Örnek olay 1: zaman zaman önce birini sevdiniz sonra bitti bi şekilde sonra kimse onun kadar olmadı onun yerine koyamadınız flörtler oldu ama uzun sürmedi. baktınız kaç yıl geçmiş hiç sağlam bişey olmamış hayatınızda.
Örnek olay 2: hiç sevgiliniz olmamış hep platonik takılmış ve hiç karşılık alamamışsınız. Yine de karşı tarafa bişeyler hissedebilir misiniz? Yà da kapıları tamamen kapatıp öyle mi yaşarsınız?
bence arada çok kötü bişey olmadığı sürece duygular devam eder. hatta kötü bişey olsa bile devam edebilir. sadece şiddeti düşünmedikçe azalır. nedeni de nöronları az kullanmakla alakalı. her gün fotoğrafına bakarsan, hayaller kurarsan duygular daha da artabilir.
Yok yok örnek olay 1 de yaşanmış bitmiş başka birine herhangi bişey hissetme durumu YDÜ söylemek istediğim
ornek olay 1 +1. o hisleri tekrar kazanacagimi sanmiyorum
örnek 2'den yola çıkarak, hayır kaybedilmez, tam tersine sevgi açlığından hiç olmayacak insanlardan hoslanabilirsin (2 gün sonra ben bundan niye hoslandım ki lan demek üzere), veya en ufak ilgide (aslında öyle ahım sahım abartılacak bir durum olmamasına rağmen) hemen hoslanma durumu daha cok olur normal bir insana göre, ''why do i fall in love with every woman that shows me a bit off attention'' durumu yani.
direk kendimden bilerek yazıyorum, gerçi biliyorsundur.
kaybedilebilir. ancak bıçak gibi kesilmeyeceği için tekrar kazanılabilir elbette. örneklere kendi yaşadığım üzerinden cevap vereyim,
örnek 1: benzer bir şey yaşadım. birini sevdim ama uzaktaydı kavuşamadık edemedik benim için çok trajik bir ayrılık süreci olmuştu. ondan sonra sevgilim oldu, tamamen yanlış bir ilişkiydi... üstüne onun travması eklenince kayış hepten koptu diyebilirim. 20 yaşındayım, cinsel ilgim isteğim falan yerinde ama karşı cinsle iletişim kurmaya veya bir şey yaşamaya dair istek duymuyorum. yani şöyle söyleyeyim, hani süper bi' ilişkim olsa güzel sevgilim olsa sevişsek otursak oyun oynasak vs. bunları hayal ediyorum ama güzel bir kız görünce onunla iletişim kurmak, bu yönde bir hamle yapmak anlamında istek ya da heyecan duymuyorum. olacaksa kendiliğinden olurmuş gibime geliyor.
örnek olay 2: kapıları tamamen kapatmak çok çok zor. bu kişinin kendi isteğiyle yapabileceği bir şey değil bana göre. öyleyse bile yıllar süren sancılı, psikolojik anlamda sorunlu bir süreç olur sanırım. ilişkinin olmaması problem değil ama karşı cinse "kendini kapatmak" çok sorunlu bir durum. karşılık alamamak elbette ki insanın daha ürkek olmasına ve geri çekilmesine neden olur ancak kapıyı tamamen kapatmaz. biraz "istemem yan cebime koy" durumu olur. kapatmakla açmak arasında gidip gelirsin.
velhasıl, bence yaşadığımız sorunlar genelde karşı cinsten ya da ilişkilerden kaynaklanmıyor. tamamen kişisel bir durum söz konusu. bunlar çözüldüğü zaman tekrar eski haline dönüyor her şey. onları çözmek mesele ama tabii.
bende durum öo1.
kayıp gibi birşey. yanımda birisi olsun ister miyim? zaman zaman istiyorum bunu. ama ille yanımda birisi olsun niyetim de yok. sadece insan arada sırada halini hatrını soran birisi olsun istiyor,sanırım.
örnek 2: 2-3 tane platoniğim oldu fakat sonuncusunun yeri bende çok başka. hala görürüm gördüğümde resmen salak salak sırıtır mutlu olurum, o kıza sadece hoşlanmaktan başka şeyler hissettiğimi düşünüyorum belki millet buna aşk diyordur bilmiyorum fakat ben kızı sevmekten çok tapıyordum/taparım hala. belki de ondan dolayı hayatım boyunca bir daha kimseyi platonik olarak sevemeyeceğim bilemiyorum