Ekşi Duyuru

Şuan ki sevgiliniz ya da eski sevgilinizi ilk gördüğünüz de etkilendiniz mi? Yoksa sonradan tanıya tanıya mı bir şeyler oluyor?

Benim çıktığım ya da çıkmak istediğim kızlar ilk görüşte hiç ilgimi çekmemişti. Sonradan sohbet edince beğenmeye başlıyorum ben. İlk görüşte beğendiğim kızlarla da hiç olmuyor tanıdıkça o beğenme bitiyor.

her gün en az 5 saat bomboş zamanım var. ki bunu çok daha fazla arttırabilirim.5 ay kadar bir süre de uyumak dışında bomboş olacağım. bu sürede bilgisayar ile ilgili bi program öğrenmek istiyorum.aklımda yazılım programlarından biri-animasyon yapma- video edit programları geliyor. siz olsanız napardınız? bu konuda bi yönlendirmeye ihtiyacım var aslında. bir şeye girişeyim istiyorum ama neye girişeceğim bilmiyorum. bu arada böyle şeylere yatkındır.içine girirsem bi şekilde öğrenirim .

Burda ne yazıyor okuyabilen var mı hepsini?
Mobil içim foto: i.imgyukle.com

Yarın üroloji bölümünw gideceğim ama çekiniyorum biraz. Ya şeyini aç bakayım derse açamam, utanırım. Daha önce tecrübesi olan var mı erkek kişisi olarak. Gitmeden önce yapmam gereken bir şey var mıdır?

Gündelik hayatta iki kişi arasında kalıyorum genelde. Örnek vereyim mesela. Yakın kız ve erkek arkadaşım var. İkisi benim vasıtamla tanıştı. Bir olay oldu somra aralarında. Kız bana anlattı. Kızın yanındayken kızı haklı buldum. Sonra bu olayı erkek arkadaşıma bahsettim. Dikkatli ol dedim. O kendi açısından değerlendirdi. Bu sefer o haklı geldi bana. (tam tarafsız olarak bakınca erkek olanın niyeti belli ama salağa yatarak kendini haklı çıkarabiliyor). Ben bu durumda resmen arada kalıyorum, napacağımı da bilmiyorum. Erkek arkadaşım diyor sen beni savunmadın ona karşı. Beni haksız çıkarıyorsun vs vs. Sorunu atlattım ama buna benzer olaylar hep geliyor başıma. Arada kalıyorum ve günin sonunda haksız olan ben oluyorum. Kendim o an anlatan kişinin haksız olduğuna inansam yüzüne söyleyebilecek biriyim ama anlatan kişi haklı gibi geliyor her zaman. Nasıl bir şeydir bu. Neyi öğrenmem lazım?

Son 1 kaç haftadır çeneme yakın çevresindeki sakalları istemsiz olarak dişimle ya da tırnaklarımla kökünden çekiyorum. Neden yaptığıma dair Bi fikrim yok ve kontrol edemiyorum. Hiç acımıyor da. Neden oluyor bu, psikolojik bir şey olabilir mi?

Saçma gelebilir ama hiç sinirli olamıyorum ben. Adam dövme niyetinde değilim tabi ama bazen az da olsa sinirlenmem gereken bir şey oluyor ama ben anlamıyorum bile. Bir olay oluyor benim o an tepki vermem gerekiyor ama tartışmadan kaçınmak için galiba o an ben anlamıyorum. Taa sonradan tepki vermem gerektiğini anlıyorum. Olayların hep iyi yönünü düşünüyorum malesef. Çok kötü bir şey değil bu durum ama bazen salak gibi olduğumu düşünüyorum. Ne yapmam lazım çözümü var mı bu durumun?

Bir türlü üstesinden gelemediğim bir sorun oldu bu kredi kartları. 2 tane kredi kartım var ve ben bunları kesinlikle ödeyemiyorum.geöen sene birden ödemek için kredi çektim ama zararlı çıktım. Şuan borcum daha fazla. Öyle büyük Bi meblağ da değil ama olmuyor. Biraz detay vermem gerekirse
Maaş 200 br olsun
Kredi kartı borcu 600 br
Her ay ödemem gereken taksit 50 br var.
Totalde ben ayda 100 br bile harcamıyorum gibi görüyorum kendimi ama 200 e her ay yaklaşıyorum. Nasıl çözücem ben bu sorunu? Yeniden kredi mi çekeyim? Yoksa yapılandırayım mı? Ya da var mı Bi fikrimiz?

Kızlara sorum flört dönemindeki erkeklerle konuşmayı en çok sevdiğiniz konu nedir?

Erkeklere sorum flört etmeye başladığınız kızlarla konuşmayı en çok sevdiğiniz konu neydi?

Genel cevaplar vermezseniz sevinirim, sadece 1 2 örnek istiyorum.

Bir ara bozuldu gibi ama şu aralar yine iyi gibi. Burdan kimse ile tanışmadım. Kimse ile özel Bi sohbetim de olmadı. Ama yine de çok seviyorum. Kimseye soramadığım soruları burda rahatlıkla sorabiliyorum.

Soruma gelirsek duyuruya 10 üzerinden kaç verirsiniz? Ek olarak kısa Bi görüşünüz.

Yeni tanıştığın ya da bir süredir tanıştığın birine kendini nasıl açarsın? Kendini açma nedir? Ben galiba kendimi hiç açamıyorum. İçe kapanık biriyim. Bunu bana anlatabilir misiniz? Özelden de yazabilirsiniz.

Derdimi şey edebilirsiniz öncelikle ama yine de yazayım.
25 yaşındayım. Çok yakın olduğum erkek arkadaşlarım var benim. Hem ilkokuldan hem liseden hem de ünvden. Bu konuda çok şanslıyım. Kız arkadaşım desek onda da hiç fena değilim. Beraber gezdiğim, evine gittiğim bir şeyler yapabildiğim kız arkadaşlarım var. Hatta arkadaş sayımı çok rahat artırabilirim. Ama bir eksiklik var yine de. Büyük ihtimalle bu sevgilim olmamasından kaynaklanıyor. En son kız arkadaşımla 1 yıl beraberdik ama öylesine. Duygu olarak 0 seviyesindeydi. Şöyle her şeyimi paylaşabileceğim beni heyecanlandıran bir kız arkadaşım olsun istiyorum ama yok. Hiç kimseye karşı böyle bir his besleyemiyorum. Galiba bu yüzden kendimi çok yalnız hissediyorum. Sorunum bu çözümü de belli gibi ama olmuyor işte. Herhangi bir yorumda bulunursanız sevinirim.

Bi türlü çözemediğim bir sorunum var. Karşı cinsle yalnız kaldığımda iletişim kuramıyorum. Örnek vererek anlatayım. Herhangi Bi yerde Bi kızla tanışıyorum. Sonra beraber Bi yere gidiyoruz yemek yemeye. Sonra beraber bir şey planlıyoruz. Tavla oynayalım diyoruz. Gidiyoruz tavla oynamaya ama ben genel konulardan sonra konuşacak hiç bir şey bulamıyorum. Haliyle sıkıcı biri oluyorum. Çok net farkediyorum karşı taraf benimle konuşmaya çalışıyor ama bende tık yok. Haliyle Bi süre sonra bu arkadaşlık seviye atlamadan çöpe gidiyor.

Başka bir örnek vereyim yine. Ortak Bi arkadaş grubunda Bi kızla tanışıyorum. Bi yerde herkes gidiyor ve ben o kızla yalnız kalıyorum. Yine konuşacak bir şey bulamıyorum. Aklıma saçmalayacak şeyler bile gelmiyor. Çekingenim diyeceğim ama aklıma bir şey geliyor da konuşamıyorum değil, bir şey gelmiyor ve ben konuşamıyorum. Aramızda samimi Bi sohbet olmuyor haliyle.


Yine bugün başıma gelen olay. Kuzenimle 2 kızla buluşmaya gittik. Biri kuzenimin sevgilisi. Neyse gittik arabaya bindiler ben konuştum baya sohbet ettim bunlarla. İyi güzel gidiyorum. Sonra yemek yedik Bi yerde. Kuzenim aldı sevgilisini arkaya bindiler konuşuyorlar şakır şakır. Bende öndeki kız ile ne konuşayım diye düşünüyorum ancak. Yine sessiz kaldım haliyle.


Kısacası iletişim kurarken özellikle yalnız kalınca o sıcak samimi sohbeti kuramıyorum ya da o sohbete dahil olamıyorum. Hep havadan sudan konulardan konuşabiliyorum. Bu konuda yardımınıza ihtiyacım var çünkü yine tanımadığım bir kız ile buluşacağım bugün.

25 yaşında er kişiyim.

Okuyan, cevap veren herkese teşekkürler. Özelden de yazabilirsiniz.

Selam
Minik Bi konu hakkında danışacağım size. 185 boy 79 kiloyum. Kilom iyi gibi ama zayıfım görünürde. Bununla birlikte yüzüm de çok zayıf. Çökmüş gibiyim. Kilo alsam Bi gelişme olur mu? Yüzümü hiç sağlıklı bulmuyorum. Her geçen gün daha da çirkinleşiyor gibi.

Bulunduğum yerde pilav yiyebileceğin Bi yer yok. Evde pilav yapmak için tüm malzemelerim de var ama bir şey eksik. Tüp yok evde. Pilavı yapmak için çılgın fikirlerim var.
1- ketılda suyu ısıtıp sonra pirinci direk içine koymak. Olabilir gibi geliyor ama atladığım bir şey de olabilir.
2- pilavı tencere de yapmak. Isıtmak için de tost makinesini kullanmak. Bu yol olmaz gibi geliyor, tost makinesi yeterince ısıtmaz tencereyi diye düşünüyorum.
3- pilavı yine tencere de yapmak ve tencereyi fırına koymak. Bu da olabilir geliyor ama tencereye fırının içinde ne olur kestiremiyorum.

Evet duyuru sakinleri sizce hangi yolu seçeyim? Varsa fantastik fikirleriniz onları da okuyabilirim. Şimdiden teşekkürler

Daha önce sildiğim duyurularda da bahsettiğim gibi insanlarla genel olarak yalnız kaldığımda konuşacak bir şey bulamıyorum. Kalabalık ortamlarda da durum çok farklı değil. Ama kalabalık olduğu için sıyrılıyorum bir şekilde. Bir kaç gündür konuştuğum Bi hanımefendi ile bugün buşuşuyorum bir cafede. Ama bu durum bende fobi oldu sanırım. Resmen ayaklarım geri gidiyor. Kızın yanına gidip çok sıkıcı kalırım diye. Bi yalan uydurup gitmeyeyim mi napayım ben?

Sabahları sarhoş gibi uyanan biriyim. Sıfır enerji ile evden zar zor çıkıyorum. Kahvaltı filan yok tabi. Sonra simitçiye gidip 1 simit yiyorum. Ordan işe. Saat 2 ye kadar orda kalıyorum. Yemek filan yok. 2 de eve dönüp 1 dürüm(döner-Kenan VS) yiyorum. En son da akşam ev yemekleri olan Bi yere gidip düzgün bir şeyler yiyorum. Tüm öğünlerim bunlar. Bu sebeplerden gün içinde fazlasıyla halsiz kalıyorum. Hep Bi yerlere yatmak, uzak ak istiyorum. Ayakta duramıyorum hiç bir zaman. Askere filan gitsem ayakta 5 dk suramayacağımından tezkere alamam büyük ihtimalle.

Sabah kahvaltı yapayım diyorum ama uykudan feragat edemiyorum. 12 gibi acıkıyorum ama tembellikten yanımda yiyecek bir şey görürmediğim için aç aç saatin 2 olmasını bekliyorum.

Aslında sorunum belli. Tembel olduğum için yemek yiyemiyorum. Yemek yemediğim için de halsiz oluyorum. Halsiz olduğum için de tembel oluyorum :)


Soruma gelecek olursam,
Bu halsizliğime nasıl Bi çözüm bulabilirim?

185 boyunda 80 kiloyum. Kilom filan da ideal aslında. Baya uzun oldu şimdiden teşekkürler.