Ekşi Duyuru

bir kaç aydır ağır kayıplar ve yıkıcı olaylar yaşadım. eş zamanlı olarak kendimi güçlü ve dinç hissediyordum, yenileniyor ve umut edecek şeyler buluyordum. an itibariyle tüm tuttuğum ve varlığından haberdar olmadığım üzüntü rezervlerim patlamış durumda. tabiri caizse oturduğum yerde eriyor gibi, bedenim kum tanelerine dönüşüp savrulacak gibi hissediyorum. içten içe hıçkırarak ağlamaktan gücü tükenmiş şekilde bitap haldeyim. dayanamıyorum artık. gücüm tükendi. o kadar anlamsız ki her şey... aylardır gözümün önünde sessiz duran her şey dillendi, birikmiş anıları bir bir bir meydana çıkartıyorlar. hüznümü dayandırabileceğim bir yer yok, içimde paramparça her anı gibi tozla kaplı duygularım. çaresi var mı (neyin?) yok mu, varsa bulabilecek miyim? bilmiyorum. düşünmeye takatim kalmadı.

bulamadığım cevaplara ve daha nicesine dair, bildiğiniz varsa lütfen bana bir şey söyleyin...