Muhabbet kuşunu aldık, yavruydu falan. İki kere dışarı çıkardık, birinde duvara çarpıp koltuğun arkasına düştü diğerinde kendini duvardan duvara vurdu, ağzı yüzü kanadı. Pansuman falan yaptık iyileşti ama bir daha da dışarı çıkarmaya cesaret edemedik. Bize de alışamadı haliyle evin içinde aktif olamadığı için. Uzun süredir kafeste duruyor öyle, esir kaldı resmen. Konuşmasa bile en azından, şöyle omzumuzda falan takılsa ne güzel olur.
Ne yapmalıyız?
ben yavru muhabbet kuşu aldığımda dükkan sahibi bırak dışarı çıkarmayı, 2 ay eline almayacaksın demişti.
bir önce aldığım yavru muhabbet kuşunu da bir defa uçurdum, duvara çarptı düştü seninkisi gibi, hiçbirşey yemiyordu, ertesi gün öldü :(
şimdi kafesi yere koyup kapısını açıyorum, odada gezip yine kafese kendi dönüyor, yerden en fazla 10-15 santim havalanıyor kuşum.
once her gun gidip kafesin yaninda durun sadece, bir hafta kadar. varliginiza, yakinda olmaniza alissin.
sonra gidip kafesin yaninda durun bir hafta daha. kafesin tellerine elinizi parmaginizi koyun ufaktan, ama iceri sokmayin.
sonra gidip kafesin yaninda durun bir hafta daha. parmaginizi sokmaya baslayin.
sonra gidip kafesin yaninda durun bir hafta daha. kafesin kapagini acik tutun, parmaginizi sokun.
sonra gidip kafesin yaninda durun bir hafta daha. avcunuza yem koyup kapidan iceri uzatin...
boyle, yavas yavas alisacak. sonra kendi cikar zaten kapidan. elinizle tutup cikarmayacaksiniz.
cennet papaganini bu sekilde bir ayda muma cevirmistik, kafamizdan omzumuzdan inmiyordu, elimizden cekirdek yiyordu.
bunlari okudugum iyi oldu ben de bizim kusta gariplik var diyodum.
alali 3 ay kadar oldu bu yavruyu.bir tane yillar once balkonda bulup beslemistik.herif bizimle muhabbet ediyodu.oynuyordu falan.onun gibi sandik.bi de ben elime almaya korkuyodum zarar veririm diye.cok minikti.
ilk ucma deneyimlerinde perdede asili kaldi bu.almazsak ole mal mal bakiniyodu elede gelmiyor kafesini yaklastiriyorduk ustune cikiyordu.
en son nasi olduysa bu uctu geldi kafama.bi anda sevindirik olduk kahpe kus kakasini yapti kafama uctu kafesine gene.
simdi tamamiz artik evde takiliyor oyle alisti.pike yapip yere falanda iniyor.az otuyor.sessiz bir kus bu.
3 ayda kendine gelebildi bizimkisi.
bizim 10 seneden fazla yaşayan kendini köpek zanneden dünya tatlısı bir muhabbet kuşumuz vardı. minik bebekken almıştık, annem kanatlarını çekmişti, tamam kulağa biraz vahşi gelebilir, ama diğer türlü sürekli kafayı gözü cama duvara geçirecek, hatta o nedenle ölen bir kuşumuz da olmuştu
uçamadığı dönemde iyice alıştı bize, konuşmayı hiç öğrenememişti kerata ama dünyanın en oyuncu kuşuydu, üzerimizden ayrılmazdı hiç.