daha doğrusu ulan hala çocuk gibi davranıyorum acaba ne zaman büyüyeceğim dediğiniz zaman oluyor mu? son zamanlarda muhakeme yeteneğimi kaybettim galiba.
kendime olan özgüvenim sıfırlanıyor.
geriye dönüp bakmıyorum. keşkelerim olmuyor.
hayır, düşünüyorum yanlışsa bir daha yapmam diyorum. yoksa hayat yaşanmaz
Bende bugün aynısı oldu. Mesela şöyle oldu; tatil için şehir dışına çıktım. Gittiğim yerde yakın bir arkadaşım doğurdu. (Sezeryan olduğu için hazırlıksız yakalandık) Doğum fotoğraflarını çekmemi istedi ve benim de makinem yanımda olmadığı için başka bir arkadaşımdan makinesini istedim. Normalde hiç makine istemeyiz aramızda lafı bile geçmez. İkiletmedi sağolsun hemen verdi. Ama sonra keşke istemeseydim, ben niye böyle bişey yaptım nasıl istedim diye dert ettim. Aynı gün geri iade ederken makineyi, arkadaşıma bir de hediye alıp verdim. Bu şekilde yaptığım şeyin bana veya ona verdiği rahatsızlığı az da olsa unutturmuş oldum diye düşündüm ama hala keşke istemeseydim diyip duruyorum. Şimdi makineye bişey olsa benden bilecek. Haklı da.
her gün yapıyorum bunu. önceki gün yaptığım şey bile çok saçma geliyor genelde. otokontrol sıfır.
kontrol demişken,
www.youtube.com 
Eğer oluyorsa not tutma ya da günlük tutma alışkanlığı edinilmeli.
Her insanda bir miktar oluyordur gibi geliyor bana. Ama mizacınız "kusursuzluğu arayan tip" ise eminim her adımınızda, sizinkinden daha iyi olan adımları düşünmeye vakit harcıyorsunuzdur. Kendinize olan güveniniz sıfırlanmasın, hiç gerek yok.