x
ışınlanabilinse
ışınlanabilinse
Anlam açısından bir farklılık algılayamadım ama şekil olarak ilki daha yakışıklı geldi bana.
aslında türkçeye 2. daha uygun gibi geliyo bana. ama çeviri textbook okuyo olsam kesin 1. gibi çevirmiş olurlardı ;_;
isim kök: ışın
fiilleşmiş hali: ışınlamak
fiilin pasif hali: ışınlanmak
(burada ışınlanmak hem dönüşlü hem edilgen olabilir.
"-ebilmek" eki hangi çatıya gelirse gelsin, aynı kalır.
örn: görebilmek/görülebilmek)
yani doğrusu
"ışınlanabilmek"
ışın ,ışınlamak, ışınlanmak, ışınlanabilmek
ışınlanılamak bir garip geldi şimdi.
Bu tür sözcükler, türetildikleri anda dilimizin kurallarıyla anlaşılması zor bir hale geliyor.
İngilizcedeki active, passive konusu gibi.
Sözcük ışınlanmak.
Işınlanma işinin kendisinin başarılmasından söz ediyorsak ışınlanılabilse(yapılabilse, edilebilse gibi bir yere ulanma arzusu var) kullanmak doğru.
Işınlanma eylemini bir insana yüklüyorsak ışınlanabilinse kullanırız ancak bu sözcük, fonetik açıdan kulağı tırmalıyor.
yapmak sözcüğünü ele alalım,yapılabilse deriz değil mi, yapılabilinse demeyiz. başarmak sözcüğüne bakalım, başarılabilse deriz, başarılabilinse demeyiz değil mi?
Bu fazladan ek kullanımı öznenin durumunu karıştırdığından anlamı da zedeler.
O yüzden, ilkini kullanmak doğrudur ancak ikincisinin de türetilmesine imkan veren bir dilimiz var.
ışınlanılabilse: bir maddenin ışınlanması için kullanılacak, araç ya da aygıtın yeterliliği/yetkinliği söz konusu sanki.
x
ışınlanabilinse: maddenin kendisinin ışınlanabilir durumda olmasını ya da olmamasını çağrıştırıyor.
yine de en iyi anlamı, cümle içerisindeki kullanımları verir.