Ben bu tip şeyleri yalan olarak görmüyorum ya, illaki oluyor ama söylesem de bir şey fark etmeyecek diye anlatmaya değer bulmuyorum. Ama hayati önemde şeyler olursa söylerim tabi. Mesela inançsız biriyim ama aileme bunu anlatıp da ne kazanacağım
Sadece erkek arkadaşımda kalacağım zamanlarda kız arkadaşımda kalıyorum diyorum. Onlar da zaten kurcalamıyorlar tamam diyip geçiyorlar. Onun haricinde izin almamı gerektirecek bir durum yaşanmıyor ya da kızarlar diye fikirlerimi saklamıyorum.
Ben daha çok hiç konuşmuyorum. Beni dürüst olunca pişman ederler. O nedenle kısa kısa konuşuyorum. Ya da son onda onların müdahale edemeyeceği şekilde söylüyorum. Örneğin; yarın akşam 9 da bir yere gideceğim, o vakit gelmeden söyler, çıkarım. Erkek arkadaşım olursa asla söylemem. ''onlar da benim kendi kararlarini kendisi veren neyin dogru neyin yanlis oldugunu ayirt edebilen ozgur bir birey olduguma asla alismiyorlar.'' benimkiler de böyle. Hatta annem, o evlenmedi, onun özeli olamaz demişti ağabeyime. 30+ üstüyüm özelim olamazmış!
@geçerkenugradım evet bi de özel konular var. benimkiler de içten içe evlilik durumum olsun istiyorlar hatta eşe dosta sitem ediyorlar telefonlarda duyuyorum. gelin gorun ki sosyallesmeye gezmeye tozmaya da bin laf ediyorlar. gokten eve adam inecek sanki nasil evlenmemi bekliyorlarsa bu kisitladiklari hayatimda.
hepsini söylemediğim oluyor
aileler gereğinden fazla meraklı kişisel alan tanınmalı kötü olmayan şeyler için
Ohoooo Türk aile yapısının şanındandır bu
Şimdi kimse bizi linç etmesin ama yaş 35 de olsa Çok nadir aileler dışında aileden hepimiz gizli saklı takla atarız..ha takla dediğim kötü bişi mi yoo hayır. Konsere gidilecektir ahmet mehmet değil ayşelerle gidilir. Tatilde asla içilmez, hep yemeğin yanına kola açılır.
Ben gidip falan yeri tek gezeceğim desem höt otur evinde diyeceklerini bildiğim için kaç kere günü birlik uçağa binip gezip akşam dönmüşümdür.
Arkadaşların bunu duyunca sana bin türlü akıl verir, sanki sende bir eksik varmıi gibi.
Bu bizim eksiğimiz değil.
Değişir mi ? Değişmez.
Ama benim gördüğüm kadarıyla aileden gizli saklı işler yapmak da zamanla hataya itiyor.
O baskı yüzünden yanlışa sürükleniyorsun.
Çocuklarının onlardan gizli yaşamaması için onlara birazcık destek olan ailelerde ise çocuklar daha başarılı oluyor
Ne çok özgürlük ne çok baskı.
İkisinin ortası olmalı.
Aşırı özgür arkadaşlar da aşırı baskı görenler de çok hatalı yollara saptı.
Ama ailesi ile konuşabilenler gördüğüm kadarı ile daha istikrarlı.
Erkek arkadaşlarını örneğin ailelerinin evine davet edebilen kızlar böylece ailenin fikrini anlayabildi. Gizli saklı yaşamak zorunda olanlarsa hatalı seçimlere düştü.
Yaş takvimde artmış olabilir. Ama tablo değişmiyor
Babam 65 yaşında hala annesine yalan söylüyor :)
Gerektiğinde ben de söylerim vicdan vs yapmam. Her şeyi bilmeleri gerekmiyor.
çok söyledim, iyi ki de söylemişim. hala da söylüyorum. bazı konuları benim kendim çözmem lazım.
genelde cok irdelemeseler de yalan söylediğim olur ama haber vermemeyi tercih ederim. haber vermeden yurt dışı tatili yapıp geldiğim bile oldu dönüşte magnet alıp dolaba yapıştırdım. iki saat corona var muhabbeti dinlemek beni yapacağım şeyden vazgeçirmez zaten kararım belli. söylediğim yalanlar da onlar üzülmesin, gerilmesin diyedir. yaşamak istediğim bir şey için tartışmalara girmeyi istemem. genelde yapacağımı yaptıktan sonra da anneme fısıldarım "he ben şunu yapmıştım" gibi. bir gram vicdan yapmıyorum zaten nisbeten özgür kafadalar onlar da niye söylemedin diye kahrolmazlar. herkes kendi hayatını kurmaya çalışıyor/yaşıyor
cesitlilik olsun, ben soylemiyorum ya. bazi seyleri anlatmadigim oluyor ama a sandiklari sey b olmuyor. 8-9 yasindan beri boyle yetistim, bu oknuda bi sekilde hep orta yolu bulduk memnunum bu durumdan.
Türk aile yapısının şanından+1
Evlenene kadar çektiğimi ben bilirim. Yalnız ya da arkadaşlarınla tatile gidemezsin. Akşan bir saatten sonra konserdi, gezmeydi olmaz. Erkek arkadaşın olmayacak ama mümkünse kendin eş bulup evleneceksin (nasıl oluyorsa). Evlenince de karışmaya çalıştıkları oldu da o zaman "hayırdır?" dedim.
Pek yalan söyleyebilen biri değildim. O halimle evlenmem mucize oldu gerçekten.
Bir iş arkadaşım (büyüğüm diyeyim) o zamanlar üniversiteye giden kızı için bana şöyle demişti. "Bazen arkadaşlarıyla akşam çıkmak istiyor. Gece geç gelecek, biliyorum. İçim gidiyor. Diyorum ki kendime "şimdi sen ölmüş olsaydın ne yapacaktı, kendi istediğini yapacaktı. Bak yaşıyorsun. Bir ihtiyacı olursa gider koşarsın ama kararları artık kendinin vermesi lazım". Budur.