kısa bir yurtdışında yaşama tecrübem oldu. düşündüğüm şey 1-2 sene çalışıp yurtdışına gitmek için para biriktirmek ve yüksek lisansa başlamak. ancak ben çok kolay arkadaş edinemiyorum. ve genel olarak insan ilişkilerim zayıf biraz asosyalim diyebilirim.orada gerçekten yalnız kalacağımı düşünüyorum. erasmusta da yalnız hissetmiştim kendimi. o anları hatırlayınca geri adım atasım geliyor ve bunlara değer mi emin olamıyorum. asosyal olup orada yaşama işini kotarabilir miyim? tüm bunlara değer mi?
değer
sakın atma geri adım falan, doğru yoldasın.
arkadaşlar gazı vermişler ama işin başka bi boyutu da var :)
29 yaşımdayım. ünide bi arkadaşım vardı hayat dolu süper sosyal bi arkadaştı. mezun olduktan sonra 1-2 sene turkcell de çalıştı. sonra google dublin e çalışmaya başladı. 2-3 ay önce dublin e gittiğimde üni den sonra ilk kez görüştük. o eğlenceli insan bambaşka birisi olmuş ve tr de güzel bi fırsat olursa dönmeyi planlıyor. benzer şekilde almanya da 2-3 sene çalışıp dönen arkadaşım da var.
en az bunlar kadar yurt dışıdna çalışıp süper mutlu olan tanıdıklarım da var. hatta onların sayısı daha fazla sanırım.
bana ya da başkasına soracağına kendin karar vermelisin. bir de, aile yanında yaşamaktan girip yurt dışına bağlamışsın. kafan çok çok karışık belli ki. acele etme. :)
erasmus mundus master programlarını araştır. büyük burs bütçeleri var. bi kuruş harcamadan okur gelirsin.
erasmusta kendi sınıfın olmadığı için yeni insanlarla tanışmak için tüm iş sana düşüyor. ama sabit bir sınıfın olduğu master vs olursa insanlarla tanışman sorun olmaz.
washe +1
herkes odaklanmış yurtdışına kaçmaya. zannediyor ki buradan gidince müthiş bir sosyal ortam, kariyer, krema partileri çilekler falan seni bekliyor.
medeniyetin beşiğinde master yapmış birisi olarak soleyebilirim ki bu çok çok çok kişi odaklı bir olay. çok mutlu da olabilirsin depresyona da girebilirsin. yalnızlık cok zor gercekten yurtdısında. gercek anlamını öğreniyorsun eger isler yolunda gitmezse. aileni de arkadaslarını da her ne dusunursen dusun ozluyorsun.
bir de erasmusta eglenemeyen bir insansan bu beklentin masterda cok cok cok daha dusuk olmalı cunku seni ve tanısacagın insanları ciddi bir calısma temposu, yaşam telaşı ve kariyer arayısı bekliyor olacak. daha ciddi bir ortam olacak orada.
sttcnin dedihi gibi masrafsız veya az masraflı bir yolla uzun bir yurtdışı yasam tebrubesi edinip ortamı kokla, en dogru secimi yine kendin yapacaksın.
gaza gelme yani, gercekci ol.
birşey yapmadan birşeyler olmasını bekleme.
soruna cevap icin sorunu cumle cumle gidiyorum.
* "iyi akşamlar. üniversiteden yeni mezun oldum. ne istediğimi çok bilmiyorum ama istediğim tek bir şey var o da burada ailemle yaşamamak. "
- ne istedigini sen de bal gibi biliyorsun. ailenle yasamamak, kendi ayaklari ustunde duran bir birey olmak.
"ailemin yanında kendimi geliştiremiyorum çünkü. her şeye karışıyorlar, bu yaşta özgüven sorunu yaşıyorum hala. aşırı monotonlar ve kendileri gibi yaşamamızı istiyorlar. "
- monotonluklarini stabil bir hayat saniyorlar. herkes kendi cocugunu kendisi gormek ister. seni bu sekilde mutlu edecekleriniz zannediyorlar. sen kendi ayaklarin uzerine durup, kendi kendini idare edene kadar sIkistiracaklar seni.
"kısa bir yurtdışında yaşama tecrübem oldu. düşündüğüm şey 1-2 sene çalışıp yurtdışına gitmek için para biriktirmek ve yüksek lisansa başlamak."
- dusuncen cok guzel ama soyle bir sey var turkiye'de 1-2 sene calismak yetmeyebilir. cok fazla optimistik olma. realist ol, planlarini da realist kur.
"ancak ben çok kolay arkadaş edinemiyorum. ve genel olarak insan ilişkilerim zayıf biraz asosyalim diyebilirim."
- daha ananin koynundaydin. dun bir bugun iki. iyice yalnizdiktan cildirmadikca arkadas yapma zorunda hissetmeyeceksin. dibe vurmadan yuzeye cikamazsin.
" orada gerçekten yalnız kalacağımı düşünüyorum. erasmusta da yalnız hissetmiştim kendimi. o anları hatırlayınca geri adım atasım geliyor ve bunlara değer mi emin olamıyorum."
- erasmus hic bir sey icin olcu degil. yurt disinda yasamakla yurt disinda okumak arasinda daglar kadar fark var. benzer bir farki simdi tr'de is hayatina atilip, kendi hayatini kurarken de goreceksin. universite hayati baskadir. kimisi universitede populer olur ama gunluk hayatta sicar. kimisi de tam tersi. ama bilmen gereken bir sey var ki bu hayata tek basina geldin, tek basina gideceksin. baskasinin hayallerini yasama. isterse anan baban olsun. sen ideallerini yasayip basarili olursan onlar senle daha da cok gurur duyup, mutlu olacaklar. (bkz: based on true story)