şimdi 2 secenegim var, ya tırsıp evde yakın cevremde takılmaya devam edicem; ya da aşırı aşırısı korka korka ucaga bincem ama ya korkudan kalpten gidersem diye ciddi ciddi dusunuyorum. korkularımızın ustune gitmek mi, yoksa biraz daha zamana bırakmak mı?
sağlık sorunun nedir bilmiyorum, geçmiş olsun. ama yazdıklarında kendimi gördüm diyebilirim. bende de var olan anksiyete sağlık sorunu yüzünden coştu, ilişki desen zaten sıfır insanlarla, gece uykumdan uyanır hale geldim kafayı yeme noktasında.
ancak ben şu an uçağa binip bir yerlere gidebilmek için çok şey verebilirdim. hareket kabiliyetini ciddi anlamda kısıtlayan ciddi bir rahatsızığın yoksa bas git bence, kafan dağılır. anksiyete üzerine gidildikçe çözülebilen bir şey. ben dışarı çıkmadan önce duş almak için bile 2 saat düşünüyorum. dışarı çıkmazsan öleceksin desinler, yine çıkmamak için bahane üretirim. o kadar berbat hissediyorum. ama çıkınca hepsi geçip gidiyor. sende de öyle olur. uçağa binince, insan içine karışıp kafanı biraz uzaklaştırınca "oh be dünya varmış" dersin.
uçak çok güzel bir şey. sırf uçağa binmiş olmak için günübirlik istanbul-izmir-istanbul falan yapmayı düşünüyorum ben parayı denkleştirince, ya da yurtdışına çıkmayı, eğer o kadar biriktirebilirsem. imkanım olsa sürekli uçağa binerim, sırf kafa dağıtmak için.
