seviyorum
duyduğumda kapatacak ya da ortamı terk edecek kadar sevmiyorum, önce sesini sonra şarkılarını. daha önce hiç bir şarkıcıya/gruba karşı böyle bir şey hissetmemiştim.
populer oldu tiksindim insanıyım ben. sevmiyorum.
sesinin rahatsız ediciliğinden öte şarkıları çok manasız geliyor bana ya. "du bakim şu kelimeyi de koyarsam afili olur" diyor sanki yazarken. (şarkılarını kendi mi yazıyo onu da bilmiyorum da, kim yazıyorsa işte)
bir öksürse içten bende oda rahatlayacak gibi. sadece sultan süleyman sarkısını biliyorum ve denk gelirse dinliyorum ama mabel matizi sevdiğim için değil aysel gürel'i sevdiğim için. olması ile olmaması arasında fark yok ama öksürse iyi olacak.
Kapı zili gibi sesi var. Sevip sevmeme gibi bir durumum yok ama dinlemem.
seviyorum diyemem ama normalde şarkı söylerken sesiyle oynayanlar çok çok itici gelirken (örnek 1. cem adrian, örnek 2. mehmet erdem) mabel matiz itici gelmiyor. 'aşk yok olmaktır' a güzel bir cover yapabilmiş olmasının etkisi olabilir üzerimde.
Belki uğraşsam şarkıların bol gitarlı ve sözsüz halini sevebilirim de yanık yanık, mırıl mırıl bir şeyler anlatmaya çalışmasını sevmiyorum.
Donald Duck'a benzetiyorum sesini, berbat bence. Komik buluyorum, dinlemem.
Arada bir (ama çok arada bir) dinlenecek bir ses o kadar.
Sevmiyorum, antipati duyuyorum. Popüler kültürün bok yemesi.
sevmiyorum.
İyranç
sevmiyordum, canlı performansına denk geldim o günden beri pek seviyorum. <3
indie rafet el roman
Arabada denk gelince annemle yan gözle bakışıp kahkaha atıyoruz :D
cem adrian, halil sezai ve mabel matiz'i gemiyle açıklara gönderip batırmak isterdim o derece diyim, hiç bi nedenim yok, bak sinirlendim yine gece gece :P