Ekşi Duyuru

Muayene için sıra numarasıyla hizmet veren bir özel hastane var. Muayene oldunuz, doktor sizden bazı tahliller yaptırmanızı istedi. Tahlilleri yaptırdıktan sonra gün içerisinde sonuçları göstermek için doktorun odasına yeniden bir girmeniz gerekiyor ama bunun için sıra numarası olayı olmuyor.

Muayene sırası bekleyen kişilere "Kısa bir sonuç göstermem lazım müsaade ederseniz" vs. gibi bir şey der misiniz? Tabii buradaki kritik olasılık, nazik insan görünce sırada bekleyenler "Kaç saattir sıramızı bekliyoruz kardeşim, geç bekle sen" diyebilirler tabii, burası Türkiye. Yoksa hiçbir şey demeden içerideki hasta çıkınca kapıyı tıklatıp girer misiniz?

Oluru nasıldır bu işlerin?

Kekin yapımından sonraki bir 6-7 günde daha küflenmeden, kıvamı çok bozulmadan tüketebilmek istiyorum. Daha önceki bir seferde küflenmişliği var.

Nasıl muhafaza etmek lazım? İlk 2, 3 gün sonrasında buzdolabına koysam iyi olur mu?

Ben sevdiğim şeyleri baskın bir tuzla tüketmeyi epey seviyorum. Tuzsuz yiyeceklerden lezzet alamıyorum, o derece.

Sizlerde durum ne şekilde?

Tamamen akıldan çıkaramamak, sürekli onu düşünüp hep özlemek şeklinde değil kastettiğim şey.

Unutuyorsun, aklına bile gelmiyor uzun süre. Ama aylar sonra olmadık zamanda birden yeniden deli gibi aklına düşüyor, beraber geçirdiğiniz güzel anları düşünüyorsun saatlerce, günlerce. Sonra yine unutuyorsun, bir süre sonra yeniden aklına düşüyor falan.

Bende bu şekilde olan, hayatımda ciddi iz bırakmış bir ex var. Bu durumdan hiç memnun değilim. En son olarak da biriyle takıldığımın ertesi günü aklıma düşmüştü kendisi ilginç şekilde.

Benzer şekilde böyle özlem atakları gelen oluyor mu? Bu duygunun bir sonu yok mu?

Merhaba. Geçen hafta evime gece vakti uyurken hırsız girmişti. Ben bazı sesler duyup uyanınca kalkıp salona bir bakmıştım ve o an salonda hırsızı görünce direkt üzerine doğru koşmaya başladım, adam da çok seri bir şekilde kapısı açık olan balkondan atlayıp kaçtı. Zaten hemen dibindeydi.

Telefonlar ve laptoplar gitti ama daha alınabilecek pek çok şey vardı. Tahminimce ben onun işini yarıda kesmiş oldum. Ama olayı eşe dosta anlattığımda hırsıza hamle yaparak ciddi risk aldığımı, adamın üzerinde silah, bıçak gibi bir şeyi varsa ve o an o panik yapmasa canımı tehlikeye atmış olabileceğimi söylediler. E iyi de öbür türlü de evi soyup soğana çevirmesini mi bekleyeceğiz ya. Bilemedim.

Ben anlık karar verip o an böyle yaptım kısacası. Siz evinizde hırsız olduğunu fark etseniz (ama telefonunuz da yanınızda değil, salonda) işini bitirene kadar bekler miydiniz, yoksa bir hamle yapar mıydınız? Daha önce başınıza bu durum gelmişse de ne yapmıştınız?

Kişinin eksiksiz şekilde kimlik bilgileri ve imzası kötü niyetli kişilerin eline geçmişse, bu bilgilerle başa sıkıntılı işler gelmesi ne derece kolaydır?

Engel olabilmek için yapılabilecek çeşitli hamleler, önlemler var mıdır?

Ev arkadaşımla yaşadığımız eve hırsız girdi.

Cep telefonlarımız ve bilgisayarlarımız gitmiş durumda. Gidenlerin maddi boyutundan çok içerisindeki özel bilgilerdeyim şu an.

Telefonun mesajlaşmalarında (Whatsapp+Sms), galerimde önemli kişisel verilerim vardı. E-Devlet şifrem, TC kimlik numaram, banka şifre bilgilerim vs. de hep yazılıydı.

Veri güvenliğim için nasıl bir yol izlemeyelim an itibariyle? Aklım durmuş durumda şu an.

EDIT: Telefonumun dört rakamdan oluşan şifreli ekran kilidi vardı. O şifre ekranını kırarak telefonu kullanıma geçebilip bahsettiğim bilgilerime erişim sağlamaları mümkün müdür acaba?

Aşının covid olunsa bile hastalığı hafif şekilde geçirmeye imkan sağladığı belirtildi hep.

Biontech aşılı olmasına rağmen covidin ağır şekilde geçirilmesini deneyimleyenler var mı, çevrenizden yakınlarınızdan duydunuz mu?

Ben yemek konusunda aşırı iştahı açık biriyimdir. Öğün atlamam ve her öğünü kıtlıktan çıkmış gibi iştahlı ve zevk alarak yerim.

Kardeşimin ise benle alakası yoktur mesela. O sadece karnını doyurup yaşamını devam ettirmek için iki lokma bir şeyler yiyip devam eder hep. Yemeğe çok özenmez, bir şeyler bulup yer falan. Bana da şaşırır, ben de ona şaşırıyorum :)

Sizin iştah durumlarınız nasıldır peki?

Annem geçenlerde merak edip de e-devlet'ten siyasi parti üyeliği sorgulaması yaptırdığında, kendilerinden hiç hazzetmediğimiz bir partiye 10 yıldır üye olarak çıkmış, şaştık kaldık.

Ne yapmamız lazım? Kaydı sildirmenin haricinde bu rezilliği bir yerlere şikayet edebiliyor muyuz veya sizce uğraşmaya gerek var mı?

Tatlı gıdaları fazla tüketmek, şeker hastalığına direkt şekilde yol açabilen, hastalığa imkan sağlayabilen bir şey midir? Yoksa kişide şeker hastalığına yatkınlık yoksa ne kadar yese de bir şey olmuyor mu?

İnsan doğası gereği karşı cinsten yeni birileriyle tanışıp yakınlıklar kurabilmeyi istiyor tabii, bunun için de hepimizin malumu olduğu şekilde dating app'ler revaçta.

Ama birileriyle eşleş, sohbet et -hep de benzer sohbetler-, yöneltilen merak sorularını cevapla, düzenli iletişim yürüt durumlarından gerçekten aşırı sıkılmış durumdayım ve bu "tanıma evresi" için zerre enerji hissetmiyorum kendimde. Birkaç aydır durum bu şekilde.

Hayatımda yeni birileri olsun, takılalım edelim istiyorum ama tanıma evresi için enerji hissetmiyorum kısacası, iki kelime yazışmaya bile inanılmaz üşeniyorum ve buna ayıracağım zaman dilimi gözümde büyüyor. Var mı benimle benzer durumda olanlar? Merak ettim.

Merhaba duyuru ahalisi.

Üniversite zamanlarımda, 20'li yaşların başları-ortaları-sonlarında falan hızlı yaşayan ve rahat bir insandım. O dönemler ciddi türdeki bir ilişkim bittiğinde de fazla takılmazdım, çabuk normalleşirdim. Hemen yakın arkadaşlarıma "Hadi beyler toplanıp iki bira çakalım, haftasonu bir yerlere kaçalım, birileriyle tanışırız" falan demeye başlardım, hedeflediğim her şeyi de rahat yerine getirirdim.

30'lu yaşlarımdan itibaren ise ilişkilerimde "duygusal yoğunluğu" daha fazla yaşadığımı hissedebiliyorum. Ciddi bir ilişkim bittiğinde, yeni hayatıma öyle çabuk adapte olamıyorum artık. Mesela bu yılın yazında ayrıldığım kız arkadaşımı halen özlüyorum, hem de fazlasıyla özlüyorum. Aklıma geldikçe üzülüyorum. Geçen gece yatakta uyumaya çalışırken yine aklıma geldi, beraber yaşadığımız güzel anları düşündüm ve gözlerim doldu. Tabii artık o noktada da kendime "Yuh ulan, sen nasıl bir adama evrildin!?" diye kızar halde buldum kendimi.

Yaşlanmaya başlayınca böyle mi oluyormuş bilmiyorum ama bayağı duygusal bir adam oldum çıktım kısacası :) Sevmiyorum bu yeni durumumu ama elimde değil.

30'larında benim gibi bu şekilde bir değişim yaşayan var mıdır?

MSN gül gibiydi, ne hatıralar ne hatıralar :(

WhatsApp o tadı asla vermiyor şahsen, MSN bir başkaydı.

Bu kadar iyi bir sohbet/iletişim aracı neden bitirildi zamanında, bilen var mı? WhatsApp lobisi falan mı?

Biriyle düzenli sevgililik ilişkisi yürütmek için kafaca iyi anlaşmanız, uyumlu olmanız, cinsel çekim hissedebilmeniz gibi durumlar yeterli midir, yoksa aşık olmadan olmaz mı?

Yorumlarda tercihen cinsiyet de belirtebilirseniz çok daha iyi olur.

Beni samimiyetle seven, benim de aynı şekilde onu sevdiğim eski bir kız arkadaşım vardı.

Uzun bir süre ilişkimiz karşılıklı çok güzel bir çizgide gitti. İlişkimizin bitmesine yakın dönemlerinde ise şımarıklıklar yaptım, bencilce hareket ettiğim konular oldu. Allah var, o pek çok konuda alttan aldı, toparlayıcı olmaya çalıştı. O zamanlar yanlış yaptığımı göremiyordum tabii, ona kızıyordum. Ama aradan zaman geçip de kendi fotoğrafına baktığında, net bir yüzleşme yaşıyorsun.

O kızdan sonra hayatımda pek çok denemem oldu. Onun ardından, hep en ufak bir sıkıntı baş gösterdiğinde çizgisini çeken, istediği olmayınca anında uzaklaşma yolunu tercih eden insanlara denk geldim. "Eski kız arkadaşım melekmiş meğer" düşüncesi defalarca aklımdan geçti bu süreçte.

Sanki geçmişte ona yaptığım hatalar yüzünden hayat beni cezalandırıyor gibi hissetmeye başladım, hiç böyle bir kafaya girdiğiniz oldu mu sizin de? "Ben onun değerini bilemedim ve hayat artık karşıma bu tür insanları çıkararak bedel ödetiyor" falan gibi bir şey yani?

Breaking Bad, Better Call Saul, Narcos, You, Unbelievable, The Serpent izlediklerim. Bunlar harici arayıştayım şu an.

Yine suç dizisi formatında, kaliteli önerileriniz var mıdır acaba?

Yaşı 30 üstü olan, sektörde iş deneyimi fazla olan, şu anda da iyi bir şirkette çalışan bir gıda mühendisinin 30.000 TL maaş kazanması mümkün müdür?

Kendi işim harici maaş piyasasına hiç hakim biri değilimdir de, acaba laf arasında ben mi yanlış anlam çıkardım diye merak ettim, sorulmaz da tabii.

Selam. Bir konuda fikirlerinizi öğrenebilmek istiyorum.

Dating app'lerden eşleşip konuştuğum kişilerle whatsapp'a geçiyoruz ve bir süre de oradan iletişim halini devam ettiriyoruz. Sonrasında görüşüp durumlara bakıyoruz, nedir ne değildir diye.

Benim eşleşip de iletişim yürüttüğüm kadınların tamamı, görüşme öncesindeki o iletişim sürecinde hiç renk vermek istemiyorlar. Temkinliler, söylediğim güzel şeylere "Yüz yüze görüşülmeden belli olmaz" şeklinde cevaplar veriyorlar. Mesela arada seksi bir detay paylaştığımda frenleniyorum falan. Görüşme öncesi süreçte düz sohbet etmek istiyorlar sadece.

Bende durumlar bu şekildeyken, geçen gün bir arkadaşımla buluştuk. Sohbette Tinder, OkCupid mevzuları döndü. Arkadaş bana oradan konuştuğu birkaç hatunla olan sohbetlerini gösterdi. Henüz hiç görüşmemişler ama sanırsın ki 10. kez görüşecek kadar "sıcaklar". Görüşme sonrası evde yapacakları aksiyonlara kadar derin sohbetler falan...

Anlamadım valla. Bana denk gelen insanlar nasıl hep bu derece soğuk ve mesafeli olabiliyor da ona denk gelenler bu kadar sıcak olabiliyor.

Sizlerin dating app görüşmeleri öncesindeki sohbetleri genelde ne seviyede gelişiyor peki? Benimki gibi mi, yoksa arkadaşımınki gibi "daha sıcak" sohbetler mi?

Dizilerde falan jeneriklerde bazı oyuncuların isimlerinin önüne "Ve" konulduğu yıllardır dikkatimi çeker.

Bazı oyunculara konan bu ve ilavesi, hangi kriterden dolayı tercih ediliyor acaba? Saygıdan yaşı fazla olanlara mı, X yıllık tiyatroculara mı? Nedir yani, bilen var mı?

Yalan Dünya'nın jeneriğinde de Hümeyra ve Gönül Ülkü için "ve" var mesela:
www.youtube.com

Hayatınızın ilişki anlamında zirve seviyelerini görüp yaşadığınız bir ilişkiden çıkmışsınız. Kafaların uyumu, hayata dair bakış açıları, mizah anlayışı, seks hayatı vs. Tabii acı olan da şu ki, bazı şeyler ne kadar iyi olursa olsun, bir ilişkiyi devam ettirmeye yetemeyebiliyor, başka şeyler çıkıyor. Her neyse.

O ilişkinin sonrasında pek çok kadınla flört etmişsiniz ama kimseye dair heyecanlanamadığınızı, yanındayken sıkıldığınızı falan fark ediyorsunuz. Beyniniz adeta otomatik bir şekilde herkesi "onunla" kıyaslıyor, olmuyor.

Bu noktada bence yapılacak üç şey var;

1. Kimseyle bir daha o seviye bir şey yakalanamayacağını kabullenip, daha az tatminkar türde ilişkilerle yola devam edileceğini düşünmek.

2. Zaman içerisinde hayatın benzer seviyede şeyler hissettirecek bir insanı yeniden karşına çıkarabilme ihtimaline inancı kaybetmemek ve bu düşüncenin doğrultusunda denemelere devam etmek.

3. Onunla yeniden işleri yoluna koymaya yönelik hamlelerde bulunmak. (Neredeyse ayrılalı 4 ay olacak, sıfır iletişimdeyiz.)

Ne dersiniz?

Instagram'da tesadüfen birine denk geldim, hoşuma gitti. Biyografisinde yazdıklarından bir bahane yaratarak mesaj attım, mesajıma döndü.

Ardından genel bir sohbete başladık. Biraz goygoy, biraz kişisel hayatlardan bahsetmece... Bir müddet sonra da ben Instagram DM'den düzenli iletişim sürdürmeyi seven biri olmadığım için Whatsapp önerisi yaptım.

Kendisi ise sevgilisinin olduğunu, numarasını paylaşamayacağını ama Instagram'dan takipleşip laflayabileceğimizi söyledi.

Ben mesela bir erkek olarak sevgilim varken tanımadığım birinden gelen mesaja da dönmem, ilerletip sohbet de etmem, "Sevgilim var, numaramı veremem ama buradan takipleşelim" de demem. Bu ablanın amacı nedir acaba?

Birini Whatsapp'tan engellemiştiniz diyelim.

O kişinin engelini kaldırdığınızda, kendisi şayet engelli dönemindeyken size mesaj göndermişse, engelini kaldırdığınız anda o mesajlar size teslim ediliyor mu? Whatsapp'ın o şekilde engelliyken "mesaj bekletme" gibi bir sistemi var mı yani?

Aramızda bu durumu deneyimlemiş olan kadınlar varsa, şu an cevabını merak ettiğim iki sorum olacak;

- Boy takıntınız olmadığı için mi bunu sorun etmediniz?

- Esasında boy farkı mevzusunu önemsemenize rağmen, diğer özelliklerinden çok baskın bir şekilde etkilendiğiniz için mi sorun etmediniz?

30'umdan itibaren doğum günü kutlaması hiç yapmadım. Bir noktadan sonra içimden gelmez oldu o tür organizasyonlar.

Artık doğum günlerinin bana tek hissettirdiği; ömürden bir yılın ve yaşın daha akıp gittiği gerçeği. Asla geri gelmeyecek bir yıl daha... O günlerin sabahında uyandığım andan itibaren de hep bu realite aklımda oluyor ve enerjisi düşük, hüzünlü bir gün oluyor benim için.

Bir ben miyim? Var mı benim gibiler aramızda? Merak ettim de...

Ayakkabı, gömlek türü şeyleri ben tutmuyorum şahsen, apartman görevlisine falan veriyorum. Zira bunları gördükçe her seferinde onu anımsamak, sevmediğim bir duygu. Tam anlamıyla unutabilmeyi, akıldan çıkarabilmeyi engelleyici türde bir duygu.

Siz ne yapıyorsunuz?

Bir süredir flört ettiğim biri vardı. Aramız çok iyi, enerjimiz ve iletişimimiz üst düzeydi. Kendisiyle birden fazla kez dışarıda çeşitli görüşmeler gerçekleştirmiştik, hepsi de çok keyifli geçmişti.

Geçen hafta başında, ayın 28'i cumartesi günü için, kendisine evimde akşam yemeği davetinde bulunmuştum. Memnuniyetle karşıladı, hatta haftaiçi iletişiminde ara sıra cumartesinin üzerine mevzular da döndürdük.

Nihayetinde o haftaiçini yine gayet keyifli bir iletişimle geçirdik ve cuma gününe geldik. Ama birden ne olduysa, cuma gecenin bir vakti whatsapp'tan "Evde değil de yine dışarıda buluşsak olur mu?" ile geldi bana. Ben bu duruma bayağı bozuldum açıkçası. Hem böyle bir şey son anda söylenmez diye düşünüyorum hem de ben o 5 günü, cumartesimizin heyecanını, hevesini içimde her an yaşayarak geçirmiştim. Beraber ev ortamında "ilk kez" baş başa kalacaktık, anlarsınız...

Bu ani ve anlam veremediğim karar değişikliği, ciddi anlamda modumu düşürdü ve o geceki sohbetimiz, görüşmeyi komple iptal ettirecek tarzda bir noktaya evrildi. Nitekim cumartesi görüşmedik.

Siz bu tarz bir durumda karşı tarafın karar değişikliği ile geldiğini görseniz, nasıl bir tavır takınırdınız? Bozulur musunuz, yoksa "Tamam, öyle yapalım o zaman" mı dersiniz?

Ve tabi buradaki en hassas nokta; böyle bir talebin görüşme öncesindeki "son gecede" dile getirilmiş olması.

(Not: Kendisi 32 yaşında bir kadın.)

OkCupid'de şu an halen öyle mi bilmiyorum ama biri hesabını sildiğinde sohbetiniz arşiv kısmına düşüyordu ve bunu anlayabiliyordunuz. Eşleşme kaldırıldığında ise arşivlik bir durum olmuyordu.

Ama Tinder için karşı taraf hesabını mı sildi, yoksa eşleşmeyi mi kaldırdı ayrımını yapabileceğimiz bir yöntem yok sanırım, yanılıyor muyum?

Merhaba. Saçlarımın ön ve üst tarafları epeydir fena gidiyor, bu gidişle de gelecekte güzel kelleşecek oralar.

Saç ekimine girmek için o bölgelerin yoğun şekilde dökülmesinin "tamamlanmasını" mı beklemeliyim, yoksa daha bölgeler komple kelleşmemişken ekime girmek daha mı iyi olur?

Olaya hakim olanlar ne düşünür?

PCR'da pozitif çıkan ama nefes darlığı, öksürük, ateş türünde ciddi semptomları olmayan biri, filyasyon ekibinin getirdiği o ilacı kullanmayıp da yalnızca karantinada kalarak sürecini tamamlasa, yanlış bir şey yapmış oluyor mu?

O ilaçlar tek başına hayati bir önem teşkil ediyor mu?

Kız arkadaşınızla ipleri koparacak düzeyde sert bir tartışma yaşıyorsunuz ve ilişki bitiyor, karşılıklı son ayrılık sözleri söyleniyor. Sonra da bir daha hiçbir şekilde iletişim kurmak istemeyeceğinizin net mesajını vermek için hemen o gün Whatsapp'tan onu engelliyorsunuz.

Aradan 1 ay geçiyor ama kendisi ise sizi ne engellemiş ne de rehberinden silmiş. Çünkü profil fotoğrafı halen görünür halde.

Böyle bir durumda şu 2 ihtimalden hangisini düşünürsünüz;

1. O "Belki bir gün engelimi kaldırır da yazar" umut kapısını tamamen kapatmak istemiyor.

2. Engelleme/silme işleriyle uğraşmıyor.

Selamlar.

Akşamları ferah oluyor diye yatana kadar evimin balkonunda oluyorum, 2 kat aşağımızdaki komşu da öyle yapıyor.

Şöyle bir durum var; adam balkonda takılırken sık aralıklarla ciğerleri dışarı çıkıyormuşçasına öksürüp duran biri. Sıradan da öksürmüyor yani, çok şiddetli.

Farz edelim ki kendisi bu dönem covid pozitif olsa, hava yoluyla, esen hafif rüzgar yoluyla öksürdüğü anlarda ağzından çıkan parçaların üstteki bana ulaşıp da solunum yoluyla beni enfekte edebilme ihtimali olabilir mi? Yoksa o şekilde yukarı ivmelenme falan gibi bir olasılık mümkün olmuyor mu?

Bir sağlık sıkıntısıyla ilgili doktora gideceğim, doktor araştırıyorum.

Gözüme kestirdiğim doktorlardan birine bir sitedeki hasta yorumlarında "Asık suratlıdır, her an sinirli gibi görünür, çok ciddidir, fazla konuşmayı sevmez ama işinde çok iyi bir hekimdir. Kendisine hastalığımı iyileştirdiği için çok teşekkür ederim" yazılmış.

Ben konuşan, konuşabileceğim, soru sorup cevaplar alabileceğim, güler yüzle endişelerimi giderici ve güven duygusu veren doktorlara kendimi emanet edince iyi hissediyorum şahsen.

İlk profildeki doktor tipini siz tercih ediyor musunuz peki? "İşinde iyi olsun da o yeterli ve en mühim olanı da bu zaten" diye düşünür müsünüz?

Özellikle kadınların fikirlerini merak ediyorum.

Sevgilinizin size sık sık güzel iltifatlarda bulunması hoşunuza gidiyor mu?

Duyduğunuz yüksek iltifatlar "Bu kadar iyiysem, neden daha iyilerine layık olmayayım" türü düşüncelere sevk olmanıza sebep oldu mu hiç?

Merhabalar. Bu Temmuz başında çok sevdiğim kız arkadaşımla ayrıldık. Ayrılmayı istedi, tamam dedim. Ayrıldık. İlk günlerde bayağı üzülsem de gün geçtikçe durumu kabullendim ve yeni hayatıma odaklanma kararı aldım.

Ufak ufak hayatıma bir takım yenilikler katabilmek için girişimlere de başladım tabi. Dating app'lerde kadınlarla eşleşiyorum, konuşuyorum ama içimde zerre ilgi ve heyecan duygusu yok...

Elimde olmayan bir şekilde her konuştuğum kişiyi, ayrıldığımız son kız arkadaşımla kıyaslıyorum. Onunla ilk andan itibaren kolaylıkla fark edilebilir düzeydeki çok güçlü iletişimimizi, yazışırken/konuşurken üst seviyede eğlenebilmemizi mizahımızı, onun fiziksel olarak çekiciliğini her konuştuğum kişide beynim otomatik olarak arıyor; olmuyor.

Kısacası şu an sohbet ettiğim kadınlara dair hiçbir "tanıma motivasyonu" hissedemiyorum. Yani elbette ki yazışırken aşık olayım falan gibi aptalca bir şeyi kastetmiyorum. Karşımdaki insana dair hiçbir heyecan ve ilgi duygusu içimde canlanmıyor bile, sıkılıyorum, bunu kastediyorum.

Böyle kalırım diye çok korkuyorum. Geçecek değil mi? Ne zamana geçer? Nasıl geçer?