Şimdiyse onu üzdüğüm zamanlar aklıma geliyor, özellikle ergenken yaptıklarım. Üstelik tek evladıyım. Çok kötü oldum bilmiyorum... Kaybetme korkusu, pişmanlık bir yandan. Naoıcam ben. Çok kötüyüm. Çok kötü bir evladım ben:(
Anjiyo olması gerekiyormuş. Keşke herşeyi düzeltebilsem. Şu an öyle tuhaf hisler içerisindeyim ki. Buraya neden duyuru açtım. onu bile bilmiyorum.
anjiyo dünyanın sonu değil ki. benim arkadaşım 82'li 3 kere anjiyo oldu. sanki ölecekmiş gibi bakma olaya, bir sorunu düzeltmeye çalışıyorlar sonuçta doktorlar, stand da takabilirler. ömrü daha da uzar hatta belki, bir anda kalp krizinden öleceği yerde.
Amcam 80 li yıllarda, anjiyo esnasında ölmüştü. o geldi aklıma. O zamanki tekniklerle, şimdikiler farklıdır değil mi? Yarın için Siyemi Ersek'ten randevu aldım.
Hemen karamsar olma, bi dur bakalım her şeyin çaresi var ameliyat olup iyileşecek ne var bunda? Git annene babana destek ol, enerjik ol biraz, enerjini onlarla paylaş. Sen nasıl hissedersen aynısı onlara geçecek. O yüzden git biraz enerji pompala, zaten herkesin morali bozuktur, sen destek ol. İyimser konuş.
sakin ol, panikleme, vicdan yapma. dur bi önce sürece odaklan.vicdan yapmak yerine onu mutlu edecek şeyler yap, sürpriz yap çiçek al filan çıkar bi gezdir, ona da moral olsun.
kısacası kötü hissini iyi işlere dönüştür.
geçmiş olsun.
ne yaptın yahu dur hele. anjiyo dediğin ne ki? hergün yüzlerce insan oluyo anjiyo. sakin ol da bundan sonraki yıllarda kalbini kırmamaya çalış.
Geçmiş olsun. Kesinlikle sakin ol ve kendine gel. Anjiyo artık çok normal bir şey. Bundan sonra ikinizin arasını hiç bir şey bozamayacak bak gör. O geçinemediğiniz yılların acısını çıkaracaksınız.
anjiyonun sonucu hep kötü olacak diye birşey yok ki. ayrıca anneni üzmen konusunda da kendini çok yargılama. sonuçta sen de insansın. üzgün, canın sıkkın, sinirli olabilirsin, tartışabilirsin. ergenken yaptıklarına hiç takılma. ergenlik zaten saçma sapan şeyler yapılan bir dönem. herşeyi ben bilirim, annem, babam birşey bilmiyor dediğimiz zamanlar. bu dönemin özelliği bu, herkes yaşadı, yaşıyor. kötü bir evlat değilsindir bence, hatta annen eminim seninle gurur duyuyordur. anneler, çocuklarını ne yaparsa yapsın hep sever. yanlış hatırlamıyorsam sen de annesin. çocuğun ne yapmış olursa olsun kızamazsın, küsemezsin, her zaman seversin çocuğunu. annene çok geçmiş olsun. iyi düşün herzaman.
Genelde insanlar bunu vefat sonrası yaşıyor, bunu şu an yaşamak çok güzel. Çünkü iş işten geçmiş değil, tamir edebileceğin birçok zaman var. Çünkü anjiyo artık normal bir prosedür. 30 küsur yıl önceki sistemle şimdi bir değil.
koşuyolu kalp hastanesinde GÜNDE 90 civarı anjiyo yapılıyor ve bir çoğunu izledim, öyle tehlikeli bir şey değil, senin rahmetli amcanda ciddi bir sorun vardı demek ki, ondan öyl bir sonuç doğurmuş olabilir. Yoksa topuk damarına kadar inildiğini gördüm ben anjioda. Korkma yani, tıkalı damarı açacaklar, daha sağlıklı olacak.
Ama sen yine de kötü bir evlat olduğunu düşünüp annenle barışmaya çalış. Anne bi tanedir.
geçmiş olsun, sıkma canını hemen. anneannem maşallahı var 80 yaşında ve daha geçen sene bilmem kaçıncı anjiyosunu oldu. teknoloji çok gelişti, siyami ersek'de iyi hastane bildiğim kadarıyla.
git bunları olduğu gibi annene söyle, kadıncağızı mutlu et
geçmiş olsun. bence anneye "hasta olduğum için böyle yapıyo, acaba durumum çok mu kötü" diye hissettirmeden iyi davranmak lazım.