Buraya duyuru açmıştım, yorkshire terrier nereden bulabilirim diye. Uzun aramalar sonucu nihayet köpeği yavrulamış birinden 3 aylık erkek yavrusunu alacağım haftasonu.
Epeydir kararlıydım, bakarım yahu diye. ama şimdi işler ciddiye binince biraz tereddüt ettim. normalde Köpeklere kedilere aşığım sokakta gördüm mü oynamadan sevmeden geçmem. Çocukken ailem istemedi şimdi abimle birlikte yaşıyorum, ikna ettim ama bana köpek bakımında kesinlikle sorumluluk kabul etmeyeceğini söyledi, hatta "gitsin dersem gider" diye şart koştu. Az önce babamla konustum o da tamamen karşı, kendine baktın da köpeğe mi bakacaksın bi de diyor. Sadece erkek arkadaşım destekliyor ben sana yardım ederim diye ama hayatta güvendiğim diğer 2 erkeğin de "ben karışmam" diyerek rest çekmeleri beni tereddüte düşürdü. Hayatımı şöyle özetleyeyim: sabah 8den 12ye kadar dersim var öğleden sonra boşum. Okulda devam zorunluluğu yok, çok uğramıyorum zaten. Hafta sonları dil kursuna gidiyorum. Çok bir sosyal hayatım yok her gece ortamlara akmam, bana kalırsa vaktim bol. Öte yandan aylar boyu araştırıp evde bakılmaya en müsait köpek ırklarından birini seçmeye çalıştım. Kalkıp da golden alayım husky alayım demiyorum. Köpek eğitimi konusunda çok tecrübeliyim diyemem ama arkadaşımın köpeğine geçici bir süre bakmışlığım vardır. Hatta arkadaşım döndüğünde "nası yaptın helal olsun mum gibi olmuş" demişti. köpek eğitimiyle ilgili milyon tane video izleyip makale okumuşumdur, maddi durumumuz da iyi. Çişinden kakasından tiksinmem, temizlerim eğitene kadar. Beni tereddüte düşüren babamın rest çekmiş olması. Normalde o kadar alışığım ki her adımımda onun tarafından desteklenmeye, şimdi ondan yoksun kalınca elim ayağım dolaşmış gibi oldu. Yahu köpek bakmak bu kadar mı zor? Herkes nasıl bakıyor? Elalem tuvalet eğitimi bile vermeye tenezzül edip şımartılmış köpekleriyle gayet mutluyken ben bu kadar bilinçli olmama rağmen bu kadar tereddüt ediyorum. Napayım?
Epeydir kararlıydım, bakarım yahu diye. ama şimdi işler ciddiye binince biraz tereddüt ettim. normalde Köpeklere kedilere aşığım sokakta gördüm mü oynamadan sevmeden geçmem. Çocukken ailem istemedi şimdi abimle birlikte yaşıyorum, ikna ettim ama bana köpek bakımında kesinlikle sorumluluk kabul etmeyeceğini söyledi, hatta "gitsin dersem gider" diye şart koştu. Az önce babamla konustum o da tamamen karşı, kendine baktın da köpeğe mi bakacaksın bi de diyor. Sadece erkek arkadaşım destekliyor ben sana yardım ederim diye ama hayatta güvendiğim diğer 2 erkeğin de "ben karışmam" diyerek rest çekmeleri beni tereddüte düşürdü. Hayatımı şöyle özetleyeyim: sabah 8den 12ye kadar dersim var öğleden sonra boşum. Okulda devam zorunluluğu yok, çok uğramıyorum zaten. Hafta sonları dil kursuna gidiyorum. Çok bir sosyal hayatım yok her gece ortamlara akmam, bana kalırsa vaktim bol. Öte yandan aylar boyu araştırıp evde bakılmaya en müsait köpek ırklarından birini seçmeye çalıştım. Kalkıp da golden alayım husky alayım demiyorum. Köpek eğitimi konusunda çok tecrübeliyim diyemem ama arkadaşımın köpeğine geçici bir süre bakmışlığım vardır. Hatta arkadaşım döndüğünde "nası yaptın helal olsun mum gibi olmuş" demişti. köpek eğitimiyle ilgili milyon tane video izleyip makale okumuşumdur, maddi durumumuz da iyi. Çişinden kakasından tiksinmem, temizlerim eğitene kadar. Beni tereddüte düşüren babamın rest çekmiş olması. Normalde o kadar alışığım ki her adımımda onun tarafından desteklenmeye, şimdi ondan yoksun kalınca elim ayağım dolaşmış gibi oldu. Yahu köpek bakmak bu kadar mı zor? Herkes nasıl bakıyor? Elalem tuvalet eğitimi bile vermeye tenezzül edip şımartılmış köpekleriyle gayet mutluyken ben bu kadar bilinçli olmama rağmen bu kadar tereddüt ediyorum. Napayım?
bu boyutta 60-70 tane yapışkanlı logoyu nerede yaptırabilirim?
Doğal içerikli ürünlerin bulunacağı butik bir kozmetik firması kurmak üzereyiz. İsim konusunda takıldık. Telaffuzu kolay, akılda kalıcı, doğallığa vurgu yapan bir isim öneriniz var mı?
1