Sen miysin o, yalnızlığım mıydı yoksa
Bir de Nihat Behram Ölülerimiz
Her sabah
her sabah
o kusursuz acının kollarında
O kusursuz acının kollarında
öpüştüğüm gökyüzü
artık çırpınan yüreğimi yatıştırmıyor
nazım-ben senden önce ölmek isterim
sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
ve orda beraber yaşarız
külümün içinde külün,
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar.
*
ama biz o zamana kadar
o kadar karışacağız ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile
zerrelerimiz yan yana düşecek.
Siirden nefret ederim, isim olmaz.
Ama bunu seviyorum:
Atlılar atlılar kızıl atlılar,
atları rüzgâr kanatlılar!
Atları rüzgâr kanat...
Atları rüzgâr...
Atları...
At...
stavron +1
bende şiirden hiç haz etmem ancak amatör bir şairin bu şiirini çok seviyorum...
sana, diyorum
çünkü allahın üçüncü kitabı bile
aksak bir hitapla başlar biliyorum.
biraz huzursuzum bu akşam,
salonda tanklar görüyorum
hayrola, neyi kutluyorsun