ortamı kadınlar kulübüne çeviricem biraz ama kusura bakmayın bakacaklar da başka duyurulara gitsin bu tarz duyurudan hoşlanmıyorsanız boşuna okumayın.
telefonda konuştuk, görümcem ikinci çocuğuna hamileymiş. duydum çok sevindim. tebrik ettim. iki hafta falan olmuş öğreneli. 'annem size söylemedi herhalde' dedi. eşimin annesi bizi 3-4 güne bir arar ilgilidir kendisi sağ olsun. biz onlardan farklı şehirde uzakta oturuyoruz.
sonra konuşurken "aslında annem size söylememi istememişti, söyleme üzülmesinler dedi" dedi. tabii ben bunu duyunca çok bozuldum ama bir şey demedim. olur mu öyle 2. yeğenimiz geliyor çok mutlu olduk falan diye geçiştirdim.
yaklaşık 5 yıldır evliyiz içinde bulunduğumuz koşullardan dolayı çocuk istemedik.
gerçi eşime kalsa olurdu ama daha çok ben istemedim diyeyim. ailesinden sürekli baskı geliyor zaten çocuk yapın biz bakarız diye. gerekirse buradan kiralık ev tutar gelir bakarlarmış.
bu da neyin kafasıdır bir türlü anlayamıyorum. kendim bakamayacağım çocuğu niye yapmak isteyim ben. it gibi çalışıyorum eve gelince çocukla bir iki saat geçiricem diye mi yapayım çocuğu.
gerçi görümcem öyle olduğu için bizden de aynı şeyi bekliyorlar. işten eve değil direk annesine gidiyorlar yemeği orada yiyip eve yatmaya gidiyorlar. yeme içme mutfak masrafları yok. gece nöbeti olduğu zaman çocuk gene annemde kalıyor. babası rahat uyusun diye.
gezmeye tozmaya gidiyorlar çocuğu götürmüyorlar. evinin temizliğine bile arada gelip annem yardım ediyor. gerçi kendi kızı ne isterse yapar. ama sonra bize bak onlar ne güzel birikim yapıyor siz niye yapamıyorsunuz biz ölmeden ev aldığınızı görmek istiyoruz (evi olmayan tek kardeş eşim kaldı), çocuk yapın vıdı vıdı bir sürü şey söylüyorlar.
yahu ben niye üzüleyim görümcem hamile diye. çocuk istesekte bir türlü olmasa belki benim niye olmuyor diye üzülürüm bir ihtimal ama şu durumda böyle bir şey söylemesi çok sinirimi bozdu açıkçası. ters psikoloji uygulayıp çocuk yapmayı istememizi mi istiyorlar nedir anlayamadım.
sizce nasıl davranmalıyım bu konuda eşimin ailesine karşı? ne söylesem boşuna olacak gibi geliyor bana ama.
bir de benim eşimin ailesi gibi normal bir ailem olmadı hiç. anne baba ayrı, bizi anneannem büyüttü. annem farklı şehirde çalışırdı biz anneannemde kalırdık. babayı zaten görmüyorduk.
annemin senelerce tek tembihi evlenince sakın hemen çocuk yapma birkaç sene geçsin idi. zaten torun tombalakla hiç alakası yok, bebek gördüğü zaman sarımsak görmüş vampir gibi davranır. o yüzden eşimin ailesini anlayamıyorum ne düşünüyorlar ne hissediyorlar.
bu kararları eşinizle birlikte alabileceğinizi, sizi anlamalarını ve konuşmalarında biraz daha dikkatli ve saygılı olmalarını isteyin. bu sözleri söylerken de, gayet ciddi ve kibar olun. durmaları gereken yeri bilsinler.
önce konuş bu konuyu. Kim olursa olsun hayatınıza bu denli karışamayacaklarını. Olmazsa mesafe konabilir belki
ben olsam aynı bu anlattıklarını söylerdim açık açık, özellikle çocukla ilgilenecek vaktinin olmadığı ve bu yüzden sadece birlikte 2 saat geçirmek için çocuk yapmanın gereksiz olduğunu vurgulardım. bu çocuk açısından da sıkıntı yalnız senin için değil. o da annesini daha çok isteyecek yanında ki sen bu duyguyu çok iyi anlayabilirsin (son paragrafta verdiğin bilgiye dayanarak).
açık söyleyeyim ben, yaşam alanıma müdahale edildiği zamanlarda, biraz sert ve ters konuşurdum ama sen öyle yapma tabii.
malesef büyükler öyle. benim ablam da 8 senelik evli, çocuk istemediler. Yaşı büyük insanlar bunu öğrenince, "olur sizinde çocuğunuz gençsiniz" falan diyorlar. Anlamamıyorlar istemedikleri için çocuk yapmadıklarını veya evliliğin sadece çocuk üretmek için olmadığını, kafaları basmıyor.
Çünkü kendilerinin yegane amacı evlenip çocuk doğurmakmış. Hayatta eşleriyle başka bir paylaşımları yok. Onlara göre evlilik çocuk yapmak, eğer çocuk yapmıyorsan neden evlendin kafasındalar.
O yüzden vaktinizi boşa harcayıp anlatmaya çalışmayın anlamazlar, vizyonları yok.
haa kötü niyetli değiller, ama bu davranışlarının sizi üzeceğini de kafaları basmıyor tabi.
bence ordaki söylemeüzülmesinler lafı kötü niyetle söylenmiş bi laf değil. o kafadaki insanlara göre çocuk yapmamanın tek nedeni imkansızlıktır. ya parasızlık ya hastalık vs vs. hani istemiyorum, o yüzden yapmıyorum durumunu anlamıyolardır. bir de her ne kadar isteyerek yapmıyor olsan da görümcenin ikinci çocuğu kolaylıkla yapıyor olmasına uzuleceğini düşünmüştür. yada üzüleceğin şey görümcenin hamile olması değil de senin olmamandır. ki ona da bir ihtimal üzülmüşsün işte.
bir de görümcen çocuğa o şekilde bakıyor diye sen de o şekilde bakıcaksın diye bi kural yok. belki uzun süreli izne çıkarsın. bi şekilde yola koyarsın. 5 sene olmuş. yaşlarınızı bilmiyorum ama yeteri kadar beklemişsiniz. bunu çocuk yapmayı istiyor olduğunuzu düşünerek söylüyorum. geciktirmeden yapmak daha mantıklı sanki.
yalnız çocuk olunca illa verin ben bakıcam, aman kreş de neymiş vs diyerek muhtemelen seni darda bırakıcaklar. çocuk yapmadan önce bunu kesinleştirin. özellikle eşinize büyük iş düşüyor.
karşı tarafı art niyetli olarak görmeyin. yurdumun sıradan iyi niyetli kaynanası işte. belli ki çocuk mevzu onlar için önemli. herkesi kendileri gibi sanıyorlardır.
içinde art niyet değil kendilerince iyi niyet göstergesi olan bir sözü farklı mecralara çekerek ne kendinizi ne eşinizi ne de onları üzün.
muhtemelen, sizin neden çocuk istemediğinizi anlayamadıkları için, çocuğunuzun olmadığını bunu da istemiyoruz kılıfıyla kapattığınız bakış açısındalar. o yüzden sizin olmuyor ya hani(!!) öğrenin istememişlerdir :)
maalesef siz istediğiniz makul mantıklı bir şekilde, çocuga sizin bakmak istediğinizi, öyle hayvan besler gibi günde 1-2 saat ancak sevmekle -oynamakla çocuk yetiştirmek istemediğinizi, bu ikisinin çok farklı olduğunu anlatsanız da anlamayacaklar.
affedersiniz ama görümceniz zaten çocuğu sadece doğurmuş. ne kendisi ne babası ilgileniyor. nöbetteyken baba rahat uyusun diye çocuğu anneye bırakmak nasıl bir mantıktır?
ev meselesine gelince,
görümcenizin zaten aile olarak da bir hayatları yok, ev masrafları yokki! çocuk da zaten orda sürekli allah bilir onun masraflarını da anneniz karşılıyordur :) ben de ev alırım öyle :D
dert etmeyin. buna yapacak bir şey yok. eşinize söyleseniz bu sefer olmadığından dolayı istemediğinize daha da inanacaklar ve bu yönde devam edecekler. he diyip geçin.
@65 derece
sorma ya aynen dediğin gibi. inanır mısın bir araya geldiğimizde birlikte bir yerlere gidiyoruz çocuk sürekli annemin üstünde. anne babası dilinden anlamıyor çünkü. ama suç annemde bunun böyle olmasına izin verdiği için. garip bir şekilde bu durumdan haz alıyor.