Ekşi Duyuru

basına bişey gelmesini istemem ama hayatta basıma gelen cogu seyin dolaylı ya da direk musebbibi olarak kendisini goruyorum.
29 yasındayım, hala en ufak gerginligimizde cocukken arkadaslarımla yuzmeye gittim diye donuste beni dovmesi, ben lisedeyken bigun annemi telefonla aradıgımda geberticem lan geberticem diye arkadan honkurmesi, bana yaptıgı zorbalıklar bütün pislikleri film seridi gibi gozumun onunden geciyor.
bikac sene once zehirlendigimde sabaha kadar hastanede benimle beklemişti de sasırmıstım baya. simdi maddi olarak sıkıntıdayım, psikolojim normal degil ve cogunlukla ona baglıyorum. çalışmıyorum ve bazı projelerim var. ondan bişey istiyorum ama 2 senedir inatla yapmıyor.
bu mevzuyu asabilecek miyim yoksa olabildigince uzak olup dusunmemeye mi calısacagım?

gecen bir macı izlerken yan tarafta oturan birine doktor doktor diye takılıyordu ekipten birileri. sonra inceledigi goruntuleri gordum ben de ordan bi laf attım derken amcamın belirsizde kalan bir rahatsızlıgıyla ilgili uzmanlıgı oldugunu ogrendim. baya muhabbet ettik, getir sonuclara bakarım iyi birilerine yonlendiririm dedi. o arada benim meslegimden, neden tıp okumadıgımdan falan konustuk baya.
1 hafta sonra ofisine gittim, beni hatırladı ama adımı cıkaramadı. sonra sonuclara baktı tavsiyelerini verdi falan. ben kalkayım cok zamanınızı almıyım dedimi otur ya nolcak dedi. baya muhabbet ettik yine, hatta işimle ilgili bi soruyu 2 defa sorunca takıldım noluyor ne bu unutkanlık diye. sonra 1 hafta oncesinde konustugumuz benle ilgili detayları sıraladı, nerde yasıyorum, neler yapıyorum falan. sonra numaram var mı sende dedi, kartından aldım ama ben veremedim numarayı. o da sormadı. şimdi bu adam benden baya buyuk, cocugu da var bosanmıs sanırım. aşırı etkilendim ama o kibarlıgından mı bu kadar ilgi gosterdi ilgilendi mi anlayamadım.
maç yapılan yerde takılmaktan baska secenek yok gibi di mi, ben cesaret edip yazamam telefona.

arkadasım amerikadayken hazır, getirteyim diyorum. pek param da yok ama telefonum eskidi baya kasıyor artık. ekranı buyuk olursa iyi olur, note5'e meylediyorum biraz o sebeple. butce 500 dolar.

hangisini önerirsiniz?

biraz uzun olacak simdiden uyarayım. 6 ay kadar once internetten biriyle tanıstım ama ortak cevremiz vardı. bu sebeple benim guvenlik takıntılarıma ragmen gorustuk. hep eski sevgilisine takıntısından bahsediyordu, aylarca psikologuyla bu konuyu konusmus. ben de basta duygusal bişiyler olma ihtimalini dusunmezken, surekli ve cogunlukla onun talebiyle gorusmeler konusmalardan sonra bende bazı duygular olustu. hatta fiziken o yakınlık gosteriyordu. bunları konustuk, benim zihnim cok kirli olmaz dedi, yanlıs anlasılmısım dedi. bundan 1 ay sonra öptü, öpüştük. hatta ilk opusmeden sonra bu da mı yanlıslıkla oldu dedim bişiy demedi. 2 hafta böyle gitti, sonra yine ilişki olmaz dedi. bu arada benim bu tarz şeyleri rahatca yasamayan ve öncesinde tecrubesi olmayan bir insan oldugumu biliyor. neyse son ilişki olmaz konusmasından sonra gorusmesek daha hayırlı dedim. neden ne gerek var böyle bişeye neden uzak olalım dedi, ben de böyle arada kalamam, duygularıma hukmedecek iradem yok dedim gorusememe kararı aldık. surec icinde 3 aylık bi surede yani, benden saglam bi duygusal destek aldı. bu olaydan sonra normal olarak 2-3 defa daha gorustuk, 1 ay hiç gorusmedik.
1 ay sonra gorustugumuzde tum geceyi beraber gecirdik. bilmiyorum cok tutkulu ve benim icin cok guzel bi geceydi, ama kendime hep sunu telkin etmeye calıstım. burdan cıkıp gittiginde geriye bakma, yani duygular cok yogundu ama ona guvenmiyordum alttan alta. yine de koynundayken yine bana travma yasatmazsın insallah dedim. bişiy demedi. sonra bikaç gun normal o yazdı, ben de olmuyor böyle dedim yine actım meseleleri. bu defa yine kavga ettik birbirimize girdik. bu konusma dediklerimin hepsi fazla buyuk kavga, gurultu bazen yadırgama şeklinde gitti. şimdi uzaktan baktıgımda hep kendimi onu suclarken yakalıyorum, sanki hep guvenimi sarsmıs gibi. ama kendime baktıgımda ben de hemen beklentiye girmişim, duygusal olarak dengeli degilim ve bunu da ona yansıtmısım. ama benim pskiolojik sorunlarım oldugunu ve cok guvensiz oldugumu biliyor. sonra neden bunları dikkate almadı diyorum, yine sucluyorum. öte yandan nerdeyse 30 civarı insanlarız, herkes kendinden sorumlu. hayat boyu birileri benim guvenimi sarsmıs gibi hissediyorum, bu kadar da olmaz. benim algımda da bir bozukluk var bu belli ama yasananlar 3. bir gözle nasıl gorunuyor merak ediyorum.

selam gencler, hevesle bir canon60d alıp pek ilgilenmemiştim. simdi son dönemde bir kursa gidiyorum, teknige daha cok hakim olmaya basladım. para durumum da kısıtlı ama arkadasım amerikaya gidiyorken hazır bi lens sipariş etmek istiyorum.

amaçlar: doga manzara fotoları ve normal mesafe video cekimleri.

şu is gorur mu? www.amazon.com

İsten ciktigimda, bekar kiz cocuk kisvesi altinda devlet memuru babamin sigortasından faydalanıyor olmam gerekmez mi? Önceden issiz kldigimda boyle olmustu,. Gecen arkadaşlarla tartisirken o yasa değişti,artik olmuyor dediler ama internette bulamadim, güncel durum hakkında bilgisi olan var mi?

psikolojimi alt üst etti. o kadar manipulatif bi insan ki, her tartısmada kendimi haksız gormeyi basarıyorum.

nasıl unutucam? 1 ay ustune mesaj atıyor yine pırpır:(

İnsanın 3 ay kulağı çınlar mı? Zamanı yine hatırlayamazdım ama ölüm haberi aldığımız bir güne çok yakın başladığından net tarihi biliyorum. Cenazeden önceki gece yine bu iğrenç sesle ve korkunç düşüncelerle uyumaya çalışıyordum. O kadar enteresan bir şey ki bu, tam çınlama gibi değil, şu çok eski model televizyonların çıkardığı garip sese benziyor. Ve işin kötüsü, yalnızken, uykuya dalmaya çalışırken ya da sabah ilk uyandığımda onu duyuyorum. Bıkılmış bir eş gibi, hayatımın her anında var ve artık sadece eziyet veriyor. Başlangıç olarak da ani bir ölümün tarihiyle neredeyse eşleştiği için, her gün yatmadan ve sabah ilk kalkınca ölümü düşünmek zorunda bırakıyor beni. Neyse ki bu düşünceyle yaşamak konusunda antrenmanım sağlam. 2.5 yıl yani sayınca 30 ay boyunca berbat bir korkuyla yaşadım. Aslında hikaye orijinal değil panik atak. sadece duyup tecrübe etmemişlerde hafif tiksinti ve alaycılık, yaşayanlarda dehşet, tecrübe edip geride bırakmayı başarabilenlerde ise iç burukluğu bırakan bela. O yüzden korku benim uzmanlık alanım. 20li yaslarda kalbim var diye aylarca kahırlanan ben, kalabalık yerlerde ya da hastane kapısından içeri girince çılgınca başı dönen ben, takıntı yaptığı bas ağrısı 10 gün sürdü diye beyninde tümör olduğuna inanan bir ben var elimde. bu ve başka dehşetlerle yıllarını heba etmiş nufus kagıdına göre genç, hayalinden geçen şeyleri yaşama yolunda genç ama çektigi acılar, yediği boş stres yuzunden yüz şekli bile değişecek kadar yaşlı.
"30 yaşındaydı ama en az 40 gösteriyordu."
Bu cümleyi alternatif bir tedavi arayısıyla gittigim terapistin arkamdan Amerikalı sevgilisine söyledigine eminim. Absurd bir genişlikle home office'inde beni agırlarken sevgilisinin meyve ikramlarını intermittent fastinginin son öğünü olduğu için kusura bakmamamı söylerek şapur şupur yiyordu. Aynı umursamazlıkla benim sorunlarımı 'aman canım noolucak ki' boyutunda tartışıyorduk. Oysa ki ben daha 30luk tecrübe yasamamıstım, evet çok şey gormustum. Ama hep baskalarının hayatının tecrübeleriydi bunlar. Arkadaslarım cok çılgın aşklar yaşamış, çok eğlenmiş, kuzenlerim az fırlamalık yapmamıştı. Kendi hayatımı gözden geçirince, belki birine anlatırken katma değer taşıyacak ögeler vardı evet ama beni etkileyen büyük olaylar, büyük hisler hatırlamıyordum. Stres ve korkudan başka. Üstelik stres ve korkunun büyük patlaması daha yeni mevzu sayılırdı, bir de patlamadan önceki o sonsuz süreğen hali vardı. Cocukken bozulmuş amigdalamın eseri muhtemelen. Sorun degil, herkesin hayatında berbat haller durumlar var. Fakat anlamadığım, insanlar nasıl devam ediyor? Nasıl hisleri unutuyorlar? Olayları ben de unutuyorum hem de cok kolay bir şekilde ama iş hislere gelince, korku ve acı birikerek artıyor sanki. Onları yoksayıp nasıl devam edecegimi bilmiyorum, gelecekten sadece korkuyorum. Kulağımdaki çınlamanın geçeceğine dair hiç umudum yok. Gece yalnızken benimle, sabah kalktığımda ilk o selam veriyor.

onceki duyurularımda da bahsetmiştim, kalbimi fazlasıyla kıran biri var. seviyorum naled olasıca bu sevgiyi atamıyorum icimden ama karaktersiz ya da akıl saglıgının yerinde olmadıgını da biliyorum.

en son uzun zaman ustune yakınlasmıstık, sonra bu yakınlasmadan pisman oldugunu soylemiş ve baska pek cok sekillerde kalbimi kırmıstı. ben de sabırla cok anlattım, cok konustum ama icimdeki tum iyi niyeti tuketti. engelledim her yerden, 20 gun falan oldu. daha yeni sms atmak aklına gelmiş pasamın, engelledin mi whatsapp mı sildin diye.
durum su, ben cok zor sevip cok kolay soguyan biriyim, bundan soguyamıyorum. olmuyor, su yasa kadar böyle bişi tecrube etmişligim yok. hep aklıma geliyor, uzaktayken surekli kavga edip yanında acayip huzurlu ve guvende hissediyorum. sonsuza kadar kaybetme fikri cok zorluyor beni. hayal kuruyorum yaptıklarının farkına varacak, hatasını kabullenecek diye ama hayal bu. 30 yasında kim degişir ki? ben dunyayı adalet, hak-hukuk ustunden algılıyorum; o ise fanteziler, imajlar, hayaller. degerlerimiz uyusmuyor biliyorum ama sevmekten vazgecemiyorum. aklımla kalbim arasına sıkıstım resmen. ama kimseyi terbiye edecek ya da ders verecek gucum olmadıgını da biliyorum, ne yapmalıyım?

aşagıdaki duyurudan aklıma geldi. troll mu bilmiyorum degilse de cok sıg yerden yaklasmıs ama sizce de insanlar asırı yuzeysel ve maddeci degil mi? ve maalesef özellikle kadın bedeni üzerinden mesruiyet buluyor kendine bu durum.

yani en basitinden sevmek sevilmek istiyorsunuz, o kadar enteresan bir istek döngüsü var ki arz-talep desem sert ama gerçegi karsılar olur. kadın hep bakımlı olacak, fazla ses cıkarmayacak, narin olacak, kibar olacak. birebirde istedigi kadar agza sıcabilir, ama erkek koluna takıp cıktıgında toplum icinde haddinden fazla standart beklentisi var. maalesef kadınlar da kendine bunu reva goruyor ve bu dongu icinde kendilerini eritiyorlar.

cok farklı kesimlerden insanın oldugu bir arkadas cevrem var, sanatcısı, muhendisi, doktoru, işsizi, bohem yasayanı vs. ama su şekilcilik ve yuzeyselligi aşan tanımadım. bakımlı olmazsan hiçsin. temizlikten degil süsten bahsediyorum. her zaman yeni kıyafet gıymekten, makyajını ve sacını tam sekilli tutmaktan. ben bunları yapmak istemiyorum ya. neden her gun toplum icine cıkmadan kendimi cilalamak gibi bir zorunlulugum olsun? senelerdir zorlanıyorum ama sırf toplumda kabul görmek icin de olmadıgım biri gibi davranmak istemiyorum.

soru1: gerçekten bu eforlar anlamında kadınlardan beklenti cok fazla degil mi?
soru2: erkeklere bu soru, kadınlarda güzelliği, tarzı ya da ortamlarda vereceginiz goruntu dısında gerçekten bişeye önem vereniniz var mı? fazla genelledim biliyorum ama karsıma aksi cıkmadı.

kredinin yarısındayız sayılır. 2.5 yıl daha var. bugun satmak istesek prosedur nasıl işliyor? cok zararımız olur mu? baska ile tasınma durumu var.

iliskiye baslayacak kadar guclu duygular hissetmiyorum diyen bir erkek, karsisindaki kadinin ondan hoslanmasina ragmen son derece cekingen, gundelik iliski kafasindan uzak, guven duymadan arkadaslik bile kuramayacak biri oldugunu bilmesine ragmen girisken davraniyorsa. birlikte olmak icin ikna etmeye baya cabalayip, kadin kisisiyle beraber uzanirken bana bir daha travma yasatma demesine ragmen hizini kesmiyor, sabaha kadar yatakta gures ediyorsa. bu gece oncesinde sevgililerimden baska kimseyle beraber olmadim diyip, bahsedilen gece sonrasinda hala ayni noktadayim, hayatta hicbiseyden pisman olmadim diyip bundan oldum diyorsa. bu erkek karaktersiz bi yalancidir diyebilir miyiz?
cok gururum kirildi, bahsettigim surec uc bes gunluk mevzu degil. aylar suren muhabbet bu sekilde sonlandi. sorun ne anlamiyorum. cekim yok desem boyle olur muydu? 30 yasinda insanin bu kadar biyerinin dogrultusunda dusunecegine ihtimal vermiyorum. muhtemelen tarzimi kendi cevresine yakistiramadi. ben imaja pek onem veren biri degilim. aklima gelen tek fikir beni cevresine yakistiramadi. birebirken cok iyi anlasip uzaktayken cogunlukla kavga ediyorduk.

ciddi bir bicimde hem de. kalbinizi kıran kişiyi her yerlerden engellemek cok mu ezik bir hareket?

oturdugum kafede yemegimden bikac buyuk parca cam cikti, oncesinde yuttum mu bilmiyorum. konusup yiyordum hizli yemisim. ölur muyum:((

diyelim ki pegasusla trabzondan istanbula gelecegiz. ucusumuz 9da. havaalanina erken gittik, 3teki ucaga aliyorlar mi?

eskiden vardi boyle bir uygulama

selam, bir butik icin eticaret sotesi yapacagiz. ilk etapta cok donanimli bisiy olmasina gerek yok,bi arkadas wix.i onerdi ama ona da sanal pos entegre edebiliyor muyuz cozemedim?

wix degilse benzeri bir platform var midir sanal pos entegrasyonlu?

kopmadı ama kopmak uzere, tamir edilebilir bişiy mi bu? tam sol kulaklıga giriş yerindeki kablo

artık o kadar fazla oldu ki korkmaya basladım. lucid dreaming yerine lucid hayat yasıyorum resmen ama berbat bir bilincaltım oldugu icin genelde kotu seyleri cekiyorum, iyiler nadir.

yakından gecmişe yazıcam.

1)gecen hafta yeni bir grup kesfettim. adını bile duymamıstım daha önce, pek bilinen bi grup da degil zaten. deli gibi son gunlerde onları dinliyorum. bu arada simdilerde gorustugum biri var ama bir turlu ilişkiye evrilemiyoruz. eski kız arkadasını stalklarken, bir ders icin cektigi 50 kişinin izledigi filmine denk geldim. filmi baslatınca diger sekmede kalmıs grubun sarkısını oynattıgımı zannettim, o da nesi kızımız bu sarkıyı tum film boyunca altlık kullanmıs.

2)arkadaslarımla aramalarda ve whatsapp yazısmalarında iyice telepatiye bagladık, aradıklarım seni arayacaktım diyor bana yazanlar en fazla saniyeler önce aklımdan gecmiş oluyor.

3)yine daha önce baska bir sebepten stalkladıgım birinin işyerindeki semtte geziyorduk birkaç gun once, ya oraya da ugrayıp bir görsem mi diye dusundum ama arkadaslarımı suruklemek istemedim. ordan ayrılmak icin yola cıktıgımızda, yuruyerek caddede yanımızdan gecti.

4)gecen sene bogaz kenarında gezerken, once birini bir arkadasıma benzettim sonra bogaz kenarında baska bir semte gectigimizde o arkadasla karsılastım. yasadıgımız yerler arasında 100 km var nerdeyse.


bunlar gibi surekli oluyor, normal mi?

her zaman cok uzun mu sürer?

selamlar,

biriyle tanısmıstım. aylarca gorustuk, insanlara cok zor guvendigimi ciddi bir dille defalarca soylememe ragmen; bana guvenebilirsin, baskalarına benzemem diye diye guvenimi kazandı. sonra cok kavga ettik,ama cok da seviyordum. sonra yakın davrandı, bende duygu geliştirdi. duygularım bastan kendi basına gelişmiş olsa hiç kızmıcam, ama kendi tavırları ve ustune dusmesiyle beni bir yola sokup sonra ben kendime guvenemiyorum gelecege dair, eski sevgilimi unutamıyorum dedi. bu arada aylarca kavga ettik, ne kadar kotu oldugumu ve hayatımın itildigini biliyor tabiri caizse. o arada baya da yakınlastık, nerdeyse birlikte olacaktık.
tamam dedim gorusmicez artık, daha önce de bu kararı almıs ama uygulayamamıstık. sonra bir dating sitesinde profilini gordum. fake hesaptan olta attım. bana inandıgını iddia ettigi hangi deger varsa tersine profil cizdim. saçma salak konustum, herseye eyvallah dedi, gorusmek icin 40 takla attı.
gozumde acayip zavallı ve yalancı biri durumuna dustu. benle gorusurken heyecanlanmadıgı icin olmadıgını, o sırada instagramdan baska birine yurudugunu falan ogrendim. su an icin rahatladım, igrenc bir insan icin ne kadar bosuna uzuldugumu gordum ama uzun vadede hayat dersim icin yanlıs yaptıgımı dusunuyorum. 3-4 gun boyunca organize yalan soyledim, kendimi baya kotu hissediyorum. ama cok da acı cekmiştim.

özet : ben ne b.k yedim sizce? her turlu yoruma acıgım

selamlar duyuru ahalisi, biriyle gorusuyorduk. sonra bu kişi bana pek cok acıdan ayıp etti, ciddi bozustuk ve o arada sallamadı, uzun sure gorusemediki hatta bence araya birini aldı falan ama kuruyor da olabilirim. inatlastık belki de bilmiyorum. oncesinde buna para vermiştim, buyuk bi rakam degil. o gorusmedigimiz donemde hesap nomu istedi, ben verdim ama yanlıs vermişim. sonra da gorusunce veririz diye dusundu vermedi sanırım. fakat tekrar tartısmalarımız sonucunda gordum ki ben bu insanı ne olursa olsun gormek istemiyorum, cok kırdı beni. arkadasca bile gorusemeyecegim. şimdi o da whatsapptan engellenince muhtemelen borcu vermek icin hesap no falan soracaktır. hem içine otursun hem de o şekilde bile benle iletişim kuramayacagını gorsun istiyorum. ciddi davranıs sorunları olan biri ve bunu anlamasını istiyorum.
ne demeliyim? para umrumda degil.

edilir? şimdi ben hafızası cok kötu bi insanım, lise-üni anılarım toplasan 5-10'dur. yıllardır bu böyle. ama o döneme dair bi eşya gorunce baglamını ve anıyı hatırlarım. bu 1. sebep
2.si ise eskiden ozellikle iyi zamanlarıma ait bir esya atarsam basıma kötü bişiy gelecegi hissi. bunu arkadaslarımla konustum baya bi insan da aynı hissi tasıyormus, derecesi degişse de. hatta bi arkadasıma psikolog gelecegine guvenmemenle ilgili bu korku demiş.

şimdi sorular
1. bu hislerle cebellesen var mı? derecesi nedir?
2.kurtulmak icin uygulanabilir önerisi olan var mı?

danke schonler

öncelikle etik olarak yanlıs bişiy yapacagım, farkındayım ama yapmak zorundayım. lutfen ortak olmak istemiyorsanız laf sokmak yerine pas geciniz.

birinin iphone'unda whatsapptaki bi yazısmayı kendi mailime yollayıp, sonra mailine girip gonderilenlerden silecegim. bu planda yakalanma riskim nedir? outlook falan kullanıyorsa yakalayabilir mi?

gununu unutmustum,16siymıs 19unda ödedim. faiz oranı 2,34 diyor bu aylık mı? 2200 lira ekstre icin 2 gun gecikmeyle 22 lira kesmeleri normal mi?

selam gencler, uzun zamandır alısveriş yapmadım burdan. kalıpları dar mı geniş mi ortalamaya göre?

ama hem süper olsun hem ucuz:/ para sıkıntılı ama deri de sıkıntılı bu aralar.
ücret bilgisini de verebilirseniz şükela olur.

drive'a bişiler yedeklemek istiyorum ama param yok. ilk mailime baglı 10 tane mail alsam yarın öbürgun hesap silerler mi nabıyon sen degisik diye?

selam duyuru,
baya sacma bi durum var. bi suredir gorustugum biri vardı. durumumuz baya cetrefilli bi hale girdi. benim de bu gonul işlerinde tecrubem baya az oldugu icin sacmalıyorum. sacmaladıgımı da biliyorum ama elimden farklı bişiy gelmiyor, o yuzden duyurudan cıkarılacak ibret hersey yasında yasanmalı.
sizden ricam kosulları dusunerek bi tavsiye vermeniz. şimdi ben kadın tarafıyım, ama sınırlarım var. bi şekilde basından itibaren sınırlarımı da hissettirdim. erkek tarafı basta cok daha dokunsalken son dönemde yasadıgımız bisürü kavga ve fikir ayrılıkları sonrasında daha mesafeli duruyor. ama yine de gorusme istegi vs hep var. artık inatlasma gibi oldu zamanında o asırı cabaladıgı icin, simdi biraz bezdi gibi ama fırsatı oldugu her zaman gorusuyoruz. buna ragmen son bikaç bulusmadır ben dokunmamak icin kendimi zor tutuyorum, o gayet rahat hiç bi cabası yok. dun de ben elini tuttum, ayrılırken sarıldım optum uzun uzun gerçekten icimden geliyor ama rolleri degiştik gibi oldu. biraz da kadınlık gururum inciniyor. ya da bize mi yanlıs ogrettiler, hep ilk adım erkekten gelmeli gibi. karsı tarafı da tam cozemiyorum, benden sogusa hep gorusmek istemez ama sogumasa neden dokunmak istemesin vs.
sonuc olarak ne yapmalıyım?

bi adreste oturan biri var. onunla bi şekilde 3-5 cumle konusmam lazım. tanımıyorum. evde anne-baba ve kardeş var. calısan yok. yani gunun herhangi bi saatinde gitsem kapının istedigim kişi tarafından acılma olasılıgı 1/4.
anket secenegi geldi ama cok klişe. napabilirim?

önceki duyurumdan devam: www.eksiduyuru.com

olaylar giderek karısıyor. gorusmeye devam ediyoruz, hatta araya zorunlu bi 10 gunluk ayrılık girdi. özledigimizi soyledik vs. bu arada guvenle ilgili olarak ben hep zor guvendigimi, o da hep tutarlı bi insan oldugunu vurguladı falan. artık ben dayanamadım, son gorusmemizde bu kadar sık iletişimin bi bag yarattıgını ama onun daha önce verdigi bilgilerinkız vs) buna uygun olmadıgını söyledim. benimle gorusmekten cok keyif aldıgını uzun dönemli beklenti icine girmek istemedigini, asırı yavas oldugunu falan söyledi. ay yazarken bile utanıyorum bana salak diyeceksiniz diyin. aslında normal bi insan olsa cevabı ben de biliyorum ama guveniyorum niyeyse bu arkadasa:( bu arada ben defalarca gunluk ilişkilerin insanı olmadıgımı vs belirttim. bu konusmanın ustune bi de yakınlastık. şimdi ben acık olup kolay lokma gibi goruldugum icin mi deger gormuyorum? herşeyi bastan konusup kimsenin vaktini emegini calmak istemedigim icin mi bunlar geliyor basıma? cok uzgunum, napmam lazım bilmiyorum. gorusmek istediginde bana herhangi bi söz veremeyen bi insana daha fazla emek vermek istemiyorum demeyi dusunuyorum, mantıklı mı?

cok da dagınık anlattım, kusura bakmayın.

selam ahali,
internetten baya konustugum biriyle gorustum. ama daha ilk gorusmede belki de durust davranarak eski sevgilisini bi turlu unutamadıgını ve son dönemde tekrar bi konusma yapacaklarını vs soyledi. ben de cocuktan aslında hoslandım ama bu noktadan sonra kafamdan yazış ihtimalini cıkardım. sonra da gorustuk ve gorusme talepleri hep ondan geliyordu, ben daha az bi frekansa cekmeye calısıyordum vs. şimdi klasik haliyle dusunursek eleman bu belirsizlik ve yıkım ortamında beni araya alıyor gibi gorunuyor. benim kendimi su noktada tutmam mantıksızlık. öte yandan cok hoslandım gerçekten, ve az bulunur turde bi insan. yani beni kullanacak ya da egosunu tatmin ediyor gibi ihtimaller hiç aklıma gelmiyor cunku vicdanına guveniyorum. cok cok fazla konustuk. önceki gorusmelerden birinde konuyu eski kız arkadas mevzuna getirmeye calıstım gelmedi. illa herşeyi kurallara mı baglamak zorundayız, aramızdaki iletişim iyiyse böyle gitsin diyor. iyi diyor da ben baglanıyorum. yarın öbürgün kız gel dediginde koşa koşa gitmeyeceginin garantisi yok. yuzyuze cok gorusmedik, şu an için kızla ilgili bi yorumda bulunmam da itici olacak. hiç bu kadar arada kaldıgımı hatırlamıyorum. kız da ruh hastasının teki, ne gorusuyor cocukla ne yakasını bırakıyor. sürekli instagramdan şiirli göndermeler falan. tabi ben bunları ustun stalk yetenegimle farkediyorum. cocuk da zaten kızı cok fazla sevdiginden de bahsetmişti. bana da cok iyi davranıyor, dedigim gibi onun gibi bi insan tanımadım ve tanıma ihtimalim oldugunu da dusunmuyorum. resmen içim acıyor. ne yapmam lazım?

selam duyurunun bakımlı kadınları,

sac maşası almam lazım. dogal dursun istiyorum ama hem sacım az hem de cok sekil tutan bi sac degil.

1. hangi ölçüyü almam lazım?
2. tavsiye edeceginiz marka/model var mıdır?

bambaska bi fikirle gelen de kabulumdur. saclarım dogal dalgalı ama şekilsiz bi dalga, duzlestirirken mahvediyorum. bi arkadasım masasıyla yaptı bikaç kez daha guzel durdu gibi.

nereler var turkiye'de? var mı oyle biyer? marmaris falan nasıl olur o dönemde, illa antalya mı lazım

selam gencler,
biliyorum on milyonuncu defa soruluyor ama ben bu işten anlarım diyenler bi el atsa harika olur. zira internet ve dahi benim bilgisayarın harddiski bile yıgınla bilgiyle dolu, saglıklı olanları ayıklamak cok zor.

öncelikle kısıtlarımı ve yapmak istedigim şeyi yazayım. tiroidim ve ciddi kansızlıgım var. dolayısıyla asırı halsizim. gectigimiz yıl icinde calısmadıgımdan da 10-12 kilo kadar fazlam var. tiroit de hashimoto oldugu icin glutensiz beslenme cok fayda eder diyorlar. ben ekmegi, makarnayı vs kesmeliyim anlasılan. öte yandan bazıları da diyor ki bu tarz karbonhidratlar girmezse zayıflamak zor.

2.önemli konumuz spor, gym'lerden nefret ediyorum. evde bişiyler yapmak istiyorum ama nerden baslamam ya da kimi takip etmem lazım bilmiyorum. pilates öneriyorlar ama kilo vermeden sadece pilatesle işi basarmak zor gibi. hem kardiyo hem pilates mi yapmalıyım? evde eliptik bisiklet var, pilates ekipmanı da halledilir. squat konusunda da sorum sudur, benim yapısal olarak daha yayvan bi popo seklim var, cıkık olmasını istiyorum. kilo verip mi baslamam lazım squata yoksa vermeden mi?

bu bilgiler dogrultusunda önerileriniz varsa cok makbule gecer. biliyorum zor bişiy soruyorum ama hayat tarzımı komple degiştirmeye hazırım. bu halsizlik canıma tak etti.

merhaba,
sacma bir sorum var ama bazen hayalperest davranmak iyidir diye kendimi kandırmak istiyorum. ilgi alanım olan bi konuda cok bilgili ve benim de cok begendigim cok hoş biri var. üstat kategorisinde diyebiliriz. neyse efendim ben bu kişiyle bi hafta kadar önce kısa tanısma fırsatı buldum, ama fazla kurulan anın gelmesiyle aşırı heyecanlandım. mal gibi kalakaldım, sorularım vardı soramadım. elim ayagıma dolastı özetle. yanımdaki grupla biraz konustular dagıldık. ama elini bile sıkamadım insan gibi, özetle agır sıçış. şimdi ben bu insana mail atayım ve sorularımı sorayım diyorum, hem bi umut muhabbet ilerler. ama o gunku asırı hareketlerimi ve heyecanımı bi şekilde temize cıkarmam lazım soruma gecmeden önce. egosunu asırı patlatmadan, kendimi fazla alcaltmadan ama ona deger verdigimi güzel bir dille nasıl ifade edebilirim?

ikincil soru, bu insan beni hatırlar mı? cok cok fazla insanla gorusuyor, ünlü gibi bişiy. ortamı falan kucuk hatırlatırım ama zaten hatırlamazsa da umudu keserim:/

zaman zaman. çok içim acıyor. babam son dönemde cok buyuk hatalar yaptı, ben kucukken de yapardı ama unutmustum-devam edebilmiştim bi şekilde, bayadır da kör topal gidiyorduk. fakat son yaptıkları o kadar koydu ki bana, bu aksam yine ufak bişeyden atıştık ve suratına bakarken içimin sogudugunu hissettim ve o kadar uzuldum ki,kelime bulamıyorum ifade etmeye. kanım canım olması gereken insana bakarken sevgi duymuyorum ve bu beni cok yaralıyor.
öte yandan annemi seviyorum, onun da beni sevdigini biliyorum ama hareketlerini hiç kontrol edemiyor. bizimle ilgili baskalarına bahsetme diye özellikle tembihledigim bi konuyu, gitmiş bi toplulukta anlatmıs. daha önce de buna benzer seyler olmustu, uyarmıstım uygun bi dille. hassas oldugumu biliyor, kızacaksın ama sunu yaptım dedi zaten. biliyorum, kimse benim dogrularıma uyup onlara göre hayatını duzenlemek zorunda degil ama hem zor şeyler istemiyorum, hem de aile olmak bunları yapabilmeyi gerektirir diye dusunuyorum. kendimden cok fazla veriyor, ama karsılıgını alamıyor/önemsenmiyor gibi hissediyorum. su anki duruma bakarsak annemle prensiplerde anlasmazlıgımız var ama babamdan gerçek anlamda sogumus gibiyim, bikaç defa içimden hakkında kotu şeyler geçirirken yakaladım kendimi:(

soruya gelirsem, bu derece aile bireylerinizden sogumuslugunuz var mı? aynı evdeyseniz nasıl asıyorsunuz bu durumu? bu kadar uzulmem normal mi, bu soguma gecer mi?

cok özel oldugu icin belki silerim sonra, kızmayın lutfen. tesekkurler

tiflis'e 3 gun/3 gece fazla mı? pegasus'un berbat saatleri kafamızı karıstırdı.
ya perş gece gidip p.tesi sabah doncez, ya cuma gece gidip p.tesi sabah. ne önerirsiniz?

selam,
canınızı cektirmek gibi olmasın su delikli tavaların ustunde biraz kestane yapalım dedik. ama deli gibi is koktu. dogalgaz ateşinde yapıldı, zehirlenir miyiz?
işte o tava : galeri3.uludagsozluk.com

annem ne kadar saglık konularında panik oldugumu bildigi icin bugune kadar soylememiş bana. bikaç aydır memesinde şişlik varmış, ben de baktım ele gelen bişey yok ama geniş alanlar şişip sertleşmiş gibi. atıyorum memenin sag alt yanı içten komple sertleşmiş gibi. birden ortaya cıkmıs, acı ve hassasiyet veriyor. cok tırstım cunku teyzemde de var bu illet(Allah kimseye vermesin) ama bi yandan acılıysa kötü degildir fikri dogruysa diye rahatlıyorum?

doktora p.be gidebilecegiz kısmetse, o vakte kadar içimi rahatlatacak bişey soyleyen olur mu acaba? bi de kac aydır soylememiş, bişey varsa yayılmıs mıdır diye ayrıca tırstım. hoffff

cunku herhangi bi iş yok. olmuyor da? 30uma sayılı yaslar kala yalnızlık korkusu sardı beni. bu döneme kadar ismail yk stayla geldik. beni begeneni ben begenmem, benim beyendigim ise beni beyenmez dedik.
sacma insanlarla sacma romantik baglar kurdum, uzun bi ilişkim olamadı.
aslında sosyal hayatımda aşırı derecede realist bi imaj çizsem de, ruhen onulmaz bi romantigim. fakat aşırı derecede kontrolperver yapım duygularımı cogu zaman bastırdı. öte yandan bu kontrol gudusunun dısına cıkabilecek kadar güçlü duygular da hissetmedim hiç bi zaman. hatta bu sebeple bazen aseksuel miyim ya da libidom cok mu dusuk diye suphelendigim de oldu.
fakat şimdi gerçekten yasımın gectigini ve saglıklı bi ilişki kurma istegini güçlü bi şekilde hissediyorum. ama hiç ortamım yok. son 1.5-2 senedir beni heyecanlandırabilecek kimseyle tanısmadım. napabilirim bilmiyorum, kısmetse gelir şam'dan yemen'den deyip oldugum kosullarda beklemeye devam mı? kulup falan önerisi işe yaramaz, cunku imkanım yok. sadece arada izin vakitlerinde ya da hafta sonu tura gidebilirim.bu konuda önerileriniz varsa güzel olur.

ha bi de aşkı geç bulanlardan umut verici hikayeler varsa o da şükela olur. azcık dumanımız dagılsın

güncel önerebileceginiz site/uygulama vs. var mı?

dizi izliyorum ama sıkıyor bi süre sonra, oturup basına calısabilecegim aynı zamanda eglenceli de olsa tadından yenmeyecek bi yöntem önerisi olan var mı?

Ayin son günü yatar diyor. Misal mayisinki yatti,sadece son gün mu cekebilirim yoksa yarin gitsem verirler mi? Burada PPT.deki abla sadece son günler çekebilirsiniz dedi ama makul bulmadim.

Ramazaniniz hayirli olsun gencler. Kafami karistiran bi konu var. Bilen varsa aydinlatirsa çok sevinirim.
Bu aralar reformist hocalara sardim, baya eksigim olduğunu fsrkettim. Bol bol edip yüksel, caner taslaman, yasar nuri ve mehmet okuyan dinliyorum. Malum edip gibi cesur konuşan az. Ama genel olarak uydurma hadis ve aktarimciligin zararlarından bahsedenlere hak vermemek elde değil. lakin az evvel kanal d.de bayraktar bayrakli hocayi dinlerken bakara suresinin iniş sebebini anlatti. Olay biraz daha aydinlandi. E tefsir için sözlü iletime gerek var anlaşılan, ya da nazil olmuş iniş sebepleri kuran mushaflarina not mu edilmiş? Eğer sözlü geleneğin bi kismini alip diğerini almazsak mantiksi/lzlik yapmis olmaz miyiz?guvenilir bilgiyi nazil ayirt edeceğiz? Bilen aydinlatsin lutfen

Gencler bir rahatsizligim dolayisiyla bioenerjiyi arastiriyorum. Ben inanıyorum aslında zira Rusya'Da bulunmuş bi akrabamiz sürekli mucizelerinden bahsediyordu ama Türkiye'dekilerin şarlatan olma ihtimali daha yuksek tabi.
Tecrübesi olan, ya da birinden duymuş ve yahut isim tavsiyesi olan var midir?

Gencler her gün farklı bi yerim seyiriyor. Bi gün bacagim, başka gün kolum, simdi de mesela pit pit sirtim atiyor. Sanki boyle serumdan sivi akamaz da araya bosluklar girer ya o misal. Aslinda potasyum magnezyum eksikligidir diye dusunucem ama uzadi biraz 1 ay olmustur.
Ciddi bise olma ihtimali var mi? Damarlarda falan bi bozukluk?

tatlı naif dediysek yabış yabış olmasın ama maksimum before sunset yabışlıgında olsun. güzel olsun, insana dair olsun. var mı öyle bi film?

bugun, az daha hayvan gibi giden bi minibüs biciyodu bizi. hem de tam sola dönerken, 1 karısla surucu kabinine girecekti.
Allah'a şükretmek dısında öneriniz var mı?

yarın kan verecek biri bu aksam 2-3 bira içmişse, testi ertelemeli midir?

efenim açılırken sorun cıkarıyor, dugmeye basıyorum baslayacak gibi oluyor sonra tak diye gidiyor. güç girişiyle ilgili mi bi sorun var dedim ama 5-6 deneme sonunda açılabilince düzgün çalısıyor. belki windozu bozulmustur combofix.le tarıyım dedim 2 denemede de çat diye power gitti.
fikri olan?

böbrekler yerinde kalır mı? craigslist hakkında hiç bi fikrim yok