Aırı derecede kıymet verdiğiniz, hayatınıza nokta atışı dokunuşlar yaparak hayatınızı yaşamabilir hale getirmiş biri var. Fakat özellikle son zamanlarda mesajlarınıza ve aramalarınıza cevap vermiyor. Genel olarak telefon kullanöayı hiç sevmeyen biri. Buna rağmen sizi aksatmıyordu. Sizin bir öneminiz vardı çünkü.
Yanyana gelindiğinde hiçbir sorun yok bu arada. Sadece telefon meselesinde herkese davrandığı gibi davranmaya başlıyor size. Sorun olacak bir olay da olmadı.
Ne düşünürdünüz?
hayatına nokta atışı yapmış kişi varsın telefonlarına çıkmasın. kullanmayı sevmiyorsa zaten kafadan canı sağ olsun.
ayrıca ulaşma isteğinin sebebi yine bir dert yanmak, soru sormak ise, gerçekte kim kime kıymet veriyor tartışılır. birisi sayesinde yaşanabilir bir hayatın var ve senin tek yaptığın sürekli daha fazla destek istemek. peki onun için sen ne yaptın? diye sorabilir insan kendine.
ikinci paragraf tamamen benim uydurmam olabilir, öylese peşin peşin sorry ama ihtimaller dahilinde diye yazayım dedim. bazen insan kendisine dışarıdan ayna tutulana kadar hangi gerçekliğin içinde olduğunu anlayamaz.
insanlar vakti olduğunda size karşılıksız yardımlar yapabilir, teşekkür etmeseniz bile yapar bazen. sizin de onun hayatınıza dokunmanız söz konusu olmadığı halde de yapabilir. ancak bazen yakınındakilere bile zor yetecek hale geldiğinde bir önceliklendirme yapar ve size eski ilgisi kalmaz. normaldir. tek taraflı yardımlaşmalarda bu hep beklenir. karşı tarafınki manevi bir tatmin, belli ki başka bir noktadan tatmin oluyor artık.
yanyanayken sorun yoksa gerekmedikçe telefon açmaz ve bu mevzuyu takıp canımı sıkmazdım.
yanyanayken de hissedersem mutlaka konuyu açar kibar bir şekilde sorardım.
içine çekilmiştir, kendi haline bırakılmak istiyordur. anlamayana anlatacak enerjisi yoktur vs...