[]
Hiç attan inip eşeğe bindiniz mi?
Edit: Bu duyuruyu okuduktan sonra buna da bakarsanız asıl derdim daha net anlaşılabilir: www.eksiduyuru.com
Hayatta mevcut standartlarınızın daha altındaki bir şeylere mecbur kaldınız mı? Mesele iyi bir semtte otururken, evi barkı satmak zorunda kalıp hiç beğenmediğiniz bir semtte ve evde yaşama zorunluluğu; çok güzel bir arabanız varken çok eski yahut ancak mecburiyetten bineceğiniz bir arabaya binme zorunluluğu, iyi bir işiniz varken alt düzey bir pozisyonda yahut şirkette çalışma zorunluluğu vs. Neler hissettiniz?
Mesela ben henüz öğrencilik yıllarımda eski model arabalarla başlamışken hiç böyle dertlerim yoktu, iyi çalışan, ulaşımımı sağlayan her markaya biner, kimsenin ne düşündüğünü umursamazdım. İleride kendi imkanlarım dahilinde çok güzel ve yepyeni arabalarım oldu. O güzel arabalarla malesef ye kürküm ye misali insanlar sana bir üst sınıftansın hissi yaşatıyor; valeler, benzin pompacıları, trafikte sizinkinden daha düşük arabalar, vs. vs. Şimdi mecburen çok eski bir arabaya geçmek zorunda kaldım. Henüz bir olumsuzluk yaşamadım fakat o eski duygularımdan eser yok. Kendimi saçma bir kast sisteminin en dibine düşmüş gibi hissediyorum. Böyle biri değildim. Trafikte herkesin bana "Allahın fakiri çekil şuradan" diyor gibi, gittiğim yerlerde güvenliklerin, valelerin vs. nerden geldi bu amk ya dermiş gibi baktığını hissediyorum. Ve bunları düşündüğüm için de kendime kızıyorum.
Çıta önceden yükselmiş, şimdi düşünce moral bozukluğu oldu.
Hayatta mevcut standartlarınızın daha altındaki bir şeylere mecbur kaldınız mı? Mesele iyi bir semtte otururken, evi barkı satmak zorunda kalıp hiç beğenmediğiniz bir semtte ve evde yaşama zorunluluğu; çok güzel bir arabanız varken çok eski yahut ancak mecburiyetten bineceğiniz bir arabaya binme zorunluluğu, iyi bir işiniz varken alt düzey bir pozisyonda yahut şirkette çalışma zorunluluğu vs. Neler hissettiniz?
Mesela ben henüz öğrencilik yıllarımda eski model arabalarla başlamışken hiç böyle dertlerim yoktu, iyi çalışan, ulaşımımı sağlayan her markaya biner, kimsenin ne düşündüğünü umursamazdım. İleride kendi imkanlarım dahilinde çok güzel ve yepyeni arabalarım oldu. O güzel arabalarla malesef ye kürküm ye misali insanlar sana bir üst sınıftansın hissi yaşatıyor; valeler, benzin pompacıları, trafikte sizinkinden daha düşük arabalar, vs. vs. Şimdi mecburen çok eski bir arabaya geçmek zorunda kaldım. Henüz bir olumsuzluk yaşamadım fakat o eski duygularımdan eser yok. Kendimi saçma bir kast sisteminin en dibine düşmüş gibi hissediyorum. Böyle biri değildim. Trafikte herkesin bana "Allahın fakiri çekil şuradan" diyor gibi, gittiğim yerlerde güvenliklerin, valelerin vs. nerden geldi bu amk ya dermiş gibi baktığını hissediyorum. Ve bunları düşündüğüm için de kendime kızıyorum.
Çıta önceden yükselmiş, şimdi düşünce moral bozukluğu oldu.
evde iki araba vardı, ihtiyaç kalmadığı için tek arabaya düştük. moral bozukluğu olmadı, ama yanlış arabayı satmışız.
- babilbaligi (02.07.18 11:12:36)
Attan inip esege binenler dikkat cekmez ama esege binip bakin ben eskiden ata biniyordumu gostermeye calisanlar cok komik gorunur.
Arabayla evle sinif atlanmaz. Mutlu olmaya bakin.
Arabayla evle sinif atlanmaz. Mutlu olmaya bakin.
- brkylmz (02.07.18 11:15:08)
iyi okullarda okuyup büyükşehirlerde büyüdüm. sonrasında bi anda doğunun suyu saatle akıp, kışları donan bir köyünde 4 sene yaşadım. hiç gocunmadım. kimsenin de ezik gözüyle baktığını sanmıyorum. yeniden büyükşehirde yaşamaya başladım. köydeki o bin bir zorluklarla yaşadığım günleri özlüyorum. ama yeniden dönmek ister miyim, hayır. hayat iniş-çıkışlarla dolu.
- dedim ben sana (02.07.18 11:21:15)
cok sevdigim bir motorum vardi. calindi. siyah atimdi o. butun birikimimle almistim ve kasko yoktu. o calininca asiri dandik bir sukuter aldim. burada essek sukuter oluyor. essek messek, ayagimi yerden kesti. bir sure yemedim icmedim, biriktirdim, mavi bir at aldim. ama o essegi de sevgiyle aniyorum. kimin ne dusundugu umurumda degil. maddiyat kaynakli degerlendirmeleri cok sig buluyorum. genelde de cahil veya sonradan gorme, parayi sindirememis, kisiligini gelistirememis insanlar para temelli yaklasimda bulunurlar.
- jimicik (02.07.18 11:30:23)
çocukken zengindik. ortaokulu liseyi kolejde okudum. kardeşim ve benim için satın alınmış evler vardı. peder sağ olsun işleri batırdı, evleri vs hileyle hurdayla annemin rızası olmadan satıp harcadı. sonra da sevgilisi için evi terk edip kombo yaptı. elimizde bir tek annemin üzerine olan oturduğumuz ev kaldı. insan başta şok oluyor, gelecekten falan çok korkuyor ama zaman geçtikçe alışıyorsun. sonuçta fakir değiliz ama üst sınıftan orta sınıfa düştük diyebilirim. peki mutsuz muyuz? açıkçası s.kimizde bile değil, hatta daha mutluyuz galiba. evdeki sorunlu kişi gidince herkes bi ferahladı.
- sir gawain (02.07.18 11:33:52 ~ 11:34:56)
Ben olaya mevcut standartların daha altına "mecbur kalmak" olarak bakmıyorum. Ev, araba, motosiklet, eşya, cep telefonu vb. bunlar araç benim için. Hepsi gelir geçer. Metaya endeksli bir mutluluk anlayışınız varsa birçok şeyden tatmin olamazsınız zaten. 911'e biniyorsundur, turbo s görünce vay be şimdi bunun içindeki adam bana ezik muamelesi yapıyordur allah bilir, parası turbo s'e yetmemiş hahaha diyordur diye düşünürsün. turbo s alırsın, gt3 üm olsa keşke dersin, bunun sonu yok.
Zamanında zar zor denkleştirip 10bin liraya aldığım 20 küsür yaşında arabaya da bindim, sıfır km üst sınıf suv'ye de bindim. 10bin liralık arabaya binerken hiç trafikte beni ezikliyorlar hissiyatına kapılmadım açıkçası. Başkasının ne dediği önemli değil, benim ne hissettiğim önemli.
Zamanında zar zor denkleştirip 10bin liraya aldığım 20 küsür yaşında arabaya da bindim, sıfır km üst sınıf suv'ye de bindim. 10bin liralık arabaya binerken hiç trafikte beni ezikliyorlar hissiyatına kapılmadım açıkçası. Başkasının ne dediği önemli değil, benim ne hissettiğim önemli.
- battal gemalmaz (02.07.18 11:46:05 ~ 11:46:23)
Yaklasik bi 15 senedir falan pek cok Turk vatandasi esege gecis yapti sanirsam, maalesef.
- superfluid (02.07.18 12:19:01)
Dedim ben sana +1
Kendimi bildim bileli durumumuz fena değildi. Hiç yokluk, imkamsızlık çekmedim, standartlarım birçok insana kıyasla yüksekti. Hep büyük şehirlerde yaşadım. Ta ki doğuda çok ücra bir köye tayinim çıkana kadar. Orada her türlü mahrumiyeti tattım. Tam 4 yıl boyunca. Ben de bu durumdan hiç gocunmadım, kendimi ezik görmedim, utanmadım ama şimdiki aklım olsa kesinlikle oraya gidip de o hayatı kendime yaşatmazdım. Benden çok fazla şey aldı götürdü orası. Bana kattıkları da oldu ama bu süre zarfında çok yıprandım.
O yıllar artık geride kaldı. Şimdi tekrar büyük bir şehirde, iyi imkanlarla yaşıyorum. Ancak en genç, en güzel yıllarım orada geçti. Çok pişmanım.
Kendimi bildim bileli durumumuz fena değildi. Hiç yokluk, imkamsızlık çekmedim, standartlarım birçok insana kıyasla yüksekti. Hep büyük şehirlerde yaşadım. Ta ki doğuda çok ücra bir köye tayinim çıkana kadar. Orada her türlü mahrumiyeti tattım. Tam 4 yıl boyunca. Ben de bu durumdan hiç gocunmadım, kendimi ezik görmedim, utanmadım ama şimdiki aklım olsa kesinlikle oraya gidip de o hayatı kendime yaşatmazdım. Benden çok fazla şey aldı götürdü orası. Bana kattıkları da oldu ama bu süre zarfında çok yıprandım.
O yıllar artık geride kaldı. Şimdi tekrar büyük bir şehirde, iyi imkanlarla yaşıyorum. Ancak en genç, en güzel yıllarım orada geçti. Çok pişmanım.
- i m cool with that (02.07.18 12:45:55)
ben çocukken, eve tek maaş giriyordu ve durumumuz çok iyiydi. her hafta ailecek yemeğe çıkardık, alışveriş yapardık, poşet poşet abur cuburlar, etler, antin kuntin şeyler girerdi eve. artık, aynı eve üç maaş giriyor ve her şeyin ekonomik boyundan alıyoruz. 4 kişiye 4 gofret düşüyor akdkdkfkfkff
- nice tnetennba (02.07.18 13:51:49)
1