Ekşi Duyuru

Insan nasil oluyor da yasamaya sevinc duyabiliyor. Ben hic beceremedim bunu. Tersini ölme istegi olarak düşünmeyin. Yasamak istiyorum ama sevinç duyamiyorum. Nasil beceriyor insanlar bunu?

merhaba,

tam kar havasında giymelik, güzel ısıtacak, popoyu kapatacak uzunlukta bir şey arıyorum ama fiyat sınırım var 500 gibi. yoksa gidip columbia falan alayım diyecem de çok pahalı yav. mango gibi yerlerde de dandikmiş gibi geliyor incecik şeylere sırf markadan dolayı fahiş fiyat çekmişler. hangi markalara bakayım ?

Yuruyerek ulasim icin taksim metro mu osmanbey metro mu?

ya da hiç açıklandı mı?

siz seviyorsunuz diyelim evde besliyorsunuz vs, karşı taraf ise hayvan sevgisinden yoksun, kedi köpek at kuş ona hiçbir şey ifade etmiyor. sokakta yaralı havan gördüğünde aman banane diyip giden bi cins.

edit: hayvan sevmekten kastım aaa ne minnoş şeklinde hayvan görünce yımışmak değil. biraz vicdani bir şeyden bahsetmeye çalıştım aslında.

ilk gün hiçbir şey yoktu. bugün ikinci gün ve felaket ağrı, acı var kolumda. şişlik, morluk vs yok. normal midir? ne zaman geçer?

taksim'den mi yürüsem daha rahat olur osmanbey mi? metrodan hangi çıkıştan inip ne yöne gitmeliyim?
istanbul'u çok iyi bilmiyorum. net tarif edebilirseniz güzel olur.

Asiri ozlem çektiğiniz zamanlar nasil basa cikiyorsunuz? Ozlenmediginizi de biliyorsaniz eger.

Duyuruyu boyle gereksiz sorular mesgul ettigim için ozur dilerim. Paylasma ihtiyacı hissettim.

youtu.be