Örneğin;

Ağır depresyon yaşayan bir anne ya da baba var. Veya yoğun anksiyete-mani atakları, boşalımları yaşayan bir ebeveyn var.

Malum ruhsal rahatsızlıklar da illaki yakın çevreyi hele ki aile içi fazlasıyla etkiliyor. Hatta üzüntü kaygı bulaşıcıdır diyenler var.

Böyle durumlarda ilgili ebeveynin toparlayana,, tedavisi yoluna girene kadar çocuktan uzak kalması çocuğun ruhsal sağlığı adına daha iyi olur değil mi?

 

Mümkünse ebeveyne destek olun. Tedavisi yoluna girene kadar dediğimiz süreç ne kadar? o da önemli. çocuk ailesini özleyecektir.

mellifica

Olmaz.

doharkoman

O kişi çocuğuna bizzat zarar vermediği sürece asıl anneden/babadan uzak kalmak zarar verir. Ebeveynden biri veya her ikisi bile isteye şiddet uyguluyorsa, zarar veriyorsa o zaman çocuğun uzaklaştırılması gerekir. Yoksa her anne babanın psikolojik sorunları olur, var, normal bu. Hayatın akışı içinde olacaktır da. Bununla savaşmayı öğrenmesini sağlamak yerine aileden uzaklaştırmak çok ama çok büyük zarar verir çocuğa.

muhayyer divan

Açılın ben ruhsal problemli ebeveyn ile büyümüş çocuğum!

Şöyleki tamamen koparmak olmaz ama mümkün olduğunca az vakit geçirseler ve/veya çocuğun yanında stabil birileri olup çocuğa devamlı destek verse ve çocuğa ebeveyn davranışlarının onunla veya yaptıklarıyla ilgili olmadığını, bu davranışların vücuttaki bir yerin doğru çalışmadığından kaynaklandığını ve tedavi olduğunu söylememleri yerinde olur.

Ben çocukken hep benim yaptığım birşey yüzünden bu kadar mutsuz ve sinirli diye düşünür ve üzülürdüm, bunun da bugüne taşınan yansımaları hala mevcut, neşeli insanların arasında olmak daha iyi gelirdi.

orangesandsea
1

mobil görünümden çık