Diğer bir deyişle nadiren hoşlandığım birisi olsa bile, ucunda "hayat arkadaşlığı"na varamayacağını hissettiğim için kafamda başlamadan bitiriveriyorum. Hatta son zamanlarda ideolojik uyuşma, benim için güzellik algımdan daha önemli hale geldi gibi..
Düşünüyorum da acaba yanlış mı yapıyorum? "Üniversite-Aşk ve Hayat Arkadaşlığı" konusunda gözlemi, tecrübesi ve düşüncesi olanlar yazarsa çok sevinirim.
Not: Yaş ve Cinsiyet belirtiniz :)
Yanlış diyemeyiz, içine sinmeyen bir şeyi yapman yanlış olur asıl. Eğer bir insanın içinden günlük ilişkiler yaşama isteği geçiyorsa, onun bir kişi ile içindeki duyguları düdüklü tencere gibi bastırması ne kadar yanlışsa, uzun dönemli ilişkiler arayan birinin de kısa ilişkiler peşinde koşması o kadar yanlış. Daha doğrusu yanlış demeyim de, iki davranış da ilişki içinde olmamış durur, eğreti durur, garip olur.
Ancak insanın istekleri zamanla değişebilir. Nasıl ki şimdi güzellik yerine ideolojik uyuşmaya bakıyorsun; yakında buna başka bir şeyler ekleyebilirsin. Hatta öyle bir an gelebilir ki "Bekarlık yetti, pişman oldum" deyip birkaç yıl ardı ardına kısa ilişkiler de yaşayabilirsin.
Doğru diyebileceğim tek şey içindeki neyse, beklentilerini açık açık göstererek ona göre kimseyi ve kendini kandırmadan yaşamak. Ötesinde kimsenin yaptığının yanlış olduğuna inanmıyorum.
31k
Yanlis yapiyorsun. 19k
yanlış. böyle seçici olursan hiç sevgilin olma z benim gibi sap kalırsn :D
28e
ben de çok seçiciyim. üniversitede de böyleydim.
doğru yapıyorsun. üniversiteden sonra, hayatın bir çok penceresinden çok daha fazla opsiyonun olacak, çok farklı düşünce yapıları olan, çok farklı kültürlerde insanlarla tanışacaksın.
şimdilik öğrenciliğin tadını çıkar. hayata daha yeni başladın.
31 e
Ben de politik ve hayat görüşü bana uymayanlarla yapamadım, hep kısa süreli ilişkilerim oldu o yüzden. Dış görünüş doğrusu çok nadir etkili oldu, benim için kişilik, kafa daha önemli oldu hep. Ama hiç yalnız da kalmadım, sürekli birileriyle tanıştım, takıldım, farklı ilişki biçimleri denedim. 17-25 yaş sürecinde bir tane uzun ilişkim oldu (2.5 yıl), onunla biteceğini düşünmüyordum doğrusu yani hayat arkadaşım olabilir gibiydi. Neyse şu an ikinci uzun ilişkim içindeyim (7 ay olmak üzere) ama doğrusu bu sefer eskiden beklediğim uyum yok, bilakis kişilik olarak çatışmalarımız var epey ve bu birbirimizi geliştiriyor. Yani o hayat arkadaşlığını o kadar öngöremeyebilirsin, kiminle nasıl anlaşacağın belli olmuyor, kişi kendini o kadar iyi tanıyamıyor. O yüzden kendini tanımak için çok çaba harcamalı ve çok insanla tanışıp takılmalı bence. Ben şahsen birçok alanda faydasını gördüm, ha epey kırıcı şeyler de olabiliyor ama tecrübe iyidir.
25.5 K (26 olmadım daha :/)
bence bu dönemi sap geçirmek kötü bir şey, sonuçta dönüp baktıgın zaman en özgür ve bol boş vaktinin oldugu zamanlar bunlar. araya birini sığdıramamış olmak belli bir eksiklik. benim de baska sebeplerden olmuyor, genelde hoslandıgım kızın halihazırda bir ilişkisi olması veya tanısacak ortamım olmaması gibi. gelecek seneye mezun oluyorum bir sıkıntı çıkmazsa, ne kadar koyuyor anlatamam. bizim hikayemizde böyleymiş yapacak bir şey yok.
erkek, yeni 23 oldum (10 gün önce)
edit: çok derin ilişkiler olmasa bile tecrübe edinmek önemli diye düşünüyorum, sonra yaş ileriledikçe gerçekten hoslandıgın biriyle denk gelsen bile ne yapacağını bilemiyorsun, çekinceler büyüyor.
22e
Bence yanlış yapıyorsun. Bizi biz yapan şeyler tecrübelerimiz, ne kadar çok tecrübe yaşarsanız o kadar iyi. Çok genel oldu, tabi yaşanmaması gereken şeyler de vardır ama onun ayrımını yapmak size düşüyor tabi. Tecrübe çok şey öğretir insana, doğru insan karşınıza çıktığında onun o kişi olduğunu anlamak bile daha kolay olur.
Topu topu kaç sene yaşayacağız; bir şeyler paylaşmak için, güzel şeyler yaşamak için evlenmek gerekmiyor. Benim her sevgilim "hayat arkadaşım" olmuştur bir süreliğine. Ve ben iyi ki de yaşamışım diyorum hepsini. Çirkini, güzeli, salağı, zekisi, cahili, kültürlüsü hepsiyle farklı şeyler paylaşabilirsiniz. Ucu diyorsunuz ya ucu kadar oraya giden yol da önemli.
tecrübe evet iyidir de sana hiçbir şey katmayacak o kadar çok adam/kadın(cık) var ki...İdeolojik uyuşma dediğin mesele de çok önemli, insanların fiziği, alışkalıkları bile değişir veya sen alışırsın, seversin ama omurga, ideoloji öyle bişey değil.
Kafamın uymadığı insanla yapamıyorum diyorsan hiç zorlama, zorlasan da yapamayacaksın.
31k
25k
diğer cevapları okumadım aynı şeyi yazarsam kusura bakma. yanlış yapıyorsun. sen bireysel olgunluğa yavaş yavaş ulaşıyor olabilirsin, ancak çift olmak, iki kişilik yaşamayı öğrenmek bambaşka bir şey. ilişkide nasıl bir insan olacağını / olman gerektiğini / olmak istediğini aynı şekilde karşından da nasıl bir beklentiye sahip olman gerektiğini öğrenmen için bence denemen gerek. tabii ki herkesle ilişki dinamiğin farklı olacak ama sen benim amacım maraton koşmak diyorsun daha ısınma hareketlerini yapmamışsın. "hayat arkadaşlığı" öyle kolay bir şey değil maalesef.
ha birde, üniversiteden sonra çok fazla seçeneğin olacak lafına da pek inanma derim, hem potansiyel sevgili havuzun ciddi anlamda daralacak, hem üniversite gibi bir ortamı bir daha bulamayacaksın, hemde tecrübesizliğin yüzünden diğer kişilerden geri kalman işten bile değil. tecrübe çok önemli bu konularda. üniversitede hallet bu işleri.