Herkesin üstü lekeli, ayakkabıları çamurlu, saçları yıkanmamış gibi, gözleri falan çapaklı...
Sadece bana mı böyle geliyor? İstanbul özelinde sordum, ama diğer yerlerden de bahsedebilirsiniz?
ayrıca evlendikten sonra da bitiyor o kendine bakma işleri.
Bu durum benim de çok dikkatimi çekiyor ve şaşırtıyor. Bakımsız olmak bir nevi kendine saygıyı bırakmak aslında. Doğal olmakla alakası yok. Dışarı çıkarken insanlar ne diyecek diye değil, kendinden bunu beklediğin için bişeyler yapmalısın. Memurların olduğu bir kurumda çalışıyorum, kendine bakan insan oranı yüzde 1-2 falan.
birçok sebebi var. bence fakirlikle ilgisi yok demek kolaycılık olur, bu coğrafyada fakirlik bireysel değil genetik bir unsur gibi, evlere ekmek hep fazladan alınır, en ufak olayda un ve yağ yağmalanır, bir yokluk ve kıtlık korkusu sessiz ve dilsiz biçimde nesilden nesile aktarılmış ve insanlar üst-baş almak, şarap, puro, kitap kültürünü geliştirmek yerine ev'e araca, altın yada benzeri şeylere yatırarak hep fakirlik korkusuyla yaşamış, üstüne alıp giymek lüks, fazladan elbiseyi yıkamak bile lüks bu insanlara onun yerine bir şeye yatırıp zor zamanlarda açta-açıkta kalmamayı düşünüyorlar.
oturmuş bir sistem bu korkuyu silince insanların giydikleri ve yaşamları da düzen kazanmaya başlıyor.
sabahları makyaj yapmadan çıkıyorum evden ofiste yapıyorum makyajımı :)
kazançla bi tık ilgisi olabilir mesela önceden grand tuvalet giyinen ben, gömlek-pantolon ütülememek için normal chino pantolonun üstüne yıkanmış ama ütülenmemiş gömleği giyiyor, o gömleğin üstüne de v yaka kazak giyiyorum. malum elektrik zammı. tasarruf mode-on yani. pandemi üstüne savaş derken sıkıyorum biraz. hatun sarıdan koyu renge döndü mesela saçta. bildiğin küçülen şirketler gibiyiz. ha tertemiz giyiniyoruz o bize yetiyor.
onun dışında genel olarak bi bakımsızlık var gibi evet, saldı insanlar çünkü. içlerine gömüldüler bence. ev iş, ev iş.. madem onu yapmıyorum bunu da yapmayayım deyip kombinlerini tamamlamıyorlar ya da gerek görmüyorlar. bütünlük kayboldu.
bence bu sosyolojik bir durum. babafingo +1 kolaycılık bunda çok etken. bir de çevrenin etkisi olduğunu düşünüyorum. bir diğer etken ise toplumun mutluluğu. ülkemizde bir yaz tatilini bile planlayamıyorsun, kafan esti mi bir yerlere gidip istediğin zaman istediğin şeyi alamıyorsun. mutsuz olmaya kodlanıyorsun ve sonuç olarak özbakımın özsaygın düşüyor.
Herkes gobekli (ozellikle erkekler). Bana en cok gorunen bakimsizlik emaresi o.
herkesin değil. ben jilet gibi ve şık giyinirim. o şu şekil giyinir.
erkek halimle bakımlıyım. benim çevremde bakımlı insanlar çoğunlukta.
Sana öyle geliyor abi tamamen kazançla alakalı. Bakımsız gördüğün adamla bakımlı gördüğün beş kişiyi çevir aylık kazançlarını bi sor bakalım nasıl sonuç alacaksın, adam ay sonunu nasıl getirmeye çalışacağını düşünmekten kendi özbakımına dikkat edemiyor bu gayet doğal. Ha ama kafası rahat adama bak pırıl pırıl, e normal. Sen hangi tarafa aitsen çevrende de öyle insanlar görürsün, bu da algıda seçicilik biraz.
Valla ben uzun zamandır evden çalışıyorum, biraz saldım.
Ekonomi de insanın kendin bakma motivasyonunu aşağıya çekiyor bence.
Ama ofise gitseydim özenirdim tabii ki ben de. Veya önemli bir gün varsa dikkat ediyorum saç sakal traşıma, renk uyumuna, kombinlere vs.
Dışarıda da bakımsız insan görsem, ya dediğim gibi ekonomik sebeplerden zaten belini zor doğrultuyor bir de bakımına mı özen göstersin derim, ya da ne güzel ya kimsenin ne düşündüğü umrunda değil kendi rahatlığında yaşıyor, belki önemli olan kılık kıyafeti, saçı başı değil de neler ürettiğidir... derdim.
ufak tefek istisnalar olabilir. yani çok fakir, evine ekmek bile zor götüren ama jilet gibi dolaşan insanlar da olabilir ama onlardaki psikolojinin, bulundukları durumu örtmeye çalışmaları gibi yorumluyorum.
uzun ilişkiler veya evliliklerde de salma olabiliyor. kesinlikle hoş gördüğüm bir yaklaşım değil, herkes kendine bakmalı evli çocuklu da olsa fakat ister istemez olabiliyor. Denk geldim bir kaç tane şirketlerde üst düzey yönetici olup da pakistan vatandaşı gibi takılan. Bu insanlar senin benim maaşımı 10a katlar ama saça ve giyime dikkat etmeye biliyorlar.
Babam emekli öğretmen mesela, hep pahalı paltolar, pahalı çoraplar, pahalı ayakkabılarla gezmeye çalışıyor. Yahu benim milyoner tanıdıklarım çakma converce alıp yırtık pırtık giyiyor sen 3 kuruş maaşınla ne diye columbia da takılıyorsun mesela? Hayır bir de anadolunun ufak bir şehrinde yaşıyor yani. İşte orada devreye bir şeyleri gizlemeye çalışmak giriyor sanki.
Ama gözünün çapağını da silersin be kardeşim.. onu da işte yine refah seviyesindeki düşüş ve vurdum duymazlığımızın artmasına yoruyorum.
Ağır makyaj yapmış ama dişlerini fırçalamamış bir plaza kızıyla karşılıklı bir metrobüs yolculuğundan sonra şehir değiştirdim.