peki buna göre yaşıyo musunuz?
not: birazdan.
bugün annemler-teyzemler konuşurken biri 'önemli olan öldükten sonra iyi anılmak' dedi. önemli olan mutlu yaşamak diye düşündüm. düşünce bana saçma gelse de insanların hakkımda kötü düşünmesini istemediğimi, içten içe iyi anmalarını istediğimi farkettim. bi sorayım dedim ama cevaplara şaşırdım.
Ben öldükten sonra ne olacağı hiç umrumda değil.
iyi ya da kötü bir şey söylensin istemem. ona göre yaşayamıyorum, kötü şeyler söyleyecek insanların sayısı günden güne artıyormuş gibi hissediyorum. bu kendine nasıl baktığınla alakalı bir durum sanırım. yoksa kimse oturup benim kendimi düşündüğüm gibi düşünmüyordur değerlendirmiyordur.
azıcık gıcıktı ama yine de iyi bir insandı yav :)
Öldükten sonra kimin ne dediği umrumda değil ve buna göre yaşıyorum.
Not: öldükten sonra arkasından iyi konuşulmasını isteyenlerin zoraki iyilik melekleri olduklarına inanıyorum.
Daha fazla bilgi için: (bkz: süperego)
şu önümüzdeki 5 yıl içinde ölürsem
hakkımda ne söylenmesini isterimmmm. biraz daha yaşasa dünyaya iz bırakıcak hatundu falan denilmeli bence benim için.
biraz daha büyüynce ölünce ne derler: icraatime bakmak lazım. ilerimi göremiyorum ki artık. ya da istemiyorum. çok yıprandım :/ 5 sene içinde ölmezsem yokolurum zaten gibi geliyore.
artık hiçbir şeyden zevk almıyorum.
"dünya kadar parası vardı da ne oldu. kefenin cebi yok" desinler. başka bir dileğim yok.
Ardımdan "niye bu kadar erken öldün piç herif" diyecek birileri var. Gerisi umrumda değil.
neler soylenecegini zaten biliyorum. umurumda mi? degil.
umursamadan yasiyorum. pamuk girmis gote, got gomulmus topraga. kimin ne dusundugunun ne onemi var?
Oldukten sonra arkamdan ne konusdugu umrumda degil diyemem. İyi seyler soylensin isterim.
Evet buna gore yasiyorum, bu konuda mutevazi olamayacagim.
pek yaşayamadan öldü zavallı demelerini beklerim. yalan değil sonucta.
en azindan ardimda biraktiklarim hakkimda soylenen guzel seyleri isitince mutlu olurlar.
onlarin mutlu olmasi adina isterdim.
Ölmeden önce arkamdan "İyi insandı, şöyleydi, böyleydi" demelerini isterim, ona göre yaşıyorum kişiliğimin oturduğu kadarlık kısmı elverdikçe. Öldükten sonra "Ben bir kara büyü biliyorum, aychovsky'yi hemencecik diriltebiliriz" ve benzeri ifadeler dışında ne dedikleri hiç ama hiç umrumda değil.
"kör ölür badem gözlü olur" derler. Öldükten sonra herkes iyi anılır. Hitler falan değilsen tabi. Önemli olan yaşarken iyi anılmak, iyi yaşamak, tadını çıkarmak, "bu adam hayatını yaşıyor hem de çok iyi bir insan" dedirtmek.