Ekşi Duyuru

ben kadin kisisiyim, 3 ay once bi adamla cok kisa bir flort donemim oldu (2 hafta). bizim flort doneminde bir dogum gunu partisinde cok yakin bir kadin arkadasinin dizine yattigini ve el ele tutustuklarini gorunce icime bir kurt dustu. iliskiler o kadar boka sarmis durumda ki, "ben flort ediyoruz zannederken adam beni fuckbuddy olarak mi goruyor acaba, bunlar friends with benefits olabilir mi" sorulari beynimi kemirmeye basladi ve dayanamayip kendisine sordum. bana verdigi cevap ozetle "ben arkadaslarimla fiziksel olarak yakin olmayi seviyorum, kimsenin beni bu konuda kisitlamaya calismasina tahammul edemem, senin bunu sorman beni rahatsiz etti, kiskanclik yapabilecek biri oldugunu dusunmeye basladim" vs. bu konusmadan 3 gun sonra, ben kendisine karsi asiri yukselmisken (ya da beni asiri yukseltmisken diyelim), bir anda tepeden asagi birakti; once birkac gun ghostladi, sonra ben ne oldugunu anlamak icin konusmak isteyince bana o klasik "sorun sende degil bende, su anda ciddi bir iliski istemiyorum, sen belli ki benden cok hoslaniyorsun, ben seni uzmek istemem, arkadas kalalim" konusmasini yapti.

ben son 3 ayi yasadigim bu hayal kirikligini atlatmaya calisarak gecirdim. bazi donemler gunlerce evden cikmayarak kendime gelmeye calistim, bazi donemler gunlerce partileyerek kafami dagitmaya calistim. kisacasi iyilesmek icin her seyi denedim. (bu donemde kafa karistirici bir sekilde benimle hala ilgilendigini dusundurecek bir suru davranisi oldu, biraz da o yuzden bir turlu toparlanamadim, iki ileri bir geri...)

gecen hafta sonu ortak bir arkadasimizin evine davetliydik ve orada baska "cok yakin bir arkadasiyla" sarmas dolas oturduklarini gordum. normalde de birbirlerinin kucagina oturmaya varacak kadar yakin fiziksel temasa girdikleri icin hemen emin olamadim ama sonra opustuklerini tesadufen gordum maalesef. 2 yillik bu "cok yakin arkadasi"yla, bana iliski istemiyorum dedikten 3 ay sonra sevgili oldular. her gun baska bir kadinla gorsem canim bu kadar yanmazdi.

iyiyim, bir sorun yok gibi davranmaya calisiyorum ama iyi degilim. bir suru ortak arkadasimiz ve haftada 2 gun gorusmemize yol acan ortak noktalarimiz var. onu hayatimdan cikarmak, sevdigim baska bazi seyleri de cikarmak anlamina geliyor (hatta sosyal hayatimin yarisindan vazgecmek anlamina geliyor). ama gozlerimin onunde birbirlerini seviyorlar :p ve bu bana cok agir geliyor.

civi civiyi soker deyip kendimi baska birinin kollarina mi atsam, eve kapanip kafayi mi resetlesem, daglara cikip bacaklarimda derman kalmayana kadar yurusem mi, anneme gidip dizine mi yatsam napsam bilemiyorum. bi aglasam rahatliycam belki ama aglayamiyorum, tek hissettigim ofke.
okudugunuz icin tesekkurler.

2 hafta once gorusmeye basladik. 2 sefer bas basa, 4-5 kere arkadas ortaminda gorustuk. butun sozleri ve davranislari benimle ilgilendigini ve daha yakindan tanimak istedigini ifade ediyordu. her sey guzel gidiyor gibi gorunuyordu. en son 5 gun once yine bir arkadas bulusmasinda gorustuk, bence gayet guzel gecmisti. ertesi gun cok sicak bir mesaj attim, buz gibi mesafeli bir cevap verdi. ve 5 gundur baska hicbir iletisim kurmadik. yanlis bir sey mi yaptim diye dusunmekten beynim yandi ama yazmak istese yazardi, gorusmek istese bir firsat yaratirdi diye dusunuyorum. 5 gundur iletisime gecmemis olmasi benimle ilgilenmedigine ya da fikrinin degistigine kanaat getirmem icin yeterli mi?

edit: ben kadin kisiyim.

sipariş verdiğimiz bir atölye 2 aydır işi tamamlayamadı. korona'yı bahane ediyor sürekli. en son konuşmamızda avukata vereceğimi söyledim. "filyasyon ekibi gelip işçileri götürdü. avukata verseniz de mücbir sebep olduğu için biz haklıyız" dedi. şu anda telefonları da açmıyor artık.

1) filyasyon ekibi iş yerinden personel alınca herhangi bir belge vs veriyor mu?

2) avukat aracılığı ile ihtarname çeksek bir işe yarar mı?

26 yaşında erkek kişi ve 30 yaşında hatun kişi 8 aydır birlikteler. 3 ay önce hatun kişi iş nedeniyle başka şehre taşındı ve bir süre sonra sevgilisi de yanına gitme kararı aldı. iş bulabilirse taşınacak ve birlikte yaşamaya başlayacaklar. ilişkileri gayet güzel gidiyor.

ancak şöyle bir sorun var ki kadın "artık yaşım geldi" kafasında ve yakın bir gelecekte evlenmek istiyor. erkek ise bunun çok ciddi bir karar olduğunu ve bu kararı almak için henüz erken olduğunu düşünüyor. ilişkilerinin bu halinden memnun ve belki birkaç sene daha böyle devam etmesinde bir problem görmüyor. ama kadınla beraber yaşamak için işini, yaşadığı şehri değiştirmeyi göze alıp evliliği düşünmek için erken demesi kadına kırıcı geliyor.

yaş farkı nedeniyle konuya çok farklı bakıyorlar ve bu durum iyi giden bir ilişkiyi zedelemeye başlıyor. böyle bir durumda taraflar için doğru tutum nedir?

1 ay sonra istanbul'a taşınıyorum. iş yerim kartal'da e5 üzerinde. ev arama sürecindeyim. seçenekler şunlar:

1) kadıköy rıhtım'a yakın, eşyalı, küçük bir daire. 1700 tl. işe şirket aracıyla gidip gelicem, yakıt şirketten. sabah akşam trafik çekicem ama kadıköy'ü çok sevdiğim için kolayca vazgeçemiyorum

2) kartal'da eşyalı rezidans. aidatla birlikte 2100 lira. bu evin avantajı ofisimin olduğu plazada olması. ulaşım diye bir dert yok. 400 lira daha pahalı ama rezidansın sunduğu kolaylıklar da cezbedici.

bu iki seçenekten hangisi kulağa mantıklı geliyor?

1 ay önce bir kaza geçirdim ve dişlerimi çarptım. acil olarak tedavi edilmesi gerekiyordu. arkadaşımın referans olduğu bir doktora gittim ve tedaviye başlandı. 4 dişimi kurtarmak için kanal tedavisi yapılması gerekiyordu. ama doktor dedi ki "bu dişleri kesip kanal tedavisine başlayalım, kurtarabilirsek kaplama yapalım, bunları kesmişken simetrik olması için şunları da keselim." kabul ettim ve başladık. 10 dişim kesildi ve kanal tedavileri devam ediyor. bu sırada memleketimde diş hekimi olarak çalışan arkadaşımın da görüşünü almak için dişlerimin röntgenini gönderdim. tedavi planı doğru olmuş dedi ama fiyatları çok pahalı buldu. keşke bana gelseydin yarı fiyatına yapardım dedi. (6 bin-3 bin) şimdi bu gittiğim diş hekiminde kanal tedavilerim bitince kaplama için ölçü aldırmasam ve başka yerde yaptıracağımı söylesem olur mu? aradaki fiyat farkı çok fazla ama ben bunu söylemeye utanıyorum. ne yapmalıyım?

3 ay önce çalıştığım departmanın sorumlusu oldum. ünvanım değişti ama görev tanımımda fazla bi değişiklik yok. kendi yapığım işler birebir aynı ama ek olarak tüm ekibin yaptıklarını takip ediyorum. bunu cv'me yeni bir pozisyon olarak yazdım ama iş tanımına aynı şeyleri yazmamak için "önceki pozisyon sorumluluklarına ek olarak, ekibin organizasyonu ve kontrolü" gibi bir cümle yazdım sadece. bu şekilde olur mu dersiniz?

Dengemi kaybedip düştüm ve ön iki dişimi çarptım. Çok kanadı ve geriye doğru eğildi. Ikisi de sallanıyor ama düşmedi. Ileri dogru olmasi gerektiği itemiyorum. Hem acıyor hem de dişler elimde kalır diye korkuyorum. Ne yapmalıyım? Noluriyileşir diyin :((

yazı rengi nasıl değiştiriliyor? okuduğum bloglarda "harf simgesine tıklayınca renk kartelası gelir" diyor ama bende gelmiyor. sadece beyaz yazabiliyorum. ama fotoğraf beyaz zaten. nasıl etcez?

size normal mi geliyor? yapıyor musunuz / yapar mısınız? sevgiliniz yapsa rahatsız olur musunuz?

benim üç günlük sevgilim, birlikte dışarıda geçirdiğimiz ilk gece bunu yaptı. seviştikten sonra yandaki kanepeye yattı ve tv izlemeye başladı. ben kalkıp napıyosun sen orda diye sordum. "sen rahat uyu diye buraya uzandım" dedi. ne diyeceğimi şaşırdım. sabah karşı uyandığımda karşı kanepede uyuyordu. aşırı sinirlendim. yani o kadar sinirlendim ki uyku tutmadı sabaha kadar. sabah olur olmaz kalktım, giyindim ve evden çıktım. beni durdurmaya çalıştı, peşimden koştu ama durmadım. kendimi gerçekten çok kötü hissediyordum.

iki gün boyunca görüşmedik. sürekli mesaj attı, aradı ama konuşmak bile istemedim. neye kızdığımı bile anlayamadığını söylüyordu. defalarca özür diledi. ben sakinleşince buluştuk ve oturup konuştuk.

kendisine göre bu kadar sinirlenecek bir şey yok çünkü önceki ilişkisinde de seviştikten sonra başka yerde yattığı oluyormuş. benim böyle tepki vermemi hiç beklemiyormuş. uyku tutmamış ve beni rahatsız etmemek için yanımdan kalkmış. uykun gelince neden yanıma gelmedin de orda uyudun diye sordum, bi cevap veremedi.

yorumları alayım.

single malt viskinin üzerinde yazıyor. ne ola ki bu?

izlediklerimden aklıma gelenleri yazıyorum:

game of thrones
six feet under
breaking bad
dexter
house of cards
rick and morty
coupling
how I met

tatilde izlemek için seinfeld veya walking dead düşünüyorum. ne dersiniz?

1 yıldır birlikte olan nişanlı çiftimiz evlilik hazırlığı içindeler. ev bakıyorlar vs. erkek kişi kontrol için gittiği doktor muayenesi sonucunda sperm sayısının çok düşük olduğunu, sperm verimliliğinin çok az olduğunu öğreniyor. bu durumu nişanlısıyla paylaşıyor. kadın önce beraber çözüm ararız diye olumlu yaklaşıyor. ancak konuyla ilgili araştırma yapınca çocuk sahibi olma ihtimallerinin çok az olduğunu öğreniyor ve nişanlısından ayrılıyor.

bu hikayede kadın suçlu mu?

oruç tutmuyorum. ama ailem bilmiyor. muhafazakar bir ailede yetiştiğim için şimdiye kadar açıkça söyleyemedim. mesela kandillerde filan ibadet etmiyorum diye annem üzülür ağlar. haftanın her günü "dua et" diye söylenir. biraz oflayıp puflasam "imanın zayıfladı" diye kızar. bu baskılara göğüs gerecek gücüm olmadığı için ve ailemi de üzmek istemediğim için yıllardır oruç tutuyomuş gibi davranıyorum. her gece onlarla sahura kalkıp yemek yiyorum. akşam işten gelince iftar saatine kadar bekliyorum. hafta sonları ise daha büyük çile oluyor. her gün bir bahane bulup dışarı çıkıyorum. hem uyku düzenim, hem beslenme düzenim alt üst oluyor. ne yapabilirim gerçekten bilmiyorum.doktora gidip oruç tutamaz raporu filan mı alsam?

not: tikler geç gelecek.

edit: birey olmakla ilgili eleştiren arkadaşlara şu kadar diyim, annem bana hamileyken oruç tutmuş ve bununla övünüyor. neyle mücadele ettiğimi anlamanız açısından..

geçen sene kullandığım böyle bir site vardı. farklı ülkelerden insanlar yabancı dil pratiği yapmak için üye oluyordu. adını bir türlü hatırlayamıyorum. var mı yardımcı olabilecek?

arkadaşlar şu hesabın neresinde yanlışlık var:

araba alma durumunda yıllık masraflar:
1300 lira sigorta, 250 lira vergi, 1800 lira yakıt (ayda 150 liradan), 400 lira rutin bakım (yılda en az bir kere), toplam 3750 lira. ayda 312,5 lira. bunlar minimum masraflar.

kasko yaptırmayacağımı ve aracın rutin bakımlar dışında hiçbir masraf (kaza, arıza vs) çıkarmayacağını varsayıyorum.

araba almazsam taksiye ayda 300 lira bile harcasam daha karlı görünüyor. kullandığım bazı güzergahların taksi ücretlerini de yazayım fikir vermesi için.

ev-iş arası: 25 tl (sabah servisi kaçırırsam)
iş-okul arası: 20 tl (haftada 2 gün)
ev-en çok gittiğim avm arası: 8 tl

bu hesapta bir yanlışlık olması lazım gibi geliyor. böyle bir saçmalık olabilir mi yani?

edit: 2 yılda bir muayeneyi unutmuşum ama hadi onu da yok sayalım.

bütçe 400 lira civarında. seçenekler:

1) outdoor bot
2) maket araba
3) deri ceket
4) RC helikopter

alınan karar gereği bu belgeyi vermemiz yasak. ben yine de sordum ama reddettiler.

buradaki "yine de" anlamını veren kelime ne ola ki?

üniversiteyi bırakan sevgilimi okula dönmeye ikna ettim. ama biraz geç kaldım. kayıtlar bitti. mazeretli geç kayıtlar da bitmiş. öğrenci işlerini aradık, "dilekçe verseniz bile bankalar ödeme almayı bitirdi, kayıt yaptıramazsınız" dediler. başına böyle bir durum gelen var mı? yapılabilecek hiçbir şey yok mu?

pazartesi günü istanbul'dayım ve bütün arkadaşlarım çalıştığı için tek başıma kalacağım. sabahtan çıkıp akşama kadar gezmek istiyorum. ama istanbul'u "hiç" bilmiyorum. günübirlik turlara katılsam çok mu saçma olur? ne tavsiye edersiniz? çıkıp tek başıma dolaşayım mı?

cinsiyet: kadın
yaş: 25

10-11 eylül'de ders kaydı yapmam gerekiyordu ama tatildeydim, unuttum. harç bile yatırmadım. dün gece bir anda aklıma geldi, sabaha kadar uyku tutmadı. ne yapıcam ben şimdi?

para verip fal baktırır mısınız? hiç falda çıkan şey başınıza geldi mi ya da başına gelen bir tanıdığınız oldu mu?

Annemden başka kimse kutlamadı. Sevgilim de dahil. Birkaç tane facebook mesajı var sadece. İlk defa böyle bir doğum günüm oldu. İnsan biraz hüzünleniyormuş. Şu anda bir kafede tek başıma pasta yiyorum. Paylaşmak istedim.

"Building on the foundation of heavy-industry growth during the state socialist era from the 1950s to late 1970s, Chinese reformers moved to initiate market reforms and emphasize light industry and services."

ilk cümleyle ikinci cümleyi bağlayamadım.

spordan önce: avuç içi kadar bir parça siyah ekmekle bir dilim peynir, bir de küçük kaplardaki plastik yoğurtlardan yedim.

spordan sonra: bir kutu ton balığı.

bu beslenme uygun mudur? özellikle spordan öncesi için fazla seçeneğim yok. işten çıkıp gidiyorum. yanımda taşıyabileceğim şeyler olmalı.

more specifially, his objectives are to make sure that methods of work are closely related to the range of "tolerance" of the workers available to do them, and that appreciable fluctuations in these ranges (cause by, for instance, changes in the work supply) are recognized and allowed for.

5 yıldır birlikteyiz. geçen gün evlilik lafı açacak oldum. babası kredi çekmiş yazlık almış, bide düğün masrafına giremezlermiş. bi düğüne 40 bin lira (oha)verecek para mı var, dur bakalım biraz para biriktirelim falan dedi. 2 senedir çalışıyosun, 0 tl biriktirdin, bundan sonra nasıl biriktireceksin dedim. "biriktiririz elbet" gibi saçma sapan cevaplar verdi.

iyi madem dedim, borçlu adamı bunaltmayayım. ne olacak sanki 2 sene sonra evlensek.

şimdi 30 bin liraya araba almaya kalktı. babasından biraz destek isteyip, üstünü kredi çekecekmiş. kaç senede ödeyeceksin dedim. 2-3 yılda öderim diyor. biz ne yapıcaz peki dedim, "öfff ne alakası var" dedi.

şimdi ben ne yapayım? "ben şu anda evlenmeyi düşünmüyorum" dese eyvallah ama bu davranışlarını içime sindiremiyorum. evlenmeyi düşündüğüm adamdan uzaklaşıyorum. önümü görmek istiyorum sadece. oturup konuşalım, mantıklı olan neyse ona göre plan yapalım istiyorum.

not 1: evet evlenme meraklısı bir kezbanım.
not 2: evet "evlenmek nedir abi yeeaa"

hatun kişi benim. yaşlar 25.

bilmeyenler için özetleyeyim. ylsy denen bir burs programı var. yurt dışında yüksek lisans yapıyoruz. sonra da yurt dışında kaldığımız sürenin 2 katı kadar mecburi hizmetimiz oluyor.

ben burs için şartları sağlıyorum. muhtemelen anadoluda bir üniversiteye atanırım. master süresi daha kısa olduğu için ingiltere düşünüyorum. yani bu demek oluyor ki, ortalama 3 sene kadar mecburi hizmetim olacak.

5 yıllık bir ilişkim var. henüz açıkça konuşup karar vermedik ama 1-2 yıl içinde evliliğe gidecek gibi görünüyor. sevgilim mühendis, özel sektör çalışanı. bizim bölümde devlet memuru olmak kastırıyor. zaten kpss'de iyice bka sardı. hali hazırda işinden de memnun.

sevgilime ylsy konusunu açtım. açıkça gitme dedi. batıda büyük şehirlerden biri olursa eyvallah ama onun dışında olmaz, gelip ne yapıcam simit mi satıcam dedi. haklı..

özel sektöre tahammülüm kalmadı. akademisyen olmak için bu büyük bir fırsat. diyorum belki bir şans olur, şehir değiştirme imkanı çıkar. olur mu olur yani burası türkiye. ama bu da bir risk, işin ucunda ayrılmak var.

evet hadi bakalım ilişki uzmanları, hayat profesörleri. bana bir çıkış yolu gösterin.

ilişkim için sevmediğim bir işe mi katlanayım, yoksa istediğim alana yönelip sevgilimi yok mu sayayım?

lisedeyken platonik aşık olduğum biri vardı. işi gücü bırakıp peşinden koşuyodum, 1 dk görebilmek için 2 saat yol gidiyodum. hoşlantı falan derken iyice takıntı gibi olmuştu. beni ya da onu tanıyan herkes biliyodu artık. 4 sene böyle devam etti. ne acıdır ki, bırakın tanışmayı arkadaş olmayı, bu adam bana 4 yıl boyunca bir kere bile selam vermedi. liseden mezun olduk. önce o gitti üniversiteye, sonra ben. başka şehirlerde olduğumuz 2 yıl boyunca onu hiç görmedim ama yine hep onu düşündüm. ortak tanıdıklarımızdan haber almaya çalıştım. ama tabi hayatlar değişmişti artık, başka insanlarla başka ortamlardaydık. zamanla daha az düşünmeye başladım onu, fotoğraflarına daha az baktım. 2 yıl sonunda, "lisede de böyle bi platonik aşkım vardı işte" noktasına geldim.

ona aşık olduğum zamandan tam 7 yıl sonra hayatıma ciddi anlamda ilk defa birini aldım. yeniden aşık oldum. ve bu adamla 5 yıla yakın zamandır birlikteyim, 1 yıl içinde de evleneceğiz.

sevgilimle birlikte olduğum süre boyunca, eski platonik aşkımı ara sıra hatırladım, "ne yapıyordur acaba" diye düşündüm. 1-2 kere de karşılaştım(bakmamaya çalıştım ama heyecanlandığımı inkar edemem)

ancak dün gece öyle bir rüya gördüm ki, kendime kızdım. rüyamda eski platoniğimle karşılaşıyoruz ve sohbet ediyoruz. o bana sevgilisi olduğunu söylüyor, ben de kendi sevgilimi düşünüyorum ama ona söylemiyorum. yakınlaşıyoruz, hatta bu yakınlaşmayı ben organize ediyorum. "sevgilimi aldatıyorum" diye düşünüyorum içinden. "onun da sevgilisi var, ne yapıyoruz biz" diye içim içimi yiyor. ama uzak durmuyorum. "hayatım boyunca onu hayal edeceğime, bir kere yaşar kafamda bitiririm" gibi savunmalar uyduruyorum kendi kendime.
sadece bir rüya diyebilirsiniz tabi ama düşüncelerim ve hareketlerim o kadar kontrollü ki, bir rüyanın saçmalığından eser yok. en büyük korkum, -bilinçsiz de olsa- aklımın bir köşesinde başkası varken sevgilimle birlikte olmak, istemeden onu kandırmak.

bunu kendime dert edip sorgulamalı mıyım, yoksa salayım gitsin mi?

edit: yazarken farketmemişim çok uzun olmuş kusura bakmayın. okuyanlara şimdiden teşekkürler. okumam diyenler için özet geçiyorum: sorumsuz ve aylak bir kardeşi nasıl adam ederim?

23 yaşında bir erkek kardeş sahibiyim. çok efendi ve saygılı bir insan (en azından bir zamanlar öyleydi)olmasının yanı sıra, zeki olduğunu düşünüyorum. öğrencilik hayatı boyunca hep orta halli bir öğrenci olmuştur. sadece okula giderek(dershaneye falan gitmeden),anadolu lisesini kazanmıştı.

ancak lisede işler ilköğretimdeki gibi yürümedi. hem okul notları düşüktü, hem sınav notları. bu arada başka uğraşlara kafayı taktı(bilgisayar oyunları, müzik vs) hatta bu uğraşlarla o kadar zaman geçirdi ki, üniversite okumanın artık onun için hiç bir anlamı kalmamıştı. üzerindeki psikolojik baskı nedeniyle okula bile gidemez oldu. sabah okula gitmek için kalktığında, ya da deneme sınavı falan olduğunda istifra ediyordu ve tekrar yatıyordu. son aylar bu şekilde geçti ve sonuç olarak ilk yıl kötü bir not aldı. tercih yapmadı.

"bu sene çalışıcam ve kesin kazanıcam" dedi. dersaneye yazdırdık. (ben bu sırada şehir dışında okuduğum için durumuna bizzat şahit olmadım, annemden dinlediklerimi yazacağım) ilk aylar dersaneye gitmedi. "daha sınava çok var" diyerek zaman geçirdi. sınav yaklaştıkça dersaneye gitmesi için annem babam çok baskı yapmaya başladılar (bu arada evdeki kavgaları, annemin babamın birbirini suçlaması vb hiç girmiyorum) sınav yaklaştıkça strese girip aynı belirtileri tekrar göstermeye başladı. mide bulantıları, bunalım takılmalar, odaya kapanıp yüksek sesle müzik dinlemeler, anne baba bişey diyince bağırıp kavga çıkarmalar..evde sinir harbi. kısacası ikinci yıl da benzer bir puan aldı.

ben burda devreye girdim. bir sene daha hazırlansa bile sonucun farklı olmayacağını düşündüğüm için özel bir üniversitenin yüksek okulunu yazdırdım. başarılı olursa dikey geçiş hakkı olduğunu anlattım. sonuç olarak o okula yerleşti ve ailem de onunla birlikte o şehre taşındı.

düzenli bir şekilde okula gidip geliyordu, yeni arkadaşlar edindi. sevdiği bölüm olduğu için derslerle ilgileniyordu ve bölüm üçüncüsü olarak mezun oldu. ancak bu arada dgs sınavına hazırlanmadığı için lisansa yerleşemedi.

"bu sene sadece dgs'ye konsantre olacağım için seneye yerleşirim" dedi. ama maalesef o senesi, aynen öss hazırlık senesi gibi geçti (önce ertelemeler, sınav yaklaştıkça stres ve hastalıklar) yine yerleşemedi.

tüm bu yıllar boyunca annem ve babam sürekli tartıştılar. kardeşimin durumu yüzünden birbirlerini suçladılar, küstüler vs 1 yıllık ağır hastalığın sonucunda babamı geçen sene kaybettik. kardeşimin bu durumda yaşadığı travmayı tahmin edebilirsiniz sanırım.. belli etmese de kendine pay çıkardığına eminim.

şu anda -güya- dgs'ye hazırlanıyor. dersaneye kaydoldu, ama bir kere bile gitmedi. annem sabah uyandırınca midesi bulanmaya başlıyor. fazla ısrar ederse istifra ediyor. birkaç ay önce "daha çok var" diyordu, şimdi sınav yaklaştıkça stres başladı. aynı döngü yani..

annem ve babam daha ilk öss senesinde kardeşimi doktora götürdüler. biraz süre ilaç kullandı ama sonra bıraktı. konsantrasyon sorunu var dendiği için nlp uzmanına götürdüler. verilen alıştırmaların hiç birini yapmadı. bir psikiyatri uzmanı tavsiye edildi, taa kalkıp istanbul'a götürdüler. 1 hafta kalacak şekilde ayarlamalar yapıldı. bir gün gitti, ikinci gün gitmedi. otel odalarında çıkan kavgalar, istanbulda sokak sokak evladını arayan anne baba... ben de dayanamayıp kızıyorum tabi her seferinde. boşa harcattığı paraya değil de, annemi babamı böyle üzmesine kızıyordum en çok.

bundan sonra ne olacak bilmiyorum. herhangi bir sınava hazırlanıp okuyası yok. ancak bir işe girip çalışacak adam da değil. sabaha kadar bilgisayar başında oturup, akşama kadar yatıyor. ayrıca sabaha kadar sigara içtiği için ev leş gibi kokuyor. annemin astımı var.. ne desek laf anlamıyor. daha bir kere markete gidip ekmek almışlığı yoktur. iyice insanlıktan çıktı. kızıyoruz olmuyor, güzellikle anlatıyoruz olmuyor. hani gücüm yetse dövücem yani o derece delirtiyor artık beni.

şimdilik idare ediyoruz ama maddi açıdan da düşünüyorum gelecekte ne olacağını. ben çalıştığım için anneme destek oluyorum, kardeşimin ihtiyaçlarını bir ölçüde karşılayabiliyorum. şu anda nişanlıyım, önümüzdeki sonbaharda evlenmeyi düşünüyorduk, ama bu durumda annemi yalnız bırakamam.

sınav kazanmasını falan geçtim, normal bir hayat sürmesini istiyorum sadece. çocukluğundaki gibi efendi bir adam olmasını.. anneme karşı saygı ve sorumluluk duymasını.. annemi ona emanet edemiyorum ben.

bir tavsiye verin bana ne olur. ne yapmam gerekiyor?