bu olay üzerine evi terk ettim. kendi hayatımı kurdum. her şey yolunda gidiyor. ailemle de arada bir telefonla konuşuyordum hoş geldin beş gittin, bir konuşmamızda babam tekrar bana kendi isteklerini dayatmaya başlayınca tartıştık, her seferinde böyle olacak sanırım diye görüşmeyi bıraktım tekrar.
şimdi bir arkadaşımı arayıp onun aracılığıyla beni tehdit ediyorlar oraya gelip sokak sokak arayı bulacağız diye.
hala içim soğumuş değil zaten, düşündükçe ağlıyorum, bir de en başta bardağı taşıran son damla bu değilmiş gibi buraya gelmekle tehdit ediyorlar beni. ne yapacağımı bilmiyorum. (bardak taşmadan önce aylarca babam tarafından okula götürüldüm, derse girdiğim binanın kapısında bekledi, dersten çıkar çıkmaz alıp eve götürdü, hapis hayatı yaşadım, bütün bunlar gezi zamanında eylemlere katıldığım için oldu, onların istediği gibi bir insan olmadığım için...)
işin içinde adana varsa normal.
benimkiler de benim evime sabahın 7'sinde baskın yapar gibi gelmişlerdi aniden "ne haltlar karıştırıyorsun sen" diye. sonrasında baya olaylar atlattım. artık araya mesafemi koydum.
maddi özgürlüğü elinize aldığınız zaman onlar da size saygı duymaya başlıyor. babamla 3 yıldır görüşmüyorum. 3 yıl önce "o kız bataklığa düşecek, kapımda yalvaracak, almayacağım onu." demişti.
şu an gayet evim var, işim var, geçinip gidiyorum. gıkını da çıkaramıyorlar.
sizinki de o hesap sanırım. iplerin kimin elinde olduğunu hissettirin. artık küçük bir çocuk olmadığınızın farkına varsınlar.
aklı başında aile büyükleri varsa onları devreye sokmayı deneyebilirsin, özellikle babanın kulağını çekebilecek biri varsa.
arkadaşın telefonlarını açmasın, arkadaşının da böyle arada kalması normal değil ve bunu çekmek zorunda da değil.
eğer tehditlerinden kısa zamanda vazgeçmezlerse hiç düşünme ve savcılığa şikayette bulun. ne demek sokak ortasında dövmek sürüklemek ya. ülke dağ başına dönmüş artık.
aileni değiştiremeyeceğine göre hayatını değiştir ve evlen.
ben senin yerinde olsam şikayetçi olurum ve seni bulamayacakları bir yere taşınırım ne biliyim mesela istanbula taşınırım kimseye de söylemem. ne biçim aileler var ya anlayamıyorum.
"işin içinde adana varsa normal" diyenler bi bitmediniz bee !. Memleketin ağzına eden bi Adana sanki.
Saçma sapan yorum yazıp insanı çileden çıkarıyorsunuz yahu ..
Neyse,
Bence bi annen ile görüş. Ağzından laf almaya çalış durum hakkında. Büyükleri devreye sok. Olumlu şeyler düşün ki olumlu şeyler olsun.
ailenden kurtulmak için evlenmek gibi bi hata yapma sakın. evlilik kurtuluş değildir.
ters gittikçe belli ki sana rahat vermicekler. irtibatını tamamen koparma ama aile sonuçta bu, bence he de geç en azından sakinleşirler belki daha uysallaştığını düşünüp seninle uğraşmayı azaltırlar.
başka bir şehre taşın. izmir, istanbul, antalya... arasalar da bulamazlar. onlar hala ankara'da olduğunu sansınlar. başka bir şey yapmana da gerek kalmaz.
Evlen diyen arkadaş kendini kaybetmiş. Kendi hayatını kurduktan sonra arada bir telefonla konuşman onlara bunları yapma cesareti verdiğini düşünüyorum. Mesafeyi korumak çözüm olabilir.
Çok üzüldüm senin adına. Bu baskıyı ben de yaşadım ve bu baskının da etkisiyle yanlış bir evlilik yaptım. Ayrılmama rağmen hala etkisini yitirmiş değil hüzünlü günler.
Ailenle ciddi ciddi oturup konuşup açıklamalısın düşüncelerini, planlarını. Kesin kararlı olduğunu, onların bu tavrının devam etmesi halinde iletişimi ölene dek kesebileceğini bildirmelisin. Sert bir dille değil tabii, normal bir şekilde. Yaşın kaç bilmiyorum fakat benim babam da aynı şeyleri bana yapmıştı 18 yaşımdayken. Sonuç benim hüsran dolu bir evlilik yapmamla devam etmişti.
Seni korumak kollamak istemeleri normal, başına bir iş gelmesinden de korkuyor olabilirler Türkiye'nin hali malum. Sadece yöntemleri çok ahlaksızca. Sen onların çocuğusun diye sana şiddet uygulayamazlar. Bu insanlığa sığmaz.
Onların seni korumak istediğini de düşünerek bir konuşma hazırlamalısın. Hatta bunları yazsan da olur. İster yüzlerine söylersin ister kapılarına bırakırsın. Bu senin hayatın ve tek bir şansın var lütfen kimseye müdana etme ve şiddetlerine karşı yasal yola git gerekirse.
Özetle konuşarak anlaşmaya çalışman ilk evre. Aksi durumda ben yurtdışına çalışmaya gidiyorum gibi bir hikayeyle püskürtmeye çalışmayı denersin.
önerecek bir şeyim yok ama kendini çok iyi kurtarmışsın. kafa olarak bu tip bi aileden ayrılabilmen bile başarı. değil ki evleri şehirleri ayırmak. bugüne kadar götürdüğün gibi götürürsün gerisini de, moralini bozma.
savcılığa git şikayet et ve tedbir kararı aldırt. eve tedbir kararları tebliğ olunca işin ciddiyetini anlarlar. adresini de değiştirebilirsin. arkadaşın da telefonla rahatsız edildiği için işlem yaptırabilir.