar. Evde ikram edilecek milyonlarca yiyecek/icecek var. Sonra da cektim geldim evime.

Abim de geliriz demisti sonra esi bi pazarimiz var baska zaman kutlariz biz demis. Onlar da gelmediler. Bu durum beni uzdu sonucta. Soylesem ne var bunda cik artik hastalik psikolojisinden diyecekler. Cok garip insanlar. Sizce boyle bir seye uzulmekte haksiz miyim? Uzulmek bana iyi gelmez biliyorum ama uzuldum. Ailem hep baskalarinin ihtiyaclarini benim ihtiyaclarimdan daha onemli goren insanlardi zaten.
Ben mi abartiyorum?

Fiziksel olarak is yerine gitmenizin cok zorunlu olmadigi bi iste calisiyorsunuz. Departmanda 3 kadinsiniz. Biri cocuklardan ve kocasindan kacmak icin daha cok geliyor. Kalan 2 bekar isleri cogunlukla evden yapiyoruz. Aslinda hukuki olarak gitmeniz gerekiyor ama isler evden halloldugu icin yonetim dahil kimse kimseye ilismiyor. Gercekten de hic bir isimizi aksatmiyoruz. Departman muduru aranizda anlasin yeter ki isler yurusun dedi. Yine de goze batmamak icin gidip gorunuyoruz tabii ki.

Bu evli kadin surekli is cikariyor yonetici falan olmadigi halde. Diyelim ariyor yarib ne yapiyorsun diyor. Soyluyorsunuz. Hemen "is yerine gel ordan yap su saatte birileri gorusmeye gelcek benim isim var cocuklari okuldan alcam" falan diyor. Randevuyu bana sormadan kendisi vermis o saate. Diyorum bana uymuyor "ama calisma saatleri zaten aslinda hepimizin burda olmasi lazim" diyor. Simdi hayir desem bu sefer gidecek sikayet edecek isler aksiyor evden calismayi kaldiralim diye. Sonucta bizden de randevu aliniyor ama kimseye kitlemiyoruz onu. Is yerine gidiyoruz zaten pasa pasa. Hic bir is aksamiyor kesinlikle.

Bana 1 hafta onceden dese ki soyle bi randevu aldim benim isim var sizin musaitliginiz nedir diye yine giderim. 1 gun oncesinden ya da o gunun sabahi ariyor tum planlarim, calisma duzenim alt ust oluyor. Aciliyeti yok biseyi yok. O randevusunu ertelemiyor baskasina kitliyor. Boyle soyleyince ama is saati diyor ve acayip manipulatif birisi gidip yoneticiye bi tek ben calisiyorum diye yansitir olayi. Kafasindan toplanti falan yaratiyor. Su konuyu konusalim diyor hatta disarda restoranda konusmak istiyor sirf evden kacmak ve yalniz kalmamak icin. Ama kendisini is icin yaptigina inandiriyor.

Sevdigim de birisi sirf o sevdigim huylarindan dolayi gidiyorum bazen ama artik sinirimi bozmaya basladi bu durum cunku sadece is hayatinda degil normal hayatta da boyle. Isim var diyorum ne isin var diyor. Su isim var diyorum onu sonra yap hafta sonu yap falan diyor.

Ben en sonunda onun bu davranislarina tepki gosterdim siddet uyguluyorsun artik falan dedim. Cok ayip ediyosun sana ne kadar destek verdigimi herkes bilir, sana deger veriyorum falan biseyler dedi. Sesini de yukseltti. Gercekten de seviyor beni ve destek verir her konuda ama bu davranislarindan rahatsiz oluyorum artik baya. Ve laftan anlamiyor kadin. Ne yapmak lazim?

Kadın tarafısınız ve biriyle tanıştınız. Yüz yüze görüştünüz olumlu ilerledi. Erkek tarafı da içinde aynı şekilde. Ama erkek tarafı biraz şüpheci sizin nasıl biri olduğunuzu öğrenmek için ailenizle oturduğunuz muhite gelip sizi birilerine soruyor?? Bu davranış için ne düşünürsünüz?

cevrenizdeki evli cocuklu ciftler genelde tek kocuklu mu
sank artik iki cocuk yapmak buyuk cilginlik gibi geliyor.
siz ne dusunuyosunuz?
iki kardes olmak super bisiy mi para pulla kiyaslanamaz mi yoksa bir cocuk yapalim butun maddi manevi herseyimiz akitalim cocuk super sansli mi olsun

Merhaba arkadaşlar,

eksiduyu.ru

Özet: Önceki sorduğum bir soruda okul döneminde aramızın çok iyi olduğu ama ilgisine karşılık vermediğim bir karşı cins arkadaştan bahsetmiştim. Seneler sonra Instagram hesabı açıp onu da eklediğimde ve ona yazdığımda bana karşı soğuk olduğunu ( doğal tabi) hissettiğimden bahsetmiştim. Ancak arkadaşım hiçbir sebep yokken numaramı isteyip sohbet etmek istediğini söyledi. Nedeni ne olabilir?

Önceki sorumda belirttiğim gibi arkadaşım ona birkaç defa yazdığımda soğuk davranmıştı ve konuşmakta isteksiz gibiydi. Arkadaşımın bu soğuk tavırları üzerine bir daha yazmama kararı almıştım. Ne olduysa dün bu arkadaşım yazmış ve numaramı istemiş, müsait bir zamanda arayıp konuşalım diye. Numaramı verdim ve yazışmayı Whatsapp'a taşıdık. Eskisi gibi yine sıcak konuşmaya başladı ve "Uzunca sohbet edelim uygun bir zamanda." dedi. Ben de görüntülü görüşme de yapabileceğimizi söyledim, o da daha güzel olacağını söyledi. Görüntülü konuşacağız ve ne konuşacağımızı merak ediyorum. O eski sıcaklığı hissetmeye başladım gibi. Sizce ne oldu da birden sıcak davranmaya başladı?

Yanlış anlamayın hoşuma gitmedi değil, aksine hoşuma gitti ama bilmiyorum, sonuçta kalbinin kırılmasına neden oldum. İçimde bu yüzden bir suçluluk var. Ama bu kız hayatım boyunca tanıdığım en karakterli ve en iyi kalpli insanlardan birisi, üstelik tatlı ve hoş. Aradan geçen zamanda onu kaçırmanın büyük bir aptallık örneği olduğunu ve kibrimin kurbanı olduğumu düşünmeye başladım ama tren kaçmıştı bir kere.

Ancak ona yazdığımda onun önce soğuk davranıp şimdi sıcak davranması benim için bir sürpriz etkisi yarattı ve paranoyak bir deli olduğum için ciddi ölçüde arkasında bir sebep var mı diye kuşkulanmaya başladım. Sonuçta bayram değil seyran değil, eniştem beni niye öptü? Bu 1-2 ay içinde ne değişti de tekrar sıcak davranmaya başladı? Sıradan bir erkek olsa "Hadi len, yine dört ayağının üstüne düştün!" diye sevinirken ben "Acaba bunun içinde başka bir iş mi var?" diye şüphe ederim. Sonuçta kırık bir kalp var ortada ve bunun sorumlusu ile tekrar samimi olmak çok ihtimal dahilinde bir olay değil bana göre. Bu da beni haklı olarak geriyor ve düşündürüyor.

Yaşlar-cinsiyet: Ben: E-30 O:K-32

Sizce neden tekrar ilgili davranmaya başladı? Sebebi ne olabilir? Fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

Mesela özellikle yeni evlenen ya da taşınan arkadaşlar bi gün mutlaka bana gel, bi gün gel kahve içelim veya hiç gelmiyorsun gibi sözde davetkar veya sitemkar cümleleler kuruyorlar. Bana biraz tuhaf geliyor bu durum. Birini evine cagirmak istiyorsan bi gun belirlersin seni şu gün ya da şu hafta icinde bir gun agirlamak istiyorum mantigiyla cagirirsin. (Agirlamaktan kastim agir yemekli bi aksam daveti degil.en sade sekilde olani da kastediyorum.) Öteki türlü açikcasi ben cekiniyorum su gun size geleyim mi demeye. Belki musait degildir, misafir agirlamak istemiyodur o siralar veya hicbir sey yoksa bile emrivaki bi üslup gibi geliyor. E bakiyorum çagirilma olmayinca da bu sefer bir arkadasini gormeye bile gitmeyen hayirsiz arkadas konumuna dusuyorsun. Alenen soylenmese de sanki oyle imalarda bulunuluyor.mesela bir arkadasima en son ben dedim artik musaitsen geleyim diye. Sirf o yukten kurtulmak icin. Dedigim gibi cok sacma bi belirsizlik olusuyor cunku. bir arkadasim da iki kez falan evinin konusu acilinca bi gun is cikisi gel oturur kahve icerz dedi ama ben simdi herhangi bir gun bugun geleyim mi desem evi belki daginiktir belki isi vardir hayir dese kendini mahcup hissedecektir gibi sebeplerle oyle bir tesebbuste bulunmuyorum. Asiri samimi dost arkadaslar icin bu soylediklerim anlamsiz gelir belki ama bence genel olarak davet edilmeden kimse kimsenin evine gitmemeli misafir agirlamak isteyen de net bir sekilde davette bulunmali istemiyorsa da havada kalan cumleler kurup sonrasinda sitem etmemeli.

Siz ne dusunuyor ve ne yapiyorsunuz bu konularda?

Kara kara nasıl yapacağımı düşünüyorum.

Aksiyona girmeyeceğim (vinçti, pankarttı, polis baskınıydı), romantik bir akşam yemeğinde yapmayı da istemiyorum.

Plan program konusunda iyiyimdir ama iş başa düştü mü elimden pek gelmez, yemek yapmayı da bilmiyorum. Bu yüzden evde bir ambiyans yaratayım desem pek yapamam.

Sürpriz faktörünü kullanayım diyorum, bunun için de en uygun zaman yarın mangalda. Arkadaşlarımızla birlikte mangal yapacağız. Bir ara, tercihen yalnızken çıkartıp yüzüğü vereyim diyorum. Şöyle bir bonus sürpriz olacak; tüzüğü alabilmemi şu sıra beklemiyor, çünkü bu ay başında ciddi bir ameliyat oldum ve yeni ayaklandım. Ne ara aldın ne ara çözdün işi şaşkınlığı olacak.

Ne diyorsunuz? Yapayım mı böyle bir şey?

Yoksa farklı öneriniz olur mu? Lütfen paylaşın, yardım edin :)

Teşekkürler şimdiden.

30'umdan itibaren doğum günü kutlaması hiç yapmadım. Bir noktadan sonra içimden gelmez oldu o tür organizasyonlar.

Artık doğum günlerinin bana tek hissettirdiği; ömürden bir yılın ve yaşın daha akıp gittiği gerçeği. Asla geri gelmeyecek bir yıl daha... O günlerin sabahında uyandığım andan itibaren de hep bu realite aklımda oluyor ve enerjisi düşük, hüzünlü bir gün oluyor benim için.

Bir ben miyim? Var mı benim gibiler aramızda? Merak ettim de...

Evlilik şüphesiz ki bir insanın en önemli yaşam kararlarından birisi.

Size evlenme fikrini düşündüren, akabinde düşündürmekle de kalmayıp beraber bu fikri uygulamaya koyduğunuz insanla nasıl, nerede tanışmıştınız?

Size psikolojik olarak büyük zararlar vermiş (şiddet uygulamış) ve vermeye de devam eden, hayatınızı zorlaştıran, baskıcı, ama zor anlarınızda yanınızda olan (fiziksel olarak), ihtiyacınız olduğunda maddi olarak da belli bir seviyede destek olan ailenizle tüm iletişiminizi kesmek ister miydiniz imkanınız olsa?
İletişimi en aza indirmek gibi bir seçenek bulunmuyorsa ve başka yanınızda olacak kimseniz yoksa, maddi olarak da sıkıntı çekme ihtimaliniz büyükse mesela.
Bunu yapsaydınız sonrasında pişman olur muydunuz? Her şeye rağmen içteki onlara karşı duyulan o küçücük sevgiyi atamamak, hala onların iyiliğini ve mutluluğunu arzulamak enayilik midir?

date için bir şeyler içelim diye anlaşıyoruz. bazıları gerçekten arkadaş olmak istiyor ve seks için buluşmadıklarını düşünüyorum. ama niyetlerinin ne olduğunu kestiremiyorum bazen. bunu anlamak için açık açık date esnasında sormalı mıyım seks olur mu diye yoksa spontane gelişmesi mi beklenmeli böyle olayların?

Hayattaki en büyük hayalleriniz neler?

Ben yaşım ilerlemiş de olsa bir gün üretim yapan bir şirket sahibi olmak istiyorum.

Bir de fizik, kimya, biyoloji alanlarından birinde iyi bir çalışma yapmış olmak istiyorum.

Ana sayfada çıkmasın diye gönül işleri kategorisinde açtım.

severek ayrıldığım bir kadın oldu. seviyordum ama bir takım şartlardan dolayı ayrılmamız gerekiyordu; nitekim geçtiğimiz aylarda ayrıldık.

güzel bir şekilde vedalaştık ve sonrasında onu aklımdan çıkarabilmek, ona takılı kalmamak adına kendisini bana hatırlatacak yerlerden sildim. telefon rehberimden, instagram hesabımdan. instagram'ından o da beni sildi.

ayrıldıktan sonra hayatıma çeşitli sıfatlarla giren kadınlar oldu, oluyor... güzel zaman geçiriyoruz, yani yoklukta değilim.

sorun şu ki; gün içerisinde en az bir kere, ayrıldığım kadının instagram profiline girip bakmak gibi bir takıntım ve refleksim oluştu. hesabı gizli. manasızca profil fotoğrafı-paylaşım sayısı-takipçi sayısı-takip ettiği sayısına bakıp çıkıyorum.

hayatımda ilk kez böyle bir takıntı baş gösterdi ve bu durumumdan hiç memnun değilim. size de oluyor mu böyle şeyler? oluyorsa da çözümü nedir bu gereksiz düşünceden kurtulmanın? en sonunda instagram'ı kapatacağım sanırım.

bu gibi durumlarda kendinizi toparlamak, kendinize gelmek, daha iyi hissetmek için neler yapıyorsunuz?