ofiste bayanlara söyleyince şok oldular nasıl olur falan diye. sonra biz bilmem nereye yemeğe gitmiştik. yok bana şunu şunu aldı gibi muhabbete girdiler.
ben pek önem vermiyorum bu tarz şeylere açıkçası. ortada bir şey yokken yapılan ufak jestler bana daha cazip geliyor. yılda bir defa gösteri yapacaksa kalsın istemem. mesela dün çok canım istedi diye kalktı patates kızarttı dünyalar benim oldu =)
önceki yıllarda da hep senelik tatilimize denk getirmiştik. kutlama şeklinde değilde sevdiğimiz aktivitelere katılma -tüplü dalış, yat turu vb.- şeklinde olmuştu.
sizde durum nasıl, sizce böyle olması anormal bir şey mi? evlilik yıl dönümü sizin için önemli bir şey mi?
not: kadın tarafıyım. 5 yıldır evliyiz.
uzun evliliklerde bazi şeylerin bitmesi kadar normal bişey yok herhalde.
bence önemsiz. samimiyetsiz geliyor.
ben de bayan tarafıyım biz de 5 yıldır evliyiz, durum aşağı yukarı aynı şekilde, özel günlere anlam yüklemek toplumun belleğimize kodlamaya çalıştığı bir şey, tuzağa düşmeyin iyi böyle :))
bu ay birinci yılımız olacak. karpuz mu kessek diye düşünüyoruz:)
bence de ufak tefek, zamansız yapılan şeyler daha kıymetli daha samimi.
Böyle olmalı cidden. Ben de 3.5 yıldır evliyim. Birbirimizin damarın biliyoruz. Zaman zaman çok tatlı suprizlerle hayat akıyor gidiyor.
Boşanırsan sana talibim. Böyle ufak şeylerle mutlu olan kadınlara bayılıyorum. Şaka bir yana kalıplara takılmak yerine ufak ama güzel şeylerden mutlu olmak bence daha güzel. İş arkadaşlarının şaşırmalarına, seni yönlendirmelerine de izin verme. Kimsenin evliliğiyle de kendininkini karşılaştırma. Keyfiniz nasıl istiyorsa öyle yapın, mutluluğunuz bitmediği sürece sorun yok.
hiç de anormal değil.
bence de yılda bir yapılacak gösteriş yerine hep yapılan ama içten gelen şeyler çok daha değerli.
edit: ayrıca alınan hediyelerle, yıldönümlerinde gittikleri yerlerle, aldıkları tektaşlarla, evlilik tekliflerinin ne kadar abartılı olduğuyla ilgili sürekli konuşanlarda bir sorun olduğunu düşünüyorum.
anormal değil bence de. kutlanması da anormal değil. ikisi de tercih. çift olarak nasıl mutluysanız öyle olmalı. doğrusu sizi mutlu edendir.
ofisteki kadınların "nasıl olur" falan demeleri, "biz bilmem nereye yemeğe gitmiştik. yok bana şunu şunu aldı gibi muhabbet" yapmaları nispet yapar gibi olmuş. normalde gerçekten "nasıl olur"luk bir durum varsa susmak icap eder. ofistekiler hava atmak için fırsat arıyorlarmış herhalde ama böyle şeylerle hava atmaları üzücü tabi. :)
biz 6 senedir birlikteyiz. ilk 2-3 sene yıldönümü kutlamıştık. öyle çok özel şeyler yapmadık da, birbirimize "nice senelere" dedik. sonra nişanlanınca yıldönümü kutlamamaya başladık. nişanlılığın yıldönümü zaten kutlanmıyor tabi. :) evlendikten sonra da "ne güzel bir seneyi daha bitirdik" şeklinde kutlarız. öyle şaşalı şeyler yapmayız kısacası, ama hatırlamak güzel bence.
benim için evlilik yıldönümü ve doğum günleri önemli ve hayatı anlamlandıran güzel şeylerden. unutmayı ve unutulmasını istemem.
her yıl dönümümüzde eşime 1 yıl daha birlikte geçirdiğimiz ve onunla birlikte olduğum için ne kadar mutlu olduğumu söyleyebilmeyi diliyorum.
çevrenden etkilenmeyi bırak artık kaç yaşında kadınsın. ne derlerse desinler. kendi kendine düşününce "ya ben onlar demeden önce hiçbir sıkıntı yaşamıyordum konuya dair, şimdi bir anda içime kurtu düştü ve burada insanların bana 'evet tabii ki ufak jestler, patates doğramalar falan çok daha anlamlı, sen iş arkadaşlarını takma' demesini umar oldum" diye düşünmüyor musun?
çevredekilerin düşüncelerine çok takıldığında sevdiğin insanı kaybedersin. unutma.