Sizce bu bir rahatsızlık mı? Bir kitaba başlayacağım yarın başlarım, ingilizce çalışacağım yarın çalışırım vs vs. Bir Sürü örnek verilebilir.
Kendinize dur ve o eylemi gerçekleştir emrini nasıl veriyor, kendinizi nasıl tetikliyorsunuz?
Bir süre sonra bu ertelemeler can sıkabiliyor çünkü.. Aşırı derecede hem de..


 

bi ara bakarsın çaresine... ne acelesi var?

kutukcu

bir nevi..

en.wikipedia.org
eksisozluk.com

nawar

basit aslında
sana, ruhuna iyi gelen şeylerin neredeyse tümü belirli bir çaba ve uğraş sonrası elde ettiklerindir. yaşamda her iyinin bir bedeli vardır. şimdi oturup nelerin gerçekleşmesini istediğini düşün. sonunda bunların sana katacağı ruhsal, zihinsel doyumu öngörmeyi dene. sonrasında da gerçekleştirmek için gereken ne ise yalnızca onu yap.
bu denli basit evet.

vonkhar

(bkz: procrastination), eğer günlük veya iş hayatınızı etkilemeye başladıysa evet bu bir rahatsızlıktır, uzman değilim ama kendim de bu durumu yaşıyorum zaman zaman. Çeşitli çalışma teknikleri yöntemler vs var ama onlardan önce o işlerden neden kaçtığınıza bakmanız lazım, bunu sizden iyi kimse bilemez haliyle =)

superior

Evet bir rahatsızlık. Ama üstesinden gelinebilecek bir şey.

Eğlence olarak da şu izlenebilir. www.youtube.com

bazilika

Biri hayal kurmak diğeri plan yapmak. en büyük farkları ise tarih ve zaman belirlemek. Sen bu belirlemeyi yapmıyorsan yapmak istediğin şeyi aslında zaten yeterince yapmak istemiyorsun demektir.

Ben bunu gerçekten yapmak istiyorum diyorsan. Biraz daha ciddi bir tavır takın ve kendi sözüne saygı duymanın da desteğini arkana alarak gerçekten yapabileceğin bir tarih belirle. Bunu yazılı hale getir ve o tarih geldiğinde bunu yap. Daha önce ve daha değil tam o zamanda yap, o zamanı onun için ayır ve başka etkinliklere karşı koru.

Bu hem kendine olan inancını arttıracaktır hem de başkalarına verdiğin sözleri tutma becerini arttırdığından dolayını başkalarının sana saygısını.

druid

bende de var ama psikolojimle uğraşarak çözüyorum (umarım çözülüyordur). bireysel terapi, psiko drama ve kitaplar. elimdeki kitabın son okuduğum kısmı bana çok hitap etti:
oyun ve gerçeklik, donald winnicott, bölüm 2: "rüya görme, fantezi kurma ve yaşama"

sürekli fantezi kurduğundan söz eden bir hasta var. ama daha doğrusu, kadın (yani hasta) terapi sayesinde fark ediyor fantezi kurduğunu. normalde fark edemiyor ve tüm yaşamı böyle, dışarda gibi. yaşamın dışında.
kendimde de böyle bir durum var sanki. sanki bilincimi bir tül gibi kaplayan bir şey var. ama çok yakında olduğundan göremediğini düşün tülü. öyle bir şey.

ve ek olarak, dün gece okuyup çok heyecanlanmıştım ama bugün tüm gün boş olmama karşın okumayı erteledim bütün gün. heyecan da bunu yaptırıyor.

söylediklerimle ortaklaşabildiysen belki sana da hitap eder kitap.
onun dışında davranışçı, kısa kestirme metotlar kalıcı olmuyor en iyi ihtimalle...

dirmit

www.youtube.com

son saniyeye kadar asla aksiyon almıyorum. alamıyorum. kısmet.

freya

o inanilmaz bisi ya. bilen bilir. allah kurtarsin kardesim.

groove

Uzerine olu topragi serpilmek der eskiler.. ailecek muzdaribiz..

photo85
1

mobil görünümden çık