Benim mi gözüm tok anlamıyorum. Memur bir aileden geliyorum, tutumlu biriyimdir o yüzden. Seneye memur olmak istiyorum düşünüyorum 2600 lira alsam -ki aşağı yukarı memur olursam o civarda alcam- her ay çok rahat bi şekilde hem ankarada hem istanbulda yaşasam da 1000 lira atabilirim köşeye. ve gayet güzel rahat da bi hayat yaşarım.
Az para muhabbetlerini okuyunca bi içime kapandım lan. Millet deli para kazanıyor bi ben fakirim diye.
aile olunca işler öyle olmuyor.
her evde oturamıyorsun ihtiyaçların değişiyor sorumlulukların değişiyor.
Çoluk çocuk olunca dahada farklı tabi,
Bugün ev tuttuk daha merterde 2+1 ev kirası 1400 tl faturalar falan eline pek bir şey kalmaz maaşdan.
Ha evde öyle süper lüks falan değil merteri de bilen bilir.
Evler/hayat, alışveriş pahalı dostum.
Aynen katılıyorum akatreil'e ve başlıktaki sorunun cevabını bende merak ediyorum.
Edit: 76bin nüfuslı ilçede karı,koca,ufak çocuk + ankara'da üni. okuyan ben = öğretmen babanın maaşı.
Bana göre şu anda az para değil (İzmir şartlarında ve kendi harcamalarıma baktığımda), tabi @basond'un dediği gibi aile olunca belki harcamalar artar ama sonuçta buradaki kaç kişi ben eşimi çalıştırmam evde otursun der ki?? Ya da kaç kişi eşinden gelecek paraya güvenerek hayatını hiç çalışmadan devam ettirebilir ki??
basond + 1.
herkesi tek başına yaşayan / bekar düşünmemek lazım.
Ben öğrenciyim. En ucuz yemeği yiyip ev kirasını paylaşıyorum. bakacak sorumluluğunu alacak kimsem yok. 1300-1400 lira geliyo (ev kirası faturalar dahil) ucu ucuna yetiriyorum. 2600 e hem ev hem çoluk hem çocuk aç kalırsınız.
mesele yasam standarti...
ben yemek istedigim bir seyi istedigim zaman yiyebileceksem...arkadasima esime dostuma bir seyler ismarlayabilecek..istedigim giysiyi alabileceksem 2.600 da yeter..bazen 4.000 de yetmez...
mesele burda su ki kiyafetin m.dutti mi ck mi lcw mi olacak...
eger ben lcw mutlu olurum diyorsan 2.600 az degil..ama ck diyorsan 4.000 az
Kira+aidat ya da yakıt+faturalar hiç de küçümsenecek kalemler değil. Ev-aile sorumluluğu, ani çıkabilecek masraflar için bir kenara para ayırma gerekliliği, sosyal hayat, kültür harcamaları derken alıp başını gidiyor. Büyükşehirlerde daha da zor. Bir de rahat harcamaya alışmışsa kişi, bir türlü denkleştiremiyor. Normal yani.
istanbul'da tek yaşıyorum. dediğinden çok daha fazlası yetmiyor, gelirin ne kadarsa giderin de ona paralel oluyor. 6-7 sene önce 2000 tl ile yaşadığımı biliyorum, o zamanki hayat şartlarımı değiştirmesem şimdi milyoner olmuştum ama olmuyor öyle.
açlık sınırı?
yoksulluk sınırı?
sanırım biraz mentalite farklılığı. sizdeki genel kanı ne kadar para kazanırsan harcamaların o doğrultuda şekillenir. istanbulda okuyorum ben de, ev arkadaşlarım vardı, söylediğiniz düşüncedeydi. çocuklara versen aylık 500 lira, bi şekilde yaşarlardı. 2000 lira ver öğrenciyken yine 1 ay sonra sıfırı görürlerdi. ama ben memur aileden gelmem yüzünden mi bilmiyorum 500 lirayla da yaşasam 2000 lirayla da yaşasam hep bi kenara para atma hissiyatındayım ve becerebiliyorum da bunu. yaşamsal olarak çok da düşürmüyorum kendimi. "dışarda yemez evde yerim" bu olay beni götürür herhalde.
ben de böyle düşünüyordum, 3000-4000 lira yeterli para gibi geliyordu. sonra bir süre 2-3 tane avrupa ülkesinde yaşama fırsatı buldum. almanya, belçika gibi. oralarda, aynı işi yapan adamın istanbul'da 3000-4000 liraya "rahat" dediğimiz şekilde yaşanacak hayatın 2-3 kat daha kalitelisini yaşadığını gördüm. o saatten sonra bana da az gelmeye başladı. bir yerlerde aynı emeğe kat be kat daha iyi yaşayanlar var çünkü.
ayrıca 2600 tek başına yaşayan birisine nasıl yeter ki rahat yaşamaya? istanbul'un az merkezi yerlerinde ahırdan bozma 1+1'lere bile 1000 liradan aşağı kira istemiyorlar. faturaları falan da katarsan maaşın yarısından fazlası ev masraflarına gidiyor. e merkezi bir yerde oturmazsan da günün 3 saatten fazlası yollarda geçiyor. 2600 tl'ye geçinilmez demiyorum, bir şekilde yaşarsın ama pek de dediğin gibi rahat yaşanmıyor işte.
Yaşadığın şehre göre de değişir
özelde 4bin lira çok bi para değil
iş garantin yok, mesai saatin çok. yıpranıyorsun. bu da harcamalarına yansıyor.
memurlar için 2.5 iyi bir para zaten çoğu memur hiç birşey yapmıyor mesain belli, tatilin belli. Misal 3 ay önceden yer ayırtsan gidebileceğini bilirsin bi yere özelde ne olacağı belli olmaz.
ben de memur aileden geliyorum tutumlu biriyim, uçmuyorum yani ama ev geçindiriyorsan hele çocuk varsa büyükşehirde 4bin lira çok da bi para değil emin ol. çocuk küçük olsa bakıcıya ayda en az 700 lira veriyorsun büyük olsa servise, yemeğe yine aynı parayı veriyorsun :)
onlar çıtayı yüksek tutuyor hacı. türkiyenin istanbuldan ibaret sanılması olayı bi nevi. takma bence bunları.
bak bizim şirketin 170 küsür personeli var. hepsi de asgari ücretli. genelde bekar genç tipler almaya çalışıyoruz ama en az %20 evli barklı personelimiz var.
3000-4000 tl maaş az diyen arkadaşlar hiç sanayi personeli görmemiş ya da hiç caddelerden sapmamış.
www.radikal.com.tr bu insanlar da yaşıyor.
dün bunu düşünüyordum da bence türkiyede sınır 4000-5000 arasıdır
4000 liranın altında kazanan (ben de bu gruptayım) az kazanıyoruz.
@yons, asgari ücret kazanıyor olsam ona göre yaşardım, geçinirdim ama bu "hayatta kalmak" olurdu sadece. şimdi de tüm paramı harcamıyorum bu memur çocuklarında fabrika çıkışı böyledir zaten
sizin işyerini bilmem de babamın işyerinde onlarca asgari ücretli genç çalışıyor bir kısmının cebinde 2-3bin liralık cep telefonu var- nasıl başarıyorlar: aileleri zamanında gelmiş yerleşmiş tarlalara imar girmiş, daire düşmüş kira alıyorlar vb. gelirleri var. evli ama anne-babayla birlikte oturuyorlar ya da kredi yiyorlar ha bire sonunda icralık oluyorlar.
diğer bi kısım ise 5'te işten çıkınca gidip başka işte çalışıyor, oradan çıkıyor gece apartmanın çöpünü topluyor haftasonu yıkıyor süpürüyor, sitelerle anlaşmış vs.
babam amir olduğu için hemen hepsinin durumlarını ayrıntılı biliyor, asgari ücretle geçim çok öyle kolay birşey değil.
@yons
300 tl aylıkla geçindiğim dönemler oldu.
Maaşın ne kadarsa o kadarlık yaşarsın.
Babam emekli öğretmendir. Varlık yokluk nedir bilir çoğu insan.
Fakir ama zengin görünen, pahalı bir ülkede yaşıyoruz malum.
aynen panpa. babam da diyor hep "6-7 bin lira zar zor yetecek iki çocuk olunca." diye. lisedeyken 250 kayme alıyordum, en az 80-100 lira kenara atıyordum. ama nasıl atıyordum, herkes "ay şurada 1,5 iskender çakayım işte evde uğraşmayayım." derken ben ya gidip midemi doldursun diye 1 simit alıyordum ya da su alıp eve gidiyordum. yani öyle harca harca artanı at şeklinde değildi. para biriktirme de bir harcama kadar önemliydi benim için. en büyük harcamam oydu hatta neredeyse. en önemlisi.
ha bunları biriktirip en kral davul aksesuarlarını, pedalları, logitech gaming çevre birimleri alırdım. bir şey değişmezdi yani. :) şu anda da bunlara bir de elektronik eklenmiş durumda son 1-2 yıldır.
en güzeli ya tek yaşamak, ya da anlayışlı bir sevgili/eş ile uzun bir süre çocuksuz yaşamak. benim hayat standartlarıma ve anlayışlarıma göre tabi.
ankara'da iyi para.