lisedeyken başladı. üniversiteye gidince geçer dedim, geçmedi. işe atılınca geçer dedim, geçmedi. girmediğim ortam, tanımadığım insan, görmediğim olay kalmadı. "evlenince geçer belki." dedim, evlendim geçmedi. iş hayatında beklediğim başarıları elde edince de dolmadı o boşluk.

olmuyor. dolmuyor. sürekli bir olmamışlık hissi.

ne yapmak gerek bilmiyorum. 30'a gelince bir de üzerine "artık yaşlanıyoruz." tribine girmeye başladım. bugüne kadar boş bir hayat yaşadığımı söyleyemem asla, ama olmuyor. bu da beraberinde mutsuzluk getiriyor.

yazayım dedim öyle.

 

Yanlış tercihler yapmışsın gibi. Biraz düşün geriye bakıp gerçekten ne istediğinin farkında mıydın bugüne kadar?

olaylar olaylar

Psikoloğa gitmelisin

radio raheem

İnsan içindeki boşluğu dışarıdaki şeylerle dolduramaz diye düşünüyorum. Bir süre oyalanir ancak.

Gerçekten neyi istiyorum? Gerçekten neyi seviyorum? Gerçekten ne ile mutluyum? Sorularına bir cevabın varsa bunları belirleyip bunları yapmalısın. Tamamen değilse bile aşama aşama.

Eğer bu sorulara bir cevabın yoksa bir uzmandan yardım alabilirsin. Bu bir depresyon da olabilir

dahili meddah

Sanata yönel bence. Kitap oku en azından. Ruhsal boşluk, olmamışlık duygu ve düşüncelerin ifade bulamamasından ileri gelir.

epistemic_regress

Aynısı bende de var.

Hakan1980

5 vakit namaz kıl, senede bir defa kurban kes, paran oldukça zekat ver, hacca git, kuran oku

bir soru sorcam

Ya tercihlerin karşısında kendine dürüst değildin ya da çevrenden beklediğin takdiri göremedin bence. Şunu yapayım geçer bunu yapayım geçer diye düşündün ve geçmediyse derim ki tercihlerini yanlış yapmışsın. Ne bileyim istediğin bölümü okumamış, istediğin ortamlara girmeyi atlamış, istediğin eşi seçmemişsin vs. Ha diyorsan ki seçimlerimde hiç bir yanlışlık yok, o zaman diğer seçenek olan başarıların karşısında takdir görememen derim. Seni destekleyen, onaylayan insanlar azdır çevrende belki. Ya da kişilik bozukluğun vardır içinde birini memnun etsen diğeri olmuyordur.

ckgoneforawhile
1

mobil görünümden çık