hala kara kedi görünce saçımı tutuyorum. Engelleyemiyorum kendimi.
13 yıldır sadece tek 1 hayali yaşıyorum. ya da mekanik manada kurup geliştiriyorum.
bunun reaksiyonlarıda;
kendi kendine konuşmak
anlık yalnız kalma isteği
birden bire gelen enerjiklik devamında hayali yaşama ve yorgun düşme.
bunu eskiden insanlarla paylaşmazdım, belki olur diye ama artık paylaşıyorum. sanırım karaktersizlik örneği bu. istediğin birşey yerine getirilmeyince, yerine getirmeyene zarar vermek.
cenaze çıkan evde yemek yiyemiyorum, bişey içemiyorum. Tabak, bardak ve çatalları kullanamıyorum.
ben de kendi kendime konuşuyorum
bir de hala mal gibi birisiyle aynı anda bir şey söyleyince onun saçını çekiyorum
takıntı olarak: eğer geç kalktıysam bütün günüm mahvoluyor, zamanında kalkıp sabah rutinimi tamamlayamazsam çok kötü hissediyorum kendimi.
edit: basamakları çıkarken çift sayı olsun istiyorum bacaklarım eşit sayıda tırmansın yani, eğer olmazsa hangi bacağım az tırmandıysa aklımda tutuyorum bir sonraki sefer için. aynı şekilde yolda iki renkli taş varsa iki ayağım da eşit sayıda basmalı.
Asansöre sağ ayakla biniyorum. Böyle şeylerde pek takıntılı olmasam da asansör konusunda çok titizim.
saymakla ilgili sıkıntım var.
bi ortama girdiğim zaman kişi sayısını yada başka birşey olursa saymadan yapamıyorum
üzerimde lacivert bir şey olmadığı zaman kendimi çok kötü hissediyorum.
sadece çorabım bile lacivert olsa yetiyor kendimi iyi hissettirmeye.
Yok.