Ekşi Duyuru

Ben çok doğru zamanda doğduğumu düşünmeye başladım. Seksenlerin sonunda doğdum, internetin doğuşunu gördüm. Ben mesela jetonla çalışan ankesörlü telefonu da chatgpt yi de biliyorum. Dünya uzerinde yaşamış insanların yüzde kaçı böyle bir gelişime şahit olmuştur? Özellikle y kuşağı olarak bayağı şanslı olduğumuzu, özel bir nesil olduğumuzu düşünüyorum.

Siz ne düşünüyorsunuz? Teşekkür ederim.

Tinder, Bumble, Okcupid gibi dating uygulamalarında bir erkekten Superlike/SuperSwipe alan bir kadının o erkek hakkındaki düşüncesinin ne olduğunu merak ediyorum.

Başka deyişle, bu superlike’lar yarardan çok zarar mı getiriyor? Şüpheleniyorum vallahi. Ezik, needy mi gösteriyor? (Bu uygulamalarda kullanıcı cinsiyet oranlarındaki büyük dengesizliği unutmayalım.)

Geçmişte olmuştu bu tarz bir duyuru hadi yine yapalım. Herkes bir üstte cevabı olan duyurucu hakkındaki görüşlerini yazsın. Belki küsler barışır, barış olanlar küser :))
Ama lütfen kötü şeyler yazmayalım. Eğer olumsuz düşünceler varsa hiç yazmayalım, direkt geçelim.

ben kadin kisisiyim, 3 ay once bi adamla cok kisa bir flort donemim oldu (2 hafta). bizim flort doneminde bir dogum gunu partisinde cok yakin bir kadin arkadasinin dizine yattigini ve el ele tutustuklarini gorunce icime bir kurt dustu. iliskiler o kadar boka sarmis durumda ki, "ben flort ediyoruz zannederken adam beni fuckbuddy olarak mi goruyor acaba, bunlar friends with benefits olabilir mi" sorulari beynimi kemirmeye basladi ve dayanamayip kendisine sordum. bana verdigi cevap ozetle "ben arkadaslarimla fiziksel olarak yakin olmayi seviyorum, kimsenin beni bu konuda kisitlamaya calismasina tahammul edemem, senin bunu sorman beni rahatsiz etti, kiskanclik yapabilecek biri oldugunu dusunmeye basladim" vs. bu konusmadan 3 gun sonra, ben kendisine karsi asiri yukselmisken (ya da beni asiri yukseltmisken diyelim), bir anda tepeden asagi birakti; once birkac gun ghostladi, sonra ben ne oldugunu anlamak icin konusmak isteyince bana o klasik "sorun sende degil bende, su anda ciddi bir iliski istemiyorum, sen belli ki benden cok hoslaniyorsun, ben seni uzmek istemem, arkadas kalalim" konusmasini yapti.

ben son 3 ayi yasadigim bu hayal kirikligini atlatmaya calisarak gecirdim. bazi donemler gunlerce evden cikmayarak kendime gelmeye calistim, bazi donemler gunlerce partileyerek kafami dagitmaya calistim. kisacasi iyilesmek icin her seyi denedim. (bu donemde kafa karistirici bir sekilde benimle hala ilgilendigini dusundurecek bir suru davranisi oldu, biraz da o yuzden bir turlu toparlanamadim, iki ileri bir geri...)

gecen hafta sonu ortak bir arkadasimizin evine davetliydik ve orada baska "cok yakin bir arkadasiyla" sarmas dolas oturduklarini gordum. normalde de birbirlerinin kucagina oturmaya varacak kadar yakin fiziksel temasa girdikleri icin hemen emin olamadim ama sonra opustuklerini tesadufen gordum maalesef. 2 yillik bu "cok yakin arkadasi"yla, bana iliski istemiyorum dedikten 3 ay sonra sevgili oldular. her gun baska bir kadinla gorsem canim bu kadar yanmazdi.

iyiyim, bir sorun yok gibi davranmaya calisiyorum ama iyi degilim. bir suru ortak arkadasimiz ve haftada 2 gun gorusmemize yol acan ortak noktalarimiz var. onu hayatimdan cikarmak, sevdigim baska bazi seyleri de cikarmak anlamina geliyor (hatta sosyal hayatimin yarisindan vazgecmek anlamina geliyor). ama gozlerimin onunde birbirlerini seviyorlar :p ve bu bana cok agir geliyor.

civi civiyi soker deyip kendimi baska birinin kollarina mi atsam, eve kapanip kafayi mi resetlesem, daglara cikip bacaklarimda derman kalmayana kadar yurusem mi, anneme gidip dizine mi yatsam napsam bilemiyorum. bi aglasam rahatliycam belki ama aglayamiyorum, tek hissettigim ofke.
okudugunuz icin tesekkurler.

Selam, bazen eskiden verdiğim cevaplara bakıyorum ve kendimi dövesim geliyor. Genelde pişman değilim ama bazıları cevaplarımın gereksiz sert olmuş. Siz arada bir kendinizi eleştiriyor musunuz şöyle bir cevaba ne gerek vardı diye?
Bu duyuruda kendimizi esefle kınıyoruz :)

Birisi bayramda iskeleden kalabalık sebebiyle çıkamayıp Adalar'a gitmek zorunda kalmış. Röportajda" şu an ben mecburen Adalar'a gonderiliyorum" diyor. Aslında tam Gibi dizisi konseptli :))

Sizin?

Detaylandırayım.
Bir sebep gösterilmeksizin, tek cümle whatspdan mesaj ile terkedilmiştim. Aylar sonra öğrendim ki meğer zaten aldatılıyormuşum.

Yaşadıklarımı, nasıl çöktüğümü vs uzun uzun anlatmayayım tahmin edersiniz az çok. Hala da devam ediyor.

Bu süreçte ortak en yakın arkadaşımız bile beni arayıp sormadı. Ama onunla olan samimiyeti düzenli devam etti. Yapayalnız ve sadece kendi yaşadığım ve bildiklerim kaldım.

aldığım her tavsiye "asla bişe deme, sakın mesaj atma, arama, bişe yapma" minvalindeydi. Ben böyle davranırken, karşı taraf ise ayrılık sebepleri olarak kendini haklı gösteren alakasız beyanlarda bulunuyordu.

Neden aldatılan insana hep aynı tavsiyeler veriliyor? Ben neden onun karşısına çıkıp içimden gelenleri söylememeliyim? Neden aldatılan kişiye hep bir köşeye sinmesi ve ses çıkarmaması şeklinde tavsiyeler veriliyor?

Birkac saattir Sena Şener'i dinliyorum. 17 yaşında yazdığı şarkılarda o yaşta bir gencin çok da farkında olamayacağı gerçekleri kelli telli bizlerin çok üzerinde bir ifade kabiliyetiyle anlattığını gördüm. Bu nasıl olabilir? Bazıları şanslı mi doğuyor? Hazır paket mi geliyorlar dünyaya?

Teşekkür ederim.

Naçizane aktif, meraklı yeni şeyleri uçlarda olmasa da denemetiöseven biriyim ve çevremde böyle tanınıyorum. Aktif iş hayatım var vs.

Birisi beni bir akrabasıyla aramızı yapmaya çalıştı, görüştük.
Görştüğüm kişi 44 yaşında eyt’den emekli olmuş.
Çalışmıyor. Boş zamanında ne yapıyorsun dedin. Playstation oynuyorum ve kahveye gdiyorum dedi.
Bu durum bende olumsuz olarak yankılandı açıkçası. 75 yaşında insanlar var ve halen çalışıyor. Ne iş yaptığı önemli değil, hayata katılıyor, dışarı çıkıyor, öyle ya da böyle birilerinin işine yarıyor.


Bu yüzden ilk görüşmede aracı olan kişiye “olumsuz” ger bildirm yaptım. İlk başta hiçbir sebep söylemedim ama sonra dayanamadım, geri bildirim in sebebini açıkşamam gerektiğni düşündüm.
Aracı olan kişiye Dedim ki böyle böyle;
“Ne yapıyorsun dedim, playstation oynuyorum kahveye gidiyprum dedi. Ya sen genç insansın, bi iş yap, bi bişi yap, yağmasan da gürle yani dimi”
dedim.


Bunlarınderken biraz fazla mı açık sözlü ve tepkisel oldum ya. Şimdi içim içimi yiyor, keşke daha yumuşal söyleseydim diyprum :(((

Siz be dşyorsunuz, konuşmamın dozu biraz fazla mı olmuş

Bu saçmalık hakkında ne düşünüyorsunuz? Aman n'olacak insanlar eğlensin birkaç saat mi dersiniz yoksa olumsuz mu düşünürsünüz?

Benimki: "İki şey, üzerine sık sık eğilip ısrarla düşünülürse, insanın ruhsal yapısını hep yeni, hep artan bir hayranlık ve korkunç saygıyla dolduruyor: Üzerimdeki yıldızlı gök ve içimdeki ahlâk yasası."

Sizinki nedir? Teşekkürler.

Ağaçlarla dolu, her renk güllerin olduğu, bir sürü çiçeğin olduğu bir evim olsun. Deniz kenarında olması güzel olurdu, göl de olur. Bahçeme kediler, köpekler istedikleri gibi girsinler her yere mama su kabı koyacağım. Ağaçlarda kuş yuvaları olacak. Bahçemde hamak, salıncak olsun. Evim müstakil iki katlı olsun ve asla komşu olmasın. Hayalim bu. Bir de böyle bir eve sahip olmak için ne kadar parayı gözden cıkarmalıyım?

Benimki mizah. Dünyada mizah diye bir şey olmasa sanırım hiçbir şey bugünkü tadını vermezdi.

Sizinki nedir? Teşekkürler.

Duyurunun en olmazsa olmaz sorusunu bugün de ben sorayım. Sonra bu soruyu sırayla soracağız. Her hafta perşembe sırası gelen soracak :)

Şaka bir yana birkaç gündür kafam çok yoğun, biraz sıkıntılı durumlar var da kafam dağılsın diye sordum belki silerim sonra.

Bold a mold a takılan değerli zamanından ayırıp yazmasın (bold olmak böyle bir giriş yapmayı gerektiriyordu). Az önce evde kulaklıkla şarkı dinliyordum, son ses eşlik ettiğim için annem ayaklandı, "Anne! diye mi bağırdın?" diyor. Sence oralarda mıyım ben şu an?

Özgürlüğünü dolu dizgin yaşayan, bir fikir&ahlak dünyası olan bold'lar! Size ne yapıyorlar?

Iyi geceler.

Nasil sindiriyorsunuz
(Olan oldu diye dusunelim)
Terapistimle bu konu uzerine egiliyoruz.
Eskiden markette sirada onume gecenlere bile sinir krizi gecirirdim icimden.
Bi yerde sirayi bozan biri olursa yine ayniydim.
Yaya gecidinde durmayan arabalarda arkalarindan bagirirdim sinirlenip.
Bunlari biraktim artik.
Ama kisisel haksizliklari yani ciddi seyleri sindiremiyorum hala.
Bu durumlarda siz ne yapiyorsunuz?
O kisiyi cezalandirma egilimde oluyorum ben ve kendi kendimi yiyorum ona ulasamadikca da.

Bir miktar doldum ve konuşalım istiyorum, gönül işlerine açacağım o yüzden soruyu.

Twitter'da veya Instagram'da gayet normal bir yorum yapıyorsun, altında onlarca kişi sana "espri" olarak küfrediyor. Bilimsel bir konuda bir çıkarım hakkında bir şeyler soruyorsun, "yanlış anlamışsın amk eziği, senin beynini s*" yazıyorlar. Düzgün bir şey paylaşıyorsun, kadınsan altına 45 kişi (erkek) kahve emojisiyle "women" yazıyor falan. Tam tersi de oluyor tabii ki.

Ekşi'de bir müzisyen, sunucu, televizyon programı, gazeteci vb. hakkında küfürsüz hakaretsiz kendi yorumunu yazdığında bile üç beş küfürlü mesajla yeşilleniyorsun. Biri onun taptığı müzisyenin son şarkısını son derece yapıcı bir şekilde eleştirdim diye önce bana küfürlü mesaj atmış ve sonra da nick altıma ezik, boş çar falan yazmıştı mesela. Çar diyen birinden fazla bir akılcı beklentim yok zaten, o da ayrı konu.

Çok takipçili yabancı hesapların yorumlarına bakıyorum, insanlar saygılı bir şekilde tartışıyor veya birlikte gülebiliyorlar ya.

Biz niye böyle olduk? Halkın niteliğindeki düşüş bol yankılı mı yansıyor internetteki davranışlara? İnternetteki kimliksizlik insanların ortak yaşamdaki mecburi sınırlarını rahatlıkla yok etmesine mi sebep oluyor?

Sizin için red flagdır?

Öğlen bir şeyler almak için dışarı çıktım. Biraz yürümek istedim, üst mahalleye vardığımda 25-30 kişinin bir evin önünde toplandığını gördüm. Kulağımda kulaklık olduğu için sesleri duymuyordum. Evin önüne geldiğimde kaldırımda oturan kadınların ağladığını gördüm, biriyle göz göze geldik. Cenazeleri vardı belli ki. Dönüşte aynı yolu kullandım, cenaze aracı gelmişti. İmam elindeki megafonla merhumun kaçta, nereye def edileceğini söylüyordu. Aracın yanına geldiğimde dönüp baktım, tabutun içinde kimin olduğunu merak ettim. Araç hareket etti, evin önündekiler ağlamaya devam etti.

4 senelik kız arkadaşımla 3 hafta sonra nişanımız var. Mekanda yapacağız, davetiyeler basıldı insanlar davet edildi, hazırlıklar bitti. Ama bu hazırlık sürecinde soğudum. Hep kendi istediği şeylerin olmasını isteyen, en ufak bir sorunda refleks olarak beni suçlayan birine dönüştü. Kendimi yanında rahat hissetmiyorum artık her an bir sebepten bana kızacak gibi hissediyorum. Şimdiye kadar da bir sorun olduğunda alttan alan veya sorun çıkmasın diye susan taraf bendim ama son dönemde yaşadığımız şeyler beni evlilikten de kız arkadaşımdan da soğuttu. Zaman geçmesin diye dua ediyorum. Başka ne önerirsiniz?

ilk konuşmada veya mesajda niyeti belli edip direk bir date'e davet etmek nasıl karşılanır kadın tarafı tarafından ?

kadın'ın "lunapark'a gidelim mi ikimiz?" demesi bir date midir? yoksa friend zone mudur?

Çok daralmış durumdayım. Ailemde sürekli bir "hadi artık bul birilerini de evlen" kafası var. Ben de hep akışında bırakmayı seviyorum böyle şeyleri, zorlama biriyle tanışamam yani. Yalnız da yaşıyorum 20 yıldır falan, ona da alıştım. Öyle takılıyorum işte, ciddi ilişkilerim de oldu tabi.

Bi kız var, dünya tatlısı, bizim buradaki fırın/pastanede çalışıyor. Günde 2-3 kez gidiyorum valla sırf göreyim diye :D her gittiğimde de acaip gülüyoruz i, samimiyetimiz de var yani. Benim biraz pij tarafım var, kız oradayken bu pijli 5.vitese çıkarıyorum, baya eğlenceli geçiyor. Beni çok güldürüyorsun falan diyor.

Ama bana abi diyor :(
Abi kısmı çok önemli değil onu hallederim de, kız kapalı. Bugün anam geldi bana teftişe, öyle laflarken bahsettim kızdan. Kadın resmen kapalı olmasını istemedi.

O an annemden tiksindim. Direkt bişey demedi ama insan anlar, anam sonuçta. Jestler, mimikler direkt belli etti. Bu nasıl zihniyet ya, hayatta beklemezdim, çok moralim bozuldu.

Selamlar,
Kaç yıldır buradayım, ilk kez gönül işleri için soru soracağım.
Eşimle geçenlerde bir konsere gittik. Güzel içki içtik, konserden keyif alacak kıvama geldik, önlere doğru da geçtik. Bir noktada eşimin yanımızdaki bir adama laf attığını gördüm, ne dediğini duymadım. Laf attıktan sonra adam sürekli eşimi kesmeye başladı. Birkaç defa baktıktan sonra bakışlarımı diktim, benim baktığımı anlayınca kesmeyi bıraktı ama yine de uzağa gitmedi. O aşamadan sonra konserden bir gram keyif alamadım.

O akşam konuşmadım hem sinirli olduğum hem de konser keyfini baltalamamak için, ertesi gün eşimin tanımadığı kişilere laf atmasının beni rahatsız ettiğini söyledim. Eşim böyle konser ortamlarını kendiyle benzer şekilde düşünen ve kendisini rahat hissedebileceği bir ortam olarak gördüğünü, o yüzden böyle bir şey yaptığını ve yaptığı harekette bir yanlışlık olmadığı söyledi. Olayı kendi açımdan anlattım, ona güvenmem gerektiğiyle alakalı diretti. Attığı laf: yanımızdaki kişi çok coşkuluymuş, "x grubunu çok seviyorsun herhalde" dediğini söyledi. Bunun karşı taraftan flört başlangıcı gibi algılandığını, o yüzden o aşamadan sonra sürekli tetikte olduğum için konserden keyif alamadığımı, eşimin bunun farkında olup zaten böyle bir şeyi yapmamasını beklediğimi söyledim. "Tamam senin bulunduğun yerlerde yapmam" dedi. Böyle diyerek bana hakaret ettiğini söyledim.

Şimdi durum şu ki aslında eşimle bu olay olana kadar birbirimize güvendiğimiz, sevgi dolu bir birlikteliğimiz vardı. Eşim laf atsa da atmasa da başkalarının ona yürüyebileceğinin farkındayım, ben olsam da olmasam da yürünebileceğinin farkındayım, eşimin de uygun cevabı vereceği konusunda içimde bir çekince yok. Öte yandan durduk yere neden böyle bir hareket yaptığını da anlamıyorum ve içimde ona olan güvenin azaldığını hissediyorum.

Daha önceden(en az 10 yıl önce) o dönemki kız arkadaşımdan benzer ortamlarda bana güven dediği ve aldatıldığım bir durum yaşadığım için konuyu doğru değerlendirememe riskim var. O yüzden siz sevgili duyuruculardan objektif görüşlerinizi rica ediyorum.

Ben bugünden itibaren bir hafta hiç şikayet etmeyeceğim. İlk günden bayağı zorlamaya başladı. :) Siz neye niyet ettiniz?

İyi pazarlar.

hatun kişisi bunu bana bilfiil söylüyormuş ve ben fark etmedim. benden de beklemiş ama söylemedim.

dün akşam da çok fail bi hata yaptım ama unutkanlıktı. içten gelmeli bu tür söylemler diye düşünüyorum, siz ne düşünüyorsunuz?

tinder falan sarmıyor, nerede tanışıyorsunuz

kursa yazılıp 10 ders gitmek de istemiyorum
sb

Şimdi ben birkaç cümle yazacağım, siz de devam ettirir misiniz? Birbirimizin gözünü oymaktan daha hayırlı bir şey yapmış oluruz şu sitede. Başlıyorum:

Sabah kalktığımda yatağın içinde telefonu bulmaya çalıştım ilk olarak. Gözlerim henüz net görmüyordu, bir ton gereksiz e-mail ve bildirim arasında bir mesaj dikkatimi çekti, üst üste üç büyük bardak türk kahvesi içmiş gibi ayılttı beni.

...

Akşam arkadaşla rakıya gittik. Sonra benim bi kız arkadaşım da dahil oldu. Kakara kikiri muhabbet devam ederken konu benim ilişkim olmamasına geldi. Lafı çok uzatmayım, benim kız arkadaşım kendi 2 arkadaşını da çağırdı, biriyle de beni tanıştırmak istedi çünkü.
Neyse onlar da geldi muhabbet devam etti, oradan kalktık kulübe gittik. Orada da tekila shotlar, şampanyalar falan oluk oluk aktı.
Kız da benle iyice fiziksel teması arttırdı dans ederken falan. Gece evlere dağıldık, kız bende kaldı. Sonra sabah oldu kahve kahvaltı faslı derken ben kızı evine bıraktım. Arabadan inmeden "dün söylediklerini hatırlıyorsun dimi" dedi. Mal gibi kaldım o an, evet tabi ki hatırlıyorum falan dedim akdkkaks kız gitti ben hemen benim kız arkadaşı aradım, laf alsın ağzından diye.

Ben dün uçmuş, kaçmışım. Sana aşığımlar, seni seviyorumlar, artık aile kurmak istiyorum sen karşıma Allahı bir lütfu olarak çıktın, seni asla bırakmam vs vs. Bu ve bunun gibi Bi sürü laf etmişim. Şimdi de kız yazıp, arayıp duruyor.

Direkt ilişkimiz var sanıyor. Ben durumu nasıl izah edeyim? Sarhoştum takıldık alt tarafı demek olmaz sonuçta.

Efendim 2 sene önce Okcupid’ de Liv Tyler la matchleştim.(swh) Neyse bunun goygoyunu yaptım ve kadın da karşılık verdi. Kendisini hiç görmemiştim, sonra o zamanlar ClubHouse yeni çıkmış, ben zaten üye olmuştum o da oldu ve ilk defa orada gördüm kendisini ve bam çok güzel bir kadın, ayrıca çok seviyorum muhabbetini falan ama o İzmir’ de ben İstanbul’ dayım. Sonra bu arkadaş bana bir süre yol verdi ve Instagram’ ı kapattı. Sonra 2-3 ay sonra açtı ve hikayelerimin ilk izleyeni oldu, doğum günüme kadar ve kutladı. Biz yine yazıştık bir süre. İstanbul’ a geldi o doğumgününde ve buluştuk, ben ona pasta aldım vs. İstanbul’ a taşındı 1-2 görüştük ben iş için 2 aylığına Kuşadası’na gittim. O sıra yine kesti muhabbeti, ben bir konsere bilet aldığımı hikayemde paylaşınca belki orada görüşürüz dedi ben de salladım yazdığını. Sonra özür diledi benden sana kendini değersiz hissettirdiğim için gibi bir şey dedi. Ben de salaklık önemli değil falan dedim. Sanki bana o değer biçiyormuş gibi. Oysa hiç de takmamıştım yazmamasını çünkü sorunlu galiba demiştim. Yani kendi kendine ezik psikolojisinde, pek bir şey yaşamamış hayatında. Okul ev arası mekik dokumuş. Arkadaşı yok doğru düzgün vs. Neyse aslında saldım ben bu kadını ama geçen gün evine davet etti ve ben de teklifine iştirak ettim. Yemek yaptık, şarap içtik, güldük eğlendik derken yakınlaştık ve öpüşmeye başladık. Sonra devam etmek istemedi vs. Ayrı yattık sabah başımda bir dolaştı sonrasında sabah kahvaltı hazırlarken yakınlaşmak istedim, o istemedi ve bende çekildim, seviyeli bir hal aldı, hatta bana inceden mobbing uyguladı vs. Sonra evine yakın bir kafede iyice sıvadı neden başka kadınlarla görüşmüyorsun falan dedi. Ayrılırken omzundan öptüm. Bu arkadaş ülkeden de gitmek istiyor. 4 aylığına Avustralya’ ya gidecek ve başarabilirse kalacak, olmadı dönüp Avrupa’ da yüksek yapacakmış. Ne istediğini bilmiyor. Yaşlar k 30 , ben 38. Ben sürekli öpüştüğümüz anı düşünüyorum. Bir haftadır 1 sn ayık değilim iş dışında çünkü ayıkken sadece onu düşünüyorum. Kendisini Frances Ha ya benzetiyor. Telefonu da paso ters yüz. Ben de neden bunu yapıyorsun dedim, ne mesajlarını merak ediyorum ne de birbirimize verdiğimiz bir söz var dedim. O da aile evinden alışkanlık falan dedi. Kadın benim hayatımı, kafa yapımı, tarzımı beğeniyor. Hatta cool buluyor beni. Biraz karışık oldu biliyorum çünkü benim de kafam çok karışık. Detaylar kafamın içinde kafa tasıma çarpıyor.

Nasıl tarif edeceğimi bilemedim. Ukala desen değiil, çokbilmiş desen değil. Ama her dediğinize ya başka bir argüman, malumat veya öneri sunuyor.
Örnek vereyim; yarın sabah uçakla Ankara'ya gideceğinizi söylüyorsunuz. Arabayla git, daha keyifli olur diyor. Niye uçakla gidiyorsun diye sormak yok. Belki arabayla gitme imkanım yok, belki araba tutuyor.
Bu kişiyle sinir harbine girmeden diyalog kurmanın bir yolu var mı?

Bizim 5-6 sene oldu. Çocuktan ve zor yaşam koşullarından sonra Bir yüz eskimesi karşılıklı heyecanı ilgiyi yitirme kayıtsızlık durumları var.

Nasıl aşarız? Aşanlar nasıl yapıyorsunuz?

Uyumayan var mı başka?

Yarın tatile gidiyorum, bavul hazırlamadım. Yarım saate hazırlanır değil mi? Bir şeyi yok.

Hayatınızda neler olurdu? Mesela eskiden olsa bende yoksunluk belirtileri baş gösterirdi :)) Şimdi metanetle karşılarım.

Eğlence amaçlı sorduğum bir soru. Merak etmeyin en geç yarına silmiş olurum.

Arkadaşlar 2 senedir uzak ilişki yaşıyorum. Farklı ülkelerde, birbirimize 5 saat uzaklıktayız. Son 2 yılda yaklaşık 10 kere falan bir araya gelmişizdir. Ben 38 yaşındayım, o da 35. Yan yanayken uyumumuzun iyi olduğunu düşünüyorum ama birlikteyken sürekli bir tatil ve parti havası hakim. Yani iyi anlaşıyoruz ama tatil ve parti havasını bir kenara bırakırsak, aynı evde yaşamaya başladığımız zaman uyumsuzluklar artacak bundan eminim. Kız arkadaşım her an kendini bir şeyle meşgul etmek zorunda hisseden, sürekli dikkatini dağıtacak sesli bir şeylerle ilgilenen birisi. Instagram ve televizyon bağımlısı diyebilirim. Ben tam tersiyim, sakinliği ve sessizliği seviyorum.

Bunların dışında gelecek planlarımızda da ciddi çakışmalar var. Kendisi çocuk istemiyor, köpek istiyor. Ben de köpek istemiyorum ama birkaç sene içerisinde çocuk isteyeceğimden eminim. Yani evde bir hayvan beslenecekse bana göre bu kedi olmalı, köpek değil ama kız arkadaşımın da kediye inanılmaz alerjisi var. Özetle çocuk sahibi olup o çocuğa bakma sorumluluğunu almak istemediğini biliyor ve bu yüzden de annelik içgüdüsünü köpekle tatmin etmek istiyor diye tahmin ediyorum. Ayrıca gereksiz para savurma ve alkol problemi de var. Asla para biriktiremiyor, hep sıfıra sıfır. İçkisiz geçirdiği de bir gün yok.

Çocuk olayını ve içki problemini dile getirdim. Çocuk olayında azıcık yumuşama gösterse de alkol konusunda "Bir araya gelmediğimiz sürece düzelmesi mümkün değil" diyor. Benim yanıma taşınıp yaşadığım ülkede çalışabilmesi için de evlenmemiz gerekiyor. Evlenmezsek burada yaşama ve çalışma izni yok. Bu işin sonu nereye varacak gerçekten bilmiyorum. Böyle bir durumda siz ne yapardınız acaba?

Arkadaslar su durum sadece beni mi rahatsiz ediyor?
Mesela instada onume bir post dusuyor. Kadinin eski hali ve yeni hali arasinda kucuk bir benzerlik zorlasan bulursun anca. Oyle bir degisim var ortada. Herkes yorumlara harikasiniz hocam, siz bi sihirbazsiniz vs yaziyor doktor icin.
Kadinlar bi de o kisiye ozeniyor, kac para falan diyorlar. Bu bir basari mi doktor icin?

Estetik eskiden kisiyi biraz yukseltmek icin yapilirdi. Taninmayacak hale gelinmezdi, hatta belli olmasin istenirdi. Neden su an bu hale geldi?

Simdilerde bambaska biri olunuyor. Herkes tek tip. Her zamanin kendine gore standart bi guzellik anlayisi olabilir ama artik herkes o goruntu neyse gidip konduruyor yuzune. Alindan ceneye kadar...

Bu insanlar aynaya bakinca kendilerinden korkmuyorlar mi? Cunku artik farkli bir insan oldular. Yolda yururken yanlarindan benzerlerinin gecmesinden utanmiyorlar mi? Cok merak ediyorum ne hissettiklerini.

Daha üç ay önce tanıştık. Tanıştığımız gün belli etmeden arkadaşça randevuya çağırdı. Bir hafta boyunca her gün buluştuk. Birinci haftanın sonunda benim ruh eşi olduğumu düşündüğünü söyledi. Birinci ayın sonunda aşığım sana, benimle evlen demeye başladı. Beni ailesine anlatmış, tanıştırmak istiyor. Ben de kendisini sevdim ama duyguları zamanla perçinlenen bir insanım, her şeyi tam olarak yaşayıp görmeyi ve sonra karar vermeyi seviyorum. Yine de evlenirsek mutsuz olurum gibi gelmiyor.

Bu üç ay içerisinde istemediğim halde benim için bir ton para harcadı, bir sorunum olduğunda düşünmeden anında yanımda bitip yardım etti. Her gün beni çok sevdiğini söylüyor ve hissettiriyor da.

Ben kadın, o erkek kişisi. Yaşlar 27. genç olduğumuz için de böyle olabilir. Bilemedim. ama daha önce böyle bir şey yaşamadığım için tam anlamlandıramıyorum. Benden önce 5 yıllık bir ilişkisi varmış. Benimle tanışmadan 2 ay önce kendi isteğiyle bitirmiş. benimse hiç ciddi ilişkim olmamıştı.

dostlar, şu an yaşadığım şeyler sizce normal midir? insanlar böyle şıp diye mi birbirine aşık oluyor, evlenmeye karar veriyor? yoksa dengesiz bir durum mu var, çok ani olduğu için bir anda biter diye korkuyorum ve kendimi kaptırmamaya çalışıyorum. Sizce bir anda bu şekilde aşık olmak mümkün müdür, yoksa biten bir ilişkinin tesellisini mi veriyorum bir insana emin olamadım. Fikirleriniz çok değerli benim için, sağ olun.

bir konuyu kafamda bitiremiyorum. 2 hafta once bir ayrilik yaşadım sevdiğim kızın da bana asik olduğuna emindim ayni isyerinde çalışıyorduk tüm işaretler vardi gece gündüz konuşurduk bana yemek yapardi hep yanimda olmak isterdi bahaneler bulurdu beraber olmadigimiz zamanlarda cok kiskanirdi beni isyerindeki cok alakasiz birinden bile sevisirdik ikimizde cok zevk alarak hele hele bakışları yetiyordu bana. ama benimle eş zamanlı 4-5 kişiyle daha konuştuğunu hatta bazılarını yatağa attığını/atma amaci olduğunu kimi kardesim dedigi insanlarla ortamlarda siki fiki olduğunu isyerinde sarildigini öğrendim.(bazılarını kendi söyledi) yani ısyerindeki bir cok erkeğe yazmis gayet isinde gucunde adamlara bile. tabi dunyam basima yikildi. kurmadigimiz hayal kalmamıştı. dedigim gibi ben gercekten inaniyordim çünkü tüm isaretler vardi zaten bitti ama kafamda hâlâ bir yere oturtamiyorum hem öyle hem böyle nasil olabildi?

merhaba. özellikle bugün kendimi çok kötü hissediyorum çünkü benim yaptığım iş hiç beğenilmedi ve artı yük çıkarttı diğer kişilere. iş arkadaşım konuşmaların ekran görüntüsünü atmış, kötü şeyler söylenmiş benim sunduklarımla ilgili (bu kadar hakaret edeceklerini düşünmemiştim) ve haklılar.

son zamanlarda psikolojim yerle bir, işimi de etkiliyor...

böyle durumlarınız oldu mu? çünkü bunu kabul eden tek kişi benmişim gibi hissediyorum; diğer herkes mükemmel işler yapıyor ve en rezil benim..

biraz dertleşebilir miyiz?

Bir adam var, bir kadınla birlikte (muhtemelen).

Kadının arabasını kullanıyor, kadının evinde kalıyor, kadın bunun evinde zaten hep, kadına kendi arabasını veriyor, kadını kendi tüm yakınlarıyla ahbap etmiş falan. Ama sorunca kadın için "o benim iş yaptığım ekipten sadece, sevgilim değil" diyor.

Başkaları sevgilisi olup olmadığını soruyor. Onlara "şu an yok" diyor, hatta "daha önce hiç kimseye aşık olmadım veya hiç kimseyi sevmedim, en fazla hoşlantı oldu" diye ayrıntı veriyor. Salt amacı bu olmasa da tek tük flörtleştiği kadınlar da oluyor etrafında.

Öte yandan 7/24 bu kadınla birlikte, yapışık ikiz gibi dolaşıyorlar. Arkadaş gibi değil işte, anladınız. O enerji hissediliyor.

Kadın bir de sık sık Instagram'da onunla fotoğraf ve video paylaşıyor, sürekli onu etiketliyor falan. Adam da arada kendi fotoğraflarını o çekti diye onu etiketliyor ama herhangi bir yan yana fotoğraf yok. Adamın yakın arkadaşı da kadından ekip diye bahsediyor. Neyin ekibi abi bu? İkisinin iş alanları bile farklı.

Adam flörtöz, cıvık biri olsa kadını yedekte tutuyor derdim ama kendisi tam bir ağır abi. Sert, mesafeli, ciddi. Zaten kadın da ağır biri yani takılmalık bir şey yaşamaz.

Kadına sürekli yan yana olacak kadar değer veriyorsa, onu etrafındaki herkesle kanka moduna soktuysa neden sevgilim demiyor açıkça? Ağır abiliğine bağlayamıyorum bunu açıkçası, özellikle üstüne bastıra bastıra defalarca sevgilim yok demesini. İstese diyebilecek biri, hatta evlenmek istediğini falan da söylüyordu daha önceden.

Daha geçen ay "aşk siparişle gelmiyor ki, o kişiyi bekliyorum" diyordu yahu bu adam. Bu ne iştir dostlar? Akşam akşam aklıma takıldı, dedikodu tanesi olarak sormak istedim.

Herkese merhaba,

10 yıldır aramızdan su sızmayan ve ailemize kadar tanıdığımız bir arkadaşım vardı. Aynı iş yerinde değiliz ama aynı sektördeyiz. Bu kişi 2 sene önce bana çok büyük bir kazık attı. Sağlığımla ilgili bir konuda elinde güç olmasına rağmen tüm işlemlere engel oldu. Bu sağlık meselesi, çocuk sahibi olmakla ilgiliydi. Detay vermek istemiyorum.

Bu konuda yanımda olmayı bırakın, üstüne tekme attı. Ki o güç konumuna da benim çevrem sayesinde geldi. O gün bugündür denk geldiğimizde selam bile vermiyorum. Bugüne geldimizde benimle yakın olan arkadaşlarımın onunla yakın olması da beni incitiyor. Profesyonel hayatlarına karışamam ama benimle tatile giden, yiyen içen ve durumumu da bilen kişilerin onunla kakara kikiri yapması canımı sıkıyor ve bu insanlarla da görüşmek istemiyorum. Onlara söylediğimde “ne var canım, üstünden kaç sene geçti, hala orada mısın?” diyorlar. Ama ben onunla bağlantılı insanlarla bağlantılı olmak istemiyorum.

Sorularım:

1. Sizce beni ne rahatsız ediyor? Rahatsız olmam normal mi? O insanlarla güzel vakit geçiriyorum aslında ama sanırım benim muhabbetimden ve yeteneklerimden bile beslenmelerini istemiyorum. İkili oynuyorlarmış gibi geliyor ve rahat edemiyorum artık.
2. Bu durumu aşmak için ne yapmalıyım? 2 senede geçer zannettim geçmedi. Terapiye gidiyorum geçiyor ama sonra tekrar geliyor.

Yeni bir onedio sorusuyla karşınızdayım. Ben şu aralar Friends-Phoebe ile Kızıl Goncalar-Cüneyd arasında bir yerdeyim. Siz nerelerdesiniz?


Hayırlı akşamlar.

Benimki 1 saat, 13 dk, 7 saniye. Sizin kişisel rekorlarınızı alabilir miyim?

İyi geceler herkese.

Selamlar;

Açayım: Ben mesela şu an iş arama sürecindeyim. İki haftada bir iş görüşmesine gidiyorum, haftada üç gün spor yapıp temizlik falan yapsam geriye bir sürü boş zaman kalıyor. Uyuyup uyuyabilecegin günde maksimum 12 saat. E sonra uyanıyorsun, karnını doyurmak masraf, varsa içki, sigara masraf, gün içinde işte duygu durumunu stabil tutman gerekiyor, külfet. Sosyal hayat yok parasızlıktan, internette millete laf anlatmaya, iletişim kurmaya çalışıyorsun, efor israfı.

Şöyle bir sistem olsa: Desen ki ben hayatımın yoğun olmayan bir dönemindeyim, haftanın dört günü yaşasam yeter. Geri kalan üç gün kış uykusu gibi bir şeye yatsan. Bir şey olursa uyandırın gibi.

Her gün her gün yaşamak aşırı masraflı ya, siz ne diyorsunuz?

Teşekkürler.

Ben son bir senedir inanılmaz ısınmaya başladım bu char a. Kişisel hayatımda başımdan geçen bir iki şey sonucunda eşcinselliğini yaşayamayan adamların kadınlar için heteroseksüel erkeklerden neredeyse üç kat zararlı olduğunu fark ettiğimden beri bu meseleyi dolu dizgin yaşayabilen erkeklere saygım kat be kat arttı. Son dönemlerde eril tarafını keşfetmeye çalışıyor, vloglarinda anlattıklarını dinliyorum, gayet de aklı başında konuşuyor falan. Benim için bayağı ideal erkek Kerimcan oldu, hayat cidden enteresan.

Siz ne düşünüyorsunuz kendisi hakkında?

İçkili bir ortamdan sonra bir erkek arkadaş 3 kızı evlerine bırakacaktı. Bu erkekle en samimi olan benim. Bir kız (a) çok sarhoş evine kadar taşınacak. Normalde güzergaha göre de ilk a, sonra diğer kız (b), sonra beni bırakıp evine dönmesi mantıklı.
Hatta b bana dedi ki ilk a yı evine çıkaralım sonra beni atarsınız. Erkek olan da bunu duydu.
Ama erkek olan ilk beni bıraktı. Sonra b ile a yı, sonra geri dönüp tekrar b yi evine bırakmış.
sizce erkek b ye yazıyor mu?

Benimki, az önce fark ettim, System of a Down dinlerken rahatsız oluyorum :p

Sizde neler var? Teşekkürler.

Benim için felsefe bu. Felsefî bir kavramı ya da akımı anladığım zaman çok seviniyorum ama anlamak bayağı vakit alıyor. Bu konuda daha yetenekli olmak isterdim.

Yemek yapmak ve spor da bunların arasında. Ne kadar cabalarsam cabalayayim bir noktada tıkanıyorum, ilerisi yok.

Bir de sanırım insan ilişkileri. İnsanları severim, anlarım, merhametliyimdir ama kimseyle uzun süre arkadaş kalamam.

Günlük duyuru açma dozumu aldım, gidiyorum. İyi akşamlar herkese.

Eşler arası soğukluk bütün evliliklerde yaşanan geçici/kalıcı bir süreç midir?

Siz nasıl aştınız?

Şimdiden teşekkürler....

Sonunda bu da başıma geldi :)

Büyük bir kurumun içerisinde 16 kişilik bir birimiz. Ve birim yöneticimden hoşlanıyorum.

Ben 35, o 37 yaşında. İkimiz de uzun zamandır yalnızız. Bildiğim kadarıyla onun casual takıldığı biri vardı ama sanırım o da bitti. Kendisi tam bir minnoş anadolu çocuğu zaten, gerçek aşkı bekliyor tatlışım benim.

Tabi ki emin olmamakla birlikte kendisinin dikkatini çektiğimi düşünüyorum, zaman zaman ufak bakışlarını falan yakalıyorum.

Şimdik, böyle durumlarda mevzuyu ilerletmek için ne yapmak lazım? Baya kurumsal bir yerde çalıştığımız için, ayrica is yerinde duygusal ilişkilere çok sıcak bakilmadigi için açıktan yürümek kolay değil.

Taktik ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. Kendisi böyle bir durumu deneyimlemiş ve başarıya ulaşmış suserlar varsa deneyimlerinizi duymak isterim.

Tabi belirtmeyi unutmuşum, ben kadın tarafıyım o erkek.

Belki kutlamak isteyen olur. Olur mu acaba :))