Öyle sevilmeyen, itici biri de değilim ki insanları sıkmamaya da oldukça dikkat ederim ama bir mesajı, bir telefonu çok gördüklerini düşününce de bundan sonra arayıp sormayacağım ulan diye kendimi frenliyorum.
Bu durumda ne yapmam gerek, sizler ne yapıyorsunuz?
Sadece benim arayıp sorduğum herkesi arayıp sormayı bıraktım. Çoğuyla iletişimim koptu. Pişman olduğumu söyleyemem.
öyle valla insanlar arayıp sormuyor. bunu acaba ben mi sıkıcyım, muhabbetim mi açmıyor şeklinde yormamak lazım. ben de içlerinde çok sevdiğim 3-4 tanesi de dahil olmak üzere çoğunu arayıp sormayı bıraktım ve neredeyse tamamıyla iletişimimiz koptu.
net, aramıyorum.
telefonumu bile kapadım. sosyal medyadan da iyiden iyiye çekildim.
senin sıkıcılığınla alakası yok. öyle alıştırmışsın.
değersiz görülüyorsun sen arayıp sorunca. malesef durum öyle.
ben de bıraktım arayıp sormayı, benim de birkaç kişiyle iletişimim koptu. keşke daha önce bıraksaymışım diyorum. öyle insanlara gerçekten ihtiyacın yok.
abi ben de aramayan taraftan bakayım, belki fikir verir. çünkü ben senin sürekli aradığın, ama seni aramyan arkadaşın gibiyim.
ne bileyim abi ben öyle arayayım halini hatrını sorayım adamı değilim. iyi bir şey mi? değil. kötü bir şey mi? o da değil. bu hakikaten karakter meselesi. telefonla arayıp, kardeşim gel yarın burada ölmen lazım dese tamam diyip kapatıp gideceğim 3-4 tane arkadaşım var. ama onları da aramıyorum yani bir şey değişmiyor. aramızdaki samimiyet, benim karakterim vs. farkında oldukları için de onlara bir sorun teşkil etmiyor. çünkü samimiyetime inanıyorlar. bi ihtiyaçları olduğunda, merak ettiklerinde, konuşmak istediklerinde de kafalarına göre arıyorlar. biliyorlar ki ben oradayım ve aramızdaki bağ onları arayıp sormama bağlı değil.
şimdi bunu okuyup ''bi karı girsin hayatına görürüm ben seni'' diyeceklerdir muhtemelen ama 4 yıllık bir ilişkim var, flört dönemi dahil hiç bir zaman daha çok arayan taraf olmadım. ve ilişki de gayet güzel gidiyor yani.
senin arkadaşların böyledir demiyorum da böyle olanlar da vardır yani. hepsini harcama.
ha bir de kadınlarla alakalıysa bu problemin kadınlar sürekli arayan tiplerden hoşlanmazlar bunu kesinlikle söyleyebilirim. bir şekilde akıllarında yer edinmek istiyorsan arama-aramama dönemleri yaratıp yokluğunu hissetirme yöntemiyle duygularına hitap edebilirsin.
son olarak tüm arkadaşlarınla ilişkilerinde arayan tarafsan sıkıntı sende büyük ihtimal güzel kardeşim. eğer kendine daha nitelikli bir hayat edinirsen zaten arkadaşlığın arayıp sormaktan geçmediğini kendi kendine öğrenebilirsin. yani kendi kendine yetebilmeyi, arkadaşlığın ise bu pastanın üzerine mükemmel tadını veren sosu olduğunu kavrayabilmen lazım.
makale gibi yazmışım amk.
Senin tarafında olan biri olarak evet oluyor öyle çok şanssızsak ama senin yüzünden değil bu. Genelde arkadaşlarım seninkiler gibiydi ama karakterleri böyle olduğu için, bazıları böyle ve gerçekten sinir bozucu çünkü mantıken konuşmakla ilgileniyorsa mesaj atmalı değil mi? Neyse yakın arkadaşım da böyleydi, sürekli başına kaka kaka aramasını öğrettim, belki zorluyor kendini ama gerekli bir şey.
Hemen arayıp sormayacağım demek yerine ilk önce sizinle ilgilenmediği için mi yoksa karakteri böyle olduğu için mi onu görün ona göre silersiniz. Şimdi bile sinir oldum sil diyesim var ama iyi arkadaş kolay bulunmuyor :P
ben de aynı dertten muzdariptim. sonra aramayı tamamen kestiklerim ve nihayetinde tüm bağımın koptukları oldu. karışık görünse de aslında basit bir durum. fazla kafaya takmamak lazım.
ben şu an şöyle yapıyorum. bir kişiyi sırf "beni aramıyo ipne" diyerek aramamazlık etmiyorum. ama tabii ki o kişiyi görmek istiyorsam arıyorum. ve "niye aramıyon lan" diye serzenişte bulunuyorum. en azından o kişiye değer verdiğimi gösteriyorum. eğer karşı taraftan da olumlu geri bildirim alıyorsam, beni aramamaya devam etse de ben aramayı sürdürüyorum. çünkü bazı insanların yapısı bu, çok deşmemek lazım. adam aramıyor işte..
ama bir de tersi durum var yani sana değer vermeyenler ve bu yüzden aramayanlar. e bunlarla da bir süre sonra ilişki soğuyor zaten. ne sen arıyorsun ne o arıyor.
yani işin özü karakterle ilgili. karşı tarafın iyi niyetinden şüphe duymuyorsan, sırf seni aramıyorlar diye ilişkini koparma.
Syozkn gibilerdenim. Çok sevdiğim halde arayıp sormadığım çok insan var. Gördüğümde görüştüğümde de aynı samimiyet içtenlik devam eder.
Hal hatır sormayı sevmiyorum arkadaş. Herkes de alıştı yadırgamıyorlar. Hatta ileri gidip arayanın telefonunu açmadığım dönmediğim de oluyor. Sonra 3 dört gün sonra ararım, mesaj atarım falan. Ama msg attım cvp vermedin, aradım dönmedin diye trip atanı da ben çekemiyorum işte. Şu an tüm arkadaşlık ilişkilerim de tıkırında maşallah. Sevmediğimden mi yapıyorum hayır bilakis çok da seviyorum arkadaşlarımı ama sık sık konjşmak msglaşmak zorunda hissetmiyorum kendimi, zor geliyor vallahi. Biraz anlayış lütfen, hayat zaten zor bi de siz trip atıp zorlaştırmayın. Bence de aramayı bırakın biraz. Karşı taraf ararsa da aynı şekilde devam edin, trip atmayın.:)