Ekşi Duyuru

bir cafede otururken bir çifte denk geldim ve görevliye değil de bu çifte burada sigara içiliyor mu diye sordum. sorumu direkt kız cevapladı. biz de yeni geldik içecektik, bilmiyoruz falan dedi. neyse ben görevliye sorup öğrendim içiliyormuş.

sonra bunlara sigara içileceğini söylerken,

burada direkt kızla mı muhatap olmalıyım yoksa erkekle mi?

ben erkekle oldum ama yanlış mı yapıyoruz yani öğrenmeye çalışıyorum. kıza ayıp falan oluyor mu? yok saymak gibi?

edit: bir yanlış anlaşılmayı düzeltmek isterim. derdim cinsiyetçi yaklaşmak falan değil. ben kızla konuşunca adamın tribe girmesi ki garson kızla konuşunca bile tribe giren adamlar var. yoksa umrumda değil kızmış erkekmiş.

4 senedir görüşmediğimiz eski sevgilimle karşılaştık dilim tutuldu resmen şok oldum, arkadaşça konuşabildik, biraz daha uzun konuşalım isterdim kahve teklifimde olumsuz oldu bahaneyle kaçar gibi gitti 10 dakikada.
İyi olduğuna sevindim ama sanki sıradan bir tanıdık gibi görüldüm. Güleryüzlüydü fakat tatlılığından eser yoktu.Sanırım tüm defteri benimle ilgili kapadı.
Bugünlerde zaten yalnızlıktan dem vuruyordum, bu da üstüne geldi 6yıllık emeğin boşa gitmiş olduğunu gördüm.

Görüşmek isteseydi 4 yıl olmuş görüşmeyeli biraz daha sıcak davranırdı değil mi ?
Jest yapıp ofisine çiçek göndermek geldi aklıma ama abesle iştigal etmiş olurum sanki.

Artık benimde defterini kapayıp unutmam lazım değil mi ?
Nasıl toparlıyoruz kendimizi ?
Bundan sonra birine güvenip nasıl emek vericez ? ya boşa giderse yaşlanıyoruz sevgili duyuru :/

lokasyon istanbul
günlük, haftalık, aylık planlarınız ne olur

şehir dışı yurtdışı ok ama bunlar dışında neler yapılır
günlük rutin ne olur

Bunlar benim hayatımın çoğunda vardı. Bazen az, bazen çok. Bu ara çok olduğu bir dönemdeyim. İşimi yapamıyorum. Dizi, film falan bile izlemek istemiyorum. Bisikletle gezmeyi seviyorum ama havalar kötü, kötü olmasa bile zor geliyor. Bütün gün, Twitter, Eksi Duyuru, Eksi Sözlük, Reddit, emlak sitesi, Instagram takılıyorum. Yaptığım tek iyi şey eşimle pilatese gitmek, ona da kendi isteğimle gitmezdim. Depresyonda olabilirim ama major değil muhtemelen. Havaların iyi gitmemesi de bir etken olabilir ama tembelliğim bundan bağımsız, depresiflik biraz bağımlı olabilir.

Eşimi, işimi, hayatı, gezmeyi seviyorum, ama hiçbiri için hiçbir şey yapmıyorum.

İşimde fena değilim. Kendimi geliştirmeye biraz vakit harcasam, işimi biraz odaklı yapsam çok iyi şirketlere girebilirim. Ama şu anda günde 1 saat bile çalışmıyorum çoğunlukla. Sadece yumurta kapıya dayanınca az bir şey çalışıyorum, ona rağmen terfi aldım. Ha zaten olduğumdan bir alt title ile girmiştim şimdiki işime, biraz da onun etkisi. Motivasyonu yüksek insanlarla çalıştığımda daha iyi çalışabiliyorum, ama şu anki ekibim öyle değil.

Bir de bu ara ev bakıyoruz almak için, ama evler çok pahalı geliyor, süreç de kolay değil, istediğimiz gibi ev bulmak da zor. Kendimi fakir hissediyorum durumumuz fena olmasa da. Bu da depresifliğe katkıda bulunuyor.

İş motivasyonda değil daha çok disiplinde, onun da farkındayım, ama o da yok bende.

Sosyal olmak istiyorum ama olamıyorum. Ne arkadaş edinebiliyorum ne de olanlarla iletişimim yeterli.

Bu tarz sorunları olup da çözebilen oldu mu? Ne yaptınız da kurtuldunuz bu durumdan? Kitap, psikolog vs. önerilerine, farklı taktiklere açığım. Beni bir düzeltin.

(bu arada metni turkce karakter kullanmadan yazdim, sonra chatgpt'den bunlari duzeltmesini istedim, duzeltti :)

bugün terminalin önündeki çimleri şu döner çubuk gibi şeyle biçen (kendini korumak için kask takmış) adamın yanından geçerken "1 saniye dayı" dedim ve adamın yanından koşar adım geçerken adam makinayı çalıştırdı. üstüme biraz partikül geldi. birkaç parça otu yüzümden, ceketimden topladım.

eve gelince düşününce sinirim zıpladı. orada olsaydınız kavga eder miydiniz?

minibüse 10 dk vardı. acele ettim. eve geldiğimde "keşke yakasına yapışsaydım." diye pişman oldum. kendini kaskla koruyor, ben tam geçerken aleti çalıştırdı.

Dış güzellik önemli midir sizce. Güzellikle yargıya varmamak mı gerekir?

taşındığım şehirde çevrem çok sınırlı. fakat sınırlı olan bu çevremdeki arkadaşların arkadaşları ve onların arkadaşları yoluyla çevremi genişletebileceğimi düşünüyorum.

teorisi bu şekilde fakat pratikte nasıl yaparım bilmiyorum. çevremdeki arkadaşlarıma benimle uyumlu olduğunu düşündüğün başka bir arkadaşınla tanıştırmasını hangi şekilde veya yollarda izah edebilirim? ve zor olan ise bu ilişkiyi tanıştıran arkadaşımla aynı veya daha derin seviyeye getirmek. sosyal zeka sanırım burada devreye giriyor swh.

Sb.

Kadın kişisi, erkeğin sevgilisi olduğunu biliyor ancak erkekle 'dostane' br şekilde buluşmak istiyor. Talep kadından geliyor.

Erkek, kendisine yakın bir yerde buluşmayı teklif ediyor.

Kadın 20km uzaktan geliyor. Taksiye biniyor falan filan.

Kadın ve erkek kahve söylüyor, tatlı yiyor, iki saat oturuyor. Ödeme kısmına geçiliyor. Erkek kendi yiyip içtiğini ödüyor sadece.

Sizce burada yanlış bir şey var mı?

SB.

planlar ne?

çok değerli duyuru sakinleri. aklımı inanılmaz kurcalayan benim için karışık bir gönül durumu oldu. işin içinden çıkamadım. otuzlu yaşların başında iki kişi. ben erkek kişisi olarak kafaya taktım biraz.

yaklaşık bir ay olmuştu tanışıklığımız. yoğun olarak çalışıyoruz ikimizde. arada arada mesajlaşmalar güzel gidiyordu. biraz kaptırmıştım kendimi ben boşluktan mı desem. yüzüm baya gülümsüyordu. ilk buluşma da güzeldi. sonra ikinci buluşmada bir etkinliğe gittik. etkinlik çıkışı geç oldu dedi, taksiyle geçeyim ben dedi. ben de eve geçince haber ver mutlaka dedim ve geceyi kapattık.

şimdi eve geçince haber ver kısmı önemli. çünkü o gece haber vermedi. etkinlikte de ufak bir mesafe sezdim aramızda. biraz ondan bekledim eve geçtim diye mesaj göndermesini. mesaj gelmedi. sanırım isteksiz hoşuna gitmedi diyerekten yazmadım bu kişiye, bir nevi ghostladık birbirimizi. bu olaydan bir kaç gün sonra, whatsapp üzerinden engellediğini gördüm, neyse dedim olabilir ama bir yandan da can sıkıcı geldi.

bir hafta geçti. fazla büyütmemiştim ama bu gece alkolün etkisiyle aklıma geldi, madem engelledi sms atayım dedim niye engelledin diye.

bana bir paragraf mesaj yazmış, burası türkiye bir kadın gece vakti taksiye binince, eve vardın mı diye aranılır, sorulur ama sen bunu merak edip yazmadın, engelledim diye egon kırıldı ve o yüzden yazdın vesaire. akıl da vermiş bir dahaki buluşmalarında aklında bulunsun şöyle yap böyle yap. hatta aşırı da sinirli bir şekilde yazmış. ben de şöyle dedim, taksiden inince haber vermeni beklemiştim aslında. uzatmayalım iyi geceler diyerek kapattım konuyu.

bugün çok gereksizdi bence yazmam diye düşünüyorum ama dediğim gibi aklıma geldi. yani düşünüyorum, egomun kırılganlığından değil, tekrardan iletişim kurmak için, merak ettiğimden yazmıştım. biraz da özledim onunla olduğum günleri sanırım. ama attığı mesajdaki gerilim, olaylara kendi penceresinden bakması, beni anlamaya bile çalışmaması üzücü geldi.

şimdi böyle evde tavana bakarken canım sıkıldı bu mevzuya. benim yazmamam büyük kabalık mı olmuş, oysa ona söylemiştim eve varınca haberdar et diye. aslında bazı kişiler de eve geçince yazıyor ben geçtim diye. canımı sıkmalı mıyım? bence çok özel bir insan değil benim için. olsa illa ki alttan alır, bir şekilde benimle uzlaşırdı ve sohbetimize devam ederdik. ne düşüneceğimi bilemedim. biraz can sıkıntım gitsin diye hem yazmak, hem de bu olayı yorumlarınızla şekillendirmek istedim. sevgilerimle

merhaba,

birisinden çok hoşlandım, belki aşık oldum bilmiyorum; farklı bi ülkedeyken tanıştık, sevgili olmadık, aramızda hiçbir şey yaşanmadı, arkadaştık ama ikimiz de birbirimizden hoşlanmıştık. o kendi ülkesine, ben kendi ülkeme döndüm; 3.5 ay oldu ama hala her gün aklıma geliyor. hiçbir yerden takip etmiyorum -sadece çok nadiren arada baktığım oluyor-, hatta engelledim bile ama her gün aklıma geliyor. daha önce böyle bir şey yaşamadım, çok kalbimi kırdı, burada yaşanan olayları anlatacak değilim ama umut verdi sonra arkadaşız dedi kısaca... ne tavsiye edersiniz? ülkeye döndükten sonra spora başladım düzenli gittim, iyi geldi, şimdi tekrar başlayacağım, okullar online ve sosyalleşemiyorum, o yüzden de belki unutmam zorlaştı. tavsiyelere açığım, ne yapmam lazım? o belki de hayatına devam etti, ediyor, belki sevgilisi bile vardır şu an, hayatına bakıyordur ama ben ilk zamanlara göre ÇOK AMA ÇOK iyi olsam da her gün bir şekilde aklıma onun gelmesinden rahatsız oluyorum. hayatıma bakmak, o hiç olmamış gibi olsun istiyorum. ondan sonra başkalarıyla kahve içtiğim, tanışmaya çalıştığım oldu ama hiçbir şekilde aynı duyguları yakalayamadım. bu arada hiçbir iletişimimiz yok son 2 aydır kendisiyle. hatta birbirimizi her yerden engellemiş vaziyetteyiz. ben kadınım, o erkek bu arada, cinsiyetler önemli mi bilmiyorum ama belirteyim..

adele gibi. www.google.com

izlerken ağzını kapatasım geliyordu şu bayanın. ağzı açık gezmesem de kendi dişlekliğim gözüme batmaya başladı hüü

Hayatınızda olan kişi zaman içerisinde çeşitli sebeplerden dolayı kendine bak(a)mıyor. Rahatsız olduğunuz durumları söylüyorsunuz fakat bir aksiyon al(a)mıyor. Artık fiziksel olarak beğenmemeye başlıyorsunuz. Bu durumda partnerinize karşı tutumunuz ne olur? İlişkiyi sürdürür müsünüz?

tabi ki çevresi onun çirkin olduğunu hissettiriyor ama şöyle olsa mesela çirkin bir insan hiç insanın olmadığı bir yerde yetişse her gün aynaya baktığında ben çirkinim diyebilir mi?

kendini kıyaslayamayacağı için belki doğru olmayabilir.

ya da hiç kimse hissettirmiyor diyelim ya bir kıza teklif ettiğinde kızın gönlü varsa kabul ediyor vs işte. hiç ret edilmiyor diyelim. aklıma başka bir şey gelmedi :)

anladınız diye düşünüyorum.

buyrun

Gameplay: youtu.be

Ben misafir çocuğu olarak 1999da falan oynuyordum. O zaman kimsenin evinde konsol falan yoktu, kuzenlerimde vardı. Başından saatlerce kalkmazdım.

Ama çevremde kimse bu konsolu ve oyunu bilmiyor. Herkes 2 boyutlu kasetli atari oyunu olan Mario'yu biliyor.

Siz oynadınız mı Nintendo 64?

Bugün Mario çizgi filmine gittim. Nintendonun yeri bende bir başkaydı. Ama Nintendo oynamayan maytap geçme peşinde, çocuk filmi zannediyor ama animasyon işte.

Yarın iş yerinde muhtemelen maytap malzemesi ben olacağım. İnstagram'a story de attım çünkü.

Bonus: Marionun çizgi filmine vizyonda salona gidip izleyen 30 yaşında bir erkek için ne düşünürdünüz? Atış serbest, istediğiniz gibi gömebilirsiniz.

Hoşlandığım kızla daha ilk zamanlardayız. Farklı şehirlerdeyiz. O İstanbul'da. Doğum günü için çiçeksepetinden saksıda canlı çiçek yollamak istiyorum ama adresini bilmiyorum. Doğum günü yaklaştı ama adresini de çiçek yollayacağım sana diyerek soramam.
Adresini sormalı mıyım? Yoksa bölgedeki bir ptt şubesi ya da ptt kargomat adresini mi vermeliyim sipariş verirken? Çiçeksepeti ev adresi dışında kargo şubelerine de teslimat yapıyor mu?

Bir de canlı çiçek çikolata mı iyi bir hediye olur ya da doğal taş bir kolye mi sizce?

Bu sefer ben sorayım halinizi hatırınızı.

Benim keyfim on üzerinden 7. Ramazan ayında oruç tutmanın vermiş olduğu hareketsizlik var üzerimde.

Haftaya cumartesi Üsküp'e gideceğim arkadaşım ve ailesiyle. Havalanından otele transfer ve Matka Kanyonuna ulaşım ile tur ayarladım İngilizce. Bunun verdiği tatmin duygusu var.

Bugüne kadar hep tek başıma gittim yurtdışına. İlk defa yanımda birileri olacak.

Matka Kanyon turu İngilizce olacak. Çeviri yapabilirim umut ediyorum. Gezi de güzel geçerse, benim açımdan bir meydan okuma hedefi gerçekleşmiş olacak.

Ramazan öncesi spora gidiyordum düzenli. İyi de kilo vermiştim ama bu süreçte verdiklerimi geri almıştır.

Genel olarak böyle. Keyifler iyi. Şimdilik dert yok tasa yok.

artık düşünmekten kafam durunca serdar ortaç açtım.
bir rahatlama geldi, yalan yok. fake de olsa mutlu gibi oldum.

müzik zevkim oldukça farklıdır ama sanki iyi geliyor bir tavsiye üzerine deneyeyim dedim.

ama bağımlılık yapmasından korktum eşe dosta anlatamam yıllardır duruşum farklı.

siz de yapıyorsunuz değil mi böyle şeyler?

Selam
Yüz ve fizik olarak ayrı ayrı puanlarsak 10 üzerinden kaç verirsiniz kendinize? Cinsiyet ve yaş belirtilmesi önemle rica olunur. Ara ara sorulurdu bu tarz sorular kimse sormayınca ben sorayım dedim. Duyuruya biraz hareket gelsin :)

instanizi bir donem birilerine kizip kapadiniz.
yillar sonra tekrar actiniz ve bu sefer sadece is arkadaslarinizi, ordan burdan beni eklesene diyen kisileri (geziler, etkinlikler) eklediniz.
son zamanlarda kisitli listenizi arttirmaya karar verdiniz.
ilk akliniza universite arkadaslariniz geldi.
aradan 10 yila yakin gecmis.
ekler miydiniz? veya ekleyen icin ne alaka simdi bu mu dersiniz?

duygusal bir amaçla tekrar konuşmaya başlamak istediğim birisi değil. sadece varlığından ve konuşmaktan zevk aldığım birisi. aramızdaki yaş ve nesil farkının fazlaca olmasından ötürü aramızdaki diyaloğun arkadaşlık düzleminde kalmasında anlaşmıştık pandemi öncesinde. daha sonra neden konuşmadın derseniz eski sevgilimin rahatsız olması olarak özetleyebilirim. şimdi ben bu arkadaşla tekrar konuşmaya başlamak istediğimi ve neden bu kadar süre hiç iletişime geçmediğimi nasıl aktarabilirim? eski sevgilimle olan zaman zaman toksik bulduğum iletişim desem?

Selam!

İki sorum var:

Yaza düğünümüz olacak. Annemle babam ayrı, baba tarafından kimseyle görüşmüyorum. Muhtemelen babam da gelmeyecek düğüne.

1. Soru: babaya evlilik teklifi aldığımı söyledim. Hayırlı olsun içine sindiyse sevindim, tanışalım bir ara dedi. Baba farklı şehirde, damat yurt dışında, tanışabileceklerini sanmıyorum. Ayda 5-10 dk telefonda havadan sudan konuşuruz. Babaya yaza düğünümüz var nasıl diyeceğim?(ondan habersiz olup bitiyor herşey, baba olsam üzülürdüm)

2. Soru: davetiyenin aile kısmına kimin soyadını yazacağız şimdi?

Teşekkürler

Nedir?

Çok genel sordum ama olsundu. Günlük rutinleriniz nedir, ne yaparsınız? Konsere gitmeydi, Instagram'di vs gibi şeyler de dahil.

Merhaba duyuru,

Biliyorum hediyeler kisisel seylerdir, ilgi alanina gore verilir vs. evet kac kez ayni satirlari burada ben yazdim.

4 gun once birisiyle tanistim 3 kez bulustuk inanilmaz uyumluyuz vs. muhabbetimiz efsane o yuzden biraz hizli ilerliyor flort asamasi. 4 gun sonraki dogumgunu partisine davetliyim.

Ben 27e kendisi 27k olmak uzere. O yuzden tarihte ilk kez bir insanin generic bir hediyeye ihtiyaci var. Ne alabilirim sizce. Butce limitim yok ama tabii ki abartili bi hediye veremem. Kokulu mum diyorum ilk aklima gelen.

bu eylemi karşı cinsle yakınlaşmak için kullananlar hakkında ne düşünüyorsunuz?

arkadaş grubuma eşlik ederken dikkatimi çekti. kendileri hergün bu amaçla bir kafede bulunuyor.

aralarında muhabbet de yok sağda solda hemcinsleriyle oturan kişilerle bakışıp duruyorlar sonra onlar gidiyor bakışlar başka masaya yöneliyor.

anladığım kadarıyla mu eylemi sadece bizimkiler değil başkalarıda alışkanlık haline getirmişler.

fakat bir yere varmayan bu eylemi yapmak ne işe yarıyor? alkollü bir mekanda olsa bu davranışlar anlayacağım fakat çay kahve içip bakışmanın benim göremediğim bir sonraki adımı mı var?

bu hususta beni aydınlatırsanız sevinirim.

kaçtır sizce?

Merhaba biraz uzun,

İş yerime part time gelen bir erkek var. Bir arkadaş evinde tanıştık. 2 sene önce boşanmış, küçük çocuğu da var. Aklımdan hiç kötü bir şey geçmemişti. Güleriz eğleniriz diye düşündüm. İnstagramdan ekledik birbirimizi. Gel zaman git zaman 3-4 ay önce her iş çıkışı beraber vakit geçirmeye başladık. 1 saat kahve içelim diyoruz 7 saat falan oluyor. Mekanı kapatıyoruz. Görüşmediğimiz zamanlarda 2.5 saat telefonda konuşuyoruz. Bazen tün haftasonunu beraber geçiriyoruz. Evimden alıyor, bırakıyor, her şeyimle ilgileniyor vb.. bu davranışları beni biraz etkiledi açıkcası. Bu arada çocuğuyla tanıştırdı ve tanıştırmadan önce durmadan çok heyecanlıyım falan dedi. Çocuğunu çok seviyorum haftada 1 gün de beraber geziyorduk. Gerçekten benim açımdan hiç bir problem yoktu.

Bu tanıştığımız gün hayatında birinin olduğunu ama belirsiz olduğunu falan söylemişti, 2 hafta sonra sorduğumda bittiğini de söyledi vb..bu kişinin evine de gittim. Ama ben onun yatağında yattım o salonda. Hiç dokunmatik bişey olmadı. İkinci kere gittiğimde yine ayrı odalarda yattık. Dedim ki sanırım karşı cins olarak bişey hissetmiyor ben bunla yavaş yavaş irtibatı keseyim. Çünkü sevgili olmayacaksak neden 7 saatimi ona ayırayım ki? Hatta benimle ilgilenmediği için sitem ettim. Sonra ben 2 haftalık bi yurtdışı seyahatine gittim. Orada her gün aradı. Bu sefer ilgili davrandı. Bir an önce gel, özledim vb…

Ben döndüğümde her şeyi batmaya başladı. Beni değersizleştirmeye çalıştığını hissettim. Mesela oturuyoruz ben senin hiç instagramına bakmadım yaaa diyor, alakasız bir arabayı gösterip bu senin araban mıydı diyor. Belki bilerek yapmıyor ama artık iş istediğim yere gitmediği için batıyor. Bir kaç kere de bazı kızların ona aşık olduğunu ama onun friendzone a attığını falan söylemişti. Aşırı rahatsız oldum. Konuşmaya karar verdim ve hislerimi söyledim. Kızlar hakkında şunu dedin, arabamı bile bilmiyorsun vb… sonra kalktım gittim arkamdan gitme nolur falan dedi. Sonra bana mesaj atmış ben seni arkadaş olarak görüyordum diye. Neymiş benimle yürümeyi kahve içmeyi seviyormuş. Kalbimi seviyormuş. Ben de ben öyle sevmiyorum kusura bakma arkadaş olarak da kalmam sen de beni anla dedim. Anlıyorum haklısın iyi ol falan yazdı.

Bunlar olalı 1 hafta oldu. Hiç iş yerinde bile karşılaşmadık. İnstagramla alakası olmayan insan storylerime dakikasında bakıyor. Hiç story paylaşmayan insan story paylaşıyor çocuğuyla foto koyup kayahan şarkısı falan ekliyor. Sizce bu adamın amacı ne? Üstüme alınayım mı? Neden beni friendzone a attı? Ben kendi kendime gelin güvey olacak birisi değilim. Erkeklerle de gayet arkadaş olabiliyorum ama hem bazı insanlar sizin aranızda ne var yaaa gibi şeyler söyledi hem de ben his olarak öyle hissettim. Öpmesi davranışı falan farklı gibi geldi ama yanılmışım demek ki? Sizce bu olayı nasıl atlatırım? Sürekşi baksın diye story koyasım geliyor. Ben bu değilim. Gururum incindi.
Okuduğunuz için teşekkürler.

Bugun dogumgunum, sturbuck bedava icecek veriyor, baska kim ne veriyor, gidip faydalanayim

ne yapıyorsunuz

Bir buçuk haftadır yataktan sadece yoga, pilates ve ehliyet dersleri ve yemek/tuvalet/banyo için çıkıyorum. Bu derslerin hiç birinden zevk almıyorum ama gidiyorum yine de. Hali hazırda depresyon ilacı alıyorum, psikologumu görüyorum. İnanılmaz bir mutsuzluk var üstümde, doğru düzgün ağlayamıyorum bile. Yemek yemeye bayılırdım o bile zevk vermiyor.

Baktığımızda son bir buçuk haftada önemli bir şey olmadı beni buraya sürükleyen. Hava kötü biraz o modumu etkiliyor olabilir. Sporuma da gidiyorum. İlacımı da içiyorum. Ben daha ne yapayım?

iç dökeceğim yoksa olduğum yerde patlayacağım artık.

aynı bölümde olduğumuz bir kız var. bir arkadaşıma benden hoşlandığını söylüyor. işin iyisi ben de bu kızdan uzun zamandır hoşlanıyorum. daha önce hiç muhabbetimiz olmadı. geçen sabah da ben çay alırken konuşmaya çalıştı. ben de karşılık verdim ama ders vakti yaklaştığı için çat diye gittim görüşürüz diyip. daha önce de benzer bir diyalogda böyle basıp gitmiştim. bilerek değil valla, acelem vardı. o diyalogdan sonraki ilk konuşmamız bu oldu. o günden beri benim için kıpır kıpır. duramıyorum yani yerimde. ortak dersimiz yok ama girdiğini bildiğim bir ders için bugün sınıfın kapısında bir saat bekledim abartısız. gelmeyeceği tuttu. başka da hangi dersi alıyor bilmiyorum. koca bölüm. ortak arkadaşımız da yok. karşılaşmış olma süsü vermek istiyorum. gidip çat diye instagram'dan da yazmak bir seçenek ama oha.. hayır. belki yazar diye bugün bir sürü story attım, bir tanesine bile yazmadı. zaten niye yazsın? haftayaki dersten önce benim bir şeyler yapmam lazım. cidden olduğum yerde duramıyorum. ne yapayım? bir bahane mi bulsam? ne bahanesi?

Annem bana hamileyken rahmetli babaannem kaynanasının ona taktığı yüzüğü anneme vermiş, eşime onun adına takması için. Annem bir an evvel bana bu yüzüğü verip sevgilimin ölçüsüne göre ayartlatmak istiyor. Sorun şu ki sevgili kişisi asla takı takmıyor yani mevcuttaki yüzüklerden ölçerim gibi durum yok. Kuyumcuya götürsem olmaz. Önerilere ihtiyacım var. Şimdiden teşekkürler.

instagram, facebook, tiktok vs kullanmıyorum. aslında bu durumdan genel olarak memnundum ancak görüyorum ki örneğin instagram kullananlar arkadaşlıklarını daha kolay sürdürebiliyorlar. ben yeni birileriyle tanıştığımda çoğu zaman bağlantı bir süre sonra kopuyor, ama sosyal medya kullanıcılarında en azından o kanallar üzerinden iletişim bir şekilde sürüyor. bir de, bazen insan arkadaşlarının bir yakınının vefat haberini vs bile çok geç duyuyor ya da hiç duymuyor benim durumumda, bu da yine bağları kopartan bir şey gibi geliyor bana.

özetle, önceleri sosyal medya sosyalliği zedeler diye düşünürken şimdi tam tersini düşünmeye başladım, sizin görüşleriniz ne bu konuda?

soru başlıkta.

Okul ya da iş anlamında ya da başka bir anlamda farketmez. size göre hayattaki en büyük başarınız nedir ?

Bu bir anlamda; "bir sonraki buluşma olmayacağı için iletişime de gerek yok" mu demek olur ?

bi arkadasim aradi iftara cagirdi ama baskasinin evine :)
dedi ki x'lere gidelim mi iftara. dedim ki seni cagirmislar ben ne alaka, sen git. yok seni de cagirdilar dedi ama dogru oldugundan supheliyim. gidilecek kisi kari koca, ikisini de taniyorum. yakinligim da var ama oyle catkapi gidilecek yakinligim yok. beni cagiran arkadas onlarla daha samimi.

bence arkadas (bekar) tek gitmek istemediginden beni de ilave yapti davete.
ama bi davetin, davet olmasi icin bana direkt gelmesi gerekmez miydi?
gitmesem ve gercekten cagrilmissam da ayip olacak gibi.
napsam?

Kardeşim yurtdışında yaşıyor. Önümüzdeki ay orada evlenecek, Temmuz'da da İstanbul'da düğünü olacak.

Düğüne davet edilen kuzenim, içimize sinmeyen türde gayet bahane olduğunu düşündüğümüz bir gerekçe sunarak düğüne gelemeyeceğini (gelemeyeceklerini) bildirdi. Kendisi kardeş gözüyle baktığımız, bu hisleri beslediğimiz türde bir kuzendir. Zamanında biz kardeşimle onun nikahına da düğününe de gittik ve iki elimiz kanda da olsa gitmemezlik etmezdik. Bu kategoride gördüğümüz bir insan kendisi yani. Ama onun kardeşimin düğününde olmayacak olması açıkçası şaşırtıcı oldu. Sosyal olmayan, insan ilişkileri hayli zayıf olan kocasından kaynaklı olarak böyle bir durum oluştuğunu düşünüyoruz.

Siz de bahsettiğim kategoride gördüğünüz, konumlandırdığınız bir kuzeninizden bu tür bir durumda içinize sinmeyen bir geri dönüş alsanız ne yapardınız? Ne olursa olsun makul mu karşılarsınız? Yoksa bu durum geleceğe yönelik ilişkilerinizi etkiler mi?

Niye tüm arkadaşlarım çat diye bırakıp gidiyor?
Benle dertleşmek vakit geçirmek için can atan, saatin kaç olduğuna bakmadan arayacak yardım isteyedek samimiyette olan, yanımda hep gülen bütün arkadaşlarım eninde sonunda çat diye bırakıyor. Bıktım. Ben neyi yanlış yapıyorum? Eninde sonunda tüm dostluklarim o ghostingi yemekle bitiyor. Bende de gurur var gidip sormuyorum hayırdır ne oldu diye.

Ama merak etmeden de edemiyorum ve de sıkıldım. Zira aylar yıllar boyunca gecenin bilmem kaclarinda dertlerine çözüm olduğunuz arkadaşlarınız sizi terk ettigi için çareyi ekşi duyuru ile dertlesmekte bulunca insanın canı sıkılıyor biraz.

gelinin abisi neden kırmızı kuşağı bi kaç defa gelinin belinde dolayıp sonradan bağlıyor. nedir bu ritüelin anlamı?

Merhabalar. Çok yakın bir zaman önce rahmetli ve ünlü bir şarkıcının doğum günüymüş. Eşi olan hanımefendi kendisini anmayı ihmal etmemiş. Eşi kendisinin ölümünden sonra başkasıyla evlenmiş. Yeni eşi bu anmadan rahatsız olmamış gördüğüm kadarıyla. Siz öldükten sonra eşinizin başkasıyla evlenmesini ister miydiniz? Ya da eşiniz öldükten sonra evlenir miydiniz? Ya da birinin yeni eşi olsanız ve eşiniz rahmetli eşini ansa bu sizi rahatsız eder miydi?

Şarkıcı eşine belki bir sürü şarkı yazdı. Zamanına göre anlamlıydı ama şu an çok boş geliyor bana. Ölenle ölünmez, kimse tek yaşamak zorunda değil gibi bir sürü şey sıralanabilir. Bunlar zaten bilinen şeyler. Ama bir tarafta kulağa çok sağlıklı gelmese de bir ihanet, bir değersizlik duygusu oluşmuyor mu? Kimsenin mutluluğunda gözüm yok bu arada. Umarım mutlu yaşarlar. Hatta eşinize ve size sağlıklı ve uzun ömürler. Ben burada çok temel bir kıskançlık duygusundan bahsediyorum.

son birkaç aydır bu konu en büyük derdim haline geldi. şöyle bir alo dedikten sonra hemen akşam için plan yapabileceğim kimse yok etrafımda. ilginçtir, eskiden insanların sürekli birileriyle vakit geçirme isteğinde olmalarını tuhaf bulurdum, hatta güçsüzlük göstergesi sayardım. şimdi bakıyorum insanlarla mesafe koya koya etrafımda kimse kalmamış. kimseleri aramaya aramaya aranmaz hale gelmişim. bir de sosyal medya kullanıcısı olmamak da sanırım katmerlendiriyor bu durumu, iletişim tümden kopuyor. bunun bende bu kadar rahatsızlık yaratacağı hiç aklıma gelmezdi. ne yapayım sizce, eski arkadaşları bir listeleyip ara ara mesaj mı atayım? arayayım mı? bendeki bu yoksunluk hissi geçici bir şey midir yoksa gayet olağan mı?

Kendimde ve çevremde gözlemlediğim kadarıyla, bu yaş grubundakiler ne yapacaklarını hangi işte çalışacaklarını bilmiyorlar. Karakterin oturmaya başladığı yaşlar genel olarak bu yaşlar oluyor. Okul okuyanlar belki de okumayanlardan daha kötü durumda. 2 yıl boyunca kendini geliştirmek için html/CSS/JavaScript öğrenen arkadaşım şu an 9.500 liraya çalışıyor.

Liseyi bitirip, üniversiteye gitmemiş arkadaşım özel güvenlik kursuna gidiyor. Belki bir güvenlik işi çıkar da mesleğim olur mantığı ile. Bir diğerinin işi var ama işi bırakıp e ticarete atılma derdinde çünkü aldığı maaş ile ne evlenebilir ne ev alabilir kendine.

Bir de motivasyoncu tayfa var tabi. Bunlar da bütün gününü Instagram motivasyon sayfalarını takip ederek geçiren, spor yapalım abi vücut yapalım abi kadınlara değer vermeyelim abi diye geçiren beyni yanmış tipler. İş meslek falan yok tabi. Babalarından aldıkları para ile hayatlarını sürdürüyor. Tuzu kuru tipler.

Ben de spora yazıldım ama ilk günden bırakacağım gibi, çünkü doğru düzgün bir iş olmadıktan sonra geri kalan her şey boş. Zamanımı kendi değerimi yükseltmeye ayırmak, yani iş konusunda kendimi geliştirmeye ayırmak daha mantıklı geliyor. Benim de bir farkım yok aslında 25 yaşındayım elimde bir tane üniversite diploması var o kadar.

Bu konu hakkinda ne düşünüyorsunuz?

Neye ve ne kadar harcadınız ?

İlkokulda sınıfın en çalışkanı bendim sınıf öğretmenimiz beni hiçbir zaman tahtaya sözlüye kaldiramazdi daha 7-8-9 yaşındayken kafayı yiyordum neden parmak kaldırıyorum da bana söz hakkı vermiyor diye. Abim her gün bana hikayeler okuyup deftere yazdırırdı, sınıfın en güzel yazanı bendim yaptığım her şeyi zamanında ve full disiplinle yapardım.

Ortaokulda sınıfın en iyi okuyanı bendim. Hocalar her şeyi bana okuttururdu. Çok güzel okurdum, çünkü her gün evde sayfalarca kitap okurdum. Tiyatro oynayacaktık hoca direkt beni çağırırdı mesela, basketbol futbol kurslarına giderdim her takımda kaptan olurdum.

Ne olduysa liseye geçtik ondan sonra oldu. Belki hepinizin hikayesi aynıdır ama ben 13-14 yaşına kadar inanilmaz güzel bir hayat sürüyordum. Girdiğim her ortamda en iyisiydim, kızlar bana hastaydı, herkes beni takdir ederdi. Ne oldu da böyle olduk sizce ?

Ben internet, mastürbasyon ve fast Food 'a bağlıyorum bunun sebebini.

Bu sezon tiyatroya sardim. Gelecek sezon napcam hic bilmiyorum..

Seni "arkadaş olarak" tanımak isteyen flörtün aklındaki nedir? Birkaç ay boyunca arkadaş olarak tanımak istemek, araya soğuk bir mesafe koyarak konuşmak değil midir? Bu şekilde ne ilerleme kaydedilebilir ki zaten? Sadece tanımak istemek desek o her zamanki ilk evredir de arkadaş olarak tanımayı anlayamadım.

geçen bir kızla tanışmıştım. sevdiğim parçalardan diyip müslümden unutamadım şarkısını gönderdim kimi unutamadın diyor. şarkıyı seviyorum dedim.

başka gün Justin Bieber & benny blanco - Lonely şu şarkısını gönderdim kendini yalnız mı hissediyorsun diyor. alla alla bir şarkının fonetiğini sevemez miyim yaaa illa bir duygu mu barındırması gerekiyor.

uzinin makina parçasını atsam makine mi olacam yani :)