Ekşi Duyuru

Doğaçlama.
Dolaba bakıp gözüme takılanı giyerim.
Etkinlik varsa ortada düğün, nikah vs. ki çok nadir giderim, onda bellidir önceden sadece.

Son zamanlarda yemek yapmaya vaktim yok ama yaptığım zamanlarda o gün özellikle yemek istediğim bir şey yoksa tarif kitapları ve yemek kanalları yardımcı oluyor. Fikir veriyor en azından, birebir gördüğünü yapmasan da çağrıştırdığı yemeği yapabilirsin.

Pratik ve az çeşit yemek yapıyorum. Misal çorba+nohut+pilav+cacık yerine nohut+salata/cacık yapıyorum; ya da çorba ve ana yemek. Kafada ferahlamayı bu sağlıyor.

Basit yemekleri buzdolabı/ erzak dolabının durumuna göre yapıyorum. Çalıştığım için mümkünse hafta sonu yapıyorum iki çeşit zeytinyağlı falan ki hafta içi kolay olsun. Şunu haşla, sonra ızgarada kızart, üzerine bilmem ne sosu dök, fırına ver şeklinde tariflere itibar etmeyince bunalmıyorum.

Pazardan/marketten de alışveriş yaparken genelde o haftalık yemek planımı (kolaylık ve zevkime göre) gözden geçirip alışveriş yapınca, dolapta ne kaldıysa onu pişirmek zorunda oluyorsun. Dolaptaki azalmayan sebzeler de insanı darlamıyor o zaman.

beni bunaltiyor ve nefret ediyorum. bana kalsa aksam bir kase yulaf ezmesi ya da yogurt ya da meyve ile yasayabilirim. ya da bir tencere corba yapar butun hafta onu icerim. ama olmuyor ne yazik ki.

açıyorum dolabı ,ilk önce ne yiyeceğimi düşünüyorum,

sonra dolapta ilk bozulmak üzere olan şeylere bakıyorum genelde sebze meyve türevi oluyo bunlar

bi öğünü bozulcak şeylerle değerlendirip

öteki öğünü kendi isteğime göre yapıyorum.

zaten 2 öğün yerim günde.

Hem de nasin bunaltiyor... Nasil karar verdigimi sorarsan karar veremiyorum.

ben çok bunalmıyorum. annem ne yaptıysa ya da işyerinde menüde ne varsa onu yiyorum. pek yemek seçmem. ama işyerinde evli ablalar var. akşama kadar kafayı sıyırıyorlar her gün, ne pişireceğim eve gidince diye düşünmekten.

çok bunalıyorum +1

yani öyle böyle değil. işten çık, eve git, yemek yap çok zor. bazen çok üşeniyorum. kıyafet konusunda bir sıkıntı yok. orada sıkıntı yıkamayı unutursam bir şeyleri o zaman oluyor. ya da kurumadıysa henüz. çorba hiç yapmıyorum ayrıca. yani uğraş uğraş, su iç.

Evet evet. Cok. Kocam ayarliyor.

bu yüzden haftasonu, haftaiçi yiyeceklerimin 5/3 ünü hazırlıyorum. iki gün balık yiyorum zaten o belli böylece salata vs hazırlamak ve yemekleri ısıtmak dışında bir derdim olmuyor. tavsiye ederim şiddetle, pazar gününün çoğu gidiyor ama haftaiçi rahatlık süper oluyor.

zerra kadar bile düşünmüyorum o an kafamdan ne geçiyorsa onu yiyorum evde isem açıyorum dolabı ha şu varmış deyip ona göre yemek yapıyoruz.

Yemek yemekten nefret ediyorum, resmen zaman kaybı. Çoğunlukla dışarıdan söylüyorum. Yapmam gerektiğinde de basit sebze yemekleri, olmadı makarna, olmadı sandviç, ona bile üşendiysem ekmek peynir zeytin. Evde ne varsa ona göre doğaçlıyorum bi şeyler.

Ben de yapmaktan hiç haz almıyorum. hazır karşıma gelse ayıla bayıla yerim de. amaan evde olmak çok zor valla. Keşke şöyle yerler olsa: hesaplı, temiz ev yemekleri satılan yerler.

yalnız değilsin..

@for day to break
meal box deneyebilirsin

ciddi bi yük.

bunaltma ne demek ağzıma ediyor..

gidip sonunda pişmemiş makarna yiyorlar boşuna sorular. O marketteki makarnaları ninem almıyor

yemek konusunda çok mutsuzum. gerçekten. hayattaki en büyük derdim bu olabilir. yurtta kaldığım için odada ortalığı dağıtmak pahasına yapabileceğim en güzel ve ucuz şey soğuk sandviç olur, öyle saçmalıkları da ben hiç sevmiyorum. bana istersen 3 ekmek yap yani domatesle peynirle, psikolojik olarak doyduğumu hissetmem. bir tas çorba olsun doyarım mesela ama yemek değil de böyle ekmek arasıdır şudur budur olmuyor işte. dışarda yesem, pazartesi-salı-çarşamba akşam 8'e kadar sokaktayım. döneriydi, poğaçasıydı vs. çok sağlıksız. ev yemeği yapan ucuz yollu yerlerde bile bir çorba bir taze fasulye desen 6-7 lira. perşembe-cuma 4'ten sonra işim yok ama hazırlık derslerine gittiğim için okulun yemekhanesi de ta ebesinin nikahında kalıyor, kullanamıyorum. hafta sonu zaten hepten rezalet. yani ya içimde döner ağacı çıkacak, ya pis pis her gün poğaça simit yiyip zaten boktan olan sağlığımı hepten rezil edeceğim ya da her ay şu öğrenci halimle yemeğe 300-400 lira vereceğim en az.

yıldım amk. gerçekten bu duyuruyu görünce çok mutsuz oldum. bak benim kıyafetlerim de sorunludur. son 10 seneyi 2 pantolon 2 gömlekle geçirdim. sonra baktım benim daha fazla dışarı çıkmam gerekecek, gittim aldım pantolon kazak falan. sorun çözüldü. mis. yemek öyle değil ki. her gün yiyosun. bak akşam ayıptır söylemesi çok güzel çorba ve tavuklu taze fasulye (akşam oldu diye ikisini karıştırmışlar herhalde) gömdüm, yanında su içtim. 8 lira verdim buna. ulan dükkan kapanmak üzereyken giriyorum, koca gün beklemiş soğuk yemeği yiyorum, bunu en ucuz esnaf lokantasında yapıyorum yine 8 lira aq. "ayda 10 kez yapsam" diyemiyosun ki. yemek abi bu. ne yapayım 20 gün yiyip 10 gün yemeyeyim mi mesela. ya da tamam, bu "şımarıklığı" 20 kez yaptım mesela, e gün boyunca bi kez yemek yemiyoruz ki? ben zaten kahvaltı etmem, iki öğüne de tavım ama o bile sıkıntı.

yaaa işte öyle for dey to breyk. yemek konusu kadar hiçbir şey bunaltmıyor beni. hem sağlık hem de ekonomik açıdan en büyük derdim bu. barınma bile bunun yanında hafif kalıyor, orada hiç değilse aylık ne vereceğini falan biliyosun. yemek öyle mi. bi tanesine 7 lira gidiyo ama ay boyunca 140-150 kere yapıyosun bunu. öf. neyse. iyi akşamlar.

der meister, ücretsiz yemek bursum vardı uludağ medikoda 4 çeşit yerdik öğle yemeğini. yemek salata pilav meyve ya da tatlı olurdu suyla beraber.sizin oralarda yok mu öyle şeyler.