Ekşi Duyuru

az önce sözlükten uçuruldum.
canları sağolsun.

ama duyuruyu seviyorum.
ekşiden atılınca aynı kullanıcı adıyla ve geçmişimle burada olamıyor muyum?

ne olacak?

950TL diyor karşı taraf. Temiz görünüyor.

Ben hiç anlamam. Önerir misiniz?

Hafif kırgınlık hissediyorum. Kendimi biliyorsam, hastalık öncesi kırgınlığı.
Hastaneye gidip acilde bir serum mu vurdursam?
Ama daha önce hiç yapmadım, nasıl oluyor bu iş?
Hastaneye gidip ne diyorum?
Bir de sigortam yatılıyı karşılıyor, ayakta tedavi değil.
Özele gitsem ne kadar veririm?

Ya da bi parol alıp yatıp uyumalı mı?
:(

1953 yapımı Drakula Istanbul'da filminin copyright'ı ne durumdadır?
bu filmi alıp yapmakta olduğum filmin içinde tv görüntüsü olarak koysam bana sorun çıkarır mı?
baya filmde 2-3 dakika boyunca göstermekten bahsediyorum.

www.youtube.com

İnsan nasıl 'politikaya atılır'?
Nedir bunların basamakları?

Elbette tek bir yol yok ama nedir bildiğiniz yollar?

Diyelim ki benim bir çocuğum var ve ben okula gitmesini istemiyorum. Belki maddi gücüm var, evde özel hocalarla yetiştireceğim, belki okuldaki şeyleri öğretmeyip daha sosyal, başka şeylere meraklı bir şekilde yetiştireceğim vs.

Devlet buna izin veriyor mu? Hangi şartlarda bu olabilir? Yoksa diyelim ilk 8 sene okumak zorunda ama lise zorunluluğu yok mu?

Bu konuda bilgisi olan ya da örnek bilen vs. var mı?

Apartman içi tadilat legal olarak sabah saat kaçta başlar ve akşam kaçta sonlanmalıdır?

Bir de bu saatler dışındaki tadilatı kime/nasıl şikayet etmeliyim?

Sadece meraktan soruyorum ve 1-2 saate de sileceğim.

Fol Sinema'yı duydunuz mu?
[folsinema.com]

Ve hiçbir etkinliğinde bulundunuz mu?

[3 senedir hayatımın büyük bir bölümünü kaplayan bir şeyden bahsediyorum ve bu aralar devam etmek için aslında manevi bir güç arıyorum. çok yoruldum. ve merak ediyorum, buralarda hiç gelen oldu mu gösterimlerimize diye]

baştan not: reklam yapmak istesem gecenin 2'sine doğru bunu yazmazdım.

Daha önce 2-3 kere ölüsüyle karşılaşmıştım. Özellikle sanırım 2 kere lavaboda bulaşık yıkarken lavoba borusunun orada buldum ölüsünü.

Az önce mutfağa girdiğimde kocaman bir tanesini gördüm. Görür görmez hızlıca kaçtı gitti girdi bi araya.

Acayip irrite oldum. Bu normal mi yoksa böcek ilaçlama için birilerini çağırmalı mıyım ya da önerebileceğiniz bir kapan-böcek öldürücü-önlem alıcı bişey var mı?

Ne sıklıkla dışarıdan yemek yiyorsunuz?

Ben 23 yaşındayım. Neredeyse liseden beri düzenli olarak dışarıdan besleniyordum. Yakın geçmişte evde yemek yapmaya başladım ve gerek fast food gerekse başka türlü dışarıdan yemeği kestim. Ayda 1-2 kaliteli bir restoranda akşam yemeği dışında oldukça minimuma indi. Dışarıda kahve-alkol vs. de almıyorum. Ne tüketiceksem evde yapıyorum, insanları davet ediyorum vs. Kendimi daha sağlıklı ve elbette tasarruflu hissediyorum.

Geçmiş harcamalarıma baktığımda ayda ortalama 750TL'yi buluyormuş dışarıdan yemek.

Sizde durumlar nasıl?

Biraz uzun ama rica ediyorum okuyun.
1 yılı aşkın süre önce, şu an aynı ofiste olduğum arkadaşıma 7.000 TL kadar borç verdim.
Aradan uzun zaman geçince ve 2-3 kere utanarak konuyu açtığım vakit 2.000 kadar alabildim.

Ben 2 ay kadar önce kendisine geniş ofisimde masa verdim. Ofise destek olarak da aylık 250 TL vermesi konusunda ikimiz de hemfikir olduk. 2 aydır bunu vermiyordu. En son bana 'abi kartında varsa 30 TL bişey alıcam ya pazartesi veririm' dedi. Ve diyalog şöyle gelişti.

Ben: var var. ama senin zaten ofis desteği çıkman gerekiyordu? Pazartesi 530 tl gönderebilecek misin?
O: Olm nerden neyi bağladın ya. İstemiyorum, tamam.
Ben: para mevzusunu para mevzusuna bağladım?
O: Yani tamam da şu an bir mini ricaydı bu, o mevzuyla alakasız. elmayla armutu bağladın yani, meyveler ama farklı meyveler.
Ben: neticesinde aynı sepetteler. ben de income ve outcome şeklinde düşünüyorum. ve hiç eleştirilmeyi hak etmiyorum.
O: Olm senle çok temel ve basit meseleleri çözmek bile imkansız. Hep bu aynı tutumla. Eleştirmedim, bir şey demedim. tamam. bye
Ben: pasif agresifliğe gerek yok be abi. ben hep diyalog temelliyim farkındaysan. diyaloga açığım. ilk cümlenin ardından gelen [haklı] sorum ile birlikte 'istemiyorum, tamam' şeklinde pasif agresifliğe geçiş yapıyorsun. sonra benim açımdan durumu anlatıyorum; bye çakıyorsun. sonrasında da temel ve basit meseleleri çözmenin imkansız olmasının sebebi ben oluyorum.Vallahi hak etmiyorum.
O: X'in mesela bana 550 TL borcu var ve adam benden 20 TL istediğinde, çıkmadığı zaman 'E ABİ 550 TL BORCUN VAR' demiyorum adama. Bu kadar temel bir şey.
Ben: abi 29 gün önce göndermen gereken bir miktar hala gelmedi. 2 kere laf arasında sordum, aynı gün gönderiyorum dedin, gelmedi. şimdi üstüne 30 tl diyorsun. ben veririm zaten biliyorsun beni, bugüne kadar hiç dert etmedim ama elbette önce diğerini de soracağım. bence aramızda bir borç alışverişi olmamalı çünkü ilişkimiz geriliyor gibi hissediyorum. alışkın değilim zaten bu tip ilişkilere, bu nedenle bi yapılandırma yapalım ödeyeceğin zamanı konuşalım ve bi daha konuşmayalım diye düşündüm ama onun bile diyalogunda tökezledik. ben de sıkışığım kaç aydır ama sana gelmeye çekiniyorum sırf bu diyaloga girmemek için. sen benim arkadaşımsın ve aramızda böyle gerilim yaratabilecek bir unsur olmasın istiyorum artık. bu nedenle artık şu borç meselesini sıfırlayalım ve hiç konuşmayalım. ben bu konumda olmak istemiyorum.
O: Abi inanılmazsın. Sırf şu muhabbetle yaşa diye ilk gelen paramı direkt veriyorum ve sıfırlıyorum. Yapılandırma diye bir şey yok. Buna nasıl gelindiğini de sen düşün artık. Biraz diyalogsuz kalmakta fayda var, pasif agresif değil, gerçekten görüşürüz. Teşekkürler sabrettiğin için bunca zaman.

Ben şimdi bu diyalog yüzünden kendimi kötü hissediyorum.
Ortada gerçekten yaptığım bir haksızlık mı var?
Nasıl davranmam gerekiyor?

Çok özet olarak konu şudur:

1- Su merkezi sistem olduğu için, apartman görevlisi aidatın yetişmediğini söyleyerek daire başı aidatı 40 TL yükseltmek istedi. Ve kimse kabul etmedi.

2- Apartman görevlisi o zaman bir şekilde insanları darlayarak ve yakaladığı yerde teker teker imza attırarak apartmanın merkezi su sistemini değiştirmeye karar verdi. Her daireden 1100 TL istedi. Çoğunluğu elde ettiği an tesisat işlemini başlattı.

3- Şimdi eli mahkum bu parayı vereceğiz. Ancak o zaman aidatı düşürmek gerekmez mi? Aidatın ne kadar düşürülmesi makul olur bilemiyorum.

4- Bu apartman görevlisi çakal mı yoksa işini mi yapmaya çalışıyor, bilemiyorum.

Ofisin arka odasına koymalık, haftada 2-3 gün kalmak için yataklı bir kanepe bakınıyorum. Hem oturma işlevi olsun hem de yatak olsun kafası işte.

Ikea'daki biraz tırt geldi gözüme: www.ikea.com.tr

kullandığınız, memnun olduğunuz, önerdiğiniz var mı? tasarımı da iyi olursa ne güzel olur. sade, şık dursa.

bütçem max 1500 TL

Film-Müzik hiçbir şey yok.
Ancak kurgu yaptığım için final cut'ın dosyaları yer kaplıyor. Seçip silme işlemi de yapamadığımdan onları silemiyorum. Haliyle şu an ne sileceğimi şaşırdım. Bi 15-20 gb boş yer açmam için ne önerirsiniz?

Bir daha hiçbir zaman böyle sevemeyecekmiş,
böylesi uygun birini bulamayacakmışım gibi geliyor.

Her şey geçici, değil mi?
Dünya dönecek ve ben 1 yıl sonra farklı hissedeceğim, değil mi?

Ülke dışındayım.
Boğaz iltihabı -yeniden- hafif hafif başlıyor.
Dönünce bir dolu iş var.
Sevdiğim kız bana bakmıyor.
Rüyalarımda boğalar kovalıyor, gökdelenler yıkılıyor.
Sosyalleşmem gereken bir ortamda 1 haftadır kaçıp duruyor, odama kapanıyorum.

Ve şunu dinliyorum; www.youtube.com

Siz kendinizi iyi hissetmek için ne yapıyorsunuz?
Var mı kendinize ait bir ritüel?

Birini sevmek neden yenilgi hissi bırakıyor bünyemde?
Güvensizleşiyorum, paranoyaklaşıyorum, strese giriyorum.

Var mı aranızda böyle hisseden?

Çarmıha gerilsem de rahatlasam diyorum sevince.
Sanki bir kefaret ödemeliymişim gibi.

Bu sorunun cevabını gerçekten merak ediyorum.
Sayıyor musunuz? Saymıyor musunuz?
Sayıyorsanız dürüstçe paylaşır mısınız?
[Mümkünse yaşınız ile birlikte]

İlk benden başlayacak ise;
Erkeğim. 20lerimin başındayım. 19 ya da 20 olsa gerek.

Normalde sabahları bişey yemeyen, sağlıksız, gudubet herifin tekiyim.
Ofisteyken aklıma şöyle bişey geldi.

Sabahları büyük bir bardağa 3 tatlı kaşığı kinoa, bolca süt ve az kahve koyup karıştırıp içsem siz beslenme uzmanları ne dersiniz? böylesi bir alışkanlık uzun dönemde sorunlar yaratır mı?

bana göre hem protein var, hem kalsiyum var hem de güne başlamak için mis gibi kafein.

çok mantıklı geliyor ama ben bu işten pek anlamam.

hazırsanız biraz aptalca olabilecek bir soru;

Ela göze 'renkli göz' denir mi? Renkli göz denince akla sadece mavi-yeşil mi gelir? Ela bir insan, 'benim gözlerim renkli' cümlesini kurabilir mi?

Bir senaryo için bazı bilgilere ihtiyacım var.

1) Hastanelerin tıbbi atıkları nasıl bir işlemden geçiyor? (Yakılıyor diye biliyorum)
2) Hastanenin çöpleri belediye araçlarınca mı alınıyor? (Tıbbi atık aracı vs?)
3) Normal çöpler nerede toplanıyor? Şehir dışında büyük bir çöp atık arazisi var mı?

Türkiye'den (ya da şimdi düşününce dünyadan da olur) özellikle takip ettiğiniz köşe yazarları, muhabirler, haberciler var mı? Nedeniyle birlikte paylaşırsanız sevinirim.

Benim aklıma ilk başta İsmail Saymaz, İdris Emen geliyor. Bir de sorularıyla kenara sıkıştıran güzel söyleşiler yapan bir hanımefendi vardı, unuttum. Kültürel olarak da Fatih Özgüven'in yazdıklarını okurdum.

İçime dert oldu, yine buraya yazayım istedim. Sözlüğe bayadır yazmıyorum zaten. Burası daha ideal geliyor diyalog için.

Bugün Facebook'ta dolaşırken bir imaj düştü anasayfama, üniversiteden bir dostumu tutuklamışlar, silivri'ye göndermişler. Onunla eş zamanlı olarak boğaziçi'nden de bir kızı almışlar. arkadaşım, okuyan, sorgulayan, kürt hareketine katkı sağlamaya çalışan, solcu biriydi. benden ne farkı vardı kürt olması dışında?

ilk defa bu kadar yakında hissettim faşizmi. bir kere daha gümüşsuyu barikatlarında hissetmiştim benzerini. çok somut bir şekilde ortada bir faşizm var. devlet 'baba' teker teker sıra dayağından geçiriyor bizleri.

yarın belki de sıra bana gelecek, asılsız bir suçlama ile içeri gireceğim. açıkçası korkuyorum. yarın öbür gün 'bir takım haksızlıklar oldu' denecek ya, ona üzülüyorum.

ufak da olsa fırsat varken, gideyim mi buralardan diye düşünüyorum. hukuk sisteminin kalmadığı bu topraklarda dayak için, ızdırap için sıramı mı bekleyip yoksa gideyim mi diye ciddi olarak düşünüyorum.

çünkü gerçekten de çok uzak değil faşizm. burnumuzun dibinde. ve ben bununla yaşamaya alışmak hiç istemiyorum.

Avangart mı Avangard mı?

not. lütfen kanıtlarla gelin!!11!

Kızkardeşleri konu edinen ya da genel olarak belki kardeşleri konu edinen bir klasik müzik eseri var mı?

Bademcikte beyaz iltihap görülmeye başladı. Ama ateş vs. yok. İlla doktora mı gitmektir çözümü?
Yok mudur başka kurtulma yolu?

Belki aranızda bir psikolog vs. vardır. Bilemiyorum. Yazayım dedim. Başka yapacak bişey gelmedi aklıma.

Yaşım genç. 10 yıldır takıntılı olarak bir iş ile uğraşıyorum. Sanatsal bir şey, diyebiliriz buna. (çok ayrıntı vermek istemiyorum çünkü) Bu öyle bir süreç ki, ilkokuldan beri obsesif olarak bu mesele ile yaşıyorum denebilir. Bu durum tabii ki hayatımın merkezine oturdu. Çevremdeki insanları şekillendirdi. Ben de işimde iyi ya da kabul edilebilir iyilikte gösterilmeye başlandım. Çevremde samimiyetle konuşacağım insanlar azaldı çünkü hepsi ile bir çıkar ya da iş ilişkisi kurmuştum. Şimdi bakıyorum da işime yaramayan kimse yok çevremde. Herkes ile bir hesap-kitap var. Ya da herkes benim 'iş' ile bir ucundan alakalı. Bu nedenle onlarla da pek konuşamıyorum bu meseleyi.

Son bir hafta içinde bazı şeyler ani gelişti. Genç yaşıma rağmen 'işim' ile ilgili 2 büyük görev verildi bana. Bu bir fırsat olarak verildi. Evet, ben bunları yapabilirim. Ancak 2 gündür müthiş bir endişe ile uyuyamıyorum. İki gündür bunu kutlamam, sevinçten havalara uçmam gerekmesine rağmen hayata ölü gibi bakıyorum. İçim kurudu. Bir yıl önce böyle bir şey olacağını söyleseler, sevinç ile kendimi jiletlerdim, şimdi 'hay amq başımıza iş aldık' moduna girdim.

Ayrıntıya giremeyeceğim ama 'işimle ilgili' muazzam bir prestijden bahsediyorum. Aldığım sorumluluk da bununla orantılı elbette.

2-3 gündür çok az uyuyabiliyorum. Endişe ile bu oturup sabahlara kadar çalışıyorum. (iş uzun soluklu bir iş, en azından önümüzdeki sene nisan'a kadar sürer) Tüm ayrıntıları düşünmeye çalışıyorum. Ancak bu bana heyecan vermiyor. Üzerimde bir yük gibi hissediyorum.

Şu an düşünüyorum da, bu biraz da 'bu muymuş?' hissi. Bu kadar mı ya da bu kadar 'basit miydi?' O kadar çabalamak, takıntı haline gelmiş bu yaşam ve sonunda işte karşılaştığın şey. Evet, güzel bir sonuç ya da çok güzel bir sonuca giden yolun açılan kapısı. Ancak içimdeki o heyecan öldü. Uzun zaman sonra içimden ağlamak geldi. Oturup ağlayacaktım.

Mutsuzum. Misal bir piyanist, güzel bir eser yapsa mutsuz olur mu? Bir şair kitaplara yok satsa mutsuz olur mu? Biri, onca yıl olmayı arzuladığı konuma yakınlaşsa, mutsuz olur mu?

Kafamı kaldırasım yok. Uyuyasım da yok. Yataktan çıkasım da yok. Beynimde sürekli bu durum dönüyor, iş dönüyor. Eskiden de böyleydi ama bununla baş edebilirdim. Şu an edemiyorum. Uyuyabildiğim zamanlarda ise yine iş ile alakalı kabuslar.

Bu gece dedim ki, dayanamıyorum. İşi reddeceğim.

Bir de: 'her şeyi yıkıp geçeceğim hissi = her şey beni yıkıp geçecek hissi.' Bu ikisi arasında gidip geliyorum, dengesizce.

Bir psikolog ile mi konuşsam yoksa bir 'arkadaş'a içimi mi döksem, düzelir mi her şey?

Bu sene okul bitiyor, yükseğe başlayacağım.
Büyükada'ya taşınmayı düşünüyorum.
Hem İstanbul'dan biraz uzakta, hem de kiralar ucuz diye duydum.
İzole olmayı seven biri olarak ayrıca insanlar ile, çevre ile de arama biraz mesafe koymak istiyorum.

Adada olanınız var mı? Tavsiyeleriniz neler?
Bir de, ev kiraları düşük diye duydum ama açıkçası çok bilgim yok.
Bu konuda neler söyleyebilirsiniz?

Kısaca söyleyebileceğiniz her şey çok değerli olabilir benim için.

Ol gülün gülzâr-ı hüsnü bâd-ı mihnet bulmasın.

birebir günümüz türkçesi çevirisi nedir?

Monument Valley, Limbo gibi oyun öneriniz var mı? PS4 de olur ipad de olur.

Dostlar,

Aranızda eminim vardır hekim ya da bilgili biri. Meksika'ya geldim 4-5 gün kadar önce. İlk gece üstümde bi halsizlik vardı. Dedim jetlagtır, geçer. Geçmedi. İkinci gece boğaz ağrısı ve hafif ateş ile karşılaştım. Üçüncü gün iptal oldum. O zamandan beri de yataktayım.

Türkiye'de de böyle olurdu. En ufak bir klimada kalayım, soğuk içmeyi abartayım direkt boğazım şişer, iltihaplanırdı. Boğazımın ilk sol tarafında beyaz iltihap noktaları belirdi, ardından sağ tarafta. Şu an iki tarafta da var ancak sağ taraf çok daha yoğun, kocaman bir benek, kaplamış durumda.

Ateş de çıkınca, yanımda getirdiğim antibiyotiğe başladım: PEN-OS 1000
6 saat arayla da ağrı kesici-ateş düşürücü alıyorum.

İlk defa dün gece bir nebze rahat uyuyabildim. Ateş pek göstermiyor kendisini. Müthiş halsizlik var. Canım hiçbir şey yemek istemiyor. -zaten tüm yemekleri damak tadıma uygun değil, kokuları bile midemi kaldırıyor- Boğazım çok kötü durumda, bir tentürdiyot alıp, kulak temizleme çubuğu ile boğazımı temizlesem mi diye düşünüyorum? Dün zencefil, bal, limon yaptım.

Lütfen önerilerinizi bekliyorum. Daha 15 gün buradayım. Kurtulmam lazım bu durumdan. Bir taraftan da korkuyorum doktorsuz antibiyotiğe başladığım için.

Aslında bir sorum yok. Biraz dertleşmek için yazıyorum. Bugün oldukça sinirim bozuldu.

Bugün bomonti-dolmabahçe tünelinde, felç trafikte ilerlerken, emniyet şeridinden gidenleri gördüm. Arabam ile emniyet şeridinin ortasında doğru kırdım. Emniyetten giden ilk kişi arkamda durdu tabii. Kornalar, el kolları görmemezlikten geldim. Tam da o sırada tünelden çıktık. Araba yan şeridime geçti. İçinde 30lu yaşlarında kirli sakallı üç iri yarı kodaman var. Biri ağzından tükürükler saçarak bağırıyor: ''Memleketi sen mi kurtarıyon lan!'' Ben önüme baktım, bir şey demedim. Trafik felç olduğu için ilerleyemedim de. Bu adamlardan biri araçtan indi. 'İn lan aşağı' diye bağırarak kapımı açmaya çalıştı. Kapım kilitliydi. Tüm gücüyle camıma yumruk attı. Kıramadı. Bir daha vurdu. Cam yine patlamadı. 'Ulan üçüncüsünde gidecek cam' diye geçirdim içimden. Bir daha vurdu. Yine cam kırılmadı. Adam küfür ederek arabaya geri bindi. Sonra bir daha önüme kırıp, küfürler edip önüme geçtiler. O sıkışıklıkta bir adam, 'İleride polis var. Orada duralım, şikayetçi ol ben şahitlik yapacağım.' dedi. İleride polis falan yoktu. Benim şahidi de göremedim bir daha zaten.

Plakalarını aldım ancak polis gitmek de saçma olacak. Arabada da hasar yok, bende de yok. Plakaları C ile başlıyordu. Normalde 34 ile başlar. C AN 5xx şeklinde. Arkadaşın ismi Can herhalde.

En çok da sinirimi bozan, bu ülkede bu kodamanların lafının geçiyor olması.

Siz de böyle saçmalıklar yaşayıp bu ülkeden nefret ediyor musunuz?

Macbook kullanıyorum. Grim Fandango yükledim. Türkçe yama da buldum. [.tab uzantılı] ancak yamayı nasıl yapacağımı bir türlü bulamadım. Bileniniz var mı, yardımcı olabilir misiniz?

Merhaba,

Taksim'de bir barın toptan aldığı 33'lük fıçı efes'i düşünelim. 1 adet 33'lük bira, işletmeye sizce kaç liraya mal oluyordur?

Merhaba,

Karagarga'da ve başka private trackerlarda üç yılı aşkın süredir varım. Bu trackerlardaki ratiom iyice düşünce ben de seedbox'a başvurayım dedim. Seedbox satın aldım filezilla kurdum ancak bir türlü nasıl torrenti aktarıp upload yapacağımı çözemedim. Bu konuda yardım eden, ufak bir ipucu verebilen olabilir mi? Ya da konuyu kısaca özet geçebilir misiniz? İnterneti arattım ancak düzgün kaynak da bulamadım. Birinin bana aptala anlatıyor gibi anlatması zaruri. Nerede hata yapıyorum, bilemiyorum.

sevgiler.

Bir senaryo yazmaktayım.

Senaryonun bir sahnesinde, doktorun bir asistanı, elindeki endoskopi raporunu (sonucunu) hastaya okumakta. Bunu da oldukça teknik terimler ile yapmaktadır. Tanının vs. bir önemi yok. Sadece uzun, gerçek(çi) bir endoskopi raporu gerekiyor. İnternette şöyle bir şey bulup koydum ama bunun en az iki üç katı uzunluğunda olmalı:

'Rapora göre, Özofagus 1/3 distalinde mukoza hipermik olup yer yer erozyone olmuş Lümeni ve peristaltizmi normal görünüyor. Korpus: mukozası normal renginde olup, pili yapısı, peristaltizmi ve ekspansiyonu da normal. Ancak, antrum; mukozası hiperemik ve ödemli görünümde. Plor ise santralize ve açık.'

Doktor arkadaşlardan yardım rica ediyorum.

Gezi Parkı olaylarının ilk günlerinde kırmızılı kadına biber gazı sıkılmıştı.

İşte o olay tam olarak ayın kaçında oldu, bileniniz var mı?

Arkadaşlar,

Radiohead, Velvet Underground, L. Cohen vs. çalan bir radyo önerir misiniz?

Bu yazımı Lacan okumaya, anlamaya çalışmaya, hakkında notlar almaya, düşünmeye ayırmak istiyorum.

Şu anda Say Yayınları'ndan çıkan Nami Başer'in 'Lacan' kitabını okuyorum. Oldukça da iyi gidiyor. Elimde Elisabeth Roudiensco'nun 'Her şey ve herkese karşı lacan' kitabı, Malcolm Bowie'nin Lacan adlı kitabı, Say'dan çıkma Clero'nun Lacan Sözlüğü, Saffet Murat Tura'nın Freud'tan Lacan'a Psikanaliz kitabı ve Zizek'in Yamuk Bakmak kitabı var.

Bunları hangi sıraya göre okumamı tavsiye edersiniz? Bunlar dışında Lacan hakkında nasıl bilgimi derinleştirebilirim, tavsiyeleriniz nelerdir?

Teşekkür ederim.