dün bir psikanalistle görüştüm. kadının psikanalist olduğunu bilmiyordum, ben başka bir doktorun tavsiyesiyle gittim. kadın tıp mezunu, psikiyatr yani ama ekolü bu şekilmiş.
iki hafta önce ayaküstü on dk konuşmuştuk. bir sonraki randevuya kadar ilaç kullanmamaya çalışmamı söyledi. ilaçla tedaviye (çok gerekmedikçe) karşıymış. tamam, dedim, bi hafta kullanmadım ilaçları ama yine o ezberlediğim ilaçsızlık etkileri kendini gösterdi. öğrenme, hatırlama, analiz, dikkatini bi noktada toplama gibi fonksiyonlarım tammaıyla kayboldu yine. yeni bir işe girdim ve işi öğrenme aşamasındayım. kimseye de"ya canıms ben ilaçları bırakıyorum da, ayküm sizlere ömür. anlamıyorum ben ya, hani sen anlatıyosun da anlamıyorum yani" diyemiyorsun. bu duurm iş arkadaşlarımın da dikkatini çekti tabii, huzursuzluk ve hafif bir gerginlik hasıl oldu. ben de sikerün böyle aşkın ızdırabını diyerek ilaca tekrar başladım. bi haftadır kullanıyorum ve şu an, evet, ayküm normal seyrine dönmek üzere.
dünki görüşmemizde doktora bu durumu anlattım. bana ilaçları çat diye bıraktırmayın, bakın ne hale geliyorum. çalışmam lazım ama o halde çalışamıyorum vs dedim. bana o ilaçların yoksunluu söyleidğin kadar ağır değil. biyolojik nedenlerin ötesinde ilaca fazlaca ihtiyaç duyduğuna inandığın için öyle oluyor dedi. ama geçtiğimiz altı ayda ne zaman ilaç bırakma girişiminde bulunsam tamamıyla benzer fiziksel etkiler yaşadım. çok isteyerek, güle oynaya bırakıyorum ama bir hafta sonra tam bir gerizekalıya dönüşüyorum. neyse takıldığım nokta tam olarak bu değil ama bu konudaki görüşlerinizi de almak isterim.
gelelim moralimi alt üst eden asıl noktaya. beni biraz dinledi ve söylediği şeyler şu:
"Antidepresanlar uzun süreli kullanıma uygun ilaçlar değildir, sorunlarını çözmez (bu noktada hak veriyorum kendisine). yani şöyle, hayatının olağan seyrinden kopmuş ve sorunlarıyla baş edemeyen insanlara, o süreci daha rahat atlatabilmesi için ilaç tedavisi uyguluyoruz ve bir iki sene içinde ilacı bıraktırıyoruz çünkü bu kimyasallar beyindeki belli maddelerin salgılanma mekanizmasını değiştiriyor, bir noktadan sonra ilaca başladığından daha hasarlı bir hale getiriyorlar beynini. ama anladığım kadarıyla sen hayatın boyunca stabil bir seyir yakalayamamışsın hayatında. boşlukta süzülüyor gibisin. ilaç tedavisi uygulamak istesem hayatının sonuna kadar ilaç kullanman gerekecek. yani sorununun kaynağı derinlerde. dışarıdaki random x bi insanın hayatının belli dönemlerinde yaşadığı çalkantılar senin hayatının ta kendisi. sen hep böyleymişsin. bu durumu ilaçla düzeltemeyiz. imkanım olsa snei haftada üç gün görmek isterim ama hem ben çok yoğunum hem de sen çalışıyorsun. haftada bir görüşmeliyiz mutlaka ve hazır ol bu tedavi yıllarca sürecek." dedi.
beynimden vurulmuşa döndüm ya. dünden beri kendimde değilim.. kendimi inanılmaz hasta, anormal hissediyorum. titriyorum, sonra ateş basıyo. midem bulanıyor, üzerimdeki giysiler bile ağır geliyor.
yani bir analistin "hasta"sına, durumu çok kritik bile olsa bunları söylemesi doğru mu?
bir de seans başı 200 tele istiyor. "lan bu ney?"
ek soru: bu tedavi çok büyük bir maddi külfet benim için. maaşımın yarısını her ay gidip kadının eline saymam lazım. yine de devam etmeli miyim yoksa spor, yoga yaparak, kitap okuyarak hayatıma yampiri yampiri devam mı edeyim?
sanırım doktorun dedikleri doğru sen de farkındasın ve inkar aşamasını geçip öfkeye geçmişsin.
geçmiş olsun.
ben doktor veya uzman değilim, o yüzden "saçmalamış" gibi bir ifade kullanmayı hayvanlık olarak görürüm ama ne yalan söyleyeyim aklımdan ilk olarak bu geçti.
lisede her şeye plasebo etkisi yeaaa diyen mal kızlara benzettim. ayrıca on dakika ayaküstü sohbet ve yarım saat seans sonrasında "ömür boyu sürecek bir tedaviye hazırlıklı ol :))" demesi çok saçma geldi bana.
benim psikiyatristim 3 seanstan sonra "ilaçla bi yere kadar gidebiliriz, senin psikologla da görüşmen şart" demişti mesela. hiç öyle ömür boyu tedavi lazım, vooouv çok uzun bir yolun başındayız, sen kafayı yemişsin aq çocuğu tarzı bir yaklaşımda bulunmadı.
dediğim gibi ben sıradan vatandaşım, bir şekilde o mesleği yapan biri hakkında atıp tutmak istemem ama bu tarz yaklaşım bana çok sağlıklı gelmedi işin açığı. ayrıca ilaçların çat diye bırakılmaması gerektiğini çocuk bile bilir. doz azalt falan dese neyse. niye çat diye ilacı kestiriyor ki sana. "normal" halini görmek için mi? ne biçim mantık o ya.
@der meister: bu psikanaliz dedikleri tırıvırı yıllarca süren bi tedavi şekli zaten de "hiii sen y.rrağı yemişsin" çıkışı kalbimi kırdı açıkcası.
ceycey e, sen haklısın da dışarıdan bir kişi olarak ben inkar aşamasındayım.
Belki tamamen, belki kısmen haklıdır. Başka bir analist, doktor, vb. de aynı şeyleri mi söyleyecek? Haklı olsa bile, herkesin farklı bir yaklaşımı olabiliyor. Doktor her şey.
yok ben de onu diyorum zaten, normalde bu tarz bir yola çıkıldığı zaman uzmanın "koçum benim bee, bunu mu yapamayacaksın ulan" demesi lazım. tabii ki boş bir gazla değil de daha gerçekçi ve makul bir şekilde. mesleklerini buna indirgemiyorum ama psikolojik tedavinin olayı zaten GENELDE telkin yoluyla kişinin düşünce yapısını, kafasının işleyişini değiştirmek değil mi? konuşa konuşa ne yapılabilir ki sonuçta, eninde sonunda bakış açısını ve yaklaşımı değiştirmeye dayalı tedaviler oluyor bunlar.
ve böyle bir eylem öncesinde "ooo kardsm sen ski tutmuşsun yaa :))" tavrı bana biraz anlamsız geldi. pohpohlasın, gaz versin demiyorum ama biraz da hassas olmaları lazım yahu. bacağı kırılan birinin bacağına tekme atıp böyle acıyo mu demek gibi bi şey olmuş bu sanki.
ama dediğim gibi ben sıradan vatandaşım, belki bu da bir yöntem falandır ters psikoloji gibi, hatta bakarsın ilerde "senden bi halt olmaz" da der ama en sonunda süper bi tedavi süreci olur. bilemiyorum. benim yorumum klasik vatandaş yorumu.
yine de psikolojik mevzular konusunda kendime güvendiğimi söylemem lazım. yani bu konudaki düşüncelerimde çok yanılmayacağımı düşünüyorum, der meister "bu ne biçim tedavi lan" diyorsa orada bir yanlışlık vardır. çünkü der meister bir dostoyevskidir, bir freuddur, psikolojinin kitabını yazar.
der meister'in dediklerine katiliyorum.
en azindan imkanlar dahilindeyse, ikinci bir gorus almaniz faydali olabilir.
haklilik payi varsa bile (oyle mi konusulur; ayi! diyesi geliyo insanin), daha pozitif ve kisiyi guvende hissettiren bir secim yapma sansi cikar.
ek olarak: ek'te sordugunuz aktivitelere yonelmek de bence faydali olur, kendinizi rahatlatmak adina.
saglik afiyet dilerim ;)
şu anda hiçbir psikolojik problemim yok ancak bana birisi gelip böyle cümle kursa, hasta olmasam bile hastalık psikolojisine girerim. kibarlık yapmaya gerek yok, hayvanlık yapmış.
doktor senin yapamadigin seyi yapacak ve senin hayatina senin suzgecinin disindan bakacak. boylece senin kendince akla uydurdugun seyleri rahatca gorebilecek. ideal bir kimsenin bunu yapmak icin bir doktora ihtiyaci yok.
ilaclara inanan guvenen bir insanin basarabilecegi bir sey degil bu. dolayisiyla ilaclari birakacak kadar iradeli degilsen malesef kendi kendine basaramazsin.
eger okumayi seviyorsan, aliskanliklarini degistirmekte kararliysan otur biraz kitap oku. sorumluluk almayi, problem cozmeyi ogren.
doktor sadece gordugunu yuzune vurmaktan cekinmemis. bunlari duyunca hemen moralin bozuluyorsa ilac kullanmaya devam, doktoru falan da bosver.
kendi kendine basarabilecegine inaniyorsan oku, meditasyon yap... kendi kendine "sorun"larini coz.
kendi kendine basaramayacaksan ve parayi bayilmayi goze aliyorsan bayil kurtul.
benim anladigim da ilgi ariyorsun, sefkat ariyorsun, muhtacliga alisiksin.
yerinde olsam kendi kendime silkelen kendine gel derim. kendi sorunumu kendim cozerim.
destek almakta bir sikinti yok fakat profesyonel destek gercekten pahali.
spor salonu gibi dusunebilirsin. ayda 150 lira vermeden de kosuya cikabilirsin, spor yapabilirsin... ama 150 lira verince uyelik icini rahatlatiyor, biraz daha "rahat" spor yapiyorsun.
secim ve birlikte gelen sorumluluk sana kalmis birini sec.
edit: doktorun uslubunu doktorun parmagi gibi dusun. isaret ettigine bakmayi ogrenmen gerek. bu en basta gelen problemin olabilir mi? ne dedigi mi onemli nasil dedigi mi? faydalanacagina daha cok dert yaratiyorsun kendine.
fikirlerim bu kadar.
Bana soyledikleri cok mantikli ve duzgun geldi.
"yani bir analistin "hasta"sına, durumu çok kritik bile olsa bunları söylemesi doğru mu?"
Bu cumleyi anlayamadim bile, cunku durumun kritikligi ile ilgili bir sey dememis. Normal seyler soylemis iste?
@idexo: "benim anladigim da ilgi ariyorsun, sefkat ariyorsun, muhtacliga alisiksin."
hangi kafa tanımadığınız etmediğiniz insan hakkında bu keskin çıkarımları yapmanıza neden oluyor?
Kisaca genel gozlemlerimi ileteyim
1. Guven herseydir. Guvenmedigin insanla yol alman mumkun degilm daha ilk gunden belli ki aranizda bi guvensizlik olusmus. Bu durumda ikinci bir kisi ile gorusmeden asla emin olamayacaksin.
2. Ote yandan evet ilac konusunda hakli. Kime gitsek ilaci dayayip herseyin cozulecegini saniyorlar. Oysa ilac sadece bi yardimci bi agri kesici bi vitamin. Belli bi sure sonra gorevini tamamlayip hayatimizdan cikmasi gereken birsey ve bizi iyilestiren asil unsur da tek basina ilacin kendisi degil.
3. Ote yandan uslup sorunsali tip mezunlarinda sık gorulen bir durum ve biraz da tedavi surecinin ellegorulur tahlille olculur olmamasi sanki hekime bu sureci tayin etme kolayligi veriyor gibi hissediyorum. Cok basit bir ergenlik depresyonuna bile 5 sene 6 sene cocugu haftada 3 gun gormek isteyen hekimler var. Sanki surec daha da kisa olabilirmis ama bu durumdan para kazaniliyormus gibi hissediyorum bazen. Sizin durumunuzda sure ne kadar olmalidir durum nedir bilmiyorum ama her hekimin bu isi biraz abarttigina yonelik genel bir kanim var. Burasi zengin bebelerin her hayal kirikliklarini gidip terapiste anlattigi zengin insanlarla dolu bi ulke degil. Talep edilen ucretler cok yuksek. Dolayisiyla da muhtemelen bu durum sizi borca sokacak bu da tuz biber olacak. Ozetle maliyet o denli agir ki kolay kolay kimse bu imkandan yararlanamiyor.
4. Bi kisiye daha gidin imkan varsa. Bi sorun var bunu zaten biliyorsunuz. Ama kendinizi cok hasta gibi gormeyin. Belki cogumuzun ihtiyaci var ama farkinda bile degiliz.
doktorun dediklerine kısmen katılıyorum.
ama 200 tl çok. sen doktoru değiş. ilaçları da çat diye bırakma. antidepresanlar yavaş başlanır yavaş bırakılır.
ilaca öcü gibi bakmamak gerek. ilacın da terapinin de yeri olan yerler var. olmayan yerler var.
ilaç gereken durumsa tabi ki kullanacaksın.
Ailesinde psikolojik sorun bol olan biriyim.
Fakat maalesef annem dahil olmak uzere cevremde yillarca terapi gorup ya da ilac kullanip iyilesen gormedim.
Tip psikoloji alaninda cok yetersiz ve artik bir suru psikolog ve psikiyatrist baska seylere yoneliyor.
Panik atakla yasamayi ogrenecegiz diye 25 seans yapiyorlar, halbuki panik atak 1-2 seansla gecirilebilen bir sey.
Depresyon da ayni sekilde.
Bu kisinin yaptigina kodlamak denir.
Sana tavsiyem bilincaltina yonelik calismalar yapman.
Ya da istiyorsan ve istanbuldaysan gel 2-3 seans ucretsiz access bars uygulayalim, sonra karar ver.
Bunu bilim karsiti bir insan olarak soylemiyorum, cok sukur aklim basimda.
Fakat norologlara ve psikologlara bunun egitimini veren ve bunun icinde olan biriyim.
Yillarca terapi gormek iyilesmek demek degil, yillarca terapi gormek demektir.
Ustelik bunun sonunda iyilesecegin de soylenmez.
Bu sekilde hayatini devam ettirecegin ve bunu ogrenecegin soylenir.
Artik devir bu konuda cok degisti.
Drlar da yavas yavas bunlara yoneliyor ama yavas bir surec tabii.
Bu konularda da yazmam genelde ama kendimi tutamadim bu sefer.
"hangi kafa tanımadığınız etmediğiniz insan hakkında bu keskin çıkarımları yapmanıza neden oluyor?"
evet simdi de neye isaret ettigimi birakip benim parmagima odaklaniyorsun.
herkesin belli duzeyde bir algisi var. ben de kendi algi seviyemde bu cikarimlari yapiyorum. aradigin ilgiyi bulamadigin zaman canin daha cok sikiliyorsa demek ki burada bir problem var.
kendi bakis acimdan soyle dusunuyorum: onay aramaktan vazgecmen, "sorun"larinla yuzlesmen lazim. sorunlari birakip insanlarin usluplariyla zaman gecirmekle oyalaniyorsun.
@idexo: onaylanmak ihtiyacından çok üslubun inanılmaz agresif geldi. sorma gereği duydum. içimi bi tuhaf ettin. daha fazla eşelemeyi düşünmüyorum.
doktorlari abartmaya gerek yok. gerizekali, yavsak, oc bir suru insan da doktor olabiliyor belli bi karakter testi yapilmiyor sonucta. akademik zekan iyi herkes doktor olabilir. anca bizim gibi az gelismis ulkelerde doktorlarin bu kadar gotu kaldirilir. bence siktir et o doktoru. git baska bi doktora. tasma baglamamis sonucta.
doktorun dediklerinin bir kısmı doğru olarak kabul etsek bile yöntemleri tamamen yanlış.
öncelikle bu tip ilaçlar hafif de olsa öyle dank diye bırakılmaz, etkileri psikolojik dahi olsa senin günlük hayatını etkiler.
her tedavi hayatın her anına uygun değildir. şimdi sen yeni bir işe girdim diyorsun. zaten bir kaç hafta bu işe alışmak ve iş yerindeki arkadaşlara ve amirlerine kendini gösterme zamanın. sen bu zamanda dank diye ilaç bırakmışsın ve ilaç yoksunluğu yaşıyorsun.
doktorun 10 dakika ayaküstü konuşarak hayatını böyle bozması hiç uygun gelmedi bana.
ilaçların tedavi edici bir yanı olmadığını biliyoruz zaten. senin durumun da ilaçla düzelmez belki. haklıdır ama her şeyin yolu yöntemi ve zamanı var.
psikanaliz çok zaman ve para harcatan bir şey. kadın seninle haftada 3 kez konuşacak. haftada 600 liradan ayda 2400 lira alacak.
o kadar çok konuşur ve o kadar para alırsam ben de düzeltirim seni.
evet seçim yapman lazım. böyle bir tedavi ve böyle bir doktorla devam edecek misin?
Ek cevap: Soruna cevabi verecek kisi sensin tabii ki, biz ne diyebiliriz ki.
Herhangi bir uzmanligim yok ancak iki sart olmazsa bana tedavi olmazmis gibi geliyor. Doktoruna guvenin ve degisme istegin. Eger bunlar varsa ben kisisel olarak sagligin herhangi bir maddi kulfete degecegini dusunuyorum. Diger yandan belki de gerek yoktur. Uzman gorusu istiyorsan bir devlet hastanesinden randevu alip durumu anlatip gitmene gerek olup olmadigini sorabilirsin belki, bilmiyorum.
damdanakan merak etme yarrağı yemeyen kimse yok biz buna varoluş sıkıntısı diyoruz. der meister'ın dediği gibi ben de başta saçmalamış gibi düşündüm.
bir kişi de çıkıp dememiş: psikanaliz bilimsel bir terapi yöntemi değil ve diğer terapi yöntemlerine kıyasla ciddi ölçüde başarısız olduğuna dair pek çok çalışma var. Fakat kült bir gelenek olduğundan popülerliği kolay kolay geçmiyor. Tavsiyem bilişsel terapi vb. adam akıllı terapi yöntemlerine göz atman ve sorununla ilgili güncel çalışmaları takip etmen olur. Geçmiş olsun.
negatype'ın dediği kesinlikle doğru. Psikanaliz günümüz şartlarında bilimsel bir yöntem değildir. Psikanalizin yararlılığı hakkındaki çalışmalarda, bu yöntem lehine bir sonuca rastlanmamıştır.
İyi bir psikiyatri doktoruna danışırsanız, sizin için daha iyi olur. Geçmiş olsun.
doktor sanki fazla Amerikan filmi seyretmiş gibi geldi bana.
psike istanbul veya istanbul psikanaliz derneği üyesi mi sor ve paran varsa git kesinlikle..ben de 11 yıl önce böyle demiştim ve sonra başladım..
neler neler çözüldü..