Yaşım 25, bu yaşıma kadar ufak tefek yerler ve stajlarım dışında bir yerde çalışamadım. 1 sene sonra okul hayatım olmazsa askere gideceğim. Çalışamadım dedim çünkü yapamam edemem korkusunun yanında içime kapanıklığım da vardı. aile düzenim bozuktu, annem küçükken vefat etti babamla ayrı evlerde kardeşimle beraber anneanne evinde yaşadık, zaman içinde sürtüşmeler oldu, 2 tarafı idare etmekten daha çok içime kapandım bla bla bla fazla bu konulara girmek istemiyorum. Aklınızda bir şeylerin canlanmasını istedim.

teknik lise elektrik, myo elektrik okudum. lise sonda okuduğum bölümden nefret etmiştim, değiştirmek istedim iki sene öss ile denedim(mezun olduktan sonraki 1. sene haytalık yaptım evet) ösym kurbanı oldum, kazanamadım.

myo kazanmıştım gittim, paşalar gibi okudum okulda ilk 5 e girerek derece ile mezun oldum. Ama yine çalışamadım, korku mu desem içe kapanıklılık mı desem bilemiyorum.

2 senedir DGS ile uğraşıyorum, bu sene Endüstri müh. olacak gibi...


Geleyim esas soruma.. yaklaşık 1 hafta önce bir elektrik firmasına girdim, yaptıkları iş tesisat üzerine. inşaatlarda temel elektrik tesisatı yapıyorlar. Tecrübemim olmadığını bile bile işe kabul etmişlerdi halbuki...
İşe girdiğim günden itibaren sürekli ezdiler, yaşımı da öğrenince daha da arttı. Onu getir bunu götür. Bütün gün kan ter içinde kaldım, işi öğreneyim diye ses çıkartamadım. Ne yapacağımı bilmeden köşede iş saatini bekliyordum biri çıktı "ne oturuyorsun, git malzemeleri getir diyerek bağırdı, nerden dedim küfür edecek gibi oldu, aşağıya bak dedi"
Yanında bulunduğum eleman okumamış 15 yaşından beri inşaatlarda çalışıyormuş. Bugün bana resmen salak dedi. Onu neden öyle yaptın, bunu neden böyle yaptın kafan çalışmıyor mu hiç falan filan..

orada 15-16 kişi çalışıyordu, yaklaşık 10 kişi kesinlikle lise terk.

yazarken bile elim ayağım titreti, dayanamadım gidiyorum ben dedim gittim. iş yerindekilere de artık gelmeyeceğimi bildirip telefonu kapattım.

tecrübeye ihtiyacım vardı, ama hata mı ettim, katlanmalı mıydım?

edit: kendi mesleğimle ilgili başka bir iş mi arayayım yoksa kendi sağlığımı (psikolojimi) mı düzeltmek için çabalıyım? Veya insanların bol olduğu AVM'lerde geçici olarak bir iş mi bakayım?


ara edit: psikolojim derken 2 sene içinde 2 kez intihara teşebbüs ettim, 5-10 saniye kendimi kaybettim sonra napıyorum ben dedim. sürekli ölümü düşünüyorum, ölsem keşke diye de cümle kurmuşluğum var...

edit devamı: ne doğru düzgün konuşabiliyorum, ne muhabbet edebiliyorum. ileride daha kötü olacağımı düşünüyorum. akrabalar da ne yaşadığımı bilmiyorlar, anlatmaya çalışıyorum doğru düzgün dinlemeden yanlış değerlendiriyorlar....

belki bazıları gelecek dalga geçecekler benimle, şu an bile inanılmaz sinir yaptım.

 

o salak diyen adamın suratına iki tane çakmadığın için haksızsın.
onun dışında hatan yok, çıkmakla iyi yapmışsın.

kendine ve işine saygını koruyabilmek için sana ve eğitimine değer veren yerlerde çalışman mantıklı olacaktır.
evet bu ülkede böyle yerler az olabilir ama bulunamaz değil.

velhasilkelam

en doğrusunu yapmışsın, durman saçmalık olurdu. çok acil lazımsa iş avm'ler iyi seçenek. benim bir arkadaş dgs ile dediğinin benzeri bir şey yaptı. kontenjan az olsa da olur yani o olay. ona odaklan.

daemonville

müdür filan yok mu bu orospu evladı bana salak dedi de. bu yüzden işten ayrıldığını söyle. müdür artislik yaparsa tekme tokat dal. içine atma 2 günlük dünya terbiyesizlik yapanın anasını sikeceksin bu ülkede.

fuskiyenin oglu

iş öğretiyoruz diye adam s.ken işyeri çok gördüm, yazık olan tek şey bi kaç kişiyi dövmeden ordan çıkman olmuş. Boşver, sana iş mi yok dostum. illaki olur.

anonymice

Önce hayatta bir hedefin olsun.

ateyist_

İyi yapmışsın. Bankalar da çağrı merkezlerine eleman arıyor sürekli. Kendi bölümüm olmasa da iş yaparım diyorsan aklında bulunsun.

inheritance

Kardeşimsin, çıkmakla hayatının en doğru hareketini yapmışsın.
İntiharı falan aklından, hayatından, lügatından çıkar. Hayat zor, herşey üstüne gelir haklısın ve fakat kolayı seçmek insana yakışmaz.
Maddi imkanın varsa çalışmadan önce psikolojini düzeltmeye çalış, imkanın yoksa çalışmaya bak. 36 yaşındayım yemin ederim 11 yaşından beri çalışıyorum, okudum da aynı zamanda.
Çalışmak zorundaysan mesleğinle ilgili bi' şeyler yapmaya bak, yoksa ne olursa yap.

Manifaturacıda çıraklık yaparak başladım ben iş hayatına, ilkokuldaydım. Üniversite bitene kadar çaycılık, garsonluk, paspasçılık, komilik, bulaşıkçılık, kasiyerlik hepsini yaptım inan bana.
Şimdi kartvizitimde ihracat müdürü yazıyor. Şov yapmaya çalışmıyorum yanlış anlama paşam.

Sadece ; koyverme.
DEVAM.

charlesbukowskiineksi
1

mobil görünümden çık