Ekşi Duyuru

köşkten veto yer mi sizce? cbabdullahgul daha karar vermedi bildiğim kadarıyla. bana veto edecek gibi geliyor ama öyle olsa bile bir yasama organının böyle bir yasa çıkarması çok üzücü.

türkçe altyazılı türkçe film ve kolay okunabilir türkçe edebiyat yapıtları önereceğim. sait faik okumayı düşünüyor. olabilir dedim. film olarak da geçenlerde jin'i izlemiş ve beğenmiş. kolay anlaşılır ne önerebilirim bu arkadaşa film ve kitap olarak?

hangi okuyucuyu kullanıyorsunuz (marka ve model)? artıları ve eksileri ne sizce?

Göçmek istiyorum sevgili göçebeler. Temelli gideceğim, kafama koydum. Hukukçuyum. Denklik menklik alıp üstüne okuyup bi şekilde yoluma bakarım. Avrupa'ya pek sıcak bakmıyorum, yeni bi dil öğren vs... Amerika'nın sağlık sistemi sakat ve pek ilgimi çekmiyor açıkçası. Benim arzum Avustralya, hem sıcak severim hem de doğası şahane. Ama etrafımda Kanada'yı düşün diyenler de var, özellikle ailem. Ha deyince uğraşmaya başlanacak bir şey de değil tabii. Siz ne dersiniz? Her türlü fikrinizi çekinmeden belirtin lütfen.

espresso bazlı kahveler için soruyorum, istanbul'da nerede? starbucks'ı beğeniyorum ben ama daha iyi diyebileceğiniz butik yerler de vardır belki.

nelerdir? yer: istanbul

Yüz için soruyorum. Karma bir cildim var. T bölgesi biraz yağlı, yanaklar ve dudak etrafı özellikle kışın çok kuruyor. Ne önerirsiniz? Siz kullandınız mı ve memnun musunuz?

bilhassa kadınlara sorum: uzun dalgalı saçlarım var. elektriklenmeyi önlemek için krem, köpük vb ne önerirsiniz? sprey gibi sertleştirmesin, doğal dursun istiyorum. aynı zamanda ağırlaştırıp saçlarımı söndürmesin, dolgun kalsın. kullanıp da memnun kaldığınız bir ürün var mı?

bazı duyurularda hakikaten ufuk açan yanıtlar okuyorum, o yüzden bugün düşündüğüm bir şeyi sizlere de sormak istedim.

etrafımdaki insanlarda, özellikle yirmili yaşların ilk yarısındakilerde derin bir umutsuzluk var. hayatlarında her şey yolunda gitse dahi temelde mutsuz olduklarını görüyorum. peşin hükümlü davranıp "doyumsuzluk" olarak yaftalamak mümkün ama gerçekten doyumsuzluk değil bu. örnek verirsem; iyi okullardan mezun, iyi yerlerde çalışanlar ve sosyal/özel hayatlarında bir problemi olmayanlar dahi böyle. bunların birine ya da birkaçına sahip olanlar da böyle. hiçbirine sahip olmayanlar da. bir kısmı mücadeleden vazgeçmiş, bir kısmı mücadele ediyor ama size içini açtığında aslında mutsuz olduğunu ya da kendine, hayata veya insanlara tahammül edemediğini söylüyor. gencecik insanlardan intihar laflarını duyuyorum, lafta kalmayıp uygulamaya dökenlerle de karşılaşıyorum. insanlar artık yaşamaktan zevk almıyorlar gibi geliyor bana. gençlerin genel profili mi bu yoksa? neden böyle bu insanlar sizce?

bir el atarsanız çok mutlu olurum:

Section 5(1) of the Public Order Act 1986 makes it an offence to use threatening, abusive or insulting words or behaviour, or disorderly behaviour within the hearing or sight of a person likely to be caused harassment, alarm or distress thereby.

içün neler yapıyorsunuz? yöntemlerinizi anlatsanız ya biraz.