Ekşi Duyuru

X suçunun cezası 100 TL olsun. Bu suçu işleyen 2 kişiden A kişisinin aylık geliri 1000, B kişisinin aylık geliri ise 100.000 TL. Bu durumda aynı suçu işleyen 2 kişiden biri ciddi bir zarar görürken diğerine ise neredeyse hiçbir şey olmuyor.

Bu halde bu cezalar adil mi?

Türlü dertleri bir kenara koyar ve diğer seçeneğin hiç var olmamış olmak olduğunu düşünürsek güzel şey değil mi var olmak? İşlerin yolunda gitmediği dönemlerde "keşke hiç olmasaydım" diyebiliyoruz fakat kim gerçekten isteyebilir ki bunu? Var olmanın hiçbir noktasında insanın kendisi olmadığı halde, insanlar sanki yıllarca gecikmiş alacağını almış gibi küstahça yaşamlar sürebiliyor, çok garip. Kısa bir süre sonra öleceğimizi bilsek huzurumuz tümden kaçar ama onca yılda milyonlarca anda belki de bir kez bile bu sebeple mutlu olmuşluğumuz yok. Nankörlük değil de nedir bu?

Rastgele kitap almışlığım yoktur sanırım, farklı türleri deneyip duran biri de değilim. Konusuna bakarım, tanıtım yazısını okurum, ilgimi çekerse alırım ki aldığım kitaplar genelde yıllardır bir kenara not edilmiş alınmayı bekleyen kitaplar. Bazı bilindik, türlü övgüler almış kitapların birkaç yüz sayfada bana hiçbir şey söylemediği oluyor. Öyle her cümlede kendimden geçmeyi bekleyecek kadar doyumsuz değilim aslında ama 100 sayfada en azından 100 satır ilgimizi çekmeli öyle değil mi? Adam bilmem kaç yüz sayfa kitap yazmış, bir şekilde 100 yıl sonraya da ulaştırmış kitabını ama ne bileyim çok boş geliyor bazen. Zaten bilgi kitabı değil, e ne güzel bir duygu ne de düşünce var içinde. Geriye ne kaldı? "Göçebe", "Çivisi Çıkmış Dünya" ve "Çavdar Tarlasında Çocuklar" "Körleşme" kitaplarını verebilirim örnek olarak.

***

Kitap alırken nelere bakıyorsunuz? Büyük umutlarla alıp hayal kırıklığına uğradığınız kitaplar neler? Aldığınız kitapları bitirme ve sevme oranınız nedir?

Övdüğünüz ve beğendiğiniz sürece sorun yok, bir kez eleştirmeye kalktığınızda dağılıyorlar hemen. Tamamen iyi niyetli bir yaklaşım olsa dahi saldırıya geçmeden duramıyorlar. Aptal benlikleri kendilerinde bir eksiklik bulunmasına tahammmül edemiyor. Haksız olduklarını bildiklerinden kendilerini savunamıyor, yalnızca yenilgiyi kabul etmemek adına tamamen haksız suçlamalara başvuruyorlar. Bir parça ilgi için yemediği halt kalmayanlar söz konusu doğru yanlış olunca küçük zahmetlere bile katlanmıyorlar.

Soru: Övgü mü yoksa eleştiri mi daha faydalı insan için?

Sıradışı, ilgi çekici olanları da olur fakat daha çok sizin "güzel" tanımınıza uyanları soruyorum. Genç Werther'in Acılarındaki Lotte'yi başa koyarım ben.

Sizin var mı? Hangi kitap, hangi kadın?

fayda sağladığınız şeyler neler? Şöyle şöyle bir şey var, şu sıklıkta tüketiyorum, falanca sorunuma iyi geldi gibi gibi.

Satış sonrası, servis, iade, değişim vb. konularda sizi memnun eden mağaza, marka vb. neler var? Hani şöyle şöyle bir sorun çıktı, hiç uğraştırmadılar, kolayca çözdüler dediğiniz?

2 sebeple çılgınlık olduğunu düşünüyorum.

1-Maddiyat: İnsanların koca bir ay boyu çalışıp kazandıkları parayı alt tarafı bir telefona vermelerini saçma buluyorum. Bunun da ötesinde henüz tek kuruş kazanmamış çocukların ellerine 1000-2000 liralık telefonları vermek ne ile açıklanır, bilemiyorum. Zengin, hadi zengin, kolay kazanıyor, imaj önemli falan, peki ya fakirler? Ayda 2-3 bin kazanan adamla 50 bin kazanan adamın aynı telefonu kullanması bana mantıklı gelmiyor.

2-Zaman: Otobüste, metroda, gemide, takside, yolda, durakta, sabahın 7'sinde gecenin 12'sinde, her zaman, her yerde akıllı telefonlar. Oyuncaksız yapamayan küçük çocuklar ya da makineye bağlı yaşayan insanlar gibiler. Oyun, müzik, video, laklak değil mi bütün mesele?
Zaman böylesine kısıtlıyken onu çoğunlukla boş işlere ayırmak?


Sizce, akıllı telefonlar daha çok ihtiyaç mı yoksa oyun, eğlence ve imaj mı?

Giden varsa, memnun kaldınız mı, pazarları çok mu kalabalık olur?

Tek bir kitap taşıma amacına hizmet edecek, yağmurda çamurda kitabı muhafaza edebilecek, sade, hafif, mümkünse tutma yeri olan birşey arıyorum. İnternette baktım, bu tarz birşey yok hiç, büyük evrak çantaları falan var. Bu tarz birşey bulabilir miyiz, bilen eden varsa yazsın lütfen.

Dün birkaç kitap siparişi vermiştim, bu sabah ödemesini yaptım. Sanırım kargoya verilmiş fakat tahmini teslim tarihi 21.09 diyor. Doğru mu bu? Araya haftasonu girdiği için mi böyle? Daha önce idefixden sipariş veren varsa, kitaplarına ne kadar sürede kavuştuğunu yazabilir mi?

-günde ortalama 6-8 saat aralığında uyuyorum.
-akşam 9-10 gibi ciddi şekilde uykum geliyor ve direnmek istemeyince uyuyorum.
-sabah kalkınca deli gibi esniyorum.
-12 saat uyusam yine de işe yaramayacakmış gibi geliyor.
-1-1.5 aydır devam ediyor, ramazanla ilgisi olduğunu düşünmüyorum.
-bu şekilde olup bunu çözen var mı, nasıl çözdünüz?

evetse, ne zaman ve nasıl olacağı konusunda bir fikriniz, tahmininiz var mı?
hayırsa, birkaç bin yıl sonrası için ne düşünüyorsunuz?

herşeyin her geçen gün daha kötüye gittiğini düşünen biri olarak, bunun nereye kadar devam edeceğini çok merak ediyorum. birkaç yüzyıl sonra yaşamın devam etme ihtimali ürkütücü değil mi? sadece gördüklerimizden yola çıksak bile, bu şekilde gitmemesi ve bir şekilde patlama noktasına ulaşılması bana çok mantıklı geliyor.

ben pek hoş bakamıyorum açıkçası. yani ne bileyim, olmaması daha güzel, daha doğru, daha değerli geliyor.bir kadın güzelse eğer, neden buna ihtiyaç duysun ki? neden gerçeği varken sahte olanı tercih etsin? çirkinlerin çirkinliğini örtme, ne güzel ne çirkin olanların güzelleşme çabalarını bir parça daha mantıklı buluyorum fakat en nihayetinde var olmayan bir şeyi sergiliyorsunuz. bu sahtekarlık değil mi? bir insan kendini neden boyar? ev ya da araba mı bu? şuna benzetiyorum biraz, emanet bir araba alıyorsunuz. 15-20 binlik vasat ya da 200 binlik lüks bir araba olsun. size ait değil ve kısa süreliğine kullanacaksınız.buna rağmen arabanın her tarafını mümkün olduğunca parlak renklerle boyayarak onu kullanıyorsunuz. parlaklık, daha çok ilgi herşey mi? hadi güzelliğin çok büyük kısmını içeren yüzü bir kenara bırakıyorum, tırnaklarını ne diye boyuyorsun be kadın? nedir bunun esprisi? herkes yapıyor, ben de yapayım mı, dışlanma korkusu mu, geri kalmamak mı, nedir yani? olayın ekonomik yönüne ve yarattığı vasat güzellik anlayışına girmeden son olarak şunu söylemek istiyorum: lütfen maskenizi çıkartır mısınız?

evetse, hayatınızın ne kadarlık bir kısmını buna göre yaşıyorsunuz? ne gibi bir faydası var size?
hayırsa, hayatı boyunca kimseye zararı dokunmamış bir kişiyle, binlerce, milyonlarca kişinin büyük acılar çekmesine neden olmuş kişiyi aynı sonun beklemesi korkunç gelmiyor mu? sizi daha fazla kötülük yapmaktan alıkoyan şey nedir?