türkiyede bir gurup insan var almanyadakilerden çok mutlu, bir kısım insan var çok mutsuz. adaletsiz sistem yüzünden böyle, yoksa daha mutlu olacak potansiyelimiz var.
soruya gelince bir plana kilitlenip yaşamak sağlıklı değil, hırsa yol açar, diğer fırsatları görmemene yol açar, başarısızlık durumunda yıkıma yol açar. esnek planlar ile yaşamak daha doğru.
ben bu konuda bir kaç paragraf yazarım ama özet geçeyim. hayatlarının her anını planlayanlar mutsuz oluyor genelde. plansızlık iyidir, önünüze çıkacak zorluklara karşı hazırlıklı ve de terslıklere karşı umursamaz oluyorsunuz. kafa rahat olunca her iş yoluna giriyor bir şekilde.
belli başlı kilometre taşlarınız olmalı tabi
hayatını planlayarak yaşayabilmen için yaşadığın yerin de planlı olması lazım. Yani küçük bireysel hedeflerden bahsetmiyorum ama mesela 30 yaşıma kadar ev alıcam diyorsan bu sırada ülkede 25. ekonomik kriz yaşanmamalı.
Ayrıca tabii karaktere de bağlı, ben plansız yaşıyorum, ne bir başarım ne de büyük bir mutluluğum var ama planlı yaşasam da olmayacaktı bunlar büyük ihtimalle.
Birşeyin mutluluk getirmesi onun doğru olduğunu göstermez ki. Başarı için plan şart. Diğer taraftan her türden kısıtlama kişiyi mutsuz kılar. Seçim yapmak lazım, rastgeleliğin rahatlığı mı yoksa planın belirlilik hissi mi?
dengeyi sağlamak önemli.
biraz karaktere de bağlı. örneğin ev almak için kredi çektin diyelim. karakter olarak rahat bir insansan ve maddi durumun yeterliyse gayet planlı bir şekilde ev sahibi olabilirsin. fakat borcunu sürekli kafaya takıp sürekli ona göre hayatını kısıtlayan pimpirikli biriysen mutsuz olursun. bu konuda plan yapmaman lazım. yeterli nakitin olunca gidip evini alırsın.
planlamak önemli fakat aşırı titiz her anı planlamak türkiyede yaramaz. Almanyada yarasa da orada da mutsuz eder.
en güzeli genel bir plan çizmek, çrşitli hedefler koymak ve ona göre ilerlemek. yoksa saat saat veya gün gün planlamak zor.
hiç plansız olmakta en kötüsü