Ekşi Duyuru

er kişinin sevgilisi kendisinden 2-3 yaş küçük olsa mı daha iyi olur yoksa yaşıt olsalar mı? hangi yönleri iyi veya kötüdür?

not: bahsettiğim yaş tabiki lise çağları değil, 20li yaşlar.

ve bununla birlikte depresyona girenler. hemen facebook hesaplarınızı kapatın. kapatın la, ne duruyonuz.

facebookta arkadaşlarınızın gezdiği, tozduğu, yediği, içtiği şeylerin/yerlerin fotoğraflarını görmekten bilinç altınıza sizin bunların hiç birini yapmadığınız işleniyor ve kendinizi kötü hissediyorsunuz. oysa ki olay öyle değil.

atıyorum A isimli arkadaşınız pazartesi akşamı eğlendiği, gezdiği yerlerin fotoğraflarını koyuyor. siz de görüyorsunuz.

ertesi akşam B isimli arkadaşınız farklı bir fotoğraf koyuyor. atıyorum sevgilisiyle geçirdiği günün fotoğraflarını.

bir sonraki gün ise C isimli arkadaşınız başka şeyler paylaşıyor. @Bebek starbucks gibi.

Siz de içten içe diyorsunuz ki ulan millet geziyor, tozuyor ben malak gibi yatıyorum. hiç bir şey yapmıyorum. benden bir şey olmaz.

dikkat ederseniz baktığınız fotoğraflar farklı kişilere ait ve onlar da sizin gibi (buraya dikkat) kırk yılın başı dışarı çıkıyorlar ve onu hemencecik paylaşıyorlar. siz hepsini gördüğünüz için sanki herkes her gün gezip tozuyor siz oturuyorsunuz gibi geliyor.

ne diyorsunuz, haklı mıyım ?

yirmi küsür yaşlardayım ancak iyi bir işim, gelirim olmasına rağmen çok yalnız hissediyorum. canım bir şeyler yapmak istemiyor. aslında bir çok şey yapmak istiyorum ama yalnız başıma sap sap yapınca hiç bir değeri olmayacakmış gibi geliyor.

örneğin boğazda gidip en lüks restoranda yemek yemek istiyorum. ama şimdi orada tek başıma oturup da yemek yemek benim için hiç bir anlam ifade etmiyor. gece klubüne gidip sabahın ilk ışıklarına kadar dağıtmak istiyorum. helikopter kiralayıp havadan şehir turu yapmak istiyorum. haftasonu allahın unuttuğu yerlere gidip piknik yapmak istiyorum. festivallere gitmek istiyorum. konserlere gitmek istiyorum. sabaha kadar telefonda konuşmak, sabah 7'de de işe uykulu gözlerle gitmek istiyorum. cuma akşamı iş çıkışı herkes bir yerlere giderken ben eve gitmek istemiyorum. evde kendi başıma yemek yapıp kendi başıma yemek istemiyorum. yağmur altında öpüşmek istiyorum. birinin gözlerimin içine bakarak "seni seviyorum" demesini istiyorum.

çok mu şey istiyorum ?

kadınları sadece bir et parçası olarak gören,

ilk önce seviyorum ayakları çekip istediğini aldıktan sonra kıça tekmeyi basan,

yaptığı skorları her konu açıldığında ballandıra ballandıra anlatan,

sırf vücudu güzel diye "surata kese kağıdı geçiririz" tabirini kullanabilen,

bütün hayatını o küçücük şeye adayan, onu elde etmek için her türlü şekle girebilen,

biri olamadık ya la. di mi?

bu erkek tercih edildiğine göre vardır bunda bir şey deyip gözlerinde daha çekici gözükürler mi yoksa yok mu böyle bir şey ?

var mıdır böyle bir şey? katılıyor musunuz? düşünceleri alalım.

bir nevi eğlenilecek, evlenilecek kız gibi de düşünülebilir.

hazır er tayfanın maç başında olduğu şu sıralarda ufak bir soru sormak istedim.

size aşık olduğunu itiraf eden, sevdiğini dile getiren birine "şu sıralar kafamı dinlemek istiyorum, ilişki düşünmüyorum" cevabını verdikten sonra o kişi içinizde bir ukte olarak kalır mı yoksa sallayıp yolunuza devam mı edersiniz?

nolur yani?

var mı böyle bir zaman? o günler gelecek mi?

üniversitede pek kız olaylarına girmemiştim. kendi isteğimle diyelim biz buna. çünkü derslere mi vakit ayıracan yoksa allahın kızına mı derken iki tarafta da sıçışlarda olacağımı düşündüm.

derken okul bitti, askerliği yaptık geldik. 1 sene geçti yaş oldu 24, şuanda iyi bir firmada çalışıyorum. güzel de para alıyorum ancak iş bunlarla bitmiyor tabi. insan yanında güzel, sevimli biri olsun istiyor. bir etkinlik olunca onunla birlikte katılmak istiyor. veya yanında o olduğu için kendi etkinliğini kendi yaratmak istiyor. ama gel gelelim olmuyor.

efendi adamız vesselam. öyle şu kızla takılayım 1-2 ay, alacağımı alayım sonra sepetlerim tayfasından değiliz. sevmediğim veya sevemeyeceğim biriyle birlikte olmam. belki de bu seçiciliğimden dolayı kaybettim hep.

bir de insanlar arasında hep iyi olarak görünüyorum, kimse hakkında kötü düşünüp arkasından konuşma gibi bir huyum yok. bu da bir etkendir değil mi?

neyse fazla uzatmayayım da özetçiler kızmasın :)

evet, nedir durum erman hocam ?