ya benim sansizligim ya da bilmedigim baska nedenlerden hep anormal tipler karsima cikti hicbiri ile de bir ömür bu kisi cekilmez diye ciddiyete vardirmadim isleri. etrafimda yirmili yaslarinin ortasinda hemcinslerim (erkek) evleniyorlar, bu adamlar bu ömür boyunca beraber yasayabileceklerini düsündükleri eslerini nasil böyle kolay buluyorlar? ya da evleneyim da nasil olursa olsun diye eksigine fazlasina bakmadan yüzeysel mi ilerliyorlar? 30 uma 1 kalmis böyle düsünceler icindeyim. su anda issiz olmam da cabasi. evli ablalar abiler özelden de yazabilirler. tesekkürler.




 

Neden evlenmek istiyorsun? Evlenmek gerek diye dusundugun icin mi? Toplumun geleneklerinin uzerinde baski olusturdugunu mu hissediyorsun?

Belki de evlenmezsen daha mutlu olacaksin. Evlilik tek yol olmayabilir.

Traveller

25 de evlenip en geç 35 de boşanıyor onlar. bi hukuk bürosunda çalışıyorum, boşanma davalarımızın tamamında durum bu.

alice practice

başkasını bulamamaktan korktukları için. saçmalık yani.

(bkz: #52973440)

prodeq

bi de şöyle düşün
belki biz büyütüyoruz? belki evlikik illa ruh ikizinle olmak zorunda değil?
evli olmasan 25-35 arasında bi dolu ilişki yaşayabilirsin -yaşamayabilirsin de tabi
bunlarda mutlu olabilirsin- ama olmama ihtimalin de yüksek
evlenince bir düzenin oluyor işte, istiyorsan çocuk yapma/bakma/onarma şansın yükseliyor
ev alsan bir maaşla kredi ödüyorsun
yalnız uyumuyorsun -çoğu gece en azından
eşin korkunç bir insan değilse yuvarlanıp gidiyorsun
yok çok olmadı 3-5- 10 sene sonra boşanabiliyorsun zaten katolik değiliz -genelde
denemiş onu da yapmış oluyorsun hatta insanlar (31 yaşındayım ben) artık 2.ye dönmeye başladı -o kadar korksalar 2.yi yapmazlardı

niye ama

"ömür boyunca beraber yasayabileceklerini düsündükleri esleri"

İnan birçoğu bu düşünceyle yaklaşmıyor olaya. Evliliği bir görevmiş ve aradan çıkartılması gereken bi işmiş gibi görüyorlar. Hizmet görmek de var işin içinde açıkçası. Adam bekar hayatında bıkmış ev işiyle uğraşmaktan. Bi arkadaş vardı, "oooh evlilik çok güzel yeaa, ütüm hazır, kahvaltım hazır" diyodu adam. Evlenmeden önce sevgililik döneminde kız hakkında "eah işte gideri var" diyen biri bu.

İnsanlar evleniyor ama gerçekten sevdikleri için değil. Bi taraf hizmet görmek için, diğer taraf da sınıf atlamak için "evcilik" oynuyor. Sonra da ayrılıyor zaten.

Erkek olarak evlilik baskısı da hissetme ayrıca.

mandalina kokusu

Yas 33. bende evli degilim ama evlilik lazim. Dert etme.
evde kalmak diye bir şey yok, nasibinle halen karsilasmama durumu var.

1adam

abi evlilik gereksiz falan diyenler(ki ben de 20'lerin başında aynı şeyleri zırvalıyordum) yaşlanınca ne yapmayı planlıyorlar tek başlarına?

evlenmek şart. şart oğlu şart. toplum baskısı falan olduğu için değil. 40'ında 50'inde flört hayatı yaşayamazsın. akşam eve gidince birilerine ihtiyacın olur. ses duymak istersin. ne yapacaksın mahalle kahvesinde mi takılacaksın akşamları?

hazır fizik falan pörsümemişken, sevebileceğin, anlaşambileceğin birini başkası kapmamışken evlenmek yuva kurmak gerek. en acilinden.

yaş 26. erkek. bekar.

haracina

@haracina

Belki toplumsal anlamda evlilikle birlikte olmayi birbirine karistiriyorsun. Bir sevgilin olabilir yasin kac olursa olsun. Ama ayni evde yasamak ornegin sevgilinle senin vereceginiz bir karar. "Evlenmek lazim" deyince kisilerin uzerinde baski olusturuyorsunuz.

Bir de kisilerin yasadiklari ortamlar farkli olabilir. Cevremde 40 yas ustu doktorlar falan var. Bazilari bosanmis bazilari hic evlenmemis bazilari sevgili. Flort edebiliyorlar. Tum insanlar senin gibi dusunmuyor.

Ayrica yalnizlik korkusu sanirim seninki. Yaslaninca sana baksinlar diye cocuk da yaparsin degil mi? Hatta bir tanesi kiz olsun da ev islerine yardim etsin. Bilinc altina inince hep kisisel cikarlar beliriyor. Ama herkeste boyle cikarlar pesinde kosmayabilir.

Traveller

evlilik yaşam tarzı ve olanaklarla ilgili tamamen. sevgilinizle yaşamayı, hatta aynı evde yaşamayıp istediğiniz zamanlarda bir araya gelmeyi tercih eden çiftler olabilmeyi ne bu ülkenin zavallı erkekleri ne de toplumu anlayamıyor. özellikle kadına "ufacık" etiketler yapıştırıyor. ailesinden ayrı yaşamanın tek olanağı evlenmek olan kadın ve erkekler var bu ülkede. yani bir nevi kendi evin olmasının tek yolu evlenmek. tek başına yaşamayı bile deneyimlememiş insanlar çıkıp yalnız yaşamak, yalnız yaşlanmak vs. diye ezberledikleri zırvaları sıralıyorlar.

kendi evinde kimseyle yaşayamayacağını bilen bir kadın olarak evlenmenin toplumsal bir dayatma dışında bir şey olmadığını düşünüyorum. sevgilim de, erkek arkadaşlarım da istedikleri zaman ve ben de kabul ettiğimde evime gelebilir. onlarla vakit geçirmekten aldığım keyif için ömrümüzü birleştirmeye söz vermenin mantıklı bir tarafı yok. 2 gün sonra yaşadıklarınla kendinin nasıl şekilleneceğini bilmeden ömürlük sözlere inana insanların çok sağlam çıkarları olmalı ya da akıllarını kaybetmiş olmalılar.

renkli kalem kutusu

25 yaşında bir erkeğim.

Evlenmeyi ve baba olmayı benim kadar isteyen bir erkek daha yoktur burada. Ama evlilik için önümde 7-10 yıl civarı bir süre görüyorum. Evlenmek değil, ayrılmamak, aldatmadan mutlu bir şekilde devam edebilmek önemli. Etrafındaki şuursuzca evlenenlere bakma sen. mutluluklar dile geç.

Eşin olacak kadında olmasını istediğin özellikleri iyi düşün, iyi karar ver. Sonra o özelliklerde biri karşına çıkarsa da ilişkiye başlar, devamına bakarsın.

yirmisantim

Kriterleriniz, kriterlerinize uyan kişilerin çevrenizde bulunması ve kriterlerinize uyan çevrenizdeki kişilerin sizden hoşlanması ile alakalı bir şey.

kendi evlilik kriterlerinize göre düşünüp hayret etmeniz çok da sağlıklı bir değerlendirme değil bence.

Adam vardır, kriteri iyi yemek yapan eli yüzü düzgün bir kadınla evlenmektir. Çevresinde böyle olan kadınlar ondan hoşlanmadığı için evlenemez.

Bir başka adam vardır, kriterleri: doktora yapan, peru'ya gitmiş, nick cave'in tüm albümlerine sahip, kumral biri ile evlenmektir. Adamın çevresinde böyle biri vardır, adam da çekici olduğu için kadınla bir şansı olmuştur, evlenmiştir.

edit: yarın 30 oluyorum, 26 yaşından beri evliyim.

sharon and hope
1

mobil görünümden çık