18 yaşında hatun kişisiyim. bu zamana kadar hiç sevgilim olmaması durumundan şikayetçiyim. öncelikle niyetimin sadece tavsiye almak olduğunu belirtmek isterim. zira bu platform üzerinden sevgili bulmak niyetinden değilim. sevmem de güvenmem de.
önce fiziksel özelliklerden bahsedelim, 168 boy 62 kiloyum. gözlüklüyüm. gözlüğün neden insanı itici yapan bir unsur olduğuna da anlam verememekteyim. gözlüklerim normal. şu son zamanlarda moda olan, oysaki birkaç yıl önce herkesin dalga geçtiği koca ve siyah çerçeveli olanlardan değil. modayı sevmem. ahanda ilk fireyi verdim. modayı sevmemek çok mu şey kaybettiriyor bana sizce? genel olarak alışverişi sevmem. erkek gibi kızım. şöyle söyleyeyim, istesem bu erkek fatma rollerinden sıyrılabilirim. sosyoloji, psikolojiden anlayan beri gelsin. kaçıyorum kendimden. erkek fatma olmanın bana hiçbir şey kazandırmayacağını hatta kaybettireceğini bilmeme rağmen inatla tersini yapıyorum, çünkü bunun kaderim olduğunu düşünüyorum ve "yaptım ama olmadı" demektense "yapmadım, nitekim olmadı da" demeyi tercih ederim ilerde. ne ilerisi amk ne kalmış şurda zaten 25e, 30a.
gördüğünüz gibi acayip karamsarım. hiç mi sevildiğini hissetmedin de bu kadar karamsarsın diyeceksiniz. 2 tane oldu, salak gibi onları sayayım mı? biri 4 ya da 5. sınıfta, aklımın böyle şeylere ermediği (iyi ki de ermemiş, neme lazım o yaşta aşk meşk) bi vakitte olmuştu, diğeri de 12 yaşındayken 20 yaşında birinin bana kur yapmasından ibaretti (öehh demeyin, fiziksel özl.lerime tekrar göz atın beni o zamanlar 16 yaşında zannetmesine hak vereceksiniz). şu anda 18 yaşındayım ama 25 gösteriyorumdur, bu da eksi puan mı bilmem.
en kötü özelliğim, asosyal olmam. heheeey, bununla gurur duyar gibi yazıyorum ya, tam oldu. yapamıyorum abicim. zorluklarla geçti çocukluğum. zaten sosyal olsam buraya bunları yazıyor olmazdım dimi? işte beni tanıdınız. şimdi deyiverin bakem üzerimde büyü mü var (çok şüphe ettiğim insan var, malum zorlu çocukluk), evde mi kaldım, yoksa benim için hala umut var mı?
not: belirtmekte fayda var sanırım. giyinmesini, makyaj yapmasını da biliyorum. öyle olduğum zamanlar bütüüüüün bayanlar bana övgü yağdırıyor. evet, BAYANLAR. erkeklerde yine tık yok. ben de bu durumu bildiğim için böyle zamanlarda x9999999999... stresli oluyorum ortamda. şimdi bu ibneler ben normal halimdeyken ha sinek geçmiş ha ben geçmişim fark etmiyorlar ya, makyajlı olduğum zamanlarda da hepsini öldürmek geliyor böyle içimden. hayır, neden sadece kadınlar dikkat eder ki güzelliğime, lezbiyen mi olayım lan?!
önce fiziksel özelliklerden bahsedelim, 168 boy 62 kiloyum. gözlüklüyüm. gözlüğün neden insanı itici yapan bir unsur olduğuna da anlam verememekteyim. gözlüklerim normal. şu son zamanlarda moda olan, oysaki birkaç yıl önce herkesin dalga geçtiği koca ve siyah çerçeveli olanlardan değil. modayı sevmem. ahanda ilk fireyi verdim. modayı sevmemek çok mu şey kaybettiriyor bana sizce? genel olarak alışverişi sevmem. erkek gibi kızım. şöyle söyleyeyim, istesem bu erkek fatma rollerinden sıyrılabilirim. sosyoloji, psikolojiden anlayan beri gelsin. kaçıyorum kendimden. erkek fatma olmanın bana hiçbir şey kazandırmayacağını hatta kaybettireceğini bilmeme rağmen inatla tersini yapıyorum, çünkü bunun kaderim olduğunu düşünüyorum ve "yaptım ama olmadı" demektense "yapmadım, nitekim olmadı da" demeyi tercih ederim ilerde. ne ilerisi amk ne kalmış şurda zaten 25e, 30a.
gördüğünüz gibi acayip karamsarım. hiç mi sevildiğini hissetmedin de bu kadar karamsarsın diyeceksiniz. 2 tane oldu, salak gibi onları sayayım mı? biri 4 ya da 5. sınıfta, aklımın böyle şeylere ermediği (iyi ki de ermemiş, neme lazım o yaşta aşk meşk) bi vakitte olmuştu, diğeri de 12 yaşındayken 20 yaşında birinin bana kur yapmasından ibaretti (öehh demeyin, fiziksel özl.lerime tekrar göz atın beni o zamanlar 16 yaşında zannetmesine hak vereceksiniz). şu anda 18 yaşındayım ama 25 gösteriyorumdur, bu da eksi puan mı bilmem.
en kötü özelliğim, asosyal olmam. heheeey, bununla gurur duyar gibi yazıyorum ya, tam oldu. yapamıyorum abicim. zorluklarla geçti çocukluğum. zaten sosyal olsam buraya bunları yazıyor olmazdım dimi? işte beni tanıdınız. şimdi deyiverin bakem üzerimde büyü mü var (çok şüphe ettiğim insan var, malum zorlu çocukluk), evde mi kaldım, yoksa benim için hala umut var mı?
not: belirtmekte fayda var sanırım. giyinmesini, makyaj yapmasını da biliyorum. öyle olduğum zamanlar bütüüüüün bayanlar bana övgü yağdırıyor. evet, BAYANLAR. erkeklerde yine tık yok. ben de bu durumu bildiğim için böyle zamanlarda x9999999999... stresli oluyorum ortamda. şimdi bu ibneler ben normal halimdeyken ha sinek geçmiş ha ben geçmişim fark etmiyorlar ya, makyajlı olduğum zamanlarda da hepsini öldürmek geliyor böyle içimden. hayır, neden sadece kadınlar dikkat eder ki güzelliğime, lezbiyen mi olayım lan?!
sağ kolumda 11 aydır süregelen (yaklaşık 1 ay işte) bi ağrı var. bilekten yukarı doğru tırmandı böyle. bu yaz çekilmez hale geldi. bide tipi değişti, ağrıdan acıya döndü daha çok. böyle çeşitli yerlerde inanılmaz bir acı duyuyorum. resimde boyadığım 2 alakasız yerde acım maksimum. özellikle omzuma yakın yerdekinde. biri kol kasımın olduğu yer, biri tam kemiğin geçtiği yer, adını koyamadım haliyle. bide el içimde böyle değişiiik bi ağrı var, bazen acıma olabiliyo diğer 2sindeki gibi, bazen yanma, bazen uyuşukluk, ne ararsan bende var yani. felç başlangıcı mıdır bu (tıptan anlamayan bu cahile aldırmayınız siz, kendi fikirlerinizi yazınız bide bilirkişi olursa çok sevinirim, hayat memat meselesi sonuçta) yoksa ameliyatlık bi durum mudur, nedir amına koyim burda 1 senedir ihtiyar gibi kolum da kolum diye geberiyorum.
1