Alt ve üst katta sürekli müzik, tepinme, bağıra bağıra konuşma ve gülme gibi gürültü yapan muhtemelen üniversite öğrenimlerinin ilk yıllarında delikanlılar var. Okul da dahil hiçbir dertlerinin olmayabileceğini düşünüyorum ve çok özeniyorum. Ancak ben ve ev arkadaşım da hem okuyup hem çalışan insanlarız, müzik açıp idare ederiz diyemiyoruz ve ses varken uyumak da bir şey okumak da mümkün olmuyor. Ses yaptıklarında gidip güzel güzel uyardık, ama her gün aynı şey tekrarlanıyor. Yöneticiye söyledik ama gidip konuştuğunu sanmıyorum, hatta çekiniyor bile olabilir (ayrımcılık yapmak istemem ama çarşaflı filan bir kadıncağız olduğundan bir grup yeniyetme erkeğe diş göstermeye çekiniyor olabilir). Dün ev arkadaşım artık dayanamayıp polisi aradı, ekip gönderiyoruz dediler ama gelmedi.
Ne yapsak? Konuşmakla anlaşamayacağız, çünkü ipini yeni koparmış, sınırsız özgürlüğü olduğunu düşünüp sabaha kadar bağıra bağıra, tepine tepine Playstation oynayan bir grup aşırı özgüvenli insanla karşı karşıyayız.
Bir de, "Kabahatler Kanunu'nun x. maddesine göre apartmanda gürültü yapmak suç teşkil etmektedir" gibi ciddi ve gerçeği yansıtan bir yazı yazıp asayım diyorum girişe. Ne yazsam, fikriniz var mı?
Teşekkürler...
düzgün bi üslupla gözlerinin içine baka baka sağlam bi azarlayıp diş göstermek gerekir. çekinsinler biraz.
baktın olmuyor üçüncüde son derece sert bi dille, "birader bakın bu yaptığınızın cezası var. rahatsız oluyorum gürültünüzden bir sonraki sefere ben gelmicem direk polis ekiplerini göndericem yazsınlar cezayı." şeklinde uyarılabilir.
yeteri kadar müsamaha göstermişsiniz. ahırda yaşamıyorlar.
valla yapacak pek bir şey yok insan değillerse. hem alt hem üst komşusu birer hayvan orospu çocuğu olan biri olarak çok çektim ben de. yine de takipteyim belki fikir edinirim.
Polisi israrli arayin tekrar tekrar, gelmek zorunda hissederler sonunda. Ayrica apartmanda baska yandas bulun kendinize bu gurultuden rahatsiz olan ve ev sahipleriyle iletisime gecin ogrencilerin. Hatta yoneticiye de israrci olun, gorevini yapmasini ve binanin huzurunu saglamasini telkin edin israrla. Inatci olmak disinda ve baska yontemlerle huzurlarini kacirmak disinda pek bir alternatifiniz yok cunku.
Gurultu oldugunda Ariza cikarin. Tekrar oldugunda tekrar cikarin. Es zamanli olarak polisi de arayin.
Gidip komşunla ilişki kur ve zorunlu olduğu için değil, yaşadığın durumu sana yaşatmak istemeyeceği için gürültü yapmamasını sağla. Polise ihbar et diyen asosyal, pısırık günümüz gençliği tavsiyelerini ise hiç dinleme. En baştan bu tip sorunların yaşanmasının nedeni tam da o tavır zaten.
Anlaşana kadar inatla, sabırla anlatmak, misafirliğe davet etmek, kişide "ya ayıp ediyorum ben galiba" hissiyatını yaratmak gerekli.
İş inada biniyorsa ve rahatsız olunan şey gülmek, konuşmak gibi temel yaşamsal fonksiyonları da içeriyorsa yapabileceğin bir şey olmaz zira. Gecenin 1inde müzik dinleyen kişiye belki bir iki sefer, gürültüyü ölçmeye yarayacak cihazı olmayan ve aslında teknik olarak da bömyle bir yetisi olmayan polis tarafından para cezası kesilmesini sağlayabilirsin. Ama adam gülüyor, konuşuyor diye bir şikayetten sonuç alamazsın.
@rygard: Gülüp konuşmak insani tabii, ama başkalarını rahatsız etmemek gerekir. Yanımızda biri uyuyorken hayvan gibi bağıra bağıra konuşmayız mesela. İnsanlar başkasını rahatsız etmemek zorundadır, ama rahatsız edenlere katlanmak zorunda değiliz. Hatasını söyleyince mahçup olup tekrar etmemeye çalışan insanlardan bahsetmiyoruz ki; magandalık kültürümüzde çok yaygın.
işte anlatman gereken ben değilim, çocuklara kendini dinletebilmen, iletişim kurabilmen gerekiyor. Yel değirmenlerini savaşarak indiremezsin. Dostça yaklaş, bu yaptığın yanlış diye üstten konuşma mesela, yaşadığın durumla emptaik bağ kurabilmesine yetecek kadar ilişki kur.
Hayatı kavga dövüşle geçmiş adam olarak yazıyorum bunu.
edit: misal az önce öksürdüğüm için alt komşu beş kez duvara vurdu, tv bile açık değil, utanmıyor da pezevenk. Normal şartlar altında ben ana avrat söverdim, silahı hazırlardım falan. Ama mırıldanarak küfür edip yarın gidip canım niye böyle şeyler yapıyorsun diye konuşmakla yetineceğim. Rahatlıkla diş geçirebileceğim biri olmasına rağmen.
Yeni taşındığım bir şehirdeki yeni evime eski hayatımın alışkanlıklarını taşımamak için çaba gösteriyorum çünkü. Azıcık sabır, biraz da iyi niyet ve empati çözer o işi kısacası.