merhaba, buradan itibaren size önce duygusal ilişkilerimde sahip olduğum bi 'trend'i, ardından da iki gündür aklımdan çıkmayan bir durumu anlatacağım.
23 yaşındayım, şu ana kadar gerçekten güzel olduğunu düşündüğüm ilişkilerim oldu, fakat 1 yıl önce biten bir ilişkimden sonra garip bir şekilde duygusal yapıma ve 'ilişki' tanımıma bir darbe vurulmuş gibi hissettim. bilmiyorum, buna eski sevgiliyi unutamamak da diyebilirsiniz, giderek kaybedilen masumiyet de diyebilirsiniz, ama son bir yıldır bir kadına karşı o bilindik 'içimi kıpır kıpır eden' ya da 'mideme takla attıran' hislerden yaşamadım. hatta artık bu hissin tamamen yok olduğunu ve yaşamımın sonuna kadar böyle bir 'hissizlik'le -ya da daha romantik tabirle aşksızlık'la- yaşayacağıma inanır hale gelmeye bile başlamıştım.
iki gün önce o gelene kadar. çok garip ve ummadığım şekilde gerçekleşti, fazlasıyla sanal bir ortamdan tanıştık, oldukça keyifli muhabbet ettik ve cumartesi akşamı sıkıcılığını benim yanımda atmak istedi. geldi, güzel şarkılar dinledik, konuştuk ve daha fazla konuştuk. yakınlaştık, başlangıçta ikimizin de isteğini zedeleyen bir şey olmasına ve ertelememize rağmen bir süre sonra seviştik de.
fakat, ben mideme takla attıran bu hislerin etkisinden iki gündür bir saniye bile kurtulamadım. aklıma takılan şu, eğer bu kıpır kıpır hislerin peşinden gitmek istiyorsam, ki gitmek istiyorum, galiba yanlış bir başlangıç yaptık. bu histen kurtulamıyorum, sanki heyecanlı bir yola tam ortasından başlamış gibi hissediyorum ve onun da böyle hissettiğine dair şüphelerim var. havadan sudan konuşuyoruz, ama bunu ona sorabilmek ve her şeyin yolunda olduğuna dair bir şeyler duymak istiyorum. siz olsaydınız, her şeyin yolunda olduğunu düşünür müydünüz?
23 yaşındayım, şu ana kadar gerçekten güzel olduğunu düşündüğüm ilişkilerim oldu, fakat 1 yıl önce biten bir ilişkimden sonra garip bir şekilde duygusal yapıma ve 'ilişki' tanımıma bir darbe vurulmuş gibi hissettim. bilmiyorum, buna eski sevgiliyi unutamamak da diyebilirsiniz, giderek kaybedilen masumiyet de diyebilirsiniz, ama son bir yıldır bir kadına karşı o bilindik 'içimi kıpır kıpır eden' ya da 'mideme takla attıran' hislerden yaşamadım. hatta artık bu hissin tamamen yok olduğunu ve yaşamımın sonuna kadar böyle bir 'hissizlik'le -ya da daha romantik tabirle aşksızlık'la- yaşayacağıma inanır hale gelmeye bile başlamıştım.
iki gün önce o gelene kadar. çok garip ve ummadığım şekilde gerçekleşti, fazlasıyla sanal bir ortamdan tanıştık, oldukça keyifli muhabbet ettik ve cumartesi akşamı sıkıcılığını benim yanımda atmak istedi. geldi, güzel şarkılar dinledik, konuştuk ve daha fazla konuştuk. yakınlaştık, başlangıçta ikimizin de isteğini zedeleyen bir şey olmasına ve ertelememize rağmen bir süre sonra seviştik de.
fakat, ben mideme takla attıran bu hislerin etkisinden iki gündür bir saniye bile kurtulamadım. aklıma takılan şu, eğer bu kıpır kıpır hislerin peşinden gitmek istiyorsam, ki gitmek istiyorum, galiba yanlış bir başlangıç yaptık. bu histen kurtulamıyorum, sanki heyecanlı bir yola tam ortasından başlamış gibi hissediyorum ve onun da böyle hissettiğine dair şüphelerim var. havadan sudan konuşuyoruz, ama bunu ona sorabilmek ve her şeyin yolunda olduğuna dair bir şeyler duymak istiyorum. siz olsaydınız, her şeyin yolunda olduğunu düşünür müydünüz?
sevişince mi bozuldu büyü müyü? ne alaka ki? ikiniz de birbirinizi istediniz, oldu. hislerin karşılıklıysa neden endişe edesin? 30 yaşında bir adam olarak söylüyorum ; hayat böyle şeyleri dert edip zindan etmek için uzun değil, ne demiş atalarımız? "seviyorsan git konuş bence" gidin oturun bir yere, bahsedin hislerinizden, sorun varsa geç olmadan, yoksa mutluluğun tadını çıkarın.
devorgilla the gunslinger
bu kadar tedirgin olacak bişey yok. böyle başlamasaydınız tabi daha güzel olabilirdi ilerde ama şu an elinizde bu var ve bununla devam ediyosunuz.
çok endişeliysen kısaca bahsedersin. yanlış bi başlangıç yaptıysak da ben sana karşı şunları şunları hisediyorum, sorun yok değil mi diye.
elorelia
1