Ekşi Duyuru

sorum video dolayısıyla önce izmirlilere ama her kentin yakışıklıları, güzelleri cevaplayabilir.
Özelemedik mi? şöyle maskesiz, istediğimiz yere gitmeyi, gece hayatını, yiyip içmeyi, gezip tozmayı, yaz gecelerini, yaz aşklarını, ilk aşklarımızı, sevgilimizin elini tutup sahilde içmeyi, çimlere uzanmayı, sabahlamayı, o son birayı içmeyi özlemedik mi?

Öneri: dileyemeden cevap vermeyin
www.youtube.com

Merhaba arkadaşlar,

eminim ki benim gibi düşünen, hisseden pek çok kişi vardır. Son zamanlarda içinde bulunduğumuz durumun da etkisiyle ne sosyalleşebiliyoruz ne sevdiklerimizle ne arkadaşlarımızla görüşebiliyoruz. Giderek büyüyor gibi hissediyorum yalnızlığımız, yalnızlığım. Yeni insanlar tanımak, farklı hayatlarda ortak paydalar yakalamak, sohbet muhabbet etmek ihtiyacı duyuyorum çok yoğun bir şekilde. Neler yapıyorsunuz? Nasıl başarıyorsunuz bunu? Kimseyle durup dururken muhabbet kurulmuyor, e evdeyken de pek sosyalleşilemiyor malumunuz. Nedir önerileriniz, sizler nereden nasıl tanışıp muhabbet ediyorsunuz?

NOT: tinder gibi uygulamalar kullanan birisi değilim, pek sıcak da bakmıyorum.

Neredeyse bütün arkadaşlarım çıkarları uğruna benimle muhabbetini sürdürdüler ve fark ettiğim zaman iletişimimi kestim kendime daha fazla kötülük etmek istemediğim için... Hiçmi yok güvenilecek birileri artık? :(

Sevgili adayı Siirt'te görev yaptığı için oraya gidicem.25 Ocakta gidicem.Batman havaalanından o olacak onun için evine gidip sürpriz yapma imkanı da yok.Giderken yanımda bi hediye götürmem lazım ne götürsem bilemedim.Ben er kişiyim.Belki buradan birlikte güzel bir fikir çıkabiliriz diye yazmak istedim.
Teşekkürler şimdiden sayın duyurucular...
Edit: Doğum günü 27 ocakta.Onun evinde kalacağım için dışarıdan pasta filan da getirememem.

Er kişisi evli olmasına rağmen karşı cinse ilişki teklif ediyor (gönül+fiziksel)
Kadın kişisi reddediyor ,ama iletişime devam ediyor ( havadan sudan konuşuyorlar sadece)
Sonra bir yerlerde iş nedeni ile karşılaşıyorlar hatta aynı odada kalıyorlar.
Şimdide beraber çalışıyorlar ( bu bir rastlantı değil kadın kişisi er kişinin yanına çalışmaya gidiyor bilerek ve isteyerek)
Kadın kişisi, er kişisinin kişilik özelliklerinden nefret edip bi ton küfür saydırmasına rağmen, onu fiziksel ve gönül olarak arzuladığını söylüyor.
Kadın kişisi er kişisinin evli olduğunu biliyor hatta eşi ve çocukları ile tanıştığını söylüyor.

Abi bu nası bi dümen, benim midem bulanıyor bu kadın kişisi ''ee ne var bunda'' diyor.

Kadın kişisi beni arayıp bu olayları anlatınca nutkum tutuldu, tabi insanın arkadaşından gelmesi böyle bişey, en azından benim için şaşırtıcı bir durum. Bana göre böyle işler ters olduğu için kendisi ile birdahailetişime geçmeyeceğimi söyledim kibar bir dil ile.

''Bu kişiden kişiye değişir yargılamamalıyım'' diye mi düşünmeliydim ?

Bu arada lütfen kadınlar böyle erkekler şöyle demeyin olur mu? olayın cinsiyet ile ilgisi yok.

yazilimciyim. isimden cok sikildim. kalitesiz bir urun ortaya cikardik bircok sebepten. urun kalitesinden de, kod kalitesinden de memnun degilim. calistigim insanlarin cogunlugu kaliteli is cikaracak kapasiteye sahip degildi, bir kismi baska projelere gonderildi, bir kismi sirketten ayrildi. bunlar arasinda iyi olanlar da vardi tabi ama azinlik. buyuk ekibimiz kuculdu, geriye ben ve pek de memnun olmadigim 2-3 kisi kaldi. ben de oyle cok iyi bir yazilimci degilim zaten, temelim saglam degil, mulakatlardan bu yuzden eleniyorum cogunlukla, ama fena is yapmadigimi dusunuyorum (feedbackler de o yonde). ama tech lead olabilecek biri de degilim ve bu isin buyuk bir kismi benim ustumde su an mecburen. esas tech lead'imiz daha genis ekibin tech lead'i durumunda su an ve bizim projeye eskisi gibi vakit ayiramiyor. benim de motivasyonum yok, beceriksizce yazilmis kodlar, duzgun test edilmemis, duzgun calismayan bir uygulama var elimde ve benim bu iste calisma istegim hic yok. o yuzden islerimi son ana kadar uzatiyorum hep. buna ragmen iyi calistigimi dusunuyor ekipteki yazilimci olmayanlar. acikca neredeyse calismadigimi soyleyince sasiriyorlar.

cok fazla yerle gorustum is icin. yurt disinda bircok yer, yurt icinde iyi bilinenlerin cogu, yurt disi merkezli turk sirketleri vs. cogunda teknik gorusmede veya davranissal (sorunlu biri degilim ama STAR teknigi sorularini cevaplayamiyorum pek, aklima anlatacak seyler gelmiyor) gorusmede takildim. kiminde verdikleri projeyi duzgun yapamadim ya da bunaldigim icin ozensiz yaptim. kimi yer maas beklentimi sorup bir daha donmedi ama onlar olucu bence. :) sona cok yaklastigim 2 yer oldu, biri hollanda, mid seviye buldular beni, vermeyi dusundukleri para vergi indirimi icin yeterli olmuyordu, benim de beklentimin altindaydi, hic teklif yapmadilar. digeri amerika merkezli bir turk sirketi, turkiye'de remote calisiyorlardi, dolar ile maas falan, tum asamalari gectim ama benden daha iyi birini bulduklarini soylediler. boylece onlar da olmadi.

teorik bilgimi artirmaya calisiyorum bir yandan ama asiri tembel ve motivasyonsuzum, kendi motivasyonumu kendim saglayamiyorum. o yuzden cok yavas ilerliyorum. bir daha is bulabilir miyim bilmiyorum artik. mecbur bulundugum sirketten emekli olacagim sanirim. ama dedigim gibi cok sikiliyorum, daha iyisini yapabilecegimi dusunuyorum ama motivasyon sorunum buyuk dert. cok fazla yerle gorusup hicbirinin olmamasi ise bikkinlik getirdi, artik basvuru bile yapmiyorum. bu isin icinden nasil cikacagimi bilmiyorum. beni ancak beraber calisip beni tanimis insanlar ise alir sanirim, ama cok cevrem de yok, yani o da zor.

bu da boyle bir ic dokme oldugundan gonul islerinde. yaklasik ne yapmam gerektigini biliyorum (teori calis, calisirken karsilastigin zorluklari ve nasil astigini not et, side project gelistir vs) ama bunlari yapacak motivasyonu hic saglayamadim ve saglayamam gibi geliyor.

bu arada ise almak isteyen olursa fullstack calisiyorum ama bundan sonra frontend olarak devam etmek istiyorum ve basvurularim da bu yonde oldu cok buyuk cogunlukla.

not: is aliskanligi ingilizce klavye kullaniyorum, kusuruma bakmayin.

Daha önce bu sebeplerden defalarca kavga edilmiş, yine erkeğin güven sarsıcı hareketlerinden dolayı ayrılınmış. Ayrıldıktan sonra aradan epey zaman geçmiş(6ay) bu süreçte erkek yalan söyleme huyunu, öfke problemini vs kabullenip hatrı sayılır bir terapistle çoook uzun seanslar yapmış ve düzeldiğini iddia ediyor. Seanslara artık düzenli devam etmiyor, ilaç da kullanmamış ama terapist artık sık seanslara ihtiyacı olmadığını arada bir görüşmenin yeteceğini söylemiş.

Neyse, kız inanmıyor ama eski güzel günlerin hatrına düşman da olmak istemiyor çünkü 5 sene geçirmişler birlikte. Erkek her şeyi düzelttim, düzeltmeye devam edeceğim sana göstereceğim vs diyor ama kız belli seviyede görüşebiliriz, başka türlüsü artık olmaz diyor. Erkek ayrı kaldıkları süreçte mide kanamaları geçirdiğini, bir büyük trafik kazası atlattığını, arabanın çok büyük hasar aldığını(araba bir arkadaşının) kendisinin burnu kanamadan mucizevi bir şekilde kurtulduğunu söylüyor. “İstersen fotoları gösteririm” diyor. Kız gerek yok ne alaka fotoyu neden isteyeyim diyor.

Birkaç gün sonra erkek endoskopi yaptırıyor, kız istersen geleyim yalnız gitme diyor ama erkek kabul etmiyor. Endoskopi sonucunun iyi çıktığını söylüyor. Kız raporu bana da gönder diyor. Erkek bir ara gönderirim yanımda değil vs diyerek yaklaşık 1 ay göndermiyor, arada muhabbeti geçtikçe kız soruyor “aa unuttum, bulamadım, yarın atıyım” vs.

Kız sonunda patlıyor. Arabanın resimlerini de istiyor, endoskopiyi de. Adam “arabanın fotoları bende yok arkadaşımda vardı sordum ama atmadı” diyor. Sorduğun mesajın ss’sini at ozaman diyor kız. Adam atmıyor, gerekçesi “ehh çok fazlaymış bu kadarı”. Kız yalan söylüyosun diyor, adam inkarda. Endoskopi raporunu hastaneden yarın alıp atarım görürsün diyor(bugün güya ama ses yok)

Adamın derdi ne?
Kız psikopat mı, adam mı onu güvensiz hareketleriyle delirtmiş? Kız bi başkasına böyle şüpheler duymadığını söylüyor.
Adam tedavi olduğunu, güvenini tekrar kazanacağını vs. söylerken böyle bir şeyi yapması, bu yaşananlar karşısında en azından elinde ne varsa koşa koşa toplayıp kendini dürüst çıkarmak için kızın alnına çarpması gerekmez mi? İlişkileri tamamen kopacaksa da bunu yapması gerekmez miydi ?
Kız ne yapsın sizce? Merhametli davranmalı mı adamı kendi hayatına çok dokundurmadan, yoksa olabildiğince uzak mı kalmalı. (Adamın nerdeyse kimsesi yok, ailesiyle kalıyor ama dialog sıfır. Kazadan-endoskopiden hiçkimsenin haberi yok sadece kıza anlatmış adam. Bir de arabanın sahibi biliyor.)

Uzun oldu kusura bakmayın ama benim için çok önemli. Teşekkürler yorumlarınız için şimdiden.

bir sürü kişi benzer durumdadır benimle diye dertleşmek istedim.

evden çalışıyorum ama işler bitmiyor bu da sürekli ekstra çalışmam demek oluyor. sadece işlerin çokluğundan da değil İngiltere ile çalışıyorum ama Türkiye tarafında da yapılacak işler var yani mesaim sabah 9'da başlıyor ama benim ingiltere tarafından gelen mesajlar email'lerden kurtulmam akşam en erken 9'u buluyor. 6'da işi bıraksam bile oh mesai bitti diyip rahatlayamıyorum sürekli mesajlar emailler gelince acil dönüş beklenen. ee noldu akşam 9'dan sonra biraz rahatlama dinlenme derken birkaç saat sonra yattım uyudum ertesi gün yine aynı.

haftasonu geliyor bi dışarı çıkıp nefes alamıyorum nasıl geçtiğini bile anlamıyorum o yüzden haftasonlarının. sanki daha dün akşam cuma akşamıymış gibi geliyor. evden çalışınca bitmeyen işlerin beni 2 adım ötedeki bilgisayarda bekliyor olması da çok geriyor. bir ofis olmayınca ev=ofis olunca evde olduğum her an bir sürü yapılacak iş olması gerginliği oluyor üstümde. bu sizde de var mı mesela yoksa benim toyluğum mu?

markete çıktığım veya yürüdüğüm zamanlar hariç insan görmüyorum bırakın iletişimi. benzer durumda olan var mı acaba ben mi fazla mızmızım yoksa bu kadar kafayı yiyecek duruma gelmem normal mi?

Merhaba,
Ankara'da ilk tanışma için yer/fikir önerebilir misiniz?

Sizi görünce sevinecek birine nası sürpriz yapabiliriz? Bir iki fikrim var ama eminim daha iyileri vardır sizde =) Elimizde bol miktarda doğa, dere yatağı, ağaçlar, Bungalovlar falan var bir de 3 4 eleman.

Gıcık oluyorum bu söze. Bir anne olarak hiçbir zaman meme vermek için bebeğimin ağlamasını beklemedim. Çünkü değer veriyorum, gözlüyorum, üzerine düşünüyorum ve ihtiyaçlarının farkındayım. Evet ağladığında da verdim ama bunu beklemedim.

Canımı sıkan şu. Zam ayındayız, patron yine enflasyon oranında, performansa, ihtiyaca, gidere bakmadan herkese eşit ve dandik bir zam yapacak. Geçinemiyoruz, bu sene bakıcı ya da kreş masrafı olacak ve yapacakları minnacık zamla bunu karşılayamayacağız. En basiti gidip konuşmak, ağlamak, iyileştirme istemek.

Firmada 50 kişi bile yokuz çalışan, herkes herkesin her şeyini biliyor. Patron da o kadar yakından biliyor ki, ev kira, araba yok, bebek var, zar zor geçiniyoruz. Elinde imkan varken neden üç kuruşa mahkum ediyor bizi. Başa dönüyorum, çünkü değer vermiyor, üzerine düşünmüyor. İlla ağlayacaksın bak buradayım ve sana ihtiyacım var diye.

Öleceğimi bilsem bir bardak su istememem ekstradan. Diğerleri burnu aksa peçeteyi firmaya aldırıyor. Bu yüzden de diğer çalışanlara nazaran sürünüyorum.

Müstahak mı bana?

görünce, duyunca, koklayınca veya aklınıza gelince içiniz acıyor mu? after all this time?

Ayrıldık ağustos ayında ve o günden beri hiçbir şekilde ne iletişim ne başka birşey olmadı ve karşılaşmadık. Ayrıca aklıma dahi gelmiyor( bu normalmi bilmiyorum ) üzülme süreci değil adeta rahatlama yaşadım gibi bişey oldu. Herneyse...
Aklımda olmayan birini sürekli rüyalarımda görüyorum anlamıyorum neden görüyorum genelde rüyalarımda ya evleniyoruz ya imza filan atıyoruz hep böyle pozitif şeyler açıkçası rüya yorumlayan biri olsa ona bile danışmak istiyorum.
Sebebi nedir bu denli onun tarafından rahatsız edilişimin? Nasıl yorumlarsınız?

Bir çocukla tanıştım, güzel gidiyordu. Haftaya tekrar yüz yüze gelme şansımız oldu ama İstanbul’da her yer kapalı. Ve haftaya hava kötü de olacakmış gibi gözüküyor, yağmur, kar vs.

Hem sosyal mesafeye dikkat edip, hem de kendisiyle rahatça konuşabileceğim bir yer öneremez misiniz?

Taşınabilir sandalyeyle çimlerde otururuz demişti ben ama yağmurdan dolayı mümkün olmayacak.

bi kız arkadaş vardı arada bizim öğrenci evine gelir giderdi. en son bizim elemanla flört etmeye başladılar. flört etmeye başladıtan sonra gediği bir gün gecesinde arkadaşın işi çıktı evden gitti, kız evde kaldı. salonda tv izlerken bu kız arkadaş salona geldi. uyku tutmadı uyumamadım dedi. bir az durdu gitti. sonra yine geldi uyuyamıyorum dedi sohbet açtı. dertliymiş biraz ailesinden dert yandı. ben de dinledim akıl vermeye çalıştım. sonra gitti.

geçen gün bizim elemana olanı biteni anlattım senin kız hala dertli mi o gün bana tv izletmedi dedim. o da kız sana yürümüş dedi. benim kafam basmadı. yalnız bu kız arkadaş nasıl desem sevişmeyi seven bir arkadaş, takılır kafasına göre. hakketen yürümüş mü buna?

EK: 26 yaşındayım ve bu işlerden hiç anlamam. kesişmek nedir, bakışmak nedir bilmem. bir kaç yıl evvel bir kız arkadaş açıktan ilgi göstermiş ben olayın farkında bile değildim. benden için çok aptal salak demiş falan. yani bilmiyorum bu tür şeyleri. arkadaş öyle deyince acaba arkadaş abarttı mı diye düşündüm.

1-2 hafta önce yeni telefon aldım, eskisini de koydum çekmecede duruyo.

Bugün bi program için eskisini kullanmam gerekti, oyuncak telefon gibi geldi elime alet. Halbuki daha bir ay öncesine kadar kullanıyordum ve pilinin az gitmesi hariç bir sorunu yoktu. Biraz "eskidi artık" diye laf olsun diye değiştirmiştim, nasıl bu kadar çabuk alıştım yenisine anlamadım valla.

İşin garibi aynı duyguları bu eski telefonu aldığımda, ondan bir önceki telefon için de hissetmiştim. Unutmuşum işte şimdi yenisini alınca tekrar etti, hatırladım.

Aynı şey bilgisayarı değiştirdiğimde, daha iyi ayakkabı, daha iyi mont, daha iyi araba aldığımda vs. vs. her seferinde gerçekleşiyor. Yeniye karşı değilim, daha iyisi güzeli olsun, konfor sonuçta, ama o konfora çok çabuk alışıp eskisinin "kötü" olduğunu düşünmek/hissetmek bana problemli gelmeye başladı.

Çünkü yeni/iyi aletlerin hayatıma kattığı şey en fazla biraz daha konfor, "olmasa da olur/nice to have" kategorisinde bir şey, ama bu kadar çabuk alışıp sonrasında eskaza eskiye dönmem gerekirse mutsuz olacağımdan çekiniyorum. Kaldı ki bu konfor için daha çok para harcamam gerekiyor, gelirim zamanla artsa bile aynı oranda para harcadığım için yine durmadan çalışmam gerekiyor. Üstelik bu yeni "konfor" hissi düzenli bir mutluluk da sağlamıyor, kısa bir süre sonra alışıyorsun, normalin o oluyor.

Yani sonuçta çok fazla mutlu etmeyip, potansiyel mutsuzluğu artırıyorsa bu bir şeyleri upgrade etme işinin anlamı ne? Yapmasak daha iyi değil mi? Zorunluluk olunca yapılır da, zorunluluk değilse kaçınmak lazım gibi geliyor. Ne dersiniz?

Çok basit bir şeyden bahsediyorum belki ama o eski telefonu elime alınca bunları hissettim birden. Size de fikrinizi sorayım dedim, ne düşünüyorsunuz diye. Çünkü bazı duyuruları hatırlıyorum, "aylık 100 bin lira geliriniz olsa napardınız" gibi, "daha iyi kıyafetler/arabalar alırdım" vs. yaygın bir cevaptı. Şu an bunu istiyorsunuz ama aldığınızda size bir şey ifade etmeyecek, ya da ben bir şeyleri kaçırıyorum, eğer öyleyse neyi? "Lifestyle upgrade" kalıcı mutluluk sağlayabilir mi?

Ciddi cevaplar lütfen:) ben kısa süreli ziyaretler dışında yaşamadım, genel yorum yapamıyorum. Çok tatlı bir insana denk geldim ve kendimi çimdikliyorum “bu gerçek olamaz” diye. İnsanları analiz etme kabiliyetime güvenmediğim için orada yaşamış insanların yorumları iyi olurdu.
Şu yüzden soruyorum; sözlükte herkes “Alman günahını germez” , “çok sokıcı”, “hiç romantik” değil falan denmiş. Daha önce böyle numaraları yemiştim, yine mi yiyorum?
Somut örnekler welcome:)

Merhaba arkadaşlar,

Çok uzun bir süredir gözüme takılıyor ama son zamanlarda iyice artmaya başladı. Güzel kadınların yanında gördüğüm erkek tipleri gittikçe kalitesizleşiyor. Nerede çakal çukal, serseri, suç sabıkası olan, at hırsızı, okumamış, cahil tipler varsa onlarla takılmaya özen gösteriyor gibiler. Erkeklerdeki "Nefes alsın yeter!" kafası sanırım artık kadınlarda da baş göstermeye başladı.

Bakıyorum evrenin patroniçesi olabilecek, cemaati olsa müridi olabileceğim kadınların yanında böyle vasat altı tipler var. Sanki önceden bu kadar zevksiz değillerdi. Çoğunun yanında yakışıklı, kültürlü tipte beyefendiler görüyordum. Görünce de "Vay lan helal olsun!Birbirlerini hak ediyorlar!" diyordum. Örneğin şu linklerdeki birbiriyle uyum oluşturmuş ünlüler gibi.

hips.hearstapps.com

hips.hearstapps.com


Biliyorum bu örnekler biraz abartı olabilir ama anlatmak istediğimi ifade edebildiğimi düşünüyorum.

Bir de son zamanlarda sugar daddy mevzuları çoğalmaya başladı. Taş gibi kadınlar parası var diye harika bir midesizlik örneği göstererek babaları, dedeleri yaşlarında adamlarla birlikte oluyorlar. Tamam mevzu paraysa, rahat bir yaşamsa bunu vaad edebilecek bir sürü zengin genç var, neden onları tercih etmiyorlar da gidip normal zamanda köpek çekeceği adamlarla birlikte oluyorlar? Nedir bu yozlaşmanın sebebi? Düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim. Teşekkür ederim.

Hiçbir zaman sevgililiğe dökülmese de birkaç yıl önce flörtvari bir havada olduğumuz bir arkadaş vardı. arkadaştık ama fazlası da var gibiydi. kısmet değilmiş sanırım, olmamıştı. (ben kadın, o erkek)

yıllardır pek görüşmedik, denk gelemedik.

sosyal medyada, ortak arkadaşların hikayelerinde falan görmeye başladım birkaç kere.

aklıma düştü, aradım. çok mutlu oldu. 1 saati aşkın sohbet ettik. yüzyüze de görüşelim dedi. saatine gününe kadar kararlaştırdık. buluşmayı konuşurken heyecanını, mutluluğunu sesinde hissettim. 1 hafta sonra olacaktı. o işten çıkıp gelecekti, o nedenle o arayacaktı.

aramadı. buluşacağımız akşam yine bir ortak arkadaşın hikayesinde gördüm.

aradan 2 hafta geçti. başta ben aradığım için, sonrasında o haber vereceği ama vermediği için ben de tekrar aramadım. abartmamak için.

kendisi görüşmeyi teklif edip mutlu da olmuşken neden sonrasında hiç aramamış olabilir?

Merhaba duyuru ailesi. Bugün bir anda, bir süredir mutlu olmadığımı fark ettim. Biraz daha düşününce, son birkaç yıldır bir kez bile (anlık küçük birkaç şey hariç) hiçbir şeyin beni mutlu etmemiş olduğunu fark ettim. Bu gerçekle yüzleştiğim andan beri çok kötü hissediyorum. Yaşamanın hiçbir anlamı kalmamış gibi hissediyorum. Neden mutlu olamıyorum sizce? Lütfen "yaşam böyledir, zordur, küçük şeylerle yetinmeyi öğrenmelisin" demeyiniz. Elbette ben de isterim, yoksa neden olmayayım?

Ne izliyor, ne dinliyor, neyi takip ediyorsunuz? Bizimle de paylaşın.

Çok şey kaçırıyor muyum?

ailelerinizin çocuk yapın baskısıyla nasıl başediyorsunuz?

2.5senelik evlilik öncesinde 5senelik bi ilişki. nerdeyse ilişkinin tamamı hastalıklar&vefatlarla geçti doğru dürüst birbirimize zaman ayıramadık.evlendik bu sefer işten ayrılmak zorunda kaldım ve 2 sene çalışmadım(bulunduğumuz yerde mesleğimle alakalı iş olmaması sebebiyle) şimdi iş olanağı olan bi yere geldik onda da corona patladı iş yok neyse sonuçta psikolojik olarak çocuğa hazır değilim.(2 sene daha evde oturmaya gücüm yok)

dün eşimin anneannesi aradı iyi yıllar vs dedikten sonra ben artık ölücem yaşlandım torun sevmek çok istiyorum dedi. eşimde inşallah vs diyip geçiştirdi(her aradığında söylediği için) sonra bombayı patlattı ve eğer olmuyorsa doktora gidin dedi.inanılmaz zoruma gitti ya neden bilmiyorum ama bu saygısızlık değil mi? (eşim benim duyduğumu bilmiyor)

Cidden artık yıldım ya. Birileri bunlara çirkefleşiyor. Bunlar doğru düzgün sesini çıkarmıyor. Hani korkudan falan da değil. Korkacak bi durum yok ortada. Bunlar bakarız moduna geçiyor. Ortaokulda babam 600 lira dersane parasına laf ediyordu, eve gelen adamlar konuştular ettiler 1 koli kitaba bin küsur lira için babama senet imzalatmışlardı. Niye böyleler cidden anlayamıyor. İşin kötü tarafı ben de küçüklüğümden beri çevrem tarafından hep saf bulunuyorum okulda 1. olsam bile. Napıcam ben...

Merhaba sayın duyuru sakinleri,

Benim 41 yaşında abim gibi gördüğüm bir büyüğüm var. Kendisi işinde gücünde, çok kibar ve mütevazi öyle çok sosyal biri olmadığı için hayatında pek bir kadın olmamış.
Doğal olarak bu pandemi döneminde biraz yalnızlığı kafaya taktı ve hafif depresyona sardı. Bu abimize hayırlı bir kısmeti nerelerden bulabiliriz ?
Neler yapabiliriz acaba ?

Not : Yaşadığı şehir Kayseri.

Neden yaşıyoruz?
Daha saygın biri olmak için mi?
Genlerimizi diğer nesillere aktararak insan soyunun devamını sağlamak için mi?
Herhangi bir dini inancı olmayan bir insan olarak neden yaşıyorum sorusuna cevap bulamıyorum. Belki de yoktur cevabı. Her yaptığım eylemin nedenini sorguladığımda en son neden yaşıyorum sorusuna ulaşıyorum.

sb

Eskiden okcupid'de kriterlerine göre arama yapılabiliyodu
Şimdi değişmiş galiba yapaamiyosun.
ALgoritm karşına kimi getirirse onu ya sağa ya sola kaldiriyosun anca. Tinder gibi olmuş sanki.
Doğru muyum yoksa ben mi bulamadım?

Bir de 15 kişi beni beğenmiş güya ve ne hikmetse algoritma bir türlü beni beğenen kişileri çıkarmıyor karşıma. Illa "para say" diyor uygulama yani.

Bu arada erkeğim ve 15 hatun beğenmiş, hemcinslerime soru: sizde de gizli like sayısı alıp başını gidiyor mu? Keriz avı değil mi resmen?

Gönül işlerine dair merakınız mı var? Biz de bolca merak ediyoruz. Beş psikoloji öğrencisinin 18-35 yaş arasındaki erkek katılımcılarla yürüttüğü mezuniyet çalışmasına katılarak gönül işlerine daha da gönül vermesini ister misiniz? Size sadece bir tık uzaktayız. Hepinize güzel günler dilerim.
forms.gle

Neden bu uygulamalar hep bir flört etme üzerine kurulu? Ortak ilgi alanlarına sahip kimselerle bir arada olup konuşacağın fikir alışverişi yapacağın bir platform hedeflenmiyor, tutmayacağı düşünülüyor sanırım. Siz ne düşünüyorsunuz?

selamlar. flörte yılbaşı hediyesi alınır mı? alınırsa ne alınır?

ben e(22) o k(23)

Bir kadının senin yanında kendimi güvende hissediyorum demesi ne demektir? Sadakat anlamındaki güven mi yanında huzur buluyorum anlamında mı yoksa koruyup kollama anlamında mı? Hepsi de mi olabilir? Kadınların burda kastı nedir gerçekten çok merak ediyorum.

bir "oksimoron" değil demi bu?

biri transeksüel olduğunda (erkekten-kadına diyelim. veya nasıl tabir ediyorsanız),
bir kadından hoşlanabilir değil mi?

transeksüellik kendini farklı bir cinsiyete ait hissetme durumu,
diğeri ise cinsel yönelim sanırım. o yüzden ayrı mevzular.. mı? doğru mu düşünüyorum?

bugün 27 oldum ahali. şöyle bir bakıyorum da hani pandeminin etkisi midir emin olamamakla birlikte yalnız bir doğum günü geçirmek üzdü. :( yaşlanıyor muyum nedir?

çok saçma gelecek biliyorum ama bunu düşündüm geçen gün. anne babalarınız evde, yanınızda vs birbirlerine sevgilerini gösteren bir çift mi? kucaklaşma, yanak yanağa öpüşme, birbirine nazlanma vs. şahit olur musunuz? özellikle ebeveynleri 50 yaş üstü olanlar cevaplarsa sevinirim.

hikayenin öncesini okumak isteyenler için:
www.eksiduyuru.com
www.eksiduyuru.com

tldr; yazın bana ilgisini gösterdikten sonra tek gecelik bir ilişki yaşadık ve ben uzun süreli bir ilişkiye hazırdım ama sonra o çok uzun bir ilişkiden çıktığı için duygusal bir bağ istemediğini söyledi.

2-3 hafta yeniden konuşmaya başladık. 2 kez evine gittim 1 kez de o bana geldi. bu sefer cinsel bir şey olmadı sadece film falan izledik. bir kez de dışarda buluştuk. son 2 buluşmamızda ayrılırken sarıldı bana falan. ben 1 haftalığına babamla tatile gitmiştim. tatildeyken nerdeyse her gün mesaj attı bana ne yapıyorsun falan diye. 1 kez de saçını kesmiş onun fotoğrafını attı. son 3 gündür ben yazıyorum. birbirimize çok yakın oturuyoruz. o yüzden sokağa çıkma yasağı problem değil.

sizce bir şeyler olcak gibi mi yoksa çok umutlanmayayım mı? bugün ne yapıyorsun diye mesaja atıp bu hafta beraber bir şeyler yapmayı teklif edeyim mi?

Var mı bunu yaşayan?
Bir daha aynı şeyleri bir başkasına hissedemeyecrğim diye korkuyorum.

İyileşme, tekrar aşık olabilme süresi ne kadardır?

merhaba, dışarda biriyle görüşmek istesek oturabileceğimiz hiçbir yer yok mu? napıcaz avm'de yürüyecek miyiz?

1 saat görüşme için eve çağırmak istemiyorum. ne yapalım?

Neler yapıyorsunuz?

Sorum aslında gününüz nasıl geçiyordan öte, bu uzayıp giden belirsizlikle başa çıkmak için neler yaptığınız.

Bir süredir beni ciddi olarak zorlamaya başladı. Haberler zaten iç karartıcı; birbirinin aynı olan flu günler, uzayıp giden mesai saatleriyle geçip gidiyor gibi. Bir yandan evde olmaya şükrederken işten arta kalan zamanda hiçbir şey yapmak istememe.. Karantina başlarındaki Netflix'ler Houseparty'ler ev yapımı ekmekler falan da çoktan miladını doldurdu sanki.

Ne dersiniz?

biriyle konuşuyorum bir süredir, çok ciddi bişey değil. fark ettim ki kız sürekkli benimle bir yarış halinde. bunu bir hırsla yaptığını düşünmüyorum ama ben işle ilgili bişeyden bahsediyorum mesela "haa evet onu ben de yaptım" "onu biliyorum ben ya" gibi tepkiler veriyor.

beni başlarda "havalı" gördüğünü biliyorum ama o zaman tanışmıyorduk bire bir. dışarıdan bakınca öyle bir "bilmiş" havam var, bi yandan hoşlanıp bi yandan da kendini "ben de onun kadar bilgili, kültürlüyüm" moduna sokuyor sanırım. çünkü o da kendi çevresinde "bilgili, kültürlü" bilinen biri ama objektif bakınca bu konularda benden biraz geride. (bunu dedim diye bana "sen de onunla kendini kıyaslıyorsun" demeyin, ben onun neden böyle düşünüyor olabileceğine dair bir kanıt olarak söylüyorum bunu. yoksa benim için önemli değil benden daha bilgili, kültürlü" olması)

bu tutumu haset olarak yansımıyor bu arada, yani beni kendine rakip almış gibi değil de, daha çok altta kalmamak için yapıyor gibi. ya da "bak ben de senin gibiyim" mesajı sanırım, ben böyle yorumluyorum belki sizin yorumunuz farklı olur.

böyle biriyle birlikte olur muydunuz? ne gibi sıkıntılar doğabilir ileride? bunu bile bile devam etmek sanki samimiyetsiz bir iletişim oluşturacak gibi geliyor.

1-10 arası ölçekte kaç puan alır?

Sevgilinizle, eşinizle en fazla kaç gün küs kaldınız? Aranızın bozuk olması değil de karşılıklı çok konuşmama biçiminde soruyorum. Soruyu birkaç gün sonra silebilirim. Teşekkür ederim cevaplar için.

biri size birden verse mahvolurum dediğiniz bir haber var mı? birinin ölmesi, iş veya para kaybetmek mesela. elinizdekilerle sınırlı olacak, "bir milyon lira borçlandın." gibi bir şey değil.

20li yaşlarının sonlarında olan karşı cins (kadın) ile arada bir buluşup sohbet ediyoruz. Kendisi Türk değil. Instagram ve Twitter dahil hiçbir sosyal medyayı kullanmıyor ve google aramalarında da çıkmıyor. (Ailesi bir nebze tanındık olduğu için ailesiyle ilgili haberler, hatta ayrıntılı wikipedia sayfaları falan çıkıyor ama kendisinde dair hiçbir online iz yok) Kullandığı ismin gerçek olduğundan son derece eminim.

Google Imageslerde hiçbir fotoğrafı yok. Resmen kız internette yok. Hayatında hiç film vs. indirmemiş, biraz oldschoolum bu konuda diyerek DVD satın alıyor. Whatsapp'ında bile fotoğrafı yok. (Neyse ki kullanıyor)

Biz mi türk milleti olarak sosyal medyayla çok içli dışlıyız yoksa bu özel bir durum mu diye merak ettim... Ve esasen bu durumun insanın karakteri hakkında size ne söylediğini merak ettim.

Daha önce bu kadar anti-internet ve datasını pek açığa çıkarmayan biriyle görüştünüz mü? Şayet görüştüyseniz bu konudaki gözlemleriniz nelerdir?

Dinlemek isterim.

Kız arkadaşıma evi için gayet hoş tasarımlı bir dekoratif masa saati alacaktım ki, ürünü detaylıca incelerken üzerinde "Made in China" yazdığını gördüm. Ama saat güzel de bir şey. Kıza Çin malı hediye almak haneye eksi puan yazar mı, ne dersiniz?

Malum, yılbaşı yaklaşıyor...

Söz konusu olan şey özel gün hediyesiyse(sevgiliden), gerçekten "önemli olan düşünülüp bir hediye alınmış olması" mıdır, yoksa düşük fiyatlı bir hediye verildiğinde "ne ucuzcu ya" diye içinizden bir memnuniyetsizlik yaşar mısınız?

Sb

bir kiz neden ara sira hesabini disari kapali yapar ve acar ? (not:iliskisi olan ve evlenmek uzere olan biri kendisi)

Ya mesela düşünüyorum karşıdaki kişi sizinle zamanında bir şeyler yaşamış, bir şeyler olmuş ve bitmiş. Sizinle birlikteyken ya da ayrıldıktan sonra ne zaman olduğu önemli değil bir süre sonra tekrardan iletişim kurmuşsunuz ama sanki ruh gibi, yolda görse şöyle kafa selamı verip geçecekmiş gibi davranıyor.

Mesafe kısmı ne alaka diyecek olursanız eğer ki ya düşünüyorum bu kişi bana olduğu gibi diğer kişilere bu kadar soğuk değil. Birlikteyken bile arkadaşları daha kıymetliydi(Çünkü onlar yakındı diye mi?) Hatta 'eskisi' ile iş bile yaptı zamanında. Yani arkadaşlık seviyeliklerini bilemem ama ''Hadi bir şeyler içelim'' deseler buluşabilirler hala ama bende ne sorun varda bu kadar ruhsuz ve nötr anlamıyorum. Neden hep yakın olanlar daha kıymetli?

Sen git bu kişiden zamanında(Bu kişi sadece bir örnek) ufak çaplı şiddetleri yaşa ama hem iş yap hem de bir şey olmamış gibi yoluna devam et. Gitsen sorsan ben daha değersizimdir :d Kendimi garip hissediyorum bazen arkadaşlar. Bendeki sorun ne anlamıyorum. Birkaç sene iyi kötü bir şeyler yaşadığınız insanın hayatında şiddet yanlısı insan kadar da mı yerimiz yok anlamıyorum(Bu arada uzak mesafe ilişkisi pişmanlıktır diyerek konuyu kapatıyorum) Normal arkadaşları bile benden değerli(değerliydi)

Neler yapiyosunuz cok merak ediyorum. Kime sorsam hep bir verimli gecirme laflari, online egitimler, sporlar, hobiler girla ama pek inandirici gelmiyo acikcasi. Hic kimse sadece yiyip icip yatmiyo mu mesela?
Benim mesela motivasyonum tamamen bitti bu isler icin artik, pandemi kosullari ciddi zorluyor beni son zamanlarda. Sizi merak ediyorum, yalniz miyim bu konuda?