boğazından bıçaklanmış bir hocamız vardı. ilk başta sadece ıslaklık hissetmiş. sonrasında ağrı gelmiş.
keskin ve ince bıçakta ilk etapta acı hissedilmiyor. az hissediliyor yani. sebebini bilmiyorum. sonradan inletiyor. türküsü bile var; 'yiyen bilir ince bıçağın tadını' diye.
bıçaklanmayı ilk anda olması gerekenden az hissediyorsun ve sonrasında sanki çok ciddi bir şey değilmiş gibi geliyor, normal şekilde devam edebilirsin o anda yaptığın şeye (dövüşmek, kaçmak, her neyse artık) gibi eliyor ama kan kaybı başladıktan biraz sonra kaslarının kontrolünü sağlayamıyorsun ve giderek artan acı başlıyor.
Vurulmak ise biraz daha farklı. Yumuk yemek gibi hissettiriyor ve normal bir kalibre ise pek acı hissedilmiyor. Sanırım vurulduğun bölgedeki sinir hücrelerinin ani harabı buna neden oluyor. Çok hızlı biçimde güçten kesiliyorsun, bedenin alarm veriyor zaten, sıklıkla birçok sistem kapatılıyor. Ben bilincimi kaybetmiştim, hastane girişinde gözümü açtım, hayvan gibi ağrı vardı o zaman. Ancak vurulma anı ve hemen sonrasında hemen hiç acı yoktu.
bıçakta kanı görene kadar ne olduğunu anlamıyorsun genelde.
bi kere bıçak kemiğime gelmişti, yumruk yemiş gibi gelmişti ilk önce sonradan -olayın sıcaklığı geçince 1-2 dk sonra- fark etmiştim ne olduğunu, ve bayağı ağrılı-sancılı geçmişti bütün gece.
bi kere de boynuma cam vitrin kapağı düşmüştü, onda hiçbişi hissetmemiştim zonkluyordu kan fışkırdıkça, hastaneye vardığımda dikiş atılırken daha çok acımıştı :{
Once hicbirsey hissetmiyorsun ve sadece acik olan yaradaki yaglari goruyorsun. Kan sonradan geliyor. Hafiften bir agri basliyor ve zonklaya zonklaya artiyor.
Cam kesmesi sayılırmı bacağımı kalın sehba camı kesmişti. Bacağım yarıldı cırt diye bir ses duydum aynen kumaş yırtılması gibi ama hiç canım acımadı. Bi süre sonra ıslaklık hissettim bir baktım bacağım yarılmış. Kanı gördüğüm anda acı başladı hemen acile 15 dikiş hala izini taşıyorum.
hissetmiyorsun, üzerinden bir süre geçip geçip olayın sıcaklığını atlatınca ağrı-sızı-acı karışımı bir şey, bir de üzerinden 10 sene de geçse hava soğuduğunda içerden içerden sızlar. (bıçak için)
bıcaklanma değil de camlanma yaşadım. apartmanın kapısının camı kırıktı. çöpü atmaya dışarı çıktım, sonra koşa koşa eve gidiyordum. elim apartmanın kırık camının olduğu yere sıkıştı. yalnız benim sıkıştığından haberim yok, koşmaya devam ediyorum. koştukça deri daha da ayrılıyor ve sonra bir şey beni engelliyor deyip dönüp baktığımda apartmanın camının kanlar içinde olduğunu gördüm.
kemiği görüyordum ancak ağrı sızı yaşamamıştım başta. epey kan kaybetmiştim. sanıyorum evrimsel bir mekanizma var bu olayda. ağrı sızı mekanizması başta bloke ediliyor ki, canlı ağrıya, sızıya yoğunlaşmak yerine kaçmaya yoğunlaşsın. sonra ağrı sızı başlıyor. bıçaklanmada falan da bu oluyormuş sanıyorum, birkaç hikaye okumuştum bununla ilgili. başta ağrı sızı duymuyoruz demişlerdi.
bicak keskinse ve ic organlarindan birine ya da kemigine denk gelmemisse hissetmiyorsun bile. 1-2 dakika sonra birileri ay kaniyo yaa diye ciglik cigliga ortaligi telasa verdiginde vucudunda dolasan adrenalinin de azalmis olmasi ile olayin ayridina variyorsun. daha sonrasi kesilen yere bakmak, kesigi acip kapamak, etrafina ususen telasli tipler, biryerlerden bulunan sargi bezi, ona bastiran birisi, saplanmaya baslayan agri, agri kesici igne, dikis, pansuman.
oyle birsey.
Bıçağın keskinliği değil uç kısmı önemli. Sustalı bıçaklar gibi sivriyse hissetmezsin fakat ekmek bıçağıyla korkunç acı çekersin. Şişlenmek ise daha farklı, iç kanamadan gidiyosun
rüyalarımda defalarca kurşun yedim bıçak yarası aldım. gerçek hayatta hiç başıma gelmedi ama gelmiş gibi acısını hissediyordum. freud u getirin